BackgroundMy master’s research was

Background
My master’s research was inspired by my passion to understand clinical
observations and the ways in which persons with dementia were responding
in the most extraordinary ways during music therapy sessions. I was
witnessing individuals with moderate cognitive impairments spontaneously
offering intentional verbal and non-verbal communication through vocal
work and purposeful interactions with others using instruments; I was
observing them demonstrating sophisticated physical movements like
those of instrumentalists, conductors, and dancers; and I was seeing them
responding musically in ways that may not be considered typical for this
client group. In keeping with Maslow’s (1943,1968,1973) theory of human
motivation and his well-known hierarchy of basic needs, I believed that clients
demonstrated a heightened human experience in group music therapy, which
in fact could be described as being self-actualized. By modifying the concept
of self-actualization to include music and musical relationships, I proposed a
model of musical self-actualization (Jessop, 2003). This humanistic and clientcentred
approach made possible the stance that I required as researcher and
music therapist to describe five identifiable manifestations of musical selfactualization
in five realms: physical, cognitive, musical, communication, and
affective. It seemed possible that music could be the vehicle for observable
changes in human functioning.
Part of this model involved using creative means to represent the
participants and findings. Vocative rather than designative writing is
becoming more common in research (Nicol, 2008) and poetry, in particular,
is receiving attention (Cahnmann, 2003; Furman, Lietz, & Langer, 2006).
The rationale behind these developments is to better represent the human
quality of lived experience and to more fully engage readers holistically,
emotionally, intellectually, and viscerally. These alternative aesthetic means
for representing findings are appropriate for many researchers, especially
those in practice-based disciplines such as music therapy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังงานวิจัยของนายแรงบันดาลใจของฉันรักเข้าใจทางคลินิกสังเกตและวิธีการที่ถูกตอบสนองคนสมองเสื่อมในแบบสุดพิเศษในระหว่างรอบเวลาดนตรีบำบัด ฉันพยานบุคคลที่ มีไหวสามารถปานกลางรับรู้ธรรมชาติบริการสื่อสารด้วยวาจา และไม่ใช่คำพูดผ่านเสียงตกงานและ purposeful การโต้ตอบกับผู้อื่นโดยใช้เครื่องมือ ฉันสังเกตให้เห็นความซับซ้อนทางกายภาพความเคลื่อนไหวเช่นของ instrumentalists เป็นตัวนำ และนัก เต้น และได้เห็นพวกเขาตอบสนองไนท์คลับที่อาจไม่ได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปนี้กลุ่มลูกค้า เน้นทฤษฎีของมาสโลว์ (1943,1968,1973) มนุษย์แรงจูงใจและลำดับชั้นความต้องการพื้นฐานของเขารู้จัก ฉันเชื่อว่าลูกค้าแสดงให้เห็นว่าเป็นประสบการณ์ที่มนุษย์เติบในกลุ่มดนตรีบำบัด ที่ในความเป็นจริงอาจจะอธิบายเป็นการ actualized ตนเอง โดยการปรับเปลี่ยนแนวคิดของ self-actualization รวมเพลงและความสัมพันธ์ของดนตรี ผมเสนอเป็นรูปแบบของดนตรี self-actualization (Jessop, 2003) Humanistic นี้ และ clientcentredวิธีทำได้ท่าทางที่ฉันต้องเป็นนักวิจัย และดนตรีบำบัดโรคเพื่ออธิบายลักษณะบุคคลห้าของ selfactualization ดนตรีใน 5 อาณาจักร: ทางกายภาพ รับรู้ ดนตรี สื่อสาร และผลการ เหมือนเป็นไปได้ว่า เพลงอาจจะรถสำหรับ observableการเปลี่ยนแปลงในการทำงานบุคคลส่วนรุ่นนี้เกี่ยวข้องกับการใช้ความคิดสร้างสรรค์หมายถึงการผู้เรียนและค้นพบ Vocative มากกว่า designative เขียนเป็นเป็นทั่วไปในการวิจัย (Nicol, 2008) และบท กวี โดยเฉพาะได้รับความสนใจ (Cahnmann, 2003 Furman, Lietz และ Langer, 2006)ผลหลังการพัฒนาเหล่านี้จะดีขึ้น แทนมนุษย์คุณภาพอาศัยประสบการณ์ และขึ้นอย่างดึงดูดผู้อ่านในแบบองค์รวมอารมณ์ สติปัญญา ก viscerally หมายถึงความงามเหล่านี้ทดแทนสำหรับการแสดงผลการวิจัยเหมาะสมสำหรับนักวิจัยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ปฏิบัติตามสาขาวิชาเช่นดนตรีบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา
การวิจัยต้นแบบของฉันได้รับแรงบันดาลใจจากความรักของฉันที่จะเข้าใจคลินิก
สังเกตและวิธีการที่บุคคลที่มีภาวะสมองเสื่อมได้รับการตอบสนอง
ในรูปแบบที่พิเศษที่สุดในระหว่างการประชุมดนตรีบำบัด ผมก็
เป็นพยานบุคคลที่มีความบกพร่องความรู้ความเข้าใจในระดับปานกลางธรรมชาติ
ที่นำเสนอการสื่อสารโดยเจตนาด้วยวาจาและที่ไม่ใช่คำพูดผ่านแกนนำ
การทำงานและการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นเด็ดเดี่ยวใช้เครื่องมือ; ผมก็
สังเกตพวกเขาแสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนไหวทางกายภาพที่มีความซับซ้อนเช่น
ผู้ instrumentalists ตัวนำและนักเต้น; และฉันก็เห็นพวกเขา
ตอบสนองทางดนตรีในรูปแบบที่อาจไม่ได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปสำหรับการนี้
กลุ่มลูกค้า ในการรักษาด้วยของ Maslow (1943,1968,1973) ทฤษฎีของมนุษย์
แรงจูงใจและลำดับชั้นที่รู้จักกันดีของเขาในความต้องการขั้นพื้นฐานผมเชื่อว่าลูกค้า
แสดงให้เห็นถึงประสบการณ์ของมนุษย์ที่ทำเป็นดนตรีบำบัดในกลุ่มซึ่ง
ในความเป็นจริงอาจจะอธิบายว่าเป็นตนเอง actualized . โดยการปรับเปลี่ยนแนวความคิด
ของตนเอง actualization ที่จะรวมเพลงดนตรีและความสัมพันธ์ที่ผมนำเสนอ
รูปแบบของดนตรี actualization ตัวเอง (เจสซอพ 2003) นี้เห็นอกเห็นใจและ clientcentred
วิธีการทำไปท่าทางที่ฉันต้องเป็นนักวิจัยและ
ดนตรีบำบัดเพื่ออธิบายห้าอาการระบุตัวตนของ selfactualization ดนตรี
ในห้าอาณาจักร: ทางกายภาพภูมิปัญญาดนตรี, การสื่อสารและ
อารมณ์ มันดูเหมือนเป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นเพลงยานพาหนะสำหรับการสังเกต
การเปลี่ยนแปลงในการทำงานของมนุษย์.
ส่วนหนึ่งของรุ่นนี้ที่เกี่ยวข้องกับการใช้วิธีการที่สร้างสรรค์เพื่อเป็นตัวแทนของ
ผู้เข้าร่วมและการค้นพบ แหลมมากกว่าการเขียน designative จะ
กลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการวิจัย (โรล 2008) และบทกวีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ได้รับความสนใจ (Cahnmann 2003; เฟอร์แมน Lietz และแลงเกอร์ 2006).
เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการพัฒนาเหล่านี้คือการที่ดีกว่าแทน มนุษย์
ที่มีคุณภาพของประสบการณ์ชีวิตและการมีส่วนร่วมมากขึ้นอย่างเต็มที่อ่านแบบองค์รวม,
อารมณ์สติปัญญาและไส้ เหล่านี้หมายถึงความงามทางเลือก
สำหรับการแสดงผลการวิจัยมีความเหมาะสมสำหรับนักวิจัยหลายคนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้ที่อยู่ในระเบียบวินัยปฏิบัติตามเช่นดนตรีบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Background
My master’s research was inspired by my passion to understand clinical
observations and the ways in which persons with dementia were responding
in the most extraordinary ways during music therapy sessions. I was
witnessing individuals with moderate cognitive impairments spontaneously
offering intentional verbal and non-verbal communication through vocal
work and purposeful interactions with others using instruments; I was
observing them demonstrating sophisticated physical movements like
those of instrumentalists, conductors, and dancers; and I was seeing them
responding musically in ways that may not be considered typical for this
client group. In keeping with Maslow’s (1943,1968,1973) theory of human
แรงจูงใจและลำดับขั้นของความต้องการพื้นฐานที่รู้จักกันดีของเขา ผมเชื่อว่าลูกค้า
แสดงประสบการณ์ของมนุษย์เพิ่มขึ้นในกลุ่มดนตรีบำบัดซึ่ง
ในความเป็นจริง สามารถอธิบายเป็น ตนเอง actualized . โดยการปรับเปลี่ยนแนวคิด
สัจการแห่งตนที่จะรวมถึงเพลงและความสัมพันธ์ทางดนตรี ผมเสนอ
รูปแบบสัจการแห่งตนดนตรี ( เจส , 2003 ) นี้มนุษย์ clientcentred
approach made possible the stance that I required as researcher and
music therapist to describe five identifiable manifestations of musical selfactualization
in five realms: physical, cognitive, musical, communication, and
affective. It seemed possible that music could be the vehicle for observable
changes in human functioning.
Part of this model involved using creative means to represent the
ผู้เข้าร่วมและการค้นพบ เกี่ยวกับคำนามที่ใช้เรียกขานแทนการเขียน designative คือ
กลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการวิจัย ( นิโคล , 2008 ) และบทกวี โดยเฉพาะ
ได้รับความสนใจ ( cahnmann , 2003 ; เฟอร์แมน lietz & , , ด้วย , 2006 ) .
เหตุผลเหล่านี้การพัฒนาคือดีกว่า เป็นตัวแทนของมนุษย์
คุณภาพของประสบการณ์ชีวิต และอีกอย่างมีส่วนร่วม โดย
ผู้อ่าน , อารมณ์ , สติปัญญา and viscerally. These alternative aesthetic means
for representing findings are appropriate for many researchers, especially
those in practice-based disciplines such as music therapy.