The opera house was the most novel

The opera house was the most
novel and creative building of
the Second Empire with an
exuberant neo-classical style
and a persistent baroque
character. Its architect,
Charles Garnier, and many of
its admirers saw in it a new,
imperial style. The structure
was the product of a
competition in 1861. The
winning architect did not need
to relate his design to any
nearby building since the
adjoining facades would be the
subject of a submissive
architectural ordinance. He
used a closed arcade of arches
at the entrance level and a
Corinthian colonnade of paired
columns above. The carved
decoration was the most exotic
ever seen in Paris. The massing
and volumes, inspired partly by
the requirements of a huge,
modern theater, and of the
vista up the Avenue de lâOp*ra,
supplemented by the architectâs
fantasies, were the main source
of novelty. As a building of
pleasure, visited solely by the
rich, the opera house
symbolized the life of the
imperial elite. This special
role helps to explain why
Garnierâs opera house had
little influence on the style
of public architecture in the
1860s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอเปร่าเฮ้าส์เป็นที่สุด นวนิยายและสร้างความคิดสร้างสรรค์ จักรวรรดิที่สองกับการ สไตล์นีโอคลาสสิกแห่งความสนุกสนานรื่นเริง และบารอกแบบถาวร อักขระ ของสถาปนิก ชาร์ลส์ Garnier และมากมาย ล้ำความเห็นใหม่ ลักษณะอิมพีเรียล โครงสร้าง เป็นผลิตภัณฑ์ของการ แข่งขันใน 1861 ที่ สถาปนิกที่ชนะไม่ต้อง การออกแบบของเขาเกี่ยวข้องกับใด ๆ อยู่ใกล้กับอาคารตั้งแต่การ ติดกับด้านหน้าจะเป็น เรื่องของการยอมแพ้ พบสถาปัตยกรรม เขา ใช้อาปิดของชาติอาร์เชส ระดับทางเข้าและ โคลอนเนด Corinthian ของคู่ คอลัมน์ที่ด้านบน การแกะสลัก ตกแต่งได้แปลกใหม่มากที่สุด เคยเห็นในปารีส Massing และวอลุ่ม แรงบันดาลใจบางส่วนโดย ความต้องการของใหญ่ โรงละครที่ทันสมัย และการ vista ค่า lâOp เดอเวนิว * ra เสริม ด้วย architectâs fantasies มีหลักแหล่ง ของนวัตกรรม เป็นอาคารของ ความสุข การเยี่ยมชมแต่เพียงผู้เดียวโดย ริช โอเปร่าเฮ้าส์ รูปเฟืองอายุของการ อีอิมพีเรียล พิเศษนี้ บทบาทที่ช่วยอธิบายเหตุผล Garnierâs โอเปร่าเฮ้าส์ได้ อิทธิพลแบบเล็กน้อย สถาปัตยกรรมสาธารณะในการ 1860s นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงละครโอเปร่าเป็นส่วนใหญ่อาคารที่แปลกใหม่และความคิดสร้างสรรค์ของจักรวรรดิที่สองที่มีสไตล์นีโอคลาสสิกที่อุดมสมบูรณ์และถาวรบาร็อคของตัวละคร สถาปนิกของชาร์ลส์การ์นิเย่และอีกหลายแห่งที่ชื่นชมของมันเห็นในใหม่สไตล์จักรวรรดิ โครงสร้างเป็นผลิตภัณฑ์ของที่การแข่งขันใน1861 สถาปนิกชนะไม่จำเป็นต้องที่จะเกี่ยวข้องกับการออกแบบของเขาไปยังอาคารใกล้เคียงตั้งแต่อาคารที่อยู่ติดกันจะเป็นเรื่องของการยอมพระราชกฤษฎีกาสถาปัตยกรรม เขาใช้อาเขตปิดซุ้มในระดับที่ทางเข้าและต้นไม้หรูหราของคู่คอลัมน์ดังกล่าวข้างต้น แกะสลักตกแต่งเป็นที่แปลกที่สุดเท่าที่เคยเห็นในปารีส ทุ่มเทและปริมาณการรับแรงบันดาลใจบางส่วนจากความต้องการของขนาดใหญ่ที่โรงละครที่ทันสมัยและของทิวทัศน์ขึ้นอเวนิวเดlâOp * รา, เสริมด้วยarchitectâsจินตนาการเป็นแหล่งที่มาหลักของความแปลกใหม่ ขณะที่การสร้างความสุขที่ได้เข้าเยี่ยมชมแต่เพียงผู้เดียวโดยที่อุดมไปด้วยโรงละครโอเปร่าเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตของชนชั้นสูงของจักรพรรดิ พิเศษนี้บทบาทช่วยในการอธิบายว่าทำไมโรงละครโอเปร่าGarnierâsมีอิทธิพลน้อยในรูปแบบของสถาปัตยกรรมของประชาชนในยุค1860

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอเปร่าเฮาส์เป็นนวนิยายและสร้างสรรค์ที่สุด

จักรวรรดิที่สองกับนีโอคลาสสิกสไตล์

คึกและถาวรพิสดาร
ตัวละคร ของสถาปนิก
Charles Garnier และเห็นหลาย
ชื่นชมของมันใหม่
สไตล์อิมพีเรียล โครงสร้าง

เป็นผลิตภัณฑ์ของการแข่งขันใน 1861 . สถาปนิก
ชนะไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการออกแบบของเขาใด ๆ

ใกล้เคียง อาคาร เนื่องจากอาคารที่อยู่ติดกันจะ

เรื่องซูฮก
ทางศาสนพิธี เขา
ใช้อาเขตปิดที่ระดับเข้าโค้ง

โครินเธียนและโคโลเนดของคู่
คอลัมน์ด้านบน แกะสลักตกแต่งได้แปลกที่สุด

เคยเห็นในปารีส รวบรวม
และปริมาณ , แรงบันดาลใจบางส่วนโดย
ความต้องการของขนาดใหญ่
ละครสมัยใหม่และของ
Vista ขึ้นถนน de l â OP * Ra
supplemented โดยสถาปนิกâ s

จินตนาการเป็นแหล่งที่มาหลักของนวัตกรรม เป็นอาคาร
ความสุขมาเยือนแต่เพียงผู้เดียวโดย
อุดม บ้านงิ้ว

ยอดเป็นชีวิตของจักรพรรดิ บทบาทพิเศษ

นี้ช่วยอธิบายว่าทำไมการ์นิเยร์â s โอเปร่าเฮ้าส์ได้

อิทธิพลน้อยในรูปแบบของสถาปัตยกรรมของสาธารณะใน
1860s .