This article has highlighted the pr

This article has highlighted the problem of cultural mismatch in creative
education and the implications for arts education practices. Cultural mismatch
may occur between home and school culture, the individual and peers, western
and eastern culture, traditional and popular/prosumer culture, the culture
of competition and assessment and culture of creative learning. Children’s
learning progress would be hindered when their learning environment
harbours mismatches of any kind.
Education for sustainable development has been advocated as an approach
to addressing the challenge of cultural mismatches; people’s values, worldviews,
knowledge and creativity – which are inextricably linked to culture – are
central to sustainable development (UNESCO 2012). Education for sustainable
development recognizes cultural diversity as a ‘rich source of innovation,
human experience and knowledge exchange which can assist communities
and societies to move to more sustainable futures’. It also acknowledges the
importance of cultural diversity ‘as a means to build a culture of peace, tolerance,
non-violence and human fulfillment’ (Tilbury and Mulà 2009: 2).
The realization of education for sustainable development requires the
positive engagement of young people with the cultural diversity and complexity
of social values and ways of life while harnessing their creative capacities
for innovative problem solving and actions that help resolve the social and
cultural challenges facing today’s world. Arts education, which should involve
the teaching and learning of different forms of cultural and artistic expressions,
can be integrated into education systems for appropriating the potential
of the arts to enhance children’s intellectual and social development, improve
the quality of education, and at the same time augment young people’s creative
and innovative capacities and contribute to the safeguarding of cultural
diversity (UNESCO Office Bangkok and Regional Bureau for Education in
Asia and the Pacific 2013).
Arts education should embark on its role in sustainable education with
vigor and wisdom, refining its pedagogies and seeking engaging ways to raise
people’s awareness of the value of cultural heritage and legacies found in the
arts, as well as increase its impact on individuals and societies. Arts education
should celebrate its achievements while refining educational strategies that
forge a creative and cultural future devoid of cultural mismatches. Finally, arts
education should be mindful that the future is now

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้ได้เน้นปัญหาของวัฒนธรรมที่ไม่ตรงกันในความคิดสร้างสรรค์การศึกษาและผลการปฏิบัติการศึกษาศิลปะ วัฒนธรรมที่ไม่ตรงกันอาจเกิดขึ้นระหว่างบ้าน และโรงเรียนวัฒนธรรม บุคคล และ เพื่อน ตะวันตกและ วัฒนธรรมตะวันออก วัฒนธรรมแบบดั้งเดิม และ นิยม/prosumer วัฒนธรรมการแข่งขัน และประเมิน และวัฒนธรรมการเรียนรู้ที่สร้างสรรค์ เด็กความคืบหน้าในการเรียนรู้จะเป็นผู้ที่ขัดขวางเมื่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ท่าเรือเชิง mismatches ใด ๆการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนได้รับการสนับสนุนเป็นวิธีวิธีการการแก้ปัญหาความท้าทายของ mismatches วัฒนธรรม ค่าของคน worldviewsความรู้และความคิดสร้างสรรค์ที่ inextricably เชื่อมโยงกับวัฒนธรรม –ศูนย์กลางการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ยูเนสโก 2012) ศึกษาอย่างยั่งยืนพัฒนาตระหนักถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมเป็นการ ' อุดมไปด้วยแหล่งที่มาของนวัตกรรมมนุษย์และความรู้แลกเปลี่ยนซึ่งสามารถช่วยเหลือชุมชนและสังคมไปอย่างยั่งยืนในอนาคต' มันยังยอมรับว่า การความสำคัญของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ' เป็นวิธีสร้างวัฒนธรรมสันติภาพ ยอมรับสำเร็จไม่ใช่ความรุนแรง และมนุษย์ ' (บริการ Tilbury และ Mulà 2009:2)ต้องการรับรู้ของการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนบวกความผูกพันของคนหนุ่มสาวกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมและความซับซ้อนค่าทางสังคมและชีวิตในขณะที่ควบคุมความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขากำลังการผลิตการแก้ปัญหาใหม่ ๆ ช่วยแก้ปัญหาสังคม และท้าทายวัฒนธรรมที่ซึ่งโลกปัจจุบัน ศิลปะศึกษา ซึ่งควรเกี่ยวข้องกับสอนและการเรียนรู้ทางวัฒนธรรม และศิลปะนิพจน์ ในรูปแบบต่าง ๆสามารถรวมอยู่ในระบบการศึกษายึดครองศักยภาพศิลปะเพื่อเสริมสร้างพัฒนาการทางปัญญา และทางสังคมของเด็ก ปรับปรุงคุณภาพ การศึกษา และ ในเดียวกันเวลาเพิ่มเยาวชนของความคิดสร้างสรรค์และกำลังการผลิตที่เป็นนวัตกรรม และนำไปสู่การปกป้องของวัฒนธรรมความหลากหลาย (กรุงเทพมหานครสำนักงานยูเนสโกและสำนักงานภูมิภาคสำหรับการศึกษาในเอเชียแล้ว 2013 แปซิฟิก)ศึกษาศิลปะควรเริ่มดำเนินการในบทบาทของมันในการศึกษาอย่างยั่งยืนด้วยแข็งและภูมิปัญญา โรงกลั่น pedagogies ของ และแสวงหาวิธีง่าย ๆ ที่จะยกประชาชนรับรู้มูลค่าของมรดกทางวัฒนธรรมและมรดกที่พบในการศิลปะ เช่นกันเป็นการเพิ่มขึ้นของผลกระทบต่อบุคคลและสังคม การศึกษาศิลปะควรฉลองความสำเร็จในขณะที่การปรับกลยุทธ์ทางการศึกษาที่ปลอมในอนาคตที่สร้างสรรค์ และวัฒนธรรมไร้วัฒนธรรม mismatches สุดท้าย ศิลปะการศึกษาควรคำนึงถึงอนาคตว่าขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ได้เน้นปัญหาของการไม่ตรงกันทางวัฒนธรรมในความคิดสร้างสรรค์ด้านการศึกษาและความหมายสำหรับการศึกษาศิลปะการปฏิบัติ วัฒนธรรมที่ไม่ตรงกันอาจเกิดขึ้นระหว่างบ้านและโรงเรียนวัฒนธรรมบุคคลและเพื่อนตะวันตกและวัฒนธรรมตะวันออกแบบดั้งเดิมและเป็นที่นิยม/ วัฒนธรรม prosumer วัฒนธรรมของการแข่งขันและการประเมินผลและวัฒนธรรมของการเรียนรู้ที่สร้างสรรค์ เด็กความคืบหน้าของการเรียนรู้ที่จะได้รับการขัดขวางเมื่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้การคุ้มกันอย่างแน่นหนาไม่ตรงกันใดๆ . การศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่ได้รับการสนับสนุนเป็นวิธีการเพื่อที่อยู่ความท้าทายของการที่ไม่ตรงกันทางวัฒนธรรม; ค่าของคน, โลกทัศน์ความรู้และความคิดสร้างสรรค์- ที่เชื่อมโยงความสัมพันธุ์กับวัฒนธรรม - เป็นศูนย์กลางในการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ยูเนสโก 2012) การศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนการพัฒนาโดยคำนึงถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมเป็น'แหล่งอุดมไปด้วยนวัตกรรมประสบการณ์ของมนุษย์และการแลกเปลี่ยนความรู้ที่สามารถช่วยเหลือชุมชนและสังคมที่จะย้ายไปฟิวเจอร์สที่ยั่งยืนมากขึ้น' นอกจากนี้ยังยอมรับความสำคัญของความหลากหลายทางวัฒนธรรม'เป็นวิธีการสร้างวัฒนธรรมแห่งสันติภาพความอดทนไม่ใช่ความรุนแรงและการปฏิบัติตามของมนุษย์(ทิลเบรี่และ Mula 2009: 2). สำนึกของการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนต้องมีส่วนร่วมในเชิงบวกของหนุ่มสาวคนที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมและความซับซ้อนของคุณค่าทางสังคมและวิถีชีวิตในขณะที่การควบคุมความสามารถสร้างสรรค์ของพวกเขาสำหรับปัญหาการแก้นวัตกรรมและการกระทำที่จะช่วยแก้ปัญหาสังคมและความท้าทายทางวัฒนธรรมที่หันหน้าไปทางโลกปัจจุบัน ศิลปะการศึกษาซึ่งควรจะเกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนและการเรียนรู้ในรูปแบบที่แตกต่างกันของการแสดงออกทางวัฒนธรรมและศิลปะสามารถรวมเข้ากับระบบการศึกษาเรื่องการจัดสรรที่มีศักยภาพของศิลปะในการส่งเสริมการพัฒนาทางปัญญาและทางสังคมของเด็กในการปรับปรุงคุณภาพของการศึกษาและในเวลาเดียวกันเวลาเพิ่มของคนหนุ่มสาวมีความคิดสร้างสรรค์ความสามารถและนวัตกรรมและนำไปสู่การปกป้องวัฒนธรรมหลากหลาย(ยูเนสโกสำนักงานกรุงเทพฯและสำนักงานภูมิภาคสำหรับการศึกษาในภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก 2013). การศึกษาศิลปะควรจะเริ่มดำเนินการในบทบาทของตัวเองในการศึกษาอย่างยั่งยืนที่มีความแข็งแรงและภูมิปัญญา, การปรับแต่งของ ครุศาสตร์และมองหาวิธีการมีส่วนร่วมที่จะยกระดับการรับรู้ของผู้คนของมูลค่าของมรดกทางวัฒนธรรมและมรดกที่พบในศิลปะเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของผลกระทบต่อบุคคลและสังคม ศิลปะการศึกษาควรจะเฉลิมฉลองความสำเร็จในขณะที่การปรับกลยุทธ์การศึกษาที่ปลอมอนาคตความคิดสร้างสรรค์และวัฒนธรรมไร้วัฒนธรรมที่ไม่ตรงกัน สุดท้ายศิลปะการศึกษาควรมีสติรู้ว่าในอนาคตอยู่ในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ได้เน้นปัญหาไม่ตรงกันทางวัฒนธรรมในการศึกษาสร้างสรรค์
และผลกระทบต่อการศึกษาศิลปะ )
ไม่ตรงกันทางวัฒนธรรมที่อาจเกิดขึ้นระหว่างวัฒนธรรมบ้านและที่โรงเรียน เพื่อนแต่ละคน และ ตะวันตก
และวัฒนธรรมตะวันออก แบบดั้งเดิมและเป็นที่นิยม / โปรซูเมอร์ วัฒนธรรม วัฒนธรรม
ของการแข่งขันและการประเมินและวัฒนธรรมของการเรียนรู้ที่สร้างสรรค์ เด็ก
จะขัดขวางความก้าวหน้าในการเรียนรู้เมื่อพวกเขาสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้

ท่าเรือความไม่ชนิดใด การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ได้รับการสนับสนุนเป็นวิธีการ
เพื่อแก้ไขความท้าทายของคน ความไม่ทางวัฒนธรรม ค่านิยมโลกทัศน์
ความรู้และความคิดสร้างสรรค์–ซึ่งมีการเชื่อมโยง inextricably กับ–วัฒนธรรม
กลางเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ( ยูเนสโก 2012 ) .การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
ตระหนักถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมเป็น ' แหล่งที่อุดมไปด้วยนวัตกรรม
ประสบการณ์ของมนุษย์และการแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งสามารถช่วยชุมชนและสังคมเพื่อย้ายไปยัง
' อนาคตที่ยั่งยืนมากขึ้น นอกจากนี้ยังรับทราบ
ความสำคัญของความหลากหลายของวัฒนธรรมเป็นวิธีที่จะสร้างวัฒนธรรมแห่งสันติภาพ ความอดทน ความไม่สมปรารถนา
มนุษย์ ' ( Nice มัลและล่าสุด 2009 :2 ) .
การรับรู้ของการศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ต้องอาศัย
หมั้นบวกของคนหนุ่มสาวที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมและความซับซ้อน
ของค่านิยมในสังคม และวิถีชีวิตในขณะที่การควบคุมความคิดสร้างสรรค์ความสามารถของพวกเขา
นวัตกรรมการแก้ปัญหาและการกระทำที่ช่วยแก้ปัญหาสังคมและวัฒนธรรม
ท้าทายโลกปัจจุบัน ศิลปกรรมศาสตร์ศึกษา ซึ่งน่าจะเกี่ยวข้องกับ
การสอนและการเรียนรู้ในรูปแบบต่าง ๆของการแสดงออกทางวัฒนธรรมและศิลปะ
สามารถบูรณาการเข้าไปในระบบการศึกษาให้กับศักยภาพ
ของศิลปะเพื่อเสริมสร้างเด็กพัฒนาการทางสังคมและปรับปรุง
คุณภาพของการศึกษา และในเวลาเดียวกันเพิ่มเยาวชนสร้างสรรค์
และนวัตกรรม และการมีส่วนร่วมในการปกป้องของความจุ วัฒนธรรม
ความหลากหลาย ( ยูเนสโกสำนักงานกรุงเทพและสำนักงานเพื่อการศึกษาในภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก 2013

) การศึกษาศิลปะควรเริ่มต้นบทบาทในการศึกษาอย่างยั่งยืนด้วย
พลังและปัญญา การกลั่น pedagogies และแสวงหาวิธีที่จะเพิ่มการมีส่วนร่วมของประชาชน
ความตระหนักในคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมและมรดกที่พบใน
ศิลปะ เช่น รวมทั้งเพิ่มผลกระทบต่อบุคคลและสังคมการศึกษาศิลปะ
น่าจะฉลองความสําเร็จของการศึกษาในขณะที่ปรับกลยุทธ์
ปลอมสร้างสรรค์ และอนาคตของวัฒนธรรมความไม่ไร้วัฒนธรรม ในที่สุด ศิลปะ
ศึกษาควรมีสติรู้ว่าอนาคตคือตอนนี้