DIFFERENCES BETWEEN INDIAN WORK CUL

DIFFERENCES BETWEEN INDIAN WORK CULTURE AND WORK CULTURE IN U.S.
• In USA, people strictly adhere to the time. They work in the office for eight hours a day. They attend the meetings sharply in scheduled timings. . They take lunch break for half an hour.
In India, people do not adhere to the timings. No doubt, they work for long hours approximately for 10-12 hrs a day and sometimes even on
weekends, but take long tea breaks and lunch breaks.
They are not very imperative on deadlines and keep
negotiating for extension of timeline. Some times
scheduled meetings are canceled, due to absence of some
key persons.
• One more major difference is the work-life balance. In
Western work-culture, they give more value to the time
spent for their personal life. They do not carry the
workplace pressures or stress to home. Eventually work
is a part of their life, but not the life itself.
Nevertheless, they stay back at office occasionally,
when they need to work.
Most of the Indians think workplace as an
opportunity to build their future and put forth extensive
efforts to climb the corporate ladder and earn monetary
benefits. They work day and night beyond limits, which
results in losing work-life balance .This also makes
them encounter a lot of pressure ,as the demands at
work place and family are almost opposite. There may
be a greater sense of ownership of work in Indians and
they value work more than that of personal life.
• The relationship between the boss and subordinates is
believed to be more formal and hierarchical in India.
People in power openly display their ranks according to
which importance is given. Employees are not
supposed to expect clear guidance from the managers
and they are often not assigned with important work.
Subordinates are expected to take the blame for things
that go wrong. The relationship between boss and
subordinate is rarely close/personal. In general
company meetings only few people dominate, even
though their decisions are wrong. However, it may vary
from company to company.
Whereas in western work culture the relation
between boss and subordinate is not more formal and
hierarchical, superiors treat subordinates with respect
and do not demonstrate ranks. Subordinates are
entrusted with important assignments. Blame for things
that go wrong is either shared or is often accepted by
the superior, due to it being their responsibility to
manage. Managers often socialize with subordinates.
Meetings are interactive sessions to arrive at best
decisions.
• In mentoring, Indian managers are a bit soft in critical
assessments. Seniors tend to lean more on positive
feedback during an appraisal, leaving the criticism
unsaid. In India either due to the appraisal process or
due to the lack of skill of the appraiser, the muchneeded
critical assessment is often held back.
In the US, there is a better balance in practice.
• In Indian work-culture, people do not accept change
easily; lot of resistance is encountered in order to
implement change.
In western work-culture, people are adaptive
and conductive to change implementation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมการทำงานที่อินเดียและวัฒนธรรมการทำงานในสหรัฐอเมริกา•ในสหรัฐอเมริกา คนอย่างเคร่งครัดปฏิบัติตามเวลา พวกเขาทำงานในสำนักงานตลอด 8 ชั่วโมงการ พวกเขาเข้าร่วมการประชุมอย่างรวดเร็วในเวลาที่กำหนด . พวกเขาใช้เวลาพักเที่ยงครึ่งชั่วโมง อินเดีย คนไม่ปฏิบัติตามกำหนดเวลา มีข้อสงสัย พวกเขาทำงานนานชั่วโมงประมาณ 10-12 ชั่วโมง ต่อวัน และบางครั้งแม้ในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ใช้เวลานานชาแบ่งและแบ่งอาหารกลางวันพวกเขาไม่มีความจำเป็นมากในเวลาสิ้นสุด และให้เจรจาต่อรองสำหรับส่วนขยายของเส้นเวลา บางครั้งกำหนดการประชุมยกเลิก เนื่องจากขาดบางส่วนบุคคลสำคัญ•หนึ่งความแตกต่างที่สำคัญมากมีสมดุลชีวิตการทำงาน ในวัฒนธรรมตะวันตกงาน- พวกเขาให้ค่าเวลาใช้เวลาสำหรับชีวิตส่วนตัว พวกเขาไม่ได้ใช้การความดันที่ทำงานหรือเครียดบ้าน ทำงานในที่สุดเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขา แต่ชีวิตตัวเองไม่ได้อย่างไรก็ตาม พวกเขาอยู่ที่สำนักงานบางครั้งเมื่อพวกเขาต้องการทำงานส่วนใหญ่ของอินเดียที่คิดว่า ทำงานเป็นการโอกาสในการสร้างอนาคตของพวกเขา และวางไว้อย่างละเอียดพยายามปีนบันไดองค์กร และได้รับเงินประโยชน์ พวกเขาทำงานกลางวันกลางคืนเหนือขีดจำกัด ซึ่งผลในการสูญเสียสมดุลชีวิตการทำงาน นอกจากนี้ยังทำให้พวกเขาพบมากความดัน เป็นความต้องการที่สถานที่ทำงานและครอบครัวได้เกือบตรงข้าม อาจมีสามารถสัมผัสความรู้สึกของความเป็นเจ้าของงานในอินเดีย และว่ามูลค่างานมากกว่าของชีวิตส่วนตัว•เป็นความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชาเชื่อว่าจะเป็นทางขึ้น และลำดับชั้นในอินเดียคนในอำนาจแสดงยศของตนตามอย่างเปิดเผยความสำคัญที่จะได้รับ พนักงานไม่ควรคาดหวังคำแนะนำที่ชัดเจนจากผู้จัดการและพวกเขามักจะไม่ได้กำหนดให้กับงานสำคัญคาดว่าจะตำหนิในสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไปไม่ถูกต้อง ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านาย และย่อยจะไม่ค่อยปิดส่วนตัว โดยทั่วไปประชุมของบริษัทเพียงไม่กี่คน แม้ครองแต่ ตัดสินใจไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม มันอาจแตกต่างกันไปจากบริษัทบริษัทในขณะที่ตะวันตกงานวัฒนธรรมสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและน้องไม่เป็นทางการมากขึ้น และลำดับ เรียร์รักษาผู้ใต้บังคับบัญชา ด้วยความเคารพและแสดงให้เห็นถึงยศ มีผู้ใต้บังคับบัญชามอบหมาย มีความสำคัญในการกำหนด ตำหนิในสิ่งที่ที่ไม่ถูกต้องไปก็อาจจะ หรือมักจะเป็นที่ยอมรับโดยห้อง เนื่องจากมันเป็นความรับผิดชอบการจัดการ ผู้จัดการมักจะสังคมกับผู้ใต้บังคับบัญชาประชุมมีรอบเวลาการโต้ตอบเพื่อให้ถึงที่สุดการตัดสินใจ•ในผู้จัดการที่ปรึกษา อินเดียเป็นบิตนุ่มในที่สำคัญประเมินผลการ ผู้สูงอายุมีแนวโน้มเอนเป็นบวกมากขึ้นความคิดเห็นในระหว่างการประเมินผล ออกที่วิจารณ์unsaid ในอินเดีย หรือเนื่องจากการประเมินกระบวนการ หรือเนื่องจากการขาดทักษะของผู้ประเมินราคา muchneededประเมินที่สำคัญมักจะจัดขึ้นหลัง ในสหรัฐอเมริกา มีสมดุลที่ดีในทางปฏิบัติ•ในอินเดียวัฒนธรรมการทำงาน คนไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงง่าย ๆ พบมากความต้านทานเพื่อปฏิบัติการเปลี่ยนแปลง ในวัฒนธรรมตะวันตกงาน- คนเหมาะสมและเป็นตัวนำการเปลี่ยนแปลงการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมการทำงานและวัฒนธรรมอินเดียทำงานในสหรัฐ•ในสหรัฐอเมริกาคนที่ยึดมั่นในเวลา พวกเขาทำงานในสำนักงานเป็นเวลาแปดชั่วโมงต่อวัน พวกเขาเข้าร่วมประชุมอย่างรวดเร็วในเวลาที่กำหนดไว้ . พวกเขาใช้เวลาพักกลางวันสำหรับครึ่งชั่วโมง.
ในอินเดียคนไม่เป็นไปตามกำหนดเวลา ไม่ต้องสงสัยเลยที่พวกเขาทำงานเป็นเวลานานประมาณ 10-12
ชั่วโมงต่อวันและบางครั้งแม้ในวันหยุดสุดสัปดาห์แต่ใช้เวลาพักชายาวและพักรับประทานอาหารกลางวัน. พวกเขาจะไม่จำเป็นมากในการกำหนดเวลาและทำให้การเจรจาต่อรองสำหรับการขยายระยะเวลาของ บางครั้งการประชุมที่กำหนดไว้จะถูกยกเลิกเนื่องจากการขาดบางคนที่สำคัญ. •หนึ่งแตกต่างที่สำคัญมากขึ้นคือสมดุลการทำงานในชีวิต ในการทำงานวัฒนธรรมตะวันตกที่พวกเขาให้ค่ามากขึ้นในเวลาที่ใช้เวลาสำหรับชีวิตส่วนตัวของพวกเขา พวกเขาไม่ได้ดำเนินการแรงกดดันหรือความเครียดที่ทำงานที่บ้าน ในที่สุดการทำงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขา แต่ไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเอง. แต่พวกเขาอยู่กลับมาที่สำนักงานบางครั้งเมื่อพวกเขาต้องการที่จะทำงาน. ส่วนใหญ่ของอินเดียคิดว่าการทำงานเป็นโอกาสที่จะสร้างอนาคตของพวกเขาและนำออกมาอย่างกว้างขวางความพยายามที่จะปีนขึ้นไปบันไดองค์กรการเงินและได้รับผลประโยชน์ พวกเขาทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนเกินขอบเขตซึ่งจะส่งผลในการสูญเสียสมดุลชีวิตการทำงานประเภทนี้ยังทำให้พวกเขาได้พบกับความกดดันในขณะที่ความต้องการในสถานที่ทำงานและครอบครัวอยู่ตรงข้ามเกือบ อาจจะเป็นความรู้สึกของความเป็นเจ้าของของการทำงานในอินเดียและพวกเขาค่าทำงานมากขึ้นกว่าที่ชีวิตส่วนตัว. •ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นที่เชื่อกันว่าจะเป็นทางการมากขึ้นและลำดับชั้นในอินเดีย. คนที่อยู่ในอำนาจอย่างเปิดเผยแสดงกลุ่มของพวกเขาตาม เพื่อที่จะได้รับความสำคัญ พนักงานจะไม่ควรจะคาดหวังว่าคำแนะนำที่ชัดเจนจากผู้บริหารและพวกเขามักจะไม่ได้รับมอบหมายกับการทำงานที่สำคัญ. ผู้ใต้บังคับบัญชาที่คาดว่าจะรับโทษในสิ่งที่ผิดไป ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชาจะไม่ค่อยใกล้ / ส่วนบุคคล โดยทั่วไปการประชุมของ บริษัท เพียงไม่กี่คนครองแม้แม้ว่าตัดสินใจของพวกเขาจะไม่ถูกต้อง แต่ก็อาจจะมีความแตกต่างจาก บริษัท บริษัท . ในขณะที่ในวัฒนธรรมการทำงานภาคตะวันตกของความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ได้มากขึ้นอย่างเป็นทางการและลำดับชั้นบังคับบัญชารักษาผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยความเคารพและไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการจัดอันดับ ผู้ใต้บังคับบัญชาจะมอบหมายด้วยการมอบหมายงานที่สำคัญ ตำหนิสำหรับสิ่งที่ผิดไปอย่างใดอย่างหนึ่งที่ใช้ร่วมกันหรือได้รับการยอมรับโดยมักจะดีกว่าเพราะมันเป็นความรับผิดชอบของพวกเขาที่จะจัดการ ผู้จัดการมักจะเข้าสังคมกับผู้ใต้บังคับบัญชา. การประชุมมีการประชุมแบบโต้ตอบที่จะมาถึงที่ดีที่สุดในการตัดสินใจ. •ในการให้คำปรึกษาผู้จัดการอินเดียเป็นบิตนุ่มในที่สำคัญการประเมินผล ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะยันบวกมากขึ้นเกี่ยวกับความคิดเห็นในระหว่างการประเมินออกจากการวิจารณ์ถอน ในประเทศอินเดียทั้งจากการขั้นตอนการประเมินหรือเกิดจากการขาดทักษะของการประเมินราคาที่ muchneeded การประเมินที่สำคัญจะจัดขึ้นมักจะกลับมา. ในสหรัฐอเมริกามีความสมดุลที่ดีขึ้นในการปฏิบัติ. •ในอินเดียทำงานวัฒนธรรมคนทำไม่ได้ ยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้อย่างง่ายดาย จำนวนมากของความต้านทานจะพบในการที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลง. ทางตะวันตกของวัฒนธรรมการทำงานของผู้คนมีการปรับตัวและกระแสไฟฟ้าที่จะเปลี่ยนการดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมการทำงานที่อินเดียและงานวัฒนธรรมในสหรัฐอเมริกา
- ในสหรัฐอเมริกา คนยึดติดกับเวลา พวกเขาทำงานในสำนักงานสำหรับแปดชั่วโมงต่อวัน พวกเขาเข้าร่วมการประชุมอย่างรวดเร็วในเวลาที่กำหนด . พวกเขาใช้เวลาพักกลางวันครึ่งชั่วโมง .
ในอินเดีย คนไม่ยึดติดกับเวลา . ไม่ต้องสงสัยเลยว่า พวกเขาทำงานยาวนานชั่วโมงประมาณ 1 วันและแม้ในบางครั้ง
10-12 น.วันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ใช้แบ่งชายาวและกลางวัน .
พวกขวางมากในเวลาและเก็บ
เจรจาขยายระยะเวลา บางครั้ง
ตารางการประชุมถูกยกเลิกเนื่องจากการขาดของบุคคลสำคัญบางคน
.
- อีกหนึ่งแตกต่างที่สำคัญคือความสมดุลชีวิตการทํางาน ใน
วัฒนธรรมตะวันตกงาน จะให้คุณค่ามากขึ้นเพื่อเวลา
ใช้เวลาสำหรับชีวิตส่วนตัวของพวกเขา พวกเขาไม่ถือ
สถานที่ทำงาน ความกดดันหรือความเครียดกลับบ้าน ในที่สุด
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขา แต่ไม่ใช่ชีวิตตัวเอง .
แต่พวกเขากลับไปที่ออฟฟิศบ้าง

เมื่อพวกเขาต้องทำงาน ส่วนใหญ่ของชาวอินเดียคิดว่าที่ทำงานเป็น
โอกาสสร้างอนาคตและวางไว้อย่างละเอียด
ความพยายามที่จะปีนบันไดขององค์กร และได้รับผลประโยชน์ทางการเงิน
. พวกเขาทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน เกินขีดจำกัด ซึ่ง
ผลลัพธ์ในการสูญเสียความสมดุลชีวิตการทำงาน นอกจากนี้ยังทำให้
พวกเขาพบความกดดัน ขณะที่ความต้องการในสถานที่ทํางานและครอบครัว
เกือบจะตรงข้าม อาจ
ถูกความรู้สึกมากขึ้นของความเป็นเจ้าของของงานในอินเดียและ
พวกเขามูลค่างานมากกว่าชีวิตส่วนตัว .
- ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง คือ
เชื่อว่าจะเป็นทางการมากขึ้น และลำดับชั้นในอินเดีย .
คนอำนาจอย่างเปิดเผยแสดงอันดับของพวกเขาตาม
ความสำคัญซึ่งได้รับ พนักงานไม่ควรให้คำแนะนำชัดเจน

จากผู้จัดการและพวกเขามักจะไม่มอบหมายงานสำคัญ
ลูกน้องคาดว่าจะตำหนิในสิ่งที่
ที่ไม่ถูกต้อง ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องจะไม่ค่อยปิด
/ ส่วนตัว โดยทั่วไป
ประชุมบริษัทเพียงไม่กี่คน ครอบงำ แม้แต่
แม้ว่าการตัดสินใจผิด อย่างไรก็ตาม มันอาจจะแตกต่างไปจากบริษัทไปยังบริษัท
.
ส่วนในวัฒนธรรมตะวันตกงานความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง ไม่ใช่

แบบเป็นทางการมากขึ้นและปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้บังคับบัญชาด้วยความเคารพ
และไม่แสดงตำแหน่ง ผู้ใต้บังคับบัญชา
มอบหมายงานสำคัญ โทษสำหรับสิ่งที่
ที่ผิดไปคือให้ใช้ร่วมกัน หรือมักจะยอมรับโดย
ดีกว่า เพราะมันเป็นหน้าที่

จัดการ ผู้จัดการมักจะคบหากับผู้ใต้บังคับบัญชา
การประชุมแบบโต้ตอบการประชุมที่จะมาถึงการตัดสินใจที่ดีที่สุด
.
- ในแอฟริกัน ผู้จัดการอินเดียเป็นบิตนุ่มในการประเมิน

ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะยันเพิ่มเติมเกี่ยวกับการตอบรับ
ในระหว่างการประเมิน ทิ้งคำติชม
ไม่ได้พูดออกมาในอินเดียเช่นกัน เนื่องจากการประเมินกระบวนการหรือ
เนื่องจากการขาดของความสามารถของผู้ประเมินราคา , muchneeded
ที่สำคัญการประเมินมักจัดขึ้นหลัง .
ในสหรัฐฯ มีความสมดุลที่ดีในการปฏิบัติ
- ในวัฒนธรรมการทำงานที่อินเดีย คนไม่รับการเปลี่ยนแปลง
ได้อย่างง่ายดาย ; มากของความต้านทานจะพบใน เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลง
.
ในวัฒนธรรมตะวันตก ทำงานแบบ
, คนการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนา