The rain gods had been smiling the

The rain gods had been smiling the whole night. The roads were muddy and the potholes were filled to the brim. It was the day for the market and Raju the farmer was riding his cart along the country road. He had to reach the market early so that he can sell his hay. It was very difficult for the horses to drag the load through the deep mud. On his journey suddenly the wheels of the horse cart sank into the mire.
The more the horses pulled, the deeper the wheel sank. Raju climbed down from his seat and stood beside his cart. He searched all around but could not find anyone around to help him. Cursing his bad luck, he looked dejected and defeated. He didn’t make the slightest effort to get down on the wheel and lift it up by himself. Instead he started cursing his luck for what happened. Looking up at the sky, he started shouting at God, “I am so unlucky! Why has this happened to me? Oh God, come down to help me.”
After a long wait, God finally appeared before Raju. He asked Raju, “Do you think you can move the chariot by simply looking at it and whining about it? Nobody will help you unless you make some effort to help yourself. Did you try to get the wheel out of the pothole by yourself? Get up and put your shoulder to wheel and you will soon find the way out.”
Raju was ashamed of himself. He bent down and put his shoulder to the wheel and urged on the horses. In no time the wheel was out of the mire. Raju learnt his lesson. He thanked God and carried on his journey happily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเจ้าฝนได้รับรอยยิ้มตลอดทั้งคืน ถนนเป็นหลุมบ่อโคลนและถูกแประ มันเป็นวันสำหรับการตลาดและจูเกษตรกรได้ขี่รถเข็นของเขาไปตามถนนประเทศ เขามีการเข้าถึงตลาดในช่วงต้นเพื่อให้เขาสามารถขายฟางของเขา มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับม้าลากโหลดผ่านโคลนลึก ในการเดินทางของเขาอย่างกระทันหันล้อของรถม้าจมลงไปในโคลนตม.
ยิ่งม้าดึงลึกล้อจม จูปีนลงมาจากที่นั่งของเขาและยืนอยู่ข้างๆรถเข็นของเขา เขาค้นหาทั่ว แต่ไม่สามารถหาใครไปรอบ ๆ เพื่อช่วยให้เขา สาปแช่งโชคร้ายของเขาเขาดูไม่มีความสุขและพ่ายแพ้ เขาไม่ได้ทำให้ความพยายามที่น้อยที่สุดที่จะได้ลงบนล้อและยกมันขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่เขาเริ่มแช่งโชคของเขาสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น มองขึ้นไปบนท้องฟ้าเขาเริ่มตะโกนที่พระเจ้า "ผมโชคร้าย! ทำไมเรื่องนี้จึงได้เกิดขึ้นกับผมหรือเปล่า โอ้พระเจ้าลงมาจะช่วยให้ฉัน. "
หลังจากที่รอคอยมานานในที่สุดพระเจ้าปรากฏออกมาก่อนจู เขาถามจู "คุณคิดว่าคุณสามารถย้ายรถรบโดยเพียงแค่มองไปที่มันและเสียงหอนเกี่ยวกับเรื่องนี้? ไม่มีใครจะช่วยให้คุณจนกว่าคุณจะทำให้ความพยายามที่จะช่วยตัวเอง คุณไม่ได้พยายามที่จะรับล้อออกจากหลุมด้วยตัวเอง? ได้รับการขึ้นและใส่ไหล่ของคุณไปยังล้อและเร็ว ๆ นี้จะได้พบกับวิธีการออก. "
จูรู้สึกละอายใจตัวเอง เขาก้มลงและใส่ไหล่ของเขาที่จะล้อและกระตุ้นให้ม้า ในเวลาไม่นานล้อออกมาจากโคลนตม จูเรียนรู้บทเรียนของเขา เขาขอบคุณพระเจ้าและดำเนินการเกี่ยวกับการเดินทางของเขาอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระเจ้าฝนได้ยิ้มได้ทั้งคืน ถนนโคลนและหลุมบ่ออยู่เต็มเปี่ยม มันเป็นวันสำหรับตลาดและ Raju ชาวนาขี่เกวียนของเขาไปตามถนนของประเทศ เขาได้เข้าสู่ตลาดก่อนเพื่อให้เขาสามารถขายหญ้าของเขา มันเป็นเรื่องยากสำหรับม้าลากโหลดผ่านโคลนลึก ในการเดินทางของเขาก็ล้อของรถเข็นม้าจมลงไปในโคลนเพิ่มเติมม้าดึงลึกล้อจม Raju ปีนลงจากที่นั่งของเขาและยืนอยู่ข้างรถของเขา เค้าหาทั่วแต่ก็ไม่พบใครอยู่ช่วยเขา สาปแช่งโชคร้ายของเขา เขาดูหดหู่และหวาดกลัว เขาไม่ได้ให้ความพยายามเพียงน้อยนิดที่จะได้ลงบนวงล้อและยกมันขึ้นมาด้วยตัวเอง แทน เขาเริ่มด่าโชคของเขาสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เขาเริ่มตะโกนใส่พระเจ้า " ผมโชคไม่ดี ทำไมมันเกิดขึ้นกับฉัน โอ้พระเจ้า จะลงมาช่วยฉัน . "หลังจากรอคอยมานาน พระเจ้าในที่สุดปรากฏก่อนที่ Raju . เขาถาม Raju " คุณคิดว่าคุณสามารถย้ายราชรถ โดยเพียงแค่มองและบ่นเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ ไม่มีใครจะช่วยคุณ ถ้าคุณทำให้ความพยายามที่จะช่วยเหลือตัวเอง คุณลองเอาล้อออกมาจากหลุมด้วยตัวเอง ลุกขึ้นและใส่ไหล่ของคุณไปยังล้อ และในไม่ช้าคุณจะพบทางออก .Raju ละอายใจตัวเอง เขาก้มลงและจับบ่าล้อและกระตุ้นให้ม้า ในเวลาที่ไม่มีล้อออกจากโคลน Raju เรียนรู้บทเรียนของเขา เขาขอบคุณพระเจ้าและนำในการเดินทางของเขาอย่างมีความสุข