In order to make the timetable work

In order to make the timetable workable, instead of using local times, the railway companies introduced a single standard time across their network. In mainland Britain, this was Greenwich Mean Time – a time that was chosen because time signals were available directly from the Royal Observatory at Greenwich via the electric telegraph. In mainland Britain however, the time difference between the most easterly and westerly points is only about 30 minutes – significantly less than the four hours on mainland USA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อให้เวลาสามารถทำงานได้ แทนที่จะใช้เวลาท้องถิ่น บริษัทรถไฟแนะนำเวลามาตรฐานเดียวทั่วเครือข่าย ในแผ่นดินใหญ่สหราชอาณาจักร นี้ได้เวลามาตรฐานกรีนิช – เวลาที่ถูกเลือก เพราะสัญญาณเวลาที่มีโดยตรงจากหอดูดาวหลวงกรีนิชที่ผ่านโทรเลขไฟฟ้า ในแผ่นดินอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ความต่างของเวลาระหว่างจุดสุด easterly และบริเวณเท่านั้นประมาณ 30 นาที – มากน้อยกว่าสี่ชั่วโมงบนแผ่นดินใหญ่สหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะทำให้ตารางเวลาที่สามารถทำงานได้แทนการใช้เวลาท้องถิ่น บริษัท รถไฟที่นำมาใช้เป็นเวลามาตรฐานเดียวทั่วทั้งเครือข่ายของพวกเขา ในแผ่นดินใหญ่ของสหราชอาณาจักรนี้เป็น Greenwich Mean Time - เวลาที่ได้รับเลือกเพราะสัญญาณเวลาที่มีอยู่ได้โดยตรงจากหอดูดาวหลวงกรีนิชผ่านทางโทรเลขไฟฟ้า ในแผ่นดินใหญ่ของสหราชอาณาจักร แต่ความแตกต่างของเวลาระหว่างจุดทางทิศตะวันออกและตะวันตกส่วนใหญ่เป็นเพียงประมาณ 30 นาที - อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าสี่ชั่วโมงบนแผ่นดินสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อให้สามารถใช้งานได้แทนการใช้ตาราง , เวลาท้องถิ่น , บริษัทรถไฟเปิดตัวเดียวเวลามาตรฐานผ่านเครือข่ายของพวกเขา ในแผ่นดินใหญ่สหราชอาณาจักรนี้ Greenwich Mean Time ) เวลาที่ถูกเลือก เพราะเวลามีสัญญาณโดยตรงจากหอดูดาวหลวงกรีนิชที่ผ่านทางโทรเลขไฟฟ้า ในแผ่นดินใหญ่สหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตามความแตกต่างของเวลาระหว่างจุดไปทางทิศตะวันออกมากที่สุด และจากทางเพียงประมาณ 30 นาที และน้อยกว่าสี่ชั่วโมงบนแผ่นดินใหญ่สหรัฐอเมริกา