The findings of this study differ f

The findings of this study differ from those of Lewis (2008) and
Tregear (2005), who reported that small business owners who
conceptualize their businesses as a lifestyle reject growth, are not motivated
by monetary gains, and rarely have business success objectives
or forms of measuring this success. In contrast, the subsistence
entrepreneurs included in this study clearly define and perceive the
success of their business based on personal and family objectives
and goals, conceived in terms of the performance of the business in
the market. Sales volume and profit are financial indicators of success,
as they allow business owners to pay off debts, send their children to
school, make improvements to the home or workshop, purchase real
estate, or simply cover basic food and health needs. All of the five
types of subsistence businesses identified in this study are oriented
towards growth through increases in sales and profits, which implicitly
involve increases in employment and production. Although, in financial
terms, subsistence entrepreneurs may not conceptualize
business growth as great profits or economic power in the way that
large enterprises do, and their economic ambition is limited to the
lifestyle of their community, they feel successful when their sales or
profits allow them to satisfactorily cover family or social needs. In
terms of growth, the most significant difference identified between
the subsistence business types included in this study is that familylimited,
motivationally-limited, and past boom businesses reject insertion
into markets outside the community and are only interested
in growth through an increase in the number of tourists that visit
the community and purchase artisanal crafts. In contrast, leader and
follower subsistence businesses are interested in growth not only in
terms of sales, employment, and production, but also in terms of prestige
and participation in new markets, both national and international;
these businesses strive to attain such growth through innovations
and differentiation of their products and services. The implementation
of these strategic actions, intended to promote business growth
and success, as well as the continued existence of the business as a
standard of social, cultural, and family life, agrees with the results
found by Hernández et al. (2007) in Mexican handicraft businesses
and Paige and Littrell (2002) in American handicraft businesses, as
well as Shivani et al. (2006) in Indian enterprises.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยของการศึกษานี้แตกต่างจากลูอิส (2008) และTregear (2005), ที่รายงานธุรกิจขนาดเล็กที่เจ้าของที่ทำธุรกิจเป็นไลฟ์สไตล์ปฏิเสธเจริญเติบโต ไม่มีแรงจูงใจโดยกำไรเงิน และไม่ค่อยมีวัตถุประสงค์ทางธุรกิจประสบความสำเร็จหรือรูปแบบของการวัดความสำเร็จนี้ ในความคมชัด การดำรงชีวิตผู้ประกอบการที่รวมอยู่ในการศึกษานี้กำหนดให้ชัดเจน และรับรู้การความสำเร็จของธุรกิจตามวัตถุประสงค์ส่วนตัว และครอบครัวและเป้าหมาย ในแง่ของประสิทธิภาพการทำงานของธุรกิจในตลาด ปริมาณขายและกำไรมีการเงินตัวชี้วัดความสำเร็จเป็นเจ้าของธุรกิจชำระให้ ส่งให้ลูกซื้อจริง โรงเรียน ปรับปรุงบ้านหรือประชุมเชิงปฏิบัติการอสังหาริมทรัพย์ หรือเพียงแค่ฝาครอบอาหารและสุขภาพความต้องการพื้นฐาน ทั้งหมด 5ประเภทของธุรกิจดำรงชีวิตที่พบในการศึกษานี้จะเน้นต่อการเจริญเติบโตผ่านการเพิ่มยอดขายและผลกำไร ซึ่งโดยนัยเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของการจ้างงานและการผลิต ถึงแม้ว่า ในการเงินเงื่อนไข การดำรงชีวิตที่ผู้ประกอบการอาจทำไม่ได้เติบโตเป็นผลกำไรที่ดีหรืออำนาจทางเศรษฐกิจในลักษณะที่ทำองค์กรขนาดใหญ่ และความมุ่งมั่นทางเศรษฐกิจของพวกเขาจะจำกัดการวิถีชีวิตของชุมชนของพวกเขา พวกเขารู้สึกว่าประสบความสำเร็จเมื่อขายของพวกเขา หรือผลกำไรช่วยให้พวกเขาครอบคลุมครอบครัวหรือสังคมต้องน่าพอใจ ในเงื่อนไขของการเติบโต ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดที่ระบุระหว่างประเภทธุรกิจดำรงชีวิตที่รวมอยู่ในการศึกษานี้ได้ที่ familylimitedธุรกิจบูม จำกัด motivationally และในอดีตปฏิเสธการแทรกเข้าสู่ตลาดภายนอกชุมชนและมีความสนใจเฉพาะในการเติบโตด้วยการเพิ่มจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้าชมการชุมชนและซื้อพวกงานฝีมือ ในทางตรงข้าม ผู้นำ และผู้ติดตามดำรงชีวิตธุรกิจสนใจที่จะเติบโตไม่เท่าในเงื่อนไข ของการขาย การงาน และการผลิต แต่ใน แง่ศักดิ์ศรีและมีส่วนร่วมในตลาดใหม่ ทั้งในประเทศ และระหว่าง ประเทศธุรกิจเหล่านี้มุ่งมั่นที่จะบรรลุการเจริญเติบโตดังกล่าวผ่านนวัตกรรมและความแตกต่างของผลิตภัณฑ์และบริการ การใช้งานกลยุทธ์การดำเนินการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการเติบโตของธุรกิจและความสำเร็จ รวมทั้งการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของธุรกิจเป็นการมาตรฐานของสังคม วัฒนธรรม และชีวิตครอบครัว เห็นด้วยกับผลการพบโดยเอร์ et al. (2007) ในธุรกิจหัตถกรรมเม็กซิกันและ Paige และ Littrell (2002) ในธุรกิจอเมริกันหัตถกรรม เป็นดีเป็น shivani ชิวา et al. (2006) ในวิสาหกิจอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาครั้งนี้แตกต่างจากที่ลูอิส (2008) และ
Tregear (2005) ที่รายงานว่าเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กที่
คิดในธุรกิจของพวกเขาเป็นวิถีชีวิตปฏิเสธการเจริญเติบโตจะไม่ได้รับแรงบันดาลใจ
จากเงินกำไรและไม่ค่อยมีวัตถุประสงค์ความสำเร็จของธุรกิจ
หรือรูปแบบ การวัดความสำเร็จนี้ ในทางตรงกันข้ามยังชีพ
ผู้ประกอบการรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ได้อย่างชัดเจนกำหนดและรับรู้
ความสำเร็จของธุรกิจของพวกเขาขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ส่วนตัวและครอบครัว
และเป้าหมายคิดในแง่ของประสิทธิภาพของธุรกิจใน
ตลาด ปริมาณยอดขายและกำไรเป็นตัวชี้วัดทางการเงินของความสำเร็จ
ที่พวกเขาให้เจ้าของธุรกิจเพื่อชำระหนี้, ส่งบุตรหลานไป
โรงเรียนทำให้การปรับปรุงบ้านหรือการประชุมเชิงปฏิบัติการการจัดซื้อจริง
อสังหาริมทรัพย์หรือเพียงครอบคลุมอาหารและสุขภาพความต้องการขั้นพื้นฐาน ทั้งห้า
ประเภทของธุรกิจการดำรงชีวิตที่ระบุไว้ในการศึกษาครั้งนี้จะเน้น
ต่อการเจริญเติบโตผ่านการเพิ่มขึ้นของยอดขายและกำไรซึ่งโดยปริยาย
เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของการจ้างงานและการผลิต แม้ว่าในทางการเงิน
แง่ผู้ประกอบการดำรงชีวิตอาจจะไม่คิดใน
การเติบโตของธุรกิจเป็นผลกำไรที่ดีหรืออำนาจทางเศรษฐกิจในวิธีการที่
องค์กรขนาดใหญ่ทำและความทะเยอทะยานทางเศรษฐกิจของพวกเขาจะถูก จำกัด
การดำเนินชีวิตของชุมชนของพวกเขาพวกเขารู้สึกว่าประสบความสำเร็จเมื่อยอดขายของพวกเขาหรือ
ผลกำไรที่ช่วยให้พวกเขา พอใจครอบคลุมครอบครัวหรือสังคมความต้องการ ใน
แง่ของการเติบโตที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดระบุระหว่าง
ธุรกิจประเภทการดำรงชีวิตที่รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้คือการที่ familylimited,
motivationally จำกัด , และที่ผ่านมาธุรกิจบูมปฏิเสธแทรก
เข้าไปในตลาดนอกชุมชนและมีความสนใจเฉพาะ
ในการเจริญเติบโตผ่านการเพิ่มขึ้นของจำนวน ของนักท่องเที่ยวที่เข้าเยี่ยมชม
ชุมชนและการจัดซื้องานฝีมือศิลปะ ในทางตรงกันข้ามผู้นำและ
ผู้ตามการดำรงชีวิตธุรกิจที่มีความสนใจในการเจริญเติบโตไม่เพียง แต่ใน
แง่ของยอดขายการจ้างงานและการผลิต แต่ยังอยู่ในแง่ของศักดิ์ศรี
และมีส่วนร่วมในตลาดใหม่ ๆ ทั้งในระดับชาติและนานาชาติ
ธุรกิจเหล่านี้มุ่งมั่นที่จะบรรลุการเจริญเติบโตดังกล่าวผ่านทางนวัตกรรม
และความแตกต่างของผลิตภัณฑ์และบริการของตน การดำเนินงาน
ของการกระทำเชิงกลยุทธ์เหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตทางธุรกิจ
และประสบความสำเร็จเช่นเดียวกับการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของธุรกิจเป็น
มาตรฐานของสังคมวัฒนธรรมและชีวิตครอบครัวเห็นด้วยกับผล
การค้นพบโดยHernández, et al (2007) ในธุรกิจหัตถกรรมเม็กซิกัน
และ Paige และ Littrell (2002) ในธุรกิจหัตถกรรมอเมริกันเช่น
เดียวกับ Shivani et al, (2006) ในสถานประกอบการอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้แตกต่างจากของลูอิส ( 2008 ) และtregear ( 2005 ) ที่รายงานว่า เจ้าของธุรกิจขนาดเล็กที่สร้างแนวคิดธุรกิจของพวกเขาเป็นวิถีชีวิตปฏิเสธการเจริญเติบโต จะไม่มีแรงโดยกำไรทางการเงิน และ มัก จะ มี วัตถุประสงค์ ความสำเร็จทางธุรกิจหรือรูปแบบของการวัดความสำเร็จนี้ ในทางตรงกันข้าม , ผู้หญิงผู้ประกอบการด้านนี้อย่างชัดเจน และรับรู้ความสำเร็จของธุรกิจของพวกเขาขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ส่วนบุคคลและครอบครัวและเป้าหมายนี้ในแง่ของการดำเนินงานของธุรกิจในตลาด ยอดขายและกำไรเป็นตัวชี้วัดทางการเงินของความสำเร็จเช่นที่พวกเขาช่วยให้เจ้าของธุรกิจที่จะจ่ายปิดหนี้ ส่งลูกไปโรงเรียน , ให้ปรับปรุงบ้านหรือซื้อจริง การประชุมเชิงปฏิบัติการทรัพย์ หรือเพียงแค่ครอบคลุมความต้องการอาหารและสุขภาพพื้นฐาน ทั้งหมดของห้าประเภทของผู้หญิงในการศึกษานี้เป็นเชิงธุรกิจ ระบุต่อการเติบโตผ่านการเพิ่มขึ้นในการขายและผลกำไร ซึ่งโดยปริยายเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการจ้างงานและการผลิต ถึงแม้ว่า , ในทางการเงินด้าน ผู้ประกอบการอาจจะไม่คิดในการดำรงชีวิตการเติบโตของธุรกิจที่กำไรดี หรือพลังทางเศรษฐกิจในทางที่องค์กรขนาดใหญ่ และความทะเยอทะยานของพวกเขาถูก จำกัด เพื่อเศรษฐกิจวิถีชีวิตของชุมชนของตน พวกเขารู้สึกประสบความสำเร็จเมื่อขายหรือของพวกเขาผลกำไรที่อนุญาตให้สามารถครอบคลุมถึงครอบครัวหรือความต้องการทางสังคม ในแง่ของการเจริญเติบโตที่สำคัญที่สุดระหว่างความแตกต่าง ระบุธุรกิจผู้หญิงประเภทรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ คือ familylimited ,motivationally จำกัด และธุรกิจบูมอดีตปฏิเสธการแทรกสู่ตลาดภายนอกชุมชน และสนใจในการเติบโตผ่านการเพิ่มขึ้นของจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้าชมชุมชน และซื้อสินค้าหัตถกรรมงานฝีมือ . ในทางตรงกันข้าม ผู้นำ และธุรกิจทำให้เกิดผู้ตามสนใจในการเจริญเติบโตไม่เพียง แต่ในด้านการขาย , การจ้างงานและการผลิต แต่ยังอยู่ในแง่ของเพรสทีจและการมีส่วนร่วมในตลาดใหม่ ทั้งในระดับชาติและนานาชาติธุรกิจเหล่านี้มุ่งมั่นที่จะบรรลุการเจริญเติบโตดังกล่าว ผ่านทางนวัตกรรมและความแตกต่างของผลิตภัณฑ์และบริการของตน ปฏิบัติการกระทำของกลยุทธ์เหล่านี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตของธุรกิจและความสำเร็จ รวมถึงการดำรงอยู่ของธุรกิจเป็นมาตรฐานของสังคม วัฒนธรรม และชีวิตครอบครัว เห็นด้วยกับผลลัพธ์พบโดย เอร์นันเดซ . kgm ndez et al . ( 2007 ) ในธุรกิจหัตถกรรมเม็กซิกันและ เพจ และ littrell ( 2002 ) ในธุรกิจหัตถกรรมอเมริกันเป็นรวมทั้ง shivani et al . ( 2006 ) ใน บริษัท อินเดีย