It is one thing to adopt the gramma

It is one thing to adopt the grammatical labels (e.g. "noun," "verb") to categorize word in English sentences; it is quite another thing to go on to claim that the structure of English sentences should be like the structure of sentence in Latin. That was an approach taken by a number of influential grammarians,mainly in eighteenth-century English,who set out rules for the "proper" use of English. This view of grammar as a set of rules for the "proper" use of a language is still to be found today and may be best characterrized as the prescriptive approach. Some familiar examples of prescriptive rules for English sentence are :

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะนำมาใช้ป้ายชื่อไวยากรณ์ (เช่น "คำนาม "กริยา") เพื่อจัดประเภทคำในประโยคภาษาอังกฤษ เป็นสิ่งค่อนข้างอื่นไปอ้างว่า โครงสร้างของประโยคภาษาอังกฤษควรเช่นโครงสร้างของประโยคในภาษาละติน ที่มีวิธีการดำเนินการ โดย grammarians มีอิทธิพล ส่วนใหญ่ในอังกฤษราช ผู้ออกกฎในการใช้ภาษาอังกฤษ "เหมาะสม" มุมมองของไวยากรณ์เป็นชุดของกฎสำหรับการใช้ภาษาที่ "เหมาะสม" จะยังคงพบวันนี้ และอาจจะ characterrized ที่ดีที่สุดเป็นวิธีการรับมือ ตัวอย่างกฎรับมือในประโยคภาษาอังกฤษที่คุ้นเคยคือ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะนำมาใช้ป้ายไวยกรณ์ (เช่น "นาม", "คำกริยา") เพื่อจัดหมวดหมู่คำในประโยคภาษาอังกฤษ มันค่อนข้างอีกสิ่งหนึ่งที่จะไปในที่จะอ้างว่าโครงสร้างของประโยคภาษาอังกฤษที่ควรจะเป็นเช่นโครงสร้างของประโยคในภาษาละติน นั่นคือวิธีการที่นำมาจากจำนวน grammarians อิทธิพลส่วนใหญ่ในศตวรรษที่สิบแปดภาษาอังกฤษที่ได้ออกกฎให้ "เหมาะสม" การใช้ภาษาอังกฤษ มุมมองนี้ของไวยากรณ์เป็นชุดของกฎสำหรับ "เหมาะสม" การใช้ภาษายังคงที่จะพบในวันนี้และอาจจะ characterrized ที่ดีที่สุดเป็นวิธีการที่กำหนด บางตัวอย่างที่คุ้นเคยของกฎระเบียบที่กำหนดสำหรับประโยคภาษาอังกฤษ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะนำป้ายไวยากรณ์ ( เช่น " นาม " กริยา " ) ประเภทคําในภาษาอังกฤษ ; มันค่อนข้างเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่จะไปอ้างต่อไปว่า โครงสร้างของประโยคภาษาอังกฤษที่ควร เช่น โครงสร้างของประโยคในภาษาละติน นั่นเป็นวิธีการถ่ายโดยจำนวนของนักไวยากรณ์มีอิทธิพลส่วนใหญ่ในศตวรรษที่สิบแปดภาษาอังกฤษ ใครตั้งกฎสำหรับการใช้ที่เหมาะสมของภาษาอังกฤษมุมมองนี้ของไวยากรณ์เป็นชุดของกฎที่ " เหมาะสม " ของการใช้ภาษาก็ยังสามารถพบได้ในวันนี้ และอาจจะดีที่สุด characterrized เป็นวิธีการกําหนด . บางตัวอย่างที่คุ้นเคยของกฎอายุความสำหรับประโยคภาษาอังกฤษ :