Though it is gradually increasing,

Though it is gradually increasing, the female literacy rate in India is less than the male literacy rate. Far fewer girls than boys are enrolled in school, and many girls drop out. In urban India, girls are nearly on a par with boys in terms of education. However, in rural India, girls continue to be less educated than boys. According to the National Sample Survey Data of 1997, only the states of Kerala and Mizoram have approached universal female literacy. According to scholars, the major factor behind improvements in the social and economic status of women in Kerala is literacy.

Under the Non-Formal Education programme (NFE), about 40% of the NFE centres in states and 10% of the centres in UTs are exclusively reserved for females. As of 2000, about 300,000 NFE centres were catering to about 7.42 million children. About 120,000 NFE centres were exclusively for girls.

According to a 1998 report by the U.S. Department of Commerce, the chief barriers to female education in India are inadequate school facilities (such as sanitary facilities), shortage of female teachers and gender bias in the curriculum (female characters being depicted as weak and helpless).

The literacy rate is lower for women compared to men: the literacy rate is 60.6% for females, while for males it is 81.3%. The 2011 census, however, indicated a 2001–2011 decadal literacy growth of 9.2%, which is slower than the growth seen during the previous decade. There is a wide gender disparity in the literacy rate in India: effective literacy rates (age 7 and above) in 2011 were 82.14% for men and 65.46% for women. (population aged 15 or older, data from 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่ามันจะค่อย ๆ เพิ่มขึ้น อัตราการรู้หนังสือที่ผู้หญิงในอินเดียจะน้อยกว่าอัตราการรู้หนังสือผู้ชาย สาวน้อยกว่าเด็กผู้ชายลงทะเบียนเรียนในโรงเรียน และสาว ๆ มากมายที่ปล่อยออกมา ในเมืองอินเดีย สาวเป็นเกือบกับเด็กชายในแง่ของการศึกษา อย่างไรก็ตาม ในชนบทอินเดีย สาวยังคงมีศึกษาน้อยกว่าเด็กผู้ชาย ตามชาติตัวอย่างแบบสำรวจข้อมูลปี 2540 เฉพาะรัฐเกรละและรัฐมิโซรัมมีทาบทามสากลหญิงรู้ ตามที่นักวิชาการ ปัจจัยสำคัญเบื้องหลังการปรับปรุงสถานภาพทางสังคม และเศรษฐกิจของผู้หญิงในรัฐเกรละเป็นความรู้ภายใต้โครงการการศึกษาปลอด (NFE), ประมาณ 40% ของ NFE ศูนย์ในอเมริกา และ 10% ของศูนย์ในยูทีเอสถูกจองเฉพาะสำหรับผู้หญิง ณ 2000, 300,000 NFE ศูนย์ได้จัดไว้ให้ประมาณ 7.42 ล้านคน ประมาณ 120,000 NFE ศูนย์ได้สำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะตามรายงานปี 1998 โดยการโดยกระทรวงพาณิชย์ อุปสรรคหัวหน้าการศึกษาหญิงในอินเดียจะไม่เพียงพอโรงเรียนอำนวย (สุขาภิบาล), ขาดแคลนครูหญิงและอคติเพศในหลักสูตร (ตัวละครหญิงที่แสดงเป็นอ่อนแอ และหมดหนทาง)อัตราการรู้หนังสือต่ำเมื่อเทียบกับผู้ชายผู้หญิง: อัตราการรู้หนังสือเป็น 60.6% สำหรับหญิง ในขณะที่สำหรับผู้ชาย มันเป็น 81.3% สำมะโนประชากร 2011 อย่างไรก็ตาม ระบุการเจริญเติบโตความรู้ decadal 2001 – 2011 9.2% ซึ่งจะช้ากว่าการเติบโตที่เห็นในช่วงทศวรรษก่อนหน้านี้ มีความเหลื่อมล้ำมากมายเพศในอัตราการรู้หนังสือในอินเดีย: อัตราความรู้ที่มีประสิทธิภาพ (อายุ 7 ขึ้นไป) ในปี 2554 82.14% สำหรับผู้ชายและ 65.46% สำหรับผู้หญิง (ประชากรอายุตั้งแต่ 15 ขึ้น ไป ข้อมูลจาก 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงแม้ว่ามันจะค่อยๆเพิ่มขึ้นอัตราการรู้หนังสือของเพศหญิงในอินเดียน้อยกว่าอัตราการรู้หนังสือชาย สาวน้อยกว่าเด็กผู้ชายกำลังเรียนอยู่ในโรงเรียนและหญิงจำนวนมากเลื่อนออก ในเมืองอินเดียสาวเกือบเสมอกับเด็กชายในแง่ของการศึกษา อย่างไรก็ตามในชนบทอินเดียสาวยังคงได้รับการศึกษาน้อยกว่าเด็กผู้ชาย ตามที่ตัวอย่างแห่งชาติข้อมูลการสำรวจของปี 1997 เพียงรัฐเกรละและรัฐมิโซรัมได้เข้าหาความรู้สากลหญิง ตามที่นักวิชาการเป็นปัจจัยที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังการปรับปรุงในสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจของผู้หญิงในเกรละเป็นความรู้.

ภายใต้โครงการการศึกษานอกโรงเรียน (กศน) ประมาณ 40% ของกศนศูนย์ในสหรัฐอเมริกาและ 10% ของศูนย์ใน UTs สงวนไว้เฉพาะสำหรับเพศหญิง ในฐานะของปี 2000 ประมาณ 300,000 ศูนย์กศนถูกจัดไว้ให้ประมาณ 7,420,000 เด็ก เกี่ยวกับ 120,000 ศูนย์กศนมีเฉพาะสำหรับสาว ๆ .

ตามรายงานปี 1998 โดยกระทรวงพาณิชย์สหรัฐอุปสรรคหัวหน้าศึกษาของผู้หญิงในประเทศอินเดียมีสิ่งอำนวยความสะดวกไม่เพียงพอโรงเรียน (เช่นสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัย) ปัญหาการขาดแคลนครูผู้สอนเพศหญิงและอคติทางเพศในหลักสูตร (ตัวละครหญิงที่ถูกวาดเป็นอ่อนแอและทำอะไรไม่ถูก).

อัตราการรู้หนังสือต่ำสำหรับผู้หญิงเมื่อเทียบกับผู้ชาย: อัตราการรู้หนังสือเป็น 60.6% สำหรับสตรีในขณะที่สำหรับผู้ชายมันเป็น 81.3% การสำรวจสำมะโนประชากรปี 2011 แต่ชี้ให้เห็นการเจริญเติบโตของการรู้หนังสือ 2001-2011 decadal 9.2% ซึ่งจะช้ากว่าการเติบโตที่เห็นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา อัตราการรู้หนังสือที่มีประสิทธิภาพ (อายุ 7 ขึ้นไป) ในปี 2011 เป็น 82.14% สำหรับผู้ชายและ 65.46% สำหรับผู้หญิง: มีความเหลื่อมล้ำทางเพศทั้งในอัตราการรู้หนังสือในประเทศอินเดียคือ (ประชากรอายุ 15 ปีหรืออายุมากกว่าข้อมูลจาก 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันค่อยๆเพิ่มขึ้น อัตราการรู้หนังสือของผู้หญิงในอินเดีย คือ น้อยกว่าอัตราการรู้หนังสือของชาย สาวไกลน้อยกว่าเด็กที่ลงทะเบียนเรียนในโรงเรียน และผู้หญิงหลายคน ออกไปได้ ในเมืองอินเดีย หญิงเกือบทัดเทียมกับเด็กในแง่ของการศึกษา อย่างไรก็ตาม ในชนบทอินเดีย หญิงยังคงได้รับการศึกษาน้อยกว่าเด็กผู้ชาย ตามชาติตัวอย่างการสำรวจข้อมูล 1997 เฉพาะรัฐเกรละและมณีปุระได้เข้าหาความรู้สตรีสากล ตามที่นักวิชาการ ปัจจัยที่อยู่เบื้องหลังการปรับปรุงในสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจของผู้หญิงในเกรละคือการรู้ .ภายใต้โครงการการศึกษานอกโรงเรียน ( กศน. ) ประมาณ 40% ของศูนย์การศึกษาในสหรัฐฯ และร้อยละ 10 ของศูนย์ใน UTS เป็นลิขสิทธิ์เฉพาะสำหรับผู้หญิง ใน 2000 , เกี่ยวกับ 300000 กศน. ศูนย์เป็นอาหารประมาณ 7.42 ล้านคน เกี่ยวกับ 120 , 000 ( ศูนย์มีเฉพาะสำหรับสาวตามรายงาน 1998 โดยสหรัฐอเมริกากรมพาณิชย์ หัวหน้าอุปสรรคการศึกษาสตรีในอินเดียเป็นเครื่องของโรงเรียนไม่เพียงพอ ( เช่นเครื่องสุขาภิบาล ) , การขาดแคลนครูหญิงและเพศอคติในหลักสูตร ( ตัวละครหญิงที่ถูกวาดเป็นอ่อนแอและหมดหนทาง )การรู้เท่าทันอัตราต่ำสำหรับผู้หญิงเมื่อเทียบกับผู้ชาย : การรู้เท่ากันคือ 60.6 % เพศหญิง ในขณะที่ตัวผู้มัน 81.3 % 2011 การสำรวจสำมะโนประชากร , อย่างไรก็ตาม , พบ 2001 – 2011 decadal การรู้ขยายตัว 9.2% ซึ่งช้ากว่าการเจริญเติบโตพบในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา มีหลากหลายเพศความต่างในอัตราการรู้หนังสือในอินเดีย : อัตราการรู้หนังสือที่มีประสิทธิภาพ ( อายุ 7 และสูงกว่า ) ในปี 2554 มี 82.14 % สำหรับผู้ชายและ 65.46 % สำหรับผู้หญิง ( ประชากรอายุ 15 หรือมากกว่าข้อมูลจาก 2015 )