intense pineapple tissue respiratio

intense pineapple tissue respiration within the sealed pack. To this
regard, oxygen resulted completely consumed within 5 days of
storage, both in untreated and UV-C light treated pineapple sticks
trays (Fig. 3). This result suggests that a 200 J/m2 UV-C light
treatment did not modify the physiological respiration of the
packaged fresh-cut fruit. Similar results were obtained by
Chonhenchob et al. (2007), who observed a rapid consumption of
head space oxygen of fresh-cut pineapple packaged in PET trays
stored for 6 days.
Complete depletion of oxygen within the sealed trays (Fig. 3)
would favour lactic acid bacteria development during storage
(Ahvenainen, 1996). As expected, lactic acid bacteria count
increased during storage and, after 15 days, reached 4.3 ± 0.2 Log
CFU/g in untreated pineapple sticks and 2.5 ± 0.4 Log CFU/g in UV-C
light-treated ones. As previously observed for yeasts (Fig. 2), also
lactic acid bacteria counts of UV-C light treated samples resulted
about 2 Log lower than those of untreated ones. These data indicate
a higher microbial stability of the UV-C light treated pineapple
sticks during storage. This result apparently contradicts data
showing no decontamination effect just after exposure of pineapple
sticks to UV-C light (Tables 1 and 2). Due to the peculiar structure of
aggregate fruitlets in pineapple, microbial contamination is not
limited to the stick surface. However, microbial analyses were
performed on the entire fruit tissue and not only on a thin surface
layer. It is thus reasonable that the eventual decontamination effect
of UV-C light on pineapple surface was hidden by the overall microbial
count of the entire tissue (Tables 1 and 2). When the product

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หายใจเนื้อเยื่อสับปะรดเข้มข้นภายในแพ็คที่ปิดสนิท ในการนี้เรื่อง ออกซิเจนเกิดบริโภคอย่างสมบูรณ์ภายใน 5 วันเก็บ ทั้งในไม่ได้รับ แสง UV-C ถือว่าสับปะรดไม้ถาด (3 รูป) ผลลัพธ์นี้แนะนำที่ 200 J/m2 ยูไฟรักษาไม่ปรับเปลี่ยนปราณทางสรีรวิทยาของการบรรจุผลไม้ตัด รับผลลัพธ์ที่คล้ายกันโดยChonhenchob et al. (2007), ผู้ตรวจสอบปริมาณการใช้อย่างรวดเร็วพื้นที่หัวออกซิเจนของตัดสับปะรดบรรจุในถาด PETจัดเก็บ 6 วันสมบูรณ์การลดลงของออกซิเจนภายในถาดปิดผนึก (3 รูป)จะโปรดปรานพัฒนาแบคทีเรียกรดแลคติกในระหว่างเก็บข้อมูล(Ahvenainen, 1996) ตามที่คาดไว้ แบคทีเรียกรดแลคตินับเพิ่มขึ้น ระหว่างการเก็บรักษา และ หลัง 15 วัน ถึง 4.3 ± 0.2 ล็อกอาหรับ/g ในสับปะรดทาไม้และ 2.5 ± 0.4 บันทึก อาหรับ/g ในยูคนที่รับแสง ก่อนหน้านี้ สังเกตสำหรับ yeasts (รูป 2), ยังผลการตรวจนับแบคทีเรียกรดแลคติอย่างยูแสงบำบัดต่ำกว่าคนที่ไม่ผ่านเข้าสู่ระบบประมาณ 2 ระบุว่า ข้อมูลเหล่านี้มีจุลินทรีย์ปรับแสง UV-C ถือว่าสับปะรดไม้ระหว่างการเก็บรักษา ผลเห็นได้ชัดว่าขัดแย้งกับข้อมูลแสดงผลไม่ decontamination หลังแสงของสับปะรดแท่งยูแสง (ตารางที่ 1 และ 2) เนื่องจากโครงสร้างเฉพาะของfruitlets รวมสับปะรด ปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์ไม่จำกัด(มหาชน)พื้นผิวไม้ อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์จุลินทรีย์ได้ดำเนินการ ในเนื้อเยื่อของผลไม้ทั้งหมด และไม่เฉพาะ บนพื้นผิวบางชั้น จึงเหมาะสมที่สุด decontamination ผลแสง UV-C สับปะรด พื้นผิวถูกซ่อนไว้ โดยจุลินทรีย์โดยรวมจำนวนของเนื้อเยื่อทั้งหมด (ตารางที่ 1 และ 2) เมื่อผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การหายใจของเนื้อเยื่อสับปะรดรุนแรงภายในแพ็คที่ปิดสนิท นี้
เรื่องออกซิเจนส่งผลให้การบริโภคอย่างสมบูรณ์ภายใน 5 วันของการ
จัดเก็บข้อมูลทั้งในได้รับการรักษาและรังสี UV-C แสงได้รับการรักษาสับปะรดไม้
ถาด (รูปที่. 3) ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่า A / m2 UV-C ไฟ 200 J
รักษาไม่ได้ปรับเปลี่ยนการหายใจทางสรีรวิทยาของ
ผลไม้สดตัดบรรจุ ผลที่คล้ายกันที่ได้จาก
Chonhenchob et al, (2007) ที่ตั้งข้อสังเกตการบริโภคอย่างรวดเร็วของ
หัวออกซิเจนพื้นที่ของสดตัดสับปะรดบรรจุในถาด PET
เก็บไว้เป็นเวลา 6 วัน.
พร่องสมบูรณ์ของออกซิเจนที่อยู่ในถาดที่ปิดสนิท (รูปที่. 3)
จะสนับสนุนการพัฒนาแบคทีเรียกรดแลคติกระหว่างการเก็บรักษา
(Ahvenainen , 1996) คาดว่าจะเป็นเชื้อแบคทีเรียกรดแลคติกนับ
เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาและหลังจาก 15 วันถึง 4.3 ± 0.2 เข้าสู่ระบบ
โคโลนี / กรัมสับปะรดไม้ได้รับการรักษาและ 2.5 ± 0.4 log CFU / g ในรังสี UV-C
คนแสงได้รับการรักษา ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตก่อนหน้านี้สำหรับยีสต์ (รูปที่. 2) นอกจากนี้ยังมี
แบคทีเรียกรดแลคติกข้อหาตัวอย่างได้รับการรักษาแสงยูวี-C ผล
ประมาณ 2 เข้าสู่ระบบต่ำกว่าของคนที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเหล่านี้บ่งบอกถึง
ความมั่นคงของจุลินทรีย์ที่สูงขึ้นของแสง UV-C ได้รับการรักษาสับปะรด
ไม้ระหว่างการเก็บรักษา ผลที่ได้นี้เห็นได้ชัดว่าขัดแย้งกับข้อมูลที่
แสดงผลการปนเปื้อนไม่เพียงหลังจากการสัมผัสของสับปะรด
เกาะติดแสง UV-C (ตารางที่ 1 และ 2) เนื่องจากโครงสร้างที่แปลกประหลาดของ
fruitlets รวมในสับปะรดการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ที่ไม่ได้
จำกัด อยู่ที่พื้นผิวไม้ อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์จุลินทรีย์ถูก
ดำเนินการในเนื้อเยื่อผลไม้ทั้งหมดและไม่เพียง แต่บนพื้นผิวที่บาง
ชั้น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมที่มีผลต่อการปนเปื้อนในที่สุด
ของแสง UV-C บนพื้นผิวสับปะรดถูกซ่อนไว้โดยจุลินทรีย์โดยรวม
นับจากเนื้อเยื่อทั้งหมด (ตารางที่ 1 และ 2) เมื่อสินค้า