The spectral behaviour of sunscreen

The spectral behaviour of sunscreen B is reported in Fig. 2 and in this case too the spectral profiles and performance are similar regardless of whether the sunscreen was spread on glass, full-thickness pig skin or pig/human SCE membranes. Slightly lower absorbance levels were detected from the glass slides in accordance with what was observed and discussed above for sunscreen A. However, strikingly different from sunscreen A is its remarkable photostability throughout the whole UV range. Although this sunscreen contains BMDBM which is known to be inherently photounstable (Schwack and Rudolph, 1995), it is sufficiently stabilized by the presence of OCR, a well known, effective stabilizer of BMDBM and also in part by BP-3 (Bonda, 2005). One other important feature that can be observed when comparing the spectral profiles of sunscreens A and B, is that despite having the same SPF, they not only have significantly different shapes but they also display different levels of absorbance throughout the UV range, therefore providing different levels of UV protection (sunscreen B > sunscreen A). This discrepancy among sunscreens with same SPFs but with different UV spectral profiles was also found in the 15 commercial sunscreens recently tested by Hojerova et al. (2011) and by Lejeune et al. who tested two SPF 15 sunscreens on a reconstructed skin model (Lejeune et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานพฤติกรรมสเปกตรัมของครีมกันแดด B 2 Fig. และในกรณีนี้ เกินค่าสเปกตรัมและประสิทธิภาพจะคล้ายกันไม่ว่าครีมกันแดดได้แพร่กระจายไปบนกระจก ผิวความหนาเต็มหมู หรือหมู/บุคคลเข้า SCE ตรวจพบระดับ absorbance ที่ต่ำกว่าเล็กน้อยจากกระจกสไลด์ตามสิ่งที่ถูกสังเกต และกล่าวถึงข้างต้นสำหรับครีมกันแดดอ. อย่างไรก็ตาม กว่าแตกต่างจากครีมกันแดด A มี photostability โดดเด่นตลอดทั้งช่วง UV ถึงแม้ว่าครีมกันแดดนี้ประกอบด้วย BMDBM ซึ่งเป็นที่รู้จักให้ความ photounstable (Schwack และรูดอล์ฟ 1995), มันพอจะเสถียร โดยสถานะของ OCR โคลงรู้จัก ประสิทธิภาพ ของ BMDBM และนอกจากนี้ในส่วน โดย BP-3 (กับ Bonda, 2005) หนึ่งอื่น ๆ คุณลักษณะที่สามารถสังเกตได้เมื่อเปรียบเทียบค่าสเปกตรัมของ sunscreens A และ B เป็นที่แม้จะมี SPF กัน พวกเขาไม่เพียงแต่มีรูปร่างแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ แต่จะแสดงระดับของ absorbance ตลอดช่วง UV จึง ให้ระดับที่แตกต่างกันแดด (ครีมกันแดดบี > ครีมกันแดด A) ยังพบความขัดแย้งนี้ใน sunscreens มี SPFs เดียวกัน แต่ มีค่าสเปกตรัม UV ต่าง ๆ ใน sunscreens พาณิชย์ 15 เพิ่ง ทดสอบโดย Hojerova et al. (2011) และโดย Lejeune et al. ที่ทดสอบ sunscreens SPF 15 สองในรูปแบบของผิวที่สร้างขึ้นใหม่ (Lejeune et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมสเปกตรัมของครีมกันแดด B จะมีการรายงานในรูปที่ 2 และในกรณีนี้ด้วยรูปแบบเงาและประสิทธิภาพการทำงานที่คล้ายกันโดยไม่คำนึงถึงไม่ว่าจะเป็นครีมกันแดดที่ถูกแพร่กระจายบนกระจกผิวหมูเต็มความหนาของเยื่อหรือหมู / SCE มนุษย์ ลดลงเล็กน้อยระดับการดูดกลืนแสงที่ถูกตรวจพบจากสไลด์กระจกให้สอดคล้องกับสิ่งที่ถูกสังเกตและกล่าวถึงข้างต้นสำหรับครีมกันแดดเอ แต่อย่างยอดเยี่ยมแตกต่างจากครีมกันแดดเป็น photostability โดดเด่นตลอดช่วงรังสียูวีทั้ง แม้ว่าครีมกันแดดนี้มี BMDBM ซึ่งเป็นที่รู้จักกันโดยเนื้อแท้ photounstable (Schwack และรูดอล์ฟ, 1995) จะมีเสถียรภาพพอสมควรโดยการแสดงตนของ OCR, ที่รู้จักกันดี, โคลงที่มีประสิทธิภาพของ BMDBM และในส่วนของ BP-3 (Bonda 2005 ) หนึ่งคุณลักษณะที่สำคัญอื่น ๆ ที่สามารถสังเกตได้เมื่อเปรียบเทียบกับรูปเงาของครีมกันแดดและ B คือว่าแม้จะมีค่า SPF เดียวกันพวกเขาไม่เพียง แต่มีรูปทรงที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ แต่พวกเขายังแสดงในระดับที่แตกต่างกันของการดูดกลืนแสงตลอดช่วงรังสียูวีจึงให้ที่แตกต่างกัน ระดับของการป้องกันรังสียูวี (ครีมกันแดด B> ครีมกันแดด) ความแตกต่างระหว่างครีมกันแดดที่มี SPFs เดียวกัน แต่มีรังสียูวีโพรไฟล์สเปกตรัมที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังพบในครีมกันแดดเชิงพาณิชย์ 15 การทดสอบเร็ว ๆ นี้โดย Hojerova ตอัล (2011) และเลอเจินและอัล ที่ผ่านการทดสอบสอง SPF 15 ครีมกันแดดผิวในรูปแบบใหม่ (เลอเจินและคณะ. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมของสเปกตรัมของครีมกันแดด B มีรายงานในรูปที่ 2 และในคดีนี้ด้วยสเปกตรัมโปรไฟล์และประสิทธิภาพที่คล้ายกันไม่ว่าครีมกันแดดถูกกางไว้บนกระจก full-thickness หนังหมูหรือหมู / มนุษย์ผิวสวย . ตรวจพบระดับค่าลดลงเล็กน้อยจากกระจกสไลด์ สอดคล้องกับสิ่งที่ได้พบและกล่าวข้างต้นสำหรับครีมกันแดด . อย่างไรก็ตามมากแตกต่างจากครีมกันแดด คือ ส่งผลให้ตลอดช่วงการศึกษาความคงตัวต่อแสง UV ทั้ง แม้ว่าครีมกันแดดนี้ประกอบด้วย bmdbm ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ photounstable ( schwack และรูดอล์ฟ , 1995 ) ก็เพียงพอที่ปรับปรุงคุณภาพด้วยการปรากฏตัวของ OCR , ที่รู้จักกันดีที่มีโคลงของ bmdbm และในส่วนที่ bp-3 ( บนดา , 2005 )หนึ่งคุณลักษณะที่สำคัญอื่น ๆที่สามารถสังเกตได้ เมื่อเปรียบเทียบกับรูปแบบสเปกตรัมของ sunscreens A และ B คือ แม้จะมี SPF เดียวกัน พวกเขาไม่เพียง แต่มีรูปร่างที่แตกต่างกัน แต่พวกเขายังแสดงระดับที่แตกต่างของค่าการดูดกลืนแสงยูวีตลอดช่วง ดังนั้น การให้ระดับของการป้องกันรังสียูวี ( ครีมกันแดด B > ครีมกันแดด )นี้ความขัดแย้งระหว่างครีมกันแดดกับ spfs เดียวกัน แต่รูปแบบสเปกตรัมรังสียูวีต่าง ๆ ที่พบใน 15 โฆษณาครีมกันแดดทดสอบเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดย hojerova et al . ( 2011 ) และ Lejeune et al . ที่ทดสอบสอง SPF 15 ครีมกันแดดในการฟื้นฟูผิวแบบ ( Lejeune et al . , 2008 )