At baseline, subjects were randomly

At baseline, subjects were randomly assigned to either a back-exercise (BE) or a control (C) group. Thirty-four women
(average age 55.3 years)
had been instructed to perform a progressive,
resistive weight-lifting exercise program for the back extensor muscles.
Using a backpack that contained weights equivalent to 30% of the maximal isometric back extensor strength (BES),
each subject had been instructed to lift the backpack ten times in the prone position (Figure 1).
As their back strength increased, the amount of weight lifted was increased.
However, the maximal weight of the backpack was limited to 22.7 kg (50 lbs.).
The exercises were performed at home once a day, 5 days a week.
Thirty-one women served as controls (average age 55.9 years).
Subjects in both groups were evaluated every 4 weeks for the duration of 2 years,
and proper lifting principles and good posture were reviewed.
Muscle strength and physical activity level were recorded at each 4 week visit for both groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่พื้นฐาน วิชาถูกสุ่มกำหนดไว้หลังออกกำลัง (จะ) หรือกลุ่มควบคุม (C) ผู้หญิงสามสิบสี่(อายุเฉลี่ย 55.3 ปี) ได้รับการสั่งเพื่อดำเนินการต่อเนื่อง ตัวต้านทานยกน้ำหนักโปรแกรมออกกำลังกายสำหรับกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์กลับ ใช้กระเป๋าเป้ที่ประกอบด้วยน้ำหนักเท่ากับ 30% ของความแข็งแรงสูงสุด isometric หลังเอกซ์เทนเซอร์ (BES), แต่ละวิชาได้รับการสั่งให้ยกกระเป๋าสะพายหลังสิบครั้งในตำแหน่งคว่ำ (1 รูป) ตามหลังความแข็งแรงเพิ่มขึ้น เพิ่มปริมาณน้ำหนักที่ยกอย่างไรก็ตาม น้ำหนักสูงสุดของกระเป๋าสะพายหลังถูกจำกัดถึง 22.7 กิโลกรัม (50 ปอนด์) การออกกำลังกายถูกดำเนินการที่บ้านวันละครั้ง 5 วันต่อสัปดาห์ ผู้หญิงทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม (55.9 ปีอายุเฉลี่ย) วิชาในกลุ่มถูกประเมินทุก 4 สัปดาห์ในช่วงระยะเวลา 2 ปี และทบทวนหลักการยกที่เหมาะสมและท่าทางดี ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและระดับกิจกรรมทางกายภาพที่มีบันทึกที่ชมละ 4 สัปดาห์สำหรับกลุ่มทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ baseline วิชาที่ถูกสุ่มให้ทั้งหลังการออกกำลังกาย ( พ.ศ. ) หรือการควบคุม (C) กลุ่ม สามสิบสี่หญิง
(อายุเฉลี่ย 55.3 ปี)
ได้รับคำสั่งให้ดำเนินการก้าวหน้า
โปรแกรมการออกกำลังกายทานยกน้ำหนักสำหรับกล้ามเนื้อยืดกลับ.
ใช้กระเป๋าเป้สะพายหลังที่มีน้ำหนักเทียบเท่ากับ 30% ของความแข็งแรงยืดกลับสูงสุดมีมิติเท่ากัน (BES) ,
แต่ละเรื่องได้รับคำสั่งให้ยกกระเป๋าเป้สะพายหลังสิบครั้งในตำแหน่งคว่ำ (รูปที่ 1).
ความแรงของพวกเขากลับเพิ่มขึ้นปริมาณของน้ำหนักยกเพิ่มขึ้น.
แต่น้ำหนักสูงสุดของกระเป๋าเป้สะพายหลังที่ถูก จำกัด การ 22.7 กิโลกรัม (50 ปอนด์.).
การออกกำลังกายที่ได้ดำเนินการที่บ้านวันละครั้ง 5 วันต่อสัปดาห์.
ผู้หญิงสามสิบหนึ่งทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม (อายุเฉลี่ย 55.9 ปี).
วิชาในทั้งสองกลุ่มได้รับการประเมินทุก 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาในช่วงระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมา
และ หลักการยกที่เหมาะสมและท่าทางที่ดีได้รับการตรวจสอบ.
ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและระดับการออกกำลังกายที่ถูกบันทึกไว้ทุกครั้ง 4 สัปดาห์สำหรับทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ baseline กลุ่มตัวอย่างแบบสุ่มทั้งหลังออกกำลังกาย ( เป็น ) หรือควบคุม ( C ) กลุ่ม ผู้หญิงสามสิบสี่( อายุเฉลี่ยร้อยละ 55.3 ปี )ได้รับคำสั่งให้ดำเนินการก้าวหน้าต้านทานน้ำหนักโปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับกล้ามเนื้อเหยียดกลับใช้กระเป๋าที่มีน้ำหนักเท่ากับ 30% ของค่าความแข็งแรงเหยียดหลังโตสะสม )แต่ละเรื่องได้ถูกสั่งให้ยกกระเป๋าเป้สะพายหลังสิบครั้งในท่านอนคว่ำ ( รูปที่ 1 )เป็นคืนความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ปริมาณของน้ำหนักที่ยกสูงขึ้นอย่างไรก็ตาม น้ำหนักสูงสุดของกระเป๋าเป้ ( 22.7 กิโลกรัม ( 50 ปอนด์ )แบบฝึกหัดการวิจัยที่บ้านเมื่อวัน , 5 วันต่อสัปดาห์ผู้หญิงสามสิบหนึ่งทำหน้าที่ควบคุม ( อายุเฉลี่ย 55.9 ปี )กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มได้รับการประเมินทุก 4 สัปดาห์สำหรับระยะเวลา 2 ปีและเหมาะสมยกหลักการและท่าดียังดูความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ และระดับกิจกรรมทางกายที่ถูกบันทึกไว้ในแต่ละสัปดาห์ที่ 4 ไปทั้งกลุ่ม