Bacterial wilt (BW) of tomato cause

Bacterial wilt (BW) of tomato caused by Ralstonia solanacearum is responsible for considerable damage to tomatoes and many other crops in tropical,subtropical and warm temperature regions of the world and also limits production of many crops, e.g., potato, tomato, eggplant and pepper.


Various strategies have been developed to control BW, including the use of hosteplant resistance and cropping system modifications, induced resistance ,biological control using vesicularearbuscular mycorrhiza (VAM), avirulent mutants of R. solanacearum,genetically engineered antagonistic bacteria , certain naturally occurring antagonistic rhizobacteria, such as Bacillus spp.

And Pseudomonas spp., and/or an integration of these strategies . None of these aforementioned strategies can alone reduce the incidence and/or severity of bacterial wilt (BW).


Hence, complete control or eradication of R. solanacearum still remains a dream of most researchers in regions where the pathogen is endemic.

Nevertheless, losses due to BW can be greatly reduced by following a holistic approach, often referred to as Integrated Pest Management (IPM), by employing multiple disease control strategies simultaneously.

For BW, all of the successful IPM packages include using pathogen-free planting material, planting less-susceptible host varieties, and rotating susceptible crops with those that are resistant or immune to BW.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(BW) เหี่ยวจากแบคทีเรียของมะเขือเทศที่เกิดจาก Ralstonia solanacearum รับผิดชอบความเสียหายมากกับมะเขือเทศ และอื่น ๆ มากมายในภูมิภาคเขตร้อน สำรอง และอบอุ่นอุณหภูมิของโลกขยาย และยัง จำกัดผลิตพืชผลหลาย เช่น มันฝรั่ง มะเขือเทศ มะเขือยาว และพริกไทยได้พัฒนากลยุทธ์ต่าง ๆ เพื่อควบคุม BW รวมถึงการใช้ความต้านทาน hosteplant และปรับเปลี่ยนระบบการปลูกพืช ใช้ vesicularearbuscular ไมคอไรซา (VAM), สายพันธุ์ avirulent ของ R. solanacearum ควบคุม ความต้านทานอาจแปลงพันธุกรรมวิศวกรรมต่อต้านแบคทีเรีย บางอย่างเกิดขึ้นตามธรรมชาติต่อต้าน rhizobacteria เช่นคัด และโอลี และ/หรือการรวมกลยุทธ์เหล่านี้ ไม่มีวิธีการดังกล่าวเหล่านี้เพียงอย่างเดียวสามารถลดอุบัติการณ์หรือความรุนแรงของเหี่ยวจากแบคทีเรีย (BW) ด้วยเหตุนี้ สมบูรณ์ควบคุม หรือขจัดของ R. solanacearum ยังคง ความฝันของนักวิจัยส่วนใหญ่ในภูมิภาคซึ่งการศึกษาที่เป็นยุง อย่างไรก็ตาม ขาดทุนเนื่องจาก BW สามารถมากลดตามแนวทางแบบองค์รวม มักจะเรียกว่าเป็นรวมแมลงจัดการ (IPM), โดยใช้หลายกลยุทธ์ควบคุมโรคพร้อมกัน สำหรับ BW แพคเกจ IPM ประสบความสำเร็จทั้งหมดรวมใช้ ฟรีการศึกษาวัสดุปลูก ปลูกพันธุ์ไม่ไวต่อโฮสต์ และหมุน ไวต่อขยายกับที่สร้าง BW หรือจะทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหี่ยว (BW) ของมะเขือเทศที่เกิดจากเชื้อ Ralstonia solanacearum เป็นผู้รับผิดชอบต่อความเสียหายต่อมะเขือเทศและพืชอื่น ๆ จำนวนมากในเขตร้อนกึ่งเขตร้อนและอบอุ่นภูมิภาคอุณหภูมิของโลกและยัง จำกัด การผลิตของพืชจำนวนมากเช่นมันฝรั่งมะเขือเทศมะเขือยาวและพริกไทย . กลยุทธ์ต่างๆที่ได้รับการพัฒนาในการควบคุมน้ำหนักรวมถึงการใช้ความต้านทาน hosteplant และการปรับเปลี่ยนการปลูกพืชระบบต้านทานเหนี่ยวนำให้เกิดการควบคุมทางชีวภาพโดยใช้ vesicularearbuscular mycorrhiza (ฟันธง) การกลายพันธุ์ของ avirulent solanacearum อาร์ดัดแปลงพันธุกรรมแบคทีเรียบางอย่างเกิดขึ้นตามธรรมชาติแบคทีเรียปฏิปักษ์ เช่น Bacillus spp. และ Pseudomonas spp. และ / หรือการรวมกลุ่มของกลยุทธ์เหล่านี้ ไม่มีกลยุทธ์ดังกล่าวข้างต้นเหล่านี้เพียงอย่างเดียวสามารถลดอุบัติการณ์และ / หรือความรุนแรงของโรคเหี่ยว (BW). ดังนั้นการควบคุมที่สมบูรณ์หรือการกำจัดของอาร์ solanacearum ยังคงความฝันของนักวิจัยส่วนใหญ่ในภูมิภาคที่เชื้อโรคเป็นโรคประจำถิ่น. อย่างไรก็ตามการสูญเสียเนื่องจาก เพื่อ BW จะลดลงอย่างมากโดยต่อไปนี้เป็นวิธีการแบบองค์รวมที่มักจะเรียกว่าบูรณาการจัดการศัตรูพืช (IPM) โดยการใช้กลยุทธ์การควบคุมโรคหลายคนพร้อมกัน. สำหรับ BW ทั้งหมดของแพคเกจ IPM ที่ประสบความสำเร็จรวมถึงการใช้วัสดุปลูกปลอดเชื้อปลูกน้อย พันธุ์โฮสต์ -susceptible และหมุนพืชอ่อนแอมากกับผู้ที่มีความทนทานหรือภูมิคุ้มกัน BW

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหี่ยวเขียว ( BW ) ของมะเขือเทศที่เกิดจากเชื้อ ralstonia รับผิดชอบความเสียหายมากในมะเขือเทศและพืชอื่น ๆอีกมากมายในเขตร้อน กึ่งร้อน และอบอุ่น อุณหภูมิในภูมิภาคของโลก และยัง จำกัด การผลิตพืชมากมาย เช่น มันฝรั่ง มะเขือเทศ มะเขือเปราะ พริกไทย


ต่างๆกลยุทธ์ได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อควบคุม น้ำหนักตัวรวมทั้งการใช้ hosteplant ความต้านทานและการปรับเปลี่ยนระบบการปลูกพืช , การต่อต้าน , การควบคุมทางชีวภาพโดยใช้ vesicularearbuscular ไมคอร์ไรซา ( แวม ) avirulent กลายพันธุ์ของเชื้อปฏิปักษ์ดัดแปลงพันธุกรรม อาร์ , แบคทีเรียบางอย่างเกิดขึ้นตามธรรมชาติเช่นไรโซแบคทีเรียปฏิปักษ์ Bacillus spp . , Pseudomonas spp . และ

และ / หรือการรวมกันของกลยุทธ์เหล่านี้ไม่มีกลยุทธ์เหล่านี้ดังกล่าวข้างต้นสามารถอยู่คนเดียวลดอุบัติการณ์และ / หรือความรุนแรงของโรคเหี่ยวเขียว ( BW )


ดังนั้น ควบคุมหรือขจัด R . solanacearum ยังคงเป็นฝันของนักวิจัยส่วนใหญ่ในภูมิภาคที่เชื้อโรคถิ่น

แต่ขาดทุนเนื่องจากน้ำหนักตัวจะลดลงอย่างมากตามแนวคิดแบบองค์รวมมักเรียกว่า การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ( IPM ) โดยการใช้กลยุทธ์การควบคุมหลายโรคพร้อมกัน

สำหรับน้ำหนักตัวทั้งหมดของชุด IPM ที่ประสบความสำเร็จรวมถึงการใช้เชื้อโรคฟรีวัสดุปลูก ปลูกพันธุ์โฮสเสี่ยงน้อยกว่า และหมุนต่อพืชที่ต้านทานหรือภูมิคุ้มกันต่อน้ำหนักตัว