The last mentioned line of reasonin

The last mentioned line of reasoning is of great importance today in general, and in particular for the considerations that will be proposed in the following pages: any restriction of the employer’s freedom to dismiss turns the employment contract into an insurance contract, with a trade-off taking place between stability of employment and level of earnings (because of the ‘‘insurance premium’’ that the workers pay their employers, in terms of lower wages). The imposition of regular employment stability, in order to guarantee workers’security against adverse contingencies, therefore, implies a cost not only for outsiders (in that it becomes more difficult for them to gain access to the protected sphere), but also for those it protects, since it can reduce their earnings. This may go some way towards explaining the deliberate ‘‘flight’’ of the best endowed workers out of employer–employee relationships and into self-employment, or even out of countries where stability is most rigidly imposed; and we will see how this can jeopardize one of the fundamental labour law commitments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้ายกล่าวถึงบรรทัดของเหตุผลเป็นสำคัญวันนี้ทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับข้อควรพิจารณาที่จะนำเสนอในหน้าต่อไปนี้: การจำกัดเสรีภาพของนายจ้างเพื่อเปลี่ยนสัญญาว่าจ้างการประกัน การปิดที่เสถียรภาพของการจ้างงานและระดับรายได้ (เนื่องจาก ''ประกันพิเศษ '' ที่คนงานจ่ายนายจ้าง ในแง่ของค่าจ้างที่ต่ำกว่า) ของงานประจำมั่นคง เพื่อรับประกัน workers'security กับผลภาระผูกพัน ดังนั้น หมายถึงต้นทุนไม่เฉพาะสำหรับบุคคลภายนอก (ที่จะกลายเป็นยากขึ้นให้เข้าทรงได้รับการป้องกัน), แต่ยัง สำหรับผู้ปกป้อง เนื่องจากมันสามารถลดกำไรของตนเอง นี้อาจไปบางวิธีต่อการอธิบายการกระทำ ''บิน '' ของดีที่สุดรับเอ็นดาวเม้นท์แรงความสัมพันธ์พนักงานจ้าง และ เป็นจ้างงานตนเอง หรือแม้กระทั่ง ออกประเทศที่เสถียรสุด rigidly กำหนด และเราจะได้เห็นวิธีนี้สามารถอันตรายต่อผูกพันกฎหมายแรงงานพื้นฐานอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรทัดล่าสุดระบุเหตุผลมีความสำคัญมากในวันนี้โดยทั่วไปและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการพิจารณาที่จะนำเสนอในหน้าต่อไปนี้: การ จำกัด เสรีภาพของนายจ้างที่จะยกเลิกการใด ๆ ที่จะเปิดสัญญาจ้างเป็นสัญญาประกันกับการค้า ปิดที่เกิดขึ้นระหว่างความมั่นคงของการจ้างงานและระดับของรายได้ (เพราะของ '' เบี้ยประกัน '' ว่าแรงงานจ่ายของนายจ้างในแง่ของค่าจ้างที่ต่ำกว่า) จัดเก็บภาษีของความมั่นคงการจ้างงานปกติเพื่อรับประกัน workers'security กับภาระผูกพันที่ไม่พึงประสงค์จึงหมายถึงค่าใช้จ่ายที่ไม่เพียง แต่สำหรับบุคคลภายนอก (ในที่มันจะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับพวกเขาที่จะได้รับการเข้าถึงการคุ้มครองทรงกลม) แต่ยังสำหรับผู้มัน ปกป้องเพราะมันสามารถลดกำไรของพวกเขา นี้อาจจะไปทางบางไปอธิบายเจตนา '' เที่ยวบิน '' ของคนงาน endowed ดีที่สุดของความสัมพันธ์นายจ้างลูกจ้างและเข้าสู่การจ้างงานตนเองหรือแม้กระทั่งออกจากประเทศที่มีเสถียรภาพมากที่สุดจะเรียกเก็บอย่างเหนียวแน่น; และเราจะเห็นว่าวิธีนี้สามารถเป็นอันตรายต่อหนึ่งในภาระผูกพันพื้นฐานกฎหมายแรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อกล่าวถึงสายของเหตุผลเป็นสำคัญวันนี้โดยทั่วไปและโดยเฉพาะสำหรับการพิจารณาที่จะเสนอในหน้าต่อไปนี้ : ข้อ จำกัด ใด ๆของเสรีภาพของนายจ้างเพื่อยกเลิกการเปลี่ยนสัญญาจ้างเป็นสัญญาประกัน ด้วยการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นระหว่างความมั่นคงในการจ้างงาน และระดับของกำไร ( เพราะ " "insurance พรีเมี่ยม " " ที่คนงานจ่ายนายจ้างของพวกเขาในแง่ของค่าจ้างต่ำ ) การกําหนดเสถียรภาพการจ้างงานปกติ เพื่อรับประกัน workers"security ภาระผูกพันกับปรปักษ์ จึงแสดงถึงค่าใช้จ่ายไม่เพียง แต่สำหรับบุคคลภายนอก ( ที่มันจะกลายเป็นยากขึ้นสำหรับพวกเขาที่จะได้รับการเข้าถึงการป้องกันทรงกลม แต่ยังสำหรับผู้ที่ปกป้อง เนื่องจากมันสามารถลดกำไรของพวกเขา นี้อาจไปบางวิธียังอธิบายเจตนา " "flight " " ของดี endowed คนงานออกจากนายจ้าง–ลูกจ้างความสัมพันธ์และเป็นอาชีพอิสระ หรือแม้แต่ในประเทศที่เสถียรภาพมากที่สุด rigidly ที่กําหนด และเราจะเห็นวิธีนี้สามารถทำให้หนึ่งในเบื้องต้นแรงงานกฎหมายผูกพัน