This is quite an old story-chain id

This is quite an old story-chain idea which gets students speaking well.

The idea is to give students the first line of a story:

I lost my job yesterday

The next student must begin the next line with the word "fortunately".

Fortunately, I never liked it.

The following student must then begin the next line with the word "unfortunately" and on it goes until the story becomes too long or the students bore of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ค่อนข้างมีความคิดโซ่เรื่องเก่าที่ได้รับนักเรียนที่พูดกัน. มีแนวคิดที่จะให้นักเรียนบรรทัดแรกของเรื่อง: ฉันได้สูญเสียงานของฉันเมื่อวานนี้. นักเรียนต่อไปจะต้องเริ่มต้นบรรทัดถัดไปด้วยคำว่า "โชคดี" โชคดีที่ ฉันไม่เคยชอบมัน. นักเรียนต่อไปแล้วจะต้องเริ่มต้นบรรทัดถัดไปด้วยคำว่า "โชคร้าย" และมันไปจนกลายเป็นเรื่องยาวเกินไปหรือนักเรียนเบื่อมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้ค่อนข้างเก่า โซ่ความคิดเรื่องซึ่งได้รับนักเรียนที่พูดดี

ความคิดที่จะให้นักเรียนที่บรรทัดแรกของเรื่อง :

ฉันสูญเสียงานของฉันเมื่อวาน

นักเรียนคนต่อไป ต้องเริ่มต้นบรรทัดต่อไปด้วยคำว่า " โชคดี "

โชคดี ฉันไม่เคยชอบมันเลย .

นักเรียนต่อไปนี้ต้องเริ่มต้นบรรทัดต่อไปด้วยคำว่า " ขออภัย " และมันจะไปจนกว่าเรื่องจะยาวเกินไป หรือนักเรียน เบื่อมัน