For India, water is feast or famine

For India, water is feast or famine. During the monsoon season from July to September, when the country receives 80% of its annual rainfall, vast swaths of the east are inundated, while the west suffers crippling shortages. Flood damages have climbed from $13 million in 1953 to an annual average of $335 million, according to the government’s Task Force on Interlinking of Rivers. Yet India’s billion-plus people—16% of the world population—have access to only 4% of the planet’s fresh water, posing a rising threat to India’s food security. Although irrigation over the past half-century has quadrupled India’s grain harvest to 213 million tons per year, production must double by 2050 to keep pace with India’s population growth, experts say, and irrigated land must increase from 95 million to 160 million hectares. India’s maximum irrigation potential through conventional methods is assessed at 140 million hectares. The Interlinking Project, backers say, would more than close that gap, providing water to irrigate some 35 million hectares.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเดีย น้ำเป็นงานเลี้ยงหรือภาวะ ในช่วงฤดูมรสุมตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงกันยายน เมื่อประเทศได้รับ 80% ของปริมาณน้ำฝนรายปี swaths ใหญ่ของตะวันออกมีครอบ ในขณะที่ตะวันตก suffers ขาดแคลนชื่อ ความเสียหายน้ำท่วมมีปีนจาก 13 ล้านดอลลาร์ในปีค.ศ. 1953 เพื่อเฉลี่ยรายปีของ $335 ล้านบาท ตามหน่วยงานของรัฐบาลใน Interlinking ของแม่ แต่คน billion-plus ของอินเดีย — 16% ของประชากรโลกซึ่งมีเพียง 4% ของน้ำจืดของโลก วางตัวเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยอาหารของอินเดียเพิ่มขึ้นถึง แม้ชลประทานกว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมามี quadrupled เก็บเกี่ยวข้าวของอินเดียเป็น 213 ล้านตันต่อปี ต้องคู่ผลิตภายในปี 2050 เพื่อให้ทันกับการเจริญเติบโตของประชากรของอินเดีย ผู้เชี่ยวชาญกล่าว และที่ดินยามต้องเพิ่มขึ้นจาก 95 ล้าน 160 ล้านไร่ มีประเมินศักยภาพ โดยวิธีปกติชลประทานสูงสุดของอินเดียที่ 140 ล้านไร่ โครงการ Interlinking, backers พูด จะมากกว่าปิดช่องว่างที่ น้ำทดน้ำบาง 35 ล้านไร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับอินเดียน้ำเป็นงานฉลองหรือความอดอยาก ในช่วงฤดู​​มรสุมตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายนเมื่อประเทศที่ได้รับ 80% ของปริมาณน้ำฝนประจำปีเพาะปลูกใหญ่ของภาคอีสานมีน้ำท่วมในขณะที่ทางทิศตะวันตกได้รับความทุกข์ขาดแคลนทำให้หมดอำนาจ ความเสียหายที่เกิดน้ำท่วมได้ปีนขึ้นจาก $ 13,000,000 ในปี 1953 จะเฉลี่ยปีละ $ 335,000,000 ตามที่รัฐบาลบังคับใช้งานใน Interlinking ของแม่น้ำ อินเดียยังเป็นบวกพันล้านคน 16% ของโลกที่มีประชากรที่มีการเข้าถึงเพียง 4% ของโลกน้ำจืดวางตัวเป็นภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นเพื่อความมั่นคงด้านอาหารของอินเดีย แม้ว่าการชลประทานในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมามีการเก็บเกี่ยวข้าวปากต่อปากของอินเดียถึง 213 ล้านตันต่อปีการผลิตจะต้องเป็นสองเท่าภายในปี 2050 เพื่อให้ทันกับการเติบโตของประชากรของอินเดียผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าและที่ดินชลประทานต้องเพิ่ม 95,000,000-160.000.000 เฮกตาร์ ของอินเดียที่มีศักยภาพการชลประทานสูงสุดด้วยวิธีการแบบเดิมจะมีการประเมินที่ 140 ล้านไร่ โครงการ Interlinking เป็นอันมากกล่าวว่ากว่าจะปิดช่องว่างที่ให้น้ำเพื่อทดน้ำ 35 ล้านไร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับอินเดีย น้ำ คือ งานฉลองหรือความอดอยาก ในช่วงฤดูฝน ระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน เมื่อประเทศได้รับ 80% ของฝนรายปีของ เพาะปลูกอันกว้างใหญ่ของตะวันออกจะเจิ่งนอง ขณะที่ตะวันตกประสบภาวะขาดแคลน ความเสียหายน้ำท่วมได้ปีนขึ้นจาก $ 13 ล้านในปี 1953 เฉลี่ยรายปีของ $ 335 ล้านบาท ตามงานของรัฐบาลที่เกี่ยวกับการเชื่อมต่อของแม่น้ำแต่อินเดียพันล้านบวก people-16 % ของประชากรโลกมีการเข้าถึงเพียง 4 % ของโลกน้ําจืด , วางตัวซึ่งคุกคามความมั่นคงด้านอาหารของอินเดีย แม้ว่าน้ำกว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมามี quadrupled อินเดียเก็บเกี่ยวเมล็ดข้าวถึง 213 ล้านตันต่อปี ผลิต ต้องคู่ โดยปี 2050 เพื่อให้ทันกับการเติบโตของประชากรอินเดีย ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าชลประทานและที่ดินจะต้องเพิ่มจาก 95 ล้านบาท เป็น 160 ล้านไร่ อินเดียสูงสุดชลประทานที่มีศักยภาพผ่านวิธีการประเมินที่ 140 ล้านไร่ ส่วนการเชื่อมต่อโครงการ , backers พูด มากกว่าจะปิดช่องว่างนี้ การให้น้ำเพื่อทดน้ำบาง 35 ล้านไร่