All of this has raised some vexing

All of this has raised some vexing questions. Does the dawn of the twenty-first
century foreordain the triumph of “neo-liberalism” and the demise of East Asian
developmentalism? Is an alternative set of models and ideas for national economic
management needed for East Asian countries to enter and excel in the age of
globalization? Would the “lost decade” of the 1980s in Latin America be duplicated in
East Asia?5 Could the East Asian NIEs re-engineer their governance model to fully globalization?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดนี้ได้ยกคำถามที่รบกวนบาง ไม่รุ่งอรุณยี่สิบแรก
ศตวรรษ foreordain ชัยชนะของ "เสรีนิยม" และการตายของเอเชียตะวันออก
พัฒนาที่? เป็นชุดทางเลือกของรูปแบบและความคิดสำหรับการเศรษฐกิจของประเทศ
การจัดการที่จำเป็นสำหรับประเทศในเอเชียตะวันออกป้อนและเก่งในยุคของ
โลกาภิวัตน์? จะว่า "ทศวรรษที่หายไป" ของปี 1980 ในละตินอเมริกาจะทำซ้ำใน
เอเชียตะวันออก 5 สามารถตะวันออกเอเชีย NIEs รื้อระบบรูปแบบการกำกับของพวกเขาอย่างเต็มที่โลกาภิวัตน์?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดนี้ได้ยกคำถามบางอย่างกวนใจ . แล้วรุ่งอรุณของยี่สิบเอ็ดศตวรรษที่ foreordain ชัยชนะของ " เสรีนิยมใหม่ " และอนิจกรรมของเอเชียตะวันออกdevelopmentalism ? เป็นทางเลือกหนึ่งของชุดรูปแบบและความคิดสำหรับเศรษฐกิจแห่งชาติการจัดการที่จำเป็นสำหรับประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเพื่อระบุและ Excel ในยุคของโลกาภิวัตน์ ? จะ " ทศวรรษ " สูญเสียโสหุ้ยในละตินอเมริกาเป็นซ้ำในเอเชียตะวันออก ? 5 สามารถเอเชียตะวันออก คนเป็นแบบเต็มของวิศวกรกับโลกาภิวัตน์ ?