It is generally accepted that dry i

It is generally accepted that dry ice was first observed in 1835 by French inventor Adrien-Jean-Pierre Thilorier (1790–1844), who published the first account of the substance.[6][7] In his experiments, he noted that when opening the lid of a large cylinder containing liquid carbon dioxide, most of the liquid carbon dioxide quickly evaporated. This left only solid dry ice in the container. In 1924, Thomas B. Slate applied for a US patent to sell dry ice commercially. Subsequently, he became the first to make dry ice successful as an industry.[8] In 1925, this solid form of CO2 was trademarked by the DryIce Corporation of America as "Dry ice", thus leading to its common name.[9] That same year the DryIce Co. sold the substance commercially for the first time; marketing it for refrigerating purposes.[8]

The alternative name "Cardice" is a registered trademark of Air Liquide UK Ltd.[10] It is sometimes written as "card ice".[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปยอมรับว่า น้ำแข็งแห้งถูกสังเกตอาการครั้งแรกในปีค.ศ. 1835 โดยนักประดิษฐ์ฝรั่งเศส Pierre เอเดรียนฌอง Thilorier (ดำรง-1844), ใครบัญชีแรกของสาร[6][7] ในการทดลองของเขา เขากล่าวว่า เมื่อเปิดฝาถังขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วยคาร์บอนไดออกไซด์เหลว ทั้งคาร์บอนไดออกไซด์เหลวอย่างรวดเร็วหายไป นี้เหลือเฉพาะของแข็งน้ำแข็งแห้งในภาชนะ ใน 1924, Thomas B. นวลใช้สำหรับสิทธิบัตรสหรัฐอเมริกาขายน้ำแข็งแห้งในเชิงพาณิชย์ ในเวลาต่อมา เขาเป็นคนแรกที่ทำให้น้ำแข็งแห้งประสบความสำเร็จเป็นอุตสาหกรรม[8] ใน 1925 นี้รูปแบบของแข็งของ CO2 ถูกจัด trademarked โดย บริษัท DryIce ของอเมริกาเป็น "น้ำแข็งแห้ง" จึง นำชื่อทั่วไป[9] ในปีเดียวกัน บริษัท DryIce ขายสารในเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรก การตลาดสำหรับการทำความเย็น[8]ชื่ออื่น "Cardice" เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนของแอร์ลิควิด UK [10] บางครั้งเขียนเป็น "น้ำแข็งบัตร"[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าน้ำแข็งแห้งถูกพบครั้งแรกในปี 1835 โดยนักประดิษฐ์ชาวฝรั่งเศส Adrien-Jean-ปิแอร์ Thilorier (1790-1844) ซึ่งตีพิมพ์บัญชีแรกของสาร. [6] [7] ในการทดลองของเขาเขาตั้งข้อสังเกตว่าเมื่อ เปิดฝาของถังขนาดใหญ่ที่มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เหลวส่วนใหญ่ของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เหลวระเหยได้อย่างรวดเร็ว นี้เหลือเพียงน้ำแข็งแห้งของแข็งในภาชนะ ในปี 1924, โธมัสบีชนวนนำมาใช้สำหรับสิทธิบัตรของสหรัฐที่จะขายน้ำแข็งแห้งในเชิงพาณิชย์ ต่อจากนั้นเขากลายเป็นคนแรกที่จะทำให้น้ำแข็งแห้งที่ประสบความสำเร็จเป็นอุตสาหกรรม. [8] ในปี 1925 รูปแบบของแข็งของ CO2 เป็นเครื่องหมายการค้าโดย Dryice คอร์ปอเรชั่นอเมริกาว่า "น้ำแข็งแห้ง" จึงนำไปสู่ชื่อสามัญของ. [9] ในปีเดียวกันนั้น Dryice จำกัด ขายสารในเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรก; การตลาดสำหรับการทำความเย็นวัตถุประสงค์. [8] ชื่อทางเลือก "Cardice" เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนของแอร์ลิควิดสหราชอาณาจักร จำกัด [10] มันเขียนไว้บางครั้งก็เป็น "บัตรน้ำแข็ง". [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าน้ำแข็งแห้งเป็นครั้งแรกที่พบในปี 1835 โดยฝรั่งเศสฌอง ปิแอร์ thilorier นักประดิษฐ์เอเดรียน ( 1790 – 1844 ) ซึ่งตีพิมพ์ในบัญชีแรกของสาร [ 6 ] [ 7 ] ในการทดลองของเขา เขากล่าวว่า เมื่อเปิดฝาถังขนาดใหญ่ที่มีคาร์บอนไดออกไซด์เหลว , ที่สุดของคาร์บอน ของเหลวก๊าซได้อย่างรวดเร็วระเหย นี้เหลือแค่แข็งน้ำแข็งแห้งในภาชนะในปี 1924 , Thomas B . ชนวนที่ใช้สำหรับสิทธิบัตรสหรัฐขายน้ำแข็งแห้งในเชิงพาณิชย์ ต่อมาเขากลายเป็นคนแรกที่ให้บริการน้ำแข็งที่ประสบความสำเร็จเป็นอุตสาหกรรม [ 8 ] 1925 แบบฟอร์มทึบของ CO2 เป็นเครื่องหมายการค้าโดยดรายไอซ์ Corporation ของอเมริกาเป็น " น้ำแข็งแห้ง " จึงนำชื่อสามัญ [ 9 ] ในปีเดียวกันบริษัทดรายไอซ์ขายสารในเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรก ;การตลาดมันเย็นวัตถุประสงค์ [ 8 ]

ชื่อ " ทางเลือก cardice " เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนของอากาศน้ำ UK Ltd . [ 10 ] มันคือบางครั้งเขียนเป็น " น้ำแข็ง " [ 11 ] บัตร