The rise of Iran and a bitter Iran-

The rise of Iran and a bitter Iran-U.S. antagonism composed the background
of Sino-Iranian relations in the first decade of the twenty-first
century. Iran is extremely significant to China’s geopolitical and energy
interests, as well as to economic, trade, and non-traditional security interests,
so China must keep at least one eye on Iran. At the same time, on the
global level, Sino-U.S. relations are defined as the most important bilateral
relationship, and China must consider core American concerns. In other
words, it should not damage relations with Washington by unconditionally
supporting Iran. China has to take a pragmatic approach. After the two
visits made by Hu Jintao as vice president in January 2001 and Jiang Zemin
as president in April 2002, Chinese presidential and prime ministerial visits
to Iran stopped, although Ahmadinejad visited China in September 2008.
The summit of the Shanghai Cooperation Organization has become a
good chance for the leaders of the two countries to exchange views, and
they met in Shanghai in June 2006, in Bishkek in August 2007, and in
Yekaterinburg in June 2009.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของอิหร่านและแบบ antagonism อิหร่านสหรัฐขมประกอบด้วยพื้นหลังความสัมพันธ์จีนอิหร่านในช่วงทศวรรษแรกของยี่สิบเอ็ดศตวรรษที่ อิหร่านมีความสำคัญมากกับจีนของภูมิศาสตร์การเมือง และพลังงานสถานที่ท่องเที่ยว ดีเป็นเศรษฐกิจ การค้า และความปลอดภัยแบบดั้งเดิมดังนั้น จีนต้องรักษาตาน้อยหนึ่งในอิหร่าน ในขณะเดียวกัน ในการโลกระดับ ความสัมพันธ์ของจีนกับสหรัฐฯ กำหนดสิ่งสำคัญที่สุดทวิภาคีความสัมพันธ์ และจีนต้องพิจารณาหลักอเมริกันกังวล ในที่อื่น ๆคำ มันควรเสียความสัมพันธ์กับวอชิงตันโดยไม่มีเงื่อนไขสนับสนุนอิหร่าน จีนมีการใช้วิธีการปฏิบัติ หลังจากทั้งสองเข้าชมโดย Hu สหรัฐฯ หูจินเทาเป็นรองประธานใน 2544 มกราคมและเจียงเจ๋อหมินเป็นประธานใน 2002 เมษายน จีนประธานาธิบดี และนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีเข้าชมไปอิหร่านหยุด แต่ Ahmadinejad เยือนประเทศจีนในเดือนกันยายนการประชุมสุดยอดขององค์กรความร่วมมือเซี่ยงไฮ้ได้กลายเป็นโอกาสดีสำหรับผู้นำของทั้งสองประเทศเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมอง และพวกเขาพบในเซี่ยงไฮ้ในเดือน 2549 มิถุนายน ชเค็ค ใน 2550 สิงหาคม และฮาใน 2552 มิถุนายน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพิ่มขึ้นของอิหร่านและขมเป็นปรปักษ์กันอิหร่านสหรัฐประกอบด้วยพื้นหลัง
ของความสัมพันธ์จีนอิหร่านในทศวรรษแรกของที่ยี่สิบเอ็ด
ศตวรรษ อิหร่านมีความสำคัญอย่างยิ่งในการทางการเมืองของจีนและพลังงาน
ความสนใจเช่นเดียวกับเศรษฐกิจการค้าและความสนใจของการรักษาความปลอดภัยที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม
เพื่อให้ประเทศจีนจะต้องเก็บไว้อย่างน้อยหนึ่งตาในอิหร่าน ในขณะเดียวกันใน
ระดับโลก, Sino-US ความสัมพันธ์ที่ถูกกำหนดเป็นทวิภาคีที่สำคัญที่สุด
ความสัมพันธ์และจีนจะต้องพิจารณาความกังวลหลักของชาวอเมริกัน ในอื่น ๆ
คำมันไม่ควรเกิดความเสียหายกับความสัมพันธ์กับวอชิงตันโดยไม่มีเงื่อนไข
สนับสนุนอิหร่าน ประเทศจีนมีการใช้วิธีการในทางปฏิบัติ หลังจากที่ทั้งสอง
เข้าชมทำโดยหูจิ่นเทาในฐานะรองประธานในเดือนมกราคมปี 2001 และเจียงเจ๋อหมิ
เป็นประธานในเดือนเมษายนปี 2002 จีนประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีผู้เข้าชม
ไปยังอิหร่านหยุดแม้ว่าจาดไปเยี่ยมประเทศจีนในเดือนกันยายน 2008
การประชุมสุดยอดขององค์การความร่วมมือเซี่ยงไฮ้ได้กลายเป็น
โอกาสที่ดีสำหรับการเป็นผู้นำของทั้งสองประเทศเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองและ
พวกเขาได้พบในเซี่ยงไฮ้ในเดือนมิถุนายน 2006 ในบิชเคกในเดือนสิงหาคม 2007 และใน
Yekaterinburg ในมิถุนายน 2009

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพิ่มขึ้นของอิหร่าน และขม iran-u.s. antagonism แต่งพื้นหลังของอิหร่านความสัมพันธ์ Sino ในทศวรรษแรกของยี่สิบเอ็ดศตวรรษ อิหร่านเป็นสิ่งสําคัญของจีนทางการเมืองและพลังงานความสนใจ ตลอดจนเศรษฐกิจ การค้าและผลประโยชน์การรักษาความปลอดภัยไม่ใช่แบบดั้งเดิมดังนั้น จีนต้องเก็บอย่างน้อย 1 ตา ในอิหร่าน ในเวลาเดียวกัน ในระดับสากล sino-u.s. ความสัมพันธ์หมายถึงทวิภาคีสำคัญที่สุดความสัมพันธ์ และจีนจะต้องพิจารณาหลักอเมริกันอย่างชัดเจน ในอื่น ๆคำพูด มันไม่ควรจะเกิดความเสียหายความสัมพันธ์กับวอชิงตันโดยไม่มีเงื่อนไขสนับสนุนอิหร่าน จีนได้ใช้วิธีการในทางปฏิบัติ หลังจากที่สองเข้าชมโดยหูจิ่นเทา เป็นรองประธาน ในเดือนมกราคม 2544 และเจียง เจ๋อหมินเป็นประธานในเดือนเมษายน 2002 ประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีเยือนจีนอิหร่านหยุด แม้ว่า Ahmadinejad เยือนจีนในเดือนกันยายน 2551การประชุมสุดยอดขององค์การความร่วมมือเซี่ยงไฮ้ได้กลายเป็นโอกาสดีสำหรับผู้นำของ 2 ประเทศ เพื่อแลกเปลี่ยน และพวกเขาพบกันในเซี่ยงไฮ้ในเดือนมิถุนายน 2006 ในบิชเคกในเดือนสิงหาคม 2007 และในเยคาเตรินเบิร์ก ในเดือนมิถุนายน 2552