Self-protection hypothesis (Appendi

Self-protection hypothesis (Appendix Table A1, Models 2c and 3a, b).
We tested whether recipients initiated or received postconflict interactions more often than agressors. We also investigated whether affiliative postconflict interactions reduced the likelihood of secondary aggression. When possible, we looked at the relative rank of targets of secondary aggression compared to the initator.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานการป้องกันตนเอง (ภาคผนวกตาราง A1, รุ่น 2c และ 3a b).
เราได้ทดสอบว่าผู้รับริเริ่มหรือได้รับการติดต่อ postconflict บ่อยกว่า agressors นอกจากนี้เรายังตรวจสอบว่ามีปฏิสัมพันธ์ postconflict เพื่อนร่วมลดโอกาสของการรุกรานรอง เมื่อเป็นไปได้ที่เรามองไปที่อันดับญาติของเป้าหมายของการรุกรานที่สองเมื่อเทียบกับ initator

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติฐานของการป้องกันตนเอง ( ภาคผนวก ตาราง A1 แบบ 2C 3A , B )
เราทดสอบว่าผู้รับได้รับริเริ่มหรือ postconflict ปฏิสัมพันธ์บ่อยกว่า agressors . นอกจากนี้เรายังตรวจสอบว่าปฏิกิริยา postconflict affiliative ลดโอกาสของระดับความก้าวร้าว ถ้าเป็นไปได้ ให้เราดูที่ตำแหน่งสัมพัทธ์ของเป้าหมายของระดับความก้าวร้าวเมื่อเทียบกับ initator .