ข้าพเจ้าคิดว่าการเป็นนักศึกษา เหมือนกับเป็นหนูน้อยหมวกเเดง ในนิทานเรื่องนี้ ซึ่งหอบตระกร้าเเห่งความฝันที่ต้องการจบการศึกษาเเละมีงานทำ เดินทางเข้าไปในป่าที่เหมือนกับการได้ออกจากบ้าน ไกลจากความดูเเลของพ่อเเม่ เข้าไปสู่สภาพเเวดล้อมใหม่ในมหาวิทยาลัย ซึ่งเราถูกบีบให้ก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ในช่วงเวลาสั้นๆ เเละพบเจอกับสิ่งต่างๆ ซึ่งป่า เป็นสถานที่ๆมนุษย์เกรงกลัวมาตั้งเเต่ในอดีต เพราะเราไม่รู้ว่าจะพบเจอกับอะไร ก่อให้เกิดความไม่เเน่นอน การคาดเดาไม่ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่มนุษย์กลัวเเละพยายามหลีกเลี่ยง ข้าพเจ้าคิดว่าบ้านของคุณยายตามท้องเรื่องนั้นเปรียบเหมือนจุดหมายข้างหน้า ความสำเร็จทางการศึกษาหรือการจบการศึกษานั้นเอง เเละหมาป่า ก็เปรียบเหมือนอุปสรรคต่างๆ เช่น ตนเอง เพื่อน อบายมุข สภาพเเวดล้อม สังคม