and comparison groups after adjusti

and comparison groups after adjusting for pre-test scores and age.
After adjusting for pre-test scores and age, the adjusted post-test
scores were 15.89 and 16.28 for mothers and pregnant women,
respectively, in the intervention group, and 13.49 and 13.29 for
mothers and pregnant women, respectively, in the comparison
group (table 3). The ANCOVA results showed that the differences
between groups in self-efficacy were statistically significant (mothers:
F = 12.285, P < .001; pregnant women: F = 24.682, P < .001).
Stages of change
No differences were found between intervention and comparison
groups and both types of participants (mothers and pregnant
women) on the baseline distribution percentages of the TTM stages
of change described as precontemplation, contemplation/preparation
and action/maintenance (table 2). No differences were found between
mothers and pregnant women in the percentage distribution among
the TTM stages of change within the two groups (table 3). However,
The ANCOVA results showed that the percentage distribution among
the stages of change after intervention were statistically significant
between participant groups (mothers with children: F = 11.978,
P = 0.003; pregnant women: F = 6.689, P = 0.035).
The changes of stage were categorized as progress (advancing
stages), stationary (no progress) and regression (regressing stages)
(table 4). Most participants remained in the same stages
(stationary). Less than 30% of women changed their TTM stage
during the study period. A statistically significant difference was
found between mothers with children, but not for pregnant
women, in the intervention group in percentage of participants
who had changed TTM stages (McNemar test = 13.400, P = .004).
There were a higher percentage of mothers in the intervention
group (25.4%) who progressed in stages of change than mothers in
the comparison group (12.8%).
Discussion
Our intervention programme adapted stages of change proposed by
the TTM and included educational materials and phone counselling.
Using a TTM-based questionnaire, we demonstrated that the intervention
programme was effective in improving post-test scores for
knowledge, experiential and behavioural processes and self-efficacy
in the target population. A higher percentage of subjects in the
intervention group were in the action/maintenance stage than
those in the comparison group. Women with young children in
the intervention group were more likely to progress from lower to
higher TTM stages than women with young children in the
comparison group, that is, although many subjects in the present
study were in an advanced stage of change according to the TTM
(e.g. action, maintenance), more participants in the intervention
group moved from lower to higher stages compared with those in
the comparison group, which demonstrates programme effectiveness.
It is also of note that although 73% of study subjects were
already in the target behaviour stage of behaviour change (action/
maintenance), at post-test, fewer women in the intervention group
(n = 6; 4.4%) had regressed in stage of behaviour change compared
with women in the control group (n = 18; 11.5%). This suggests that
the TTM-based intervention helps to maintain the stage of
behaviour change.
Passive smoking prevention programmes vary, and results are
inconsistent and not always maintained. Wakefield et al. indicated
that simple intervention such as informing parents of the presence of
cotinine in their children’s urine samples did not significantly or
sustainably reduce exposure of children to passive smoking.16
However, providing behavioural counselling to smoking mothers
on their children’s exposure to passive smoking effectively reduced
exposure of their children to passive smoking.17 An educational
intervention delivered by healthcare workers to parents about
preventing passive smoke exposure for their children reduced
prevalence of passive infant smoking from 41% to 18%.4
Outcomes of our study were consistent with previous reports that
more women were in action/maintenance stage after participating in
intervention programmes, and the TTM-based programme in the
present study did promote behaviour change to avoid passive
smoking among women with young children.
It is intriguing that the pregnant women, but not women with
children, in the intervention group had significantly higher
post-test scores of pros (positive attitudes towards passive
smoking avoidance) than the comparison group in the present
study. However, we did not find an increased percentage of
pregnant women who had made progress. Armitage acknowledged
that the TTM was the dominant model of health behaviour
change, but the author also suggested that the pros and cons of
smoking may not actually be able to predict progressive
movement between stages of precontemplation, contemplation
and preparation.18 A previous study had evaluated the effectiveness
of the Smoke Free Families intervention in pregnant
low-income black women fo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และกลุ่มเปรียบเทียบหลังจากปรับสำหรับคะแนนทดสอบก่อนและอายุ.
หลังจากปรับสำหรับคะแนนทดสอบก่อนและอายุการโพสต์การทดสอบการปรับคะแนนเป็น 15.89 และ 16.28 สำหรับคุณแม่และหญิงตั้งครรภ์ตามลำดับในกลุ่มแทรกแซงและ13.49 และ 13.29 สำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์และหญิงตามลำดับในการเปรียบเทียบกลุ่ม(ตารางที่ 3) ผล ANCOVA แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการรับรู้ความสามารถตนเองมีนัยสำคัญทางสถิติ(แม่: F = 12.285, p <0.001; หญิงตั้งครรภ์: F = 24.682, p <0.001). ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างไม่พบระหว่างการแทรกแซงและการเปรียบเทียบกลุ่มและทั้งสองประเภทของผู้เข้าร่วม(คุณแม่ตั้งครรภ์และหญิง) ในอัตราร้อยละการกระจายพื้นฐานของขั้นตอนทีทีเอ็มของการเปลี่ยนแปลงการอธิบายว่า precontemplation ฌานเตรียม / และการกระทำ / การบำรุงรักษา (ตารางที่ 2) ไม่มีความแตกต่างที่พบระหว่างมารดาและหญิงตั้งครรภ์ร้อยละระหว่างขั้นตอนทีทีเอ็มของการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในทั้งสองกลุ่ม(ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามผลการ ANCOVA แสดงให้เห็นว่าร้อยละหมู่ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงหลังจากการแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มผู้เข้าร่วม(แม่กับเด็ก: F = 11.978, p = 0.003; หญิงตั้งครรภ์: F = 6.689, P = 0.035). การเปลี่ยนแปลง เวทีแบ่งเป็นความคืบหน้า (advancing ขั้นตอน) เครื่องเขียน (ไม่มีความคืบหน้า) และการถดถอย (ถอยขั้นตอน) (ตารางที่ 4) ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในขั้นตอนเดียวกัน(นิ่ง) น้อยกว่า 30% ของผู้หญิงที่มีการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนทีทีเอ็มของพวกเขาในช่วงระยะเวลาการศึกษา ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญได้รับการพบกันระหว่างแม่กับลูกแต่ไม่ได้สำหรับการตั้งครรภ์ของผู้หญิงในกลุ่มแทรกแซงในอัตราร้อยละของผู้เข้าร่วมที่มีการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนทีทีเอ็ม(ทดสอบ McNemar = 13.400, P = 0.004). มีสัดส่วนที่สูงของมารดาในการเป็น การแทรกแซงของกลุ่ม(25.4%) ที่ก้าวหน้าในขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงกว่าแม่ในกลุ่มเปรียบเทียบ(12.8%). การอภิปรายโปรแกรมการแทรกแซงของเราปรับตัวขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงที่เสนอโดยทีทีเอ็มและรวมถึงวัสดุการศึกษาและการให้คำปรึกษาทางโทรศัพท์. ใช้แบบสอบถามทีทีเอ็มตาม เราแสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงโปรแกรมมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงคะแนนโพสต์สำหรับการทดสอบความรู้ประสบการณ์และกระบวนการพฤติกรรมและการรับรู้ความสามารถของตนเองในกลุ่มเป้าหมาย ร้อยละที่สูงขึ้นของอาสาสมัครในกลุ่มแทรกแซงอยู่ในการดำเนินการ / ขั้นตอนการบำรุงรักษากว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มเปรียบเทียบ ผู้หญิงที่มีเด็กเล็กในกลุ่มแทรกแซงมีแนวโน้มที่จะมีความคืบหน้าจากที่ต่ำกว่าขั้นตอนทีทีเอ็มที่สูงกว่าผู้หญิงที่มีเด็กเล็กในกลุ่มเปรียบเทียบว่ามีที่แม้ว่าจะมีหลายวิชาในปัจจุบันศึกษาอยู่ในขั้นสูงของการเปลี่ยนแปลงตามที่ทีทีเอ็ม(เช่นการดำเนินการบำรุงรักษา) เข้าร่วมมากขึ้นในการแทรกแซงกลุ่มย้ายจากที่ต่ำกว่าขั้นตอนที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในกลุ่มเปรียบเทียบซึ่งแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของโปรแกรม. นอกจากนี้ยังทราบว่าแม้ว่า 73% ของอาสาสมัครการศึกษามีอยู่แล้วในพฤติกรรมของกลุ่มเป้าหมายขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม (การกระทำ / การบำรุงรักษา) ที่โพสต์การทดสอบผู้หญิงน้อยลงในกลุ่มแทรกแซง(n = 6; 4.4%) ได้ถดถอยในขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเมื่อเทียบกับผู้หญิงในกลุ่มควบคุม(n = 18; 11.5% ) นี้แสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงของทีทีเอ็มที่ใช้ช่วยในการรักษาขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม. โปรแกรมการป้องกันการสูบบุหรี่แบบ Passive แตกต่างกันและผลที่สอดคล้องกันและไม่คงอยู่เสมอ เวก et al, ชี้ให้เห็นว่าการแทรกแซงง่ายเช่นการแจ้งให้ผู้ปกครองของการปรากฏตัวของโคตินินในตัวอย่างปัสสาวะของเด็กไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญหรืออย่างยั่งยืนลดความเสี่ยงของเด็กที่จะsmoking.16 เรื่อย ๆแต่ให้คำปรึกษาพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของมารดาในการเปิดรับเด็กของพวกเขาที่จะสูบบุหรี่ลดลงได้อย่างมีประสิทธิภาพการสัมผัสเด็กของพวกเขาไปเรื่อย ๆ smoking.17 การศึกษาการแทรกแซงการจัดส่งโดยบุคลากรทางการแพทย์ให้กับผู้ปกครองเกี่ยวกับการป้องกันการสัมผัสควันเรื่อยๆ สำหรับเด็กของพวกเขาลดความชุกของการสูบบุหรี่ทารกเรื่อยๆ จาก 41% เป็น 18% 0.4 ผลการศึกษาของเราได้สอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้ที่มากขึ้นผู้หญิงในการดำเนินการ / ขั้นตอนการบำรุงรักษาหลังการมีส่วนร่วมในโปรแกรมการแทรกแซง, และโปรแกรมทีทีเอ็มที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเพื่อหลีกเลี่ยงเรื่อย ๆ การสูบบุหรี่ในกลุ่มผู้หญิงที่มีเด็กเล็ก. มันเป็นที่น่าสนใจว่าหญิงตั้งครรภ์ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงที่มีเด็กในกลุ่มแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าคะแนนหลังการทดสอบของมืออาชีพ (ทัศนคติที่ดีต่อเรื่อย ๆ หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่) มากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบในปัจจุบันการศึกษา แต่เราไม่พบร้อยละที่เพิ่มขึ้นของหญิงตั้งครรภ์ที่มีความคืบหน้า มาร์ตินได้รับการยอมรับว่าทีทีเอ็มเป็นรูปแบบที่โดดเด่นของพฤติกรรมสุขภาพการเปลี่ยนแปลงแต่ผู้เขียนก็บอกว่าข้อดีและข้อเสียของการสูบบุหรี่อาจไม่สามารถที่จะคาดการณ์ความก้าวหน้าการเคลื่อนไหวระหว่างขั้นตอนของการprecontemplation ฌานและpreparation.18 การศึกษาก่อนหน้านี้ได้รับการประเมิน ประสิทธิผลของการสูบบุหรี่การแทรกแซงครอบครัวฟรีตั้งครรภ์ที่มีรายได้ต่ำสำหรับผู้หญิงผิวดำ