In our first volume, I argued that

In our first volume, I argued that there are both similarities and differences between concepts of citizenship in the East and the West (Lee,2004). Common features include citizenship rights and responsibilities and the relation between the state and the individuals. The differences are more at the conceptual level and the way citizenship is understood. Concepts of citizenship in the West range from the classical approach, where citizenship is a privilege, to various liberal , social, nation-state,and post-national theories. These are largely characterized by state-individual concerns and therefore are fundamentally polical. Discussion on citizenship in Eastern societies, however, is not bound by these historical contexts, and the point of departure for discussing citizenship ca be quite different. Rather than focusing on state-individual (and political) rights and responsibilities, discussion on citizenship in Eastern societies tends to be relationalistic. A trypical citizenship curriculum of this type is concerned with how one relates to self, others (such as family and friends), the state, and Nature. There is often significant emphasis on self-cultivation, as well as harmonious relationships between the self and others. In this view, to be a good citizen requires an individual to be a good person. The distinction between public and private virtues is often not clear-cut in discussions of citizenship in many Asia and Pacific societies. Referring to the notion of behig a good person as a good citizen and applying Turner’s (1992,p.76) analysis of the various dimensions of ‘individual’ namely, individualism, individuation, and individuality, I have found that there is more emphasis on individuality than on the individual in the Asia-Pacific literature on citizenship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเล่มแรกของเรา ฉันโต้เถียงที่ มีทั้งความเหมือนและความแตกต่างระหว่างแนวคิดของสัญชาติตะวันออกและตะวันตก (Lee, 2004) คุณสมบัติทั่วไปรวมถึงสัญชาติสิทธิ และความรับผิดชอบ และความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและบุคคล ความแตกต่างเป็นระดับแนวคิด และเข้าใจการทางสัญชาติ แนวคิดของสัญชาติในตะวันตกช่วงนั้นจากวิธีคลาสสิก สัญชาติสิทธิ์การใช้งาน ทฤษฎีเสรีนิยม สังคม ชาติรัฐ และหลังชาติต่าง ๆ เหล่านี้ส่วนใหญ่มีลักษณะ โดยความกังวลของแต่ละรัฐ และดังนั้นจึง มีพื้นฐาน polical บริบททางประวัติศาสตร์เหล่านี้ไม่ต้องสนทนาสัญชาติตะวันออกสังคม อย่างไร ตาม และจุดของห้องสนทนาสัญชาติ ca จะค่อนข้างแตกต่าง แทนที่จะเน้นแต่ ละรัฐ (เมือง) สิทธิ และความรับผิดชอบ สนทนาเกี่ยวกับสัญชาติในสังคมภาคตะวันออกมีแนวโน้มที่จะ relationalistic หลักสูตรเป็นสัญชาติ trypical ชนิดนี้เกี่ยวข้องกับวิธีหนึ่งเกี่ยวข้องกับตนเอง ผู้อื่น (เช่นครอบครัวและเพื่อน), รัฐ และธรรมชาติ มักจะไม่เน้นปลูกตนเอง เป็นความสัมพันธ์ที่กลมกลืนระหว่างตนเองและผู้อื่นอย่างมีนัยสำคัญ ในมุมมองนี้ เพื่อให้เป็นพลเมืองดีต้องการคนดี ความแตกต่างระหว่างคุณค่า และเอกชนมักจะไม่เป็นที่แน่ชัดในการสนทนาของสัญชาติในหลายสังคมเอเชียและแปซิฟิก อ้างอิงแนวคิดของ behig คนดีเป็นพลเมืองดี และช่างกลึงของ (1992,p.76) ใช้วิเคราะห์ในมิติต่าง ๆ ของ 'บุคคล' ได้แก่ ปัจเจก individuation บุคลิกลักษณะ ได้พบว่า มีการเพิ่มเติมเน้นบุคลิกลักษณะกว่ากับบุคคลในวรรณคดีเอเชีย-แปซิฟิกในสัญชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหนังสือเล่มแรกของเราก็เป็นที่ถกเถียงกันว่ามีทั้งความเหมือนและความแตกต่างระหว่างแนวความคิดของการเป็นพลเมืองในตะวันออกและตะวันตก (Lee, 2004) คุณสมบัติทั่วไปรวมถึงสิทธิพลเมืองและความรับผิดชอบและความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและบุคคล ความแตกต่างที่มีมากขึ้นในระดับความคิดและความเป็นพลเมืองวิธีที่เป็นที่เข้าใจ แนวคิดของการเป็นพลเมืองในช่วงเวสต์จากวิธีคลาสสิกที่เป็นพลเมืองเป็นสิทธิพิเศษที่จะเสรีนิยมต่างๆทางสังคมรัฐชาติและทฤษฎีการโพสต์ของชาติ เหล่านี้มีลักษณะส่วนใหญ่มาจากความกังวลเกี่ยวกับรัฐของแต่ละบุคคลและดังนั้นจึงเป็นพื้นฐาน polical การหารือเกี่ยวกับความเป็นพลเมืองในสังคมตะวันออก แต่ไม่ผูกพันตามบริบททางประวัติศาสตร์เหล่านี้และจุดของการเดินทางสำหรับการพูดคุยเป็นพลเมือง ca จะแตกต่างกันมาก แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่รัฐของแต่ละบุคคล (และการเมือง) สิทธิและความรับผิดชอบ, การอภิปรายเกี่ยวกับความเป็นพลเมืองในสังคมตะวันออกมีแนวโน้มที่จะ relationalistic หลักสูตรพลเมือง trypical ประเภทนี้เกี่ยวข้องกับวิธีการหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับตัวเองคนอื่น ๆ (เช่นครอบครัวและเพื่อน), รัฐและธรรมชาติ มักจะมีความสำคัญอย่างมีนัยสำคัญในการเพาะปลูกด้วยตัวเองเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ความสามัคคีระหว่างตนเองและผู้อื่น ในมุมมองนี้จะเป็นพลเมืองที่ดีต้องมีบุคคลที่จะเป็นคนดี ความแตกต่างระหว่างคุณธรรมภาครัฐและเอกชนมักจะไม่ชัดเจนในการอภิปรายของความเป็นพลเมืองในสังคมเอเชียและแปซิฟิกจำนวนมาก หมายถึงความคิดของ behig เป็นคนดีในฐานะพลเมืองที่ดีและการประยุกต์ใช้เทอร์เนอร์ (1992, หน้า 76) การวิเคราะห์ของมิติต่างๆของแต่ละคนคือปัจเจก individuation และความแตกต่างกันที่ฉันได้พบว่ามีความสำคัญต่อการ ความแตกต่างของแต่ละบุคคลมากกว่าในวรรณคดีเอเชียแปซิฟิกในการเป็นพลเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเล่มแรกของเรา ผมแย้งว่า มีทั้งความเหมือนและความแตกต่างระหว่างแนวคิดของความเป็นพลเมืองในตะวันออกและตะวันตก ( ลี , 2004 ) คุณลักษณะทั่วไป ได้แก่ ความเป็นพลเมือง สิทธิ และหน้าที่ และความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและบุคคล ความแตกต่างในระดับแนวคิดและวิธีการจะเข้าใจแนวคิดของการเป็นพลเมืองในประเทศตะวันตกในช่วงจากวิธีการคลาสสิกที่พลเมืองเป็นสิทธิพิเศษ ต่างๆ มากมาย สังคม รัฐชาติ และโพสต์ทฤษฎีแห่งชาติ เหล่านี้ส่วนใหญ่จะมาจากรัฐข้อสงสัยแต่ละ และดังนั้นจึง มีพื้นฐานการเมือง . การอภิปรายในการเป็นพลเมืองในสังคมตะวันออก อย่างไรก็ตาม จะไม่ผูกพันตามบริบททางประวัติศาสตร์เหล่านี้และเป็นจุดเริ่มต้นของการอภิปรายสัญชาติ CA จะแตกต่างกันค่อนข้าง แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่แต่ละรัฐ ( และการเมือง ) สิทธิและความรับผิดชอบ การอภิปราย ในการเป็นพลเมืองในสังคมตะวันออก มีแนวโน้มที่จะ relationalistic . หลักสูตรการ trypical ชนิดนี้เกี่ยวข้องกับวิธีการหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับตนเอง ผู้อื่น ( เช่นครอบครัวและเพื่อน ) , รัฐ , และธรรมชาติมักจะมีการเน้นที่สำคัญใน self-cultivation เช่นเดียวกับความสัมพันธ์กลมกลืนระหว่างตนเองและผู้อื่น ในมุมมองนี้ จะเป็นพลเมืองที่ดีต้องมีบุคคลเป็นคนดี ความแตกต่างระหว่างภาครัฐ และเอกชนคุณธรรมมักจะไม่ชัดเจนในการอภิปรายของพลเมืองในเอเชียและแปซิฟิกสังคมหมายถึงความคิดของ behig เป็นคนดี เป็นพลเมืองดี และใช้เทอร์เนอร์ ( 1992 p.76 ) การวิเคราะห์มิติต่างๆของ ' บุคคล ' ได้แก่ ปัจเจกนิยม individuation และความเป็นตัวของตัวเอง ผมได้พบว่ามีความแตกต่างกันมากกว่า เน้นที่บุคคลในวรรณคดีเอเชีย แปซิฟิกในความเป็นพลเมือง