Fig. 1b shows disinfection in lettu

Fig. 1b shows disinfection in lettuce; it is well known that in
leafy vegetables bacteria migrates easily to some points of difficult
access for the sanitizers and protects the microorganisms. The
highest inactivation for romaine lettuce was 3.5 log reduction and
was achieved after 15 min in contact with the solution of 100 ppm.
In another study with iceberg lettuce, the vegetable was washed for
1 min with a chlorine solution of 100 ppm and inactivation of
coliforms was 1.4 log (Allende et al., 2008). Chlorinated water is by
far the most used disinfectant method for washing produce;
however, its effectiveness in sanitizing the vegetables is minimal,
with less than 2e3 log reduction (Chang & Schneider, 2012; Park
et al., 2008).
In a detailed study with lettuce and chlorine (200 ppm), it was
observed that cells of E. coli survived to a minor degree in the surface
of the leaves rather than in the inner structures of a vegetable such
as stomata or damage tissue. Cells were able to protect themselves
from the action of chlorine in some areas of difficult access for the
sanitizer; when bacteria penetrated 0e10 mm, the viability was
between 50.8 and 45.6%. Meanwhile when the penetration was
30e40 mm viable cells were 68.3% (Takeuchi & Frank, 2001).
Finally, Fig. 1c shows the degree of disinfection using chlorine in
tomatoes. In this case, the result is probably due to the smooth
surface of the tomato, the inactivation of E. coli after 15 min and
using 200 ppm of chlorine was complete (8.06 log) and non-viable
cells were observed in the range of the detection limit (25e250 cfu/
ml) either in the scar or in the tomato surface. Sapers and Jones
(2006) found similar results; and because the inoculation time
was short, there might not have been enough time for E. coli cells to
internalize into the tomato core through the scar. In a study with
Salmonella cells inoculated in tomatoes, sodium hypochlorite was
able to inactivate up to 5.5 log after 60 s using an overhead spray
and brush roller system, compared to only 3.3 log at the same
concentration and time, but using a simulated flume (Chang &
Schneider, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 1b แสดงฆ่าเชื้อผักกาด มันเป็นที่รู้จักกันว่าผักใบเขียวชะอุ่มแบคทีเรียย้ายง่าย ๆ บางจุดของยากการเข้าถึงสำหรับ sanitizers ที่ และป้องกันจุลินทรีย์ ที่ยกเลิกการเรียกสูงสุดสำหรับผักกาดหอมสดกรอบถูกลดล็อก 3.5 และสำเร็จหลังจาก 15 นาทีกับการแก้ปัญหาของ 100 ppmในการศึกษาอื่นกับภูเขาน้ำแข็งผักกาดหอม ผักถูกล้างใน1 นาทีกับโซลูชันคลอรีน 100 ppm และยกเลิกการเรียกของกำจัดถูกล็อก 1.4 (Allende et al., 2008) น้ำคลอรีนอยู่ด้วยไกลมากสุดใช้วิธียาฆ่าเชื้อสำหรับล้างผลิตอย่างไรก็ตาม ประสิทธิผลใน sanitizing ผักมีน้อยมีน้อยกว่าลดล็อก 2e3 (ช้างและชไนเดอร์ 2012 พาร์คร้อยเอ็ด al., 2008)ในการศึกษารายละเอียดกับผักกาดหอมและคลอรีน (200 ppm),พบว่า เซลล์ของ E. coli รอดชีวิตระดับรองในพื้นที่ของใบไม้ แทน ในโครงสร้างภายในของผักดังกล่าวเป็น stomata หรือทำลายเนื้อเยื่อ เซลล์มีความสามารถป้องกันตนเองจากการกระทำของคลอรีนในบางพื้นที่เข้าถึงยากสำหรับการน้ำยาฆ่าเชื้อ เมื่อแบคทีเรียทะลวงมม. 0e10 ชีวิตที่มีระหว่าง 50.8 และ 45.6% ในขณะเดียวกันเมื่อปรีชา30e40 มม.เซลล์ทำงานได้ถูก 68.3% (สแมนและ Frank, 2001)สุดท้าย Fig. 1 c แสดงระดับของการใช้คลอรีนในการฆ่าเชื้อมะเขือเทศ ในกรณีนี้ ผลคืออาจจะเนื่องจากการเรียบพื้นผิวของมะเขือเทศ การยกเลิกการเรียกของ E. coli หลังจาก 15 นาที และใช้ 200 ppm ของคลอรีนได้สมบูรณ์ (8.06 ล็อก) และไม่ได้เซลล์ที่ถูกสังเกตในช่วงของขีดจำกัดการตรวจสอบ (25e250 cfu /มล.) ในการแผลหรือ ในผิวมะเขือเทศ Sapers และโจนส์ผลลัพธ์พบคล้าย (2006) และเนื่องจากเวลา inoculationสั้น อาจไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับเซลล์ E. coliinternalize เป็นหลักมะเขือเทศผ่านแผล ในการศึกษาด้วยเซลล์ซัล inoculated ในมะเขือเทศ ผงฟอกขาวได้สามารถปิดใช้งานล็อกถึง 5.5 หลังจาก 60 ใช้สเปรย์จ่ายและแปรงลูกกลิ้งระบบ ล็อก 3.3 เท่านั้นที่เหมือนกันความเข้มข้น และเวลา แต่ใช้ flume จำลอง (ช้างและชไนเดอร์ 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 1b แสดงให้เห็นถึงการฆ่าเชื้อโรคในผักกาดหอม; เป็นที่รู้จักกันดีว่าใน
แบคทีเรียผักใบย้ายได้อย่างง่ายดายเพื่อบางจุดที่ยาก
เข้าถึงสำหรับ sanitizers และปกป้องเชื้อจุลินทรีย์
การใช้งานสูงสุดสำหรับผักกาดหอมเป็นลดลง 3.5 ล็อกและ
ก็ประสบความสำเร็จหลังจาก 15 นาทีในการติดต่อกับการแก้ปัญหาของ 100 พีพีเอ็ม
ในการศึกษากับผักกาดแก้วอื่นผักถูกล้างสำหรับ
1 นาทีด้วยสารละลายคลอรีน 100 พีพีเอ็มและการใช้งานของ
โคลิฟอร์ม 1.4 บันทึก (อัลเลน et al., 2008) น้ำคลอรีนโดย
ไกลวิธีการฆ่าเชื้อที่ใช้มากที่สุดล้างพืชผัก;
แต่ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อผักน้อยที่สุด
ที่มีน้อยกว่าการลดล็อก 2E3 (ช้าง & Schneider, 2012; ปาร์ค
และคณะ, 2008.)
ในการศึกษารายละเอียด กับผักกาดหอมและคลอรีน 200 ppm () มันก็ถูก
ตั้งข้อสังเกตว่าเซลล์ของเชื้อ E. coli รอดในระดับรองลงมาในพื้นผิว
ของใบมากกว่าในโครงสร้างภายในของพืชดังกล่าว
เป็นปากใบหรือความเสียหายของเนื้อเยื่อ เซลล์ที่มีความสามารถที่จะป้องกันตัวเอง
จากการกระทำของคลอรีนในบางพื้นที่ของการเข้าถึงยากสำหรับ
เจลทำความสะอาด; เมื่อแบคทีเรียทะลุ 0e10 มมที่มีศักยภาพเป็น
ระหว่าง 50.8 และ 45.6% ในขณะเดียวกันเมื่อเจาะเป็น
30e40 เซลล์ทำงานได้เป็น 68.3 มม% (Takeuchi & Frank, 2001)
ในที่สุดรูป 1c แสดงให้เห็นถึงระดับของการฆ่าเชื้อโดยใช้คลอรีนใน
มะเขือเทศ ในกรณีนี้ผลที่ได้คืออาจเป็นเพราะความเรียบ
พื้นผิวของมะเขือเทศ, การใช้งานของเชื้อ E. coli หลังจาก 15 นาทีและ
ใช้ 200 ส่วนในล้านส่วนของคลอรีนเป็นฉบับสมบูรณ์ (8.06 log) และไม่ได้
เซลล์ที่ถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงของ ขีด จำกัด ของการตรวจสอบ (25e250 cfu /
ml) ทั้งในแผลเป็นหรือในพื้นผิวมะเขือเทศ Sapers และโจนส์
(2006) พบว่าผลที่คล้ายกัน; และเนื่องจากเวลาการฉีดวัคซีน
เป็นระยะสั้นมีอาจไม่ได้รับเวลามากพอสำหรับเซล E.coli เพื่อ
internalize เข้าไปในแกนมะเขือเทศผ่านแผลเป็น ในการศึกษากับ
เซลล์เชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศโซเดียมไฮโปคลอไรก็
สามารถที่จะยับยั้งได้ถึง 5.5 บันทึกหลังจาก 60 S ใช้สเปรย์ค่าใช้จ่าย
และลูกกลิ้งแปรงระบบเมื่อเทียบกับเพียง 3.3 บันทึกที่เดียวกัน
ความเข้มข้นและเวลา แต่การใช้ฟลูมจำลอง ( ช้าง
ไนเดอร์, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแสดงการ 1B ในผักกาดหอม มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าในผักใบย้ายได้อย่างง่ายดาย
แบคทีเรียบางจุดที่เข้าถึงยาก
สำหรับ sanitizers และป้องกันจุลินทรีย์
สูงสุดใช้งานสำหรับผักกาดหอมเป็น 3.5 เข้าสู่ระบบการ
สําเร็จ หลัง 15 นาที ในการติดต่อกับสารละลาย 100 ppm .
ในการศึกษาอื่น กับ ผักกาดแก้ว ผักก็ล้าง
1 นาทีกับสารละลายคลอรีนเข้มข้น 100 ppm และใช้งานของ
เป็น 1.4 log ( Allende et al . , 2008 ) น้ำคลอรีน โดยไกลที่สุดใช้ยาฆ่าเชื้อ
วิธีการซักผ้าผลิต ;
แต่ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อโรค ผักน้อย การบันทึกน้อยกว่า 2e3
( ช้าง& ชไนเดอร์ , 2012 ; ปาร์ค
et al . , 2008 ) .
ในการศึกษารายละเอียดด้วยผักกาดหอมและคลอรีน 200 ppm )มันคือ
สังเกตว่าเซลล์ของ E . coli รอดในระดับเล็กน้อยในพื้นผิว
ของใบมากกว่า ในโครงสร้างภายในของพืชเช่นใบ
เป็นเนื้อเยื่อหรือความเสียหาย เซลล์สามารถที่จะปกป้องตัวเอง
จากการกระทําของคลอรีนในบางพื้นที่เข้าถึงยากสำหรับ
sanitizer ; เมื่อแบคทีเรียเข้าสู่ 0e10 มม. สามารถถูก
ระหว่าง 50.8 เท่า %ในขณะเดียวกันเมื่อการหลอม
30e40 มม. สายเซลล์มี 68.3 ( ทาเคอุจิ &แฟรงค์ , 2001 ) .
ในที่สุด ในรูปแสดงระดับของการฆ่าเชื้อโรคโดยใช้คลอรีนใน
มะเขือเทศ ในกรณีนี้ ผลมันอาจจะเนื่องจากพื้นผิวเรียบ
ของมะเขือเทศ , การยับยั้งของ E . coli หลังจาก 15 นาที
ใช้คลอรีน 200 ppm เสร็จสมบูรณ์ ( 8.06 เข้าสู่ระบบ ) และไม่วางอนาคต
เซลล์ที่พบในช่วงของขีดจำกัด ( 25e250 CFU /
มิลลิลิตร ) ทั้งในแผลเป็น หรือ ผิวมะเขือเทศ sapers และโจนส์
( 2006 ) พบผลที่คล้ายกัน และเวลา เพราะวัคซีน
ๆ อาจไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับ E . coli เซลล์
ขึ้นในมะเขือเทศหลักผ่านแผลเป็น ในการศึกษาเชื้อ Salmonella กับ
เซลล์ในมะเขือเทศโซเดียมไฮโปคลอไรต์ถูก
สามารถยับยั้งได้ถึง 5.5 log หลังจาก 60 s โดยใช้ค่าใช้จ่าย
และระบบสเปรย์แปรงลูกกลิ้ง , เมื่อเทียบกับเพียง 3.3 บันทึกที่ความเข้มข้นเดียวกัน
และเวลา แต่ใช้ค่ารางน้ำ ( ช้าง&

( 2012 )