Common carp Cyprinus carpio (L.) an

Common carp Cyprinus carpio (L.) and Nile tilapia Oreochromis niloticus (L.) were evaluated in
the Philippines in replicated field plot trials as biocontrol agents of the golden apple snail (GAS)
Pomacea canaliculata (Lamarck) in rice-fish culture. Carp are more adapted to consume snails
than tilapia by possessing pharyngeal jaws and they frequent the benthos where more GAS
reside. GAS densities at rice harvest were lowest in paddies stocked with carp irrespective of
stocking density (0.5 or 1 fish/m2
), and the predation rate rose more to increased snail infestation
levels than was the case with tilapia . Even as a less effective predator, Nile tilapia significantly
reduced snail numbers compared to the no-fish control particularly in the dry season and at the
higher fish stocking density. Measuring the sizes of surviving snails showed that both fish species
could not prevent larger snails from occurring. By allowing larger snails to survive, biocontrol
with these two species of fish needs to be supplemented by hand removal or screens on inlets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประเมินทั่วไปปลาคาร์ฟปลาไน (L.) และนิล Oreochromis niloticus (L.) ในฟิลิปปินส์ในฟิลด์ถูกจำลองลงจุดทดลองเป็น biocontrol ตัวแทนของการลงโทษแอปเปิ้ลทองคำ (แก๊ส)หอยเชอรี่ (Lamarck) ในวัฒนธรรมข้าวปลา ปลาคาร์ฟจะดัดแปลงเพิ่มเติมเพื่อกินหอยกว่าปลานิลโดยมีอย่าง jaws และพวกเขาบ่อย benthos ที่เพิ่มเติมแก๊สอยู่ ความหนาแน่นของก๊าซที่เก็บเกี่ยวข้าวได้ต่ำสุดในนาเก็บปลาคาร์ฟไม่ว่ามิติความหนาแน่น (0.5 หรือ 1 ปลา/m2), และ predation ที่อัตราเพิ่มเติมกุหลาบเพื่อทำลายหอยทากเพิ่มขึ้นระดับกว่าได้ในกรณีของปลานิล แม้เป็น predator มีประสิทธิภาพน้อย นิลมากลดลงจำนวนทากเมื่อเทียบกับตัวควบคุมไม่มีปลาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในฤดูแล้ง และในการหนาแน่นเก็บสต็อกของปลาสูง วัดขนาดของหอยรอดแสดงให้เห็นว่า ทั้งปลาชนิดไม่ป้องกันหอยใหญ่เกิดขึ้น โดยให้หอยใหญ่เพื่อความอยู่รอด biocontrolมีพันธุ์ปลาเหล่านี้สองต้องถูกเสริม โดยเอามือหรือหน้าจอบนสาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาคาร์พที่บริเวณไน (L. ) และปลานิลปลานิล (แอล)
ได้รับการประเมินในฟิลิปปินส์ในการทดลองสนามจำลองแบบพล็อตเป็นสารควบคุมทางชีวภาพของแอปเปิ้ลสีทองหอยทาก(GAS)
หอยเชอรี่ (มาร์ค) ในวัฒนธรรมข้าวปลา ปลาคาร์พจะสามารถปรับตัวมากขึ้นในการกินหอยทากกว่าปลานิลโดยมีปากคอหอยและพวกเขาบ่อยสัตว์หน้าดินที่ GAS อื่น ๆ อาศัยอยู่ ความหนาแน่นของก๊าซที่มีการเก็บเกี่ยวข้าวในนาต่ำสุด stocked กับปลาคาร์พโดยไม่คำนึงถึงความหนาแน่น(0.5 หรือ 1 ปลา / m2) และอัตราการปล้นสะดมเพิ่มขึ้นมากขึ้นในการเข้าทำลายหอยทากที่เพิ่มขึ้นในระดับที่มากกว่าเป็นกรณีที่มีปลานิล แม้ในขณะที่นักล่าที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าปลานิลอย่างมีนัยสำคัญลดจำนวนหอยทากเมื่อเทียบกับการควบคุมไม่ปลาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูแล้งและในความหนาแน่นของปลาที่สูงขึ้น การวัดขนาดของหอยทากที่รอดตายแสดงให้เห็นว่าทั้งสองชนิดปลาที่ไม่สามารถป้องกันหอยทากขนาดใหญ่เกิดขึ้น โดยให้หอยทากขนาดใหญ่เพื่อความอยู่รอดควบคุมทางชีวภาพกับทั้งสองชนิดของปลาจะต้องมีการเสริมด้วยการกำจัดมือหรือหน้าจอบนเวิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลาไน cyprinus Carpio ( L . ) และ ปลานิล Oreochromis niloticus ( L . ) ประเมินใน
ฟิลิปปินส์ในแปลงปลูกทดลองเป็นแบบไบโอคอนโทรลตัวแทนของหอยเชอรี่ ( แก๊ส )
หอยเชอรี่ ( Lamarck ) ในการเลี้ยงปลา ข้าว ปลาคาร์พจะดัดแปลงให้กินหอยทาก
กว่าปลานิล โดยมีปากคอหอยและสัตว์หน้าดินที่พวกเขาบ่อยกว่าแก๊ส
อาศัยอยู่คือก๊าซที่ถูกที่สุดในการเก็บเกี่ยวข้าว นาข้าว stocked กับปลาคาร์พ โดยไม่คำนึงถึง
ความหนาแน่น ( 0.5 หรือ 1 ปลา / m2
) และอัตราการเพิ่มขึ้นมากกว่าการเพิ่มขึ้นหอยทากระบาด
ระดับกว่าเป็นกรณีกับปลานิล แม้เป็นนักล่าที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าปลานิลอย่างมีนัยสำคัญ
ลดลงตัวเลขหอยทากเทียบกับปลาไม่ควบคุม โดยเฉพาะในฤดูแล้งที่
สูงกว่าปลาความหนาแน่น . การวัดขนาดของหอยทั้งสองชนิดได้พบว่าปลา
ไม่สามารถป้องกันหอยทากขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นจาก โดยให้หอยขนาดใหญ่เพื่อความอยู่รอด ไบโอคอนโทรล
กับเหล่านี้สองชนิดของปลาที่ต้องเพิ่มเติมโดยมือการกำจัดหรือหน้าจอบนเวิ้ง .