material reflects the organic waste

material reflects the organic waste mineralization and
stabilization during the process of composting or
vermicomposting. The lowest C:N ratio in P.
sansibaricus processed material indicates that this
species enhances the organic matter mineralization
more efficiently than P. excavatus. The loss of carbon
as carbon dioxide through microbial respiration and
simultaneous addition of nitrogen by worms in the
form of mucus and nitrogenous excretory material
lowered the C:N ratio of the substrate (Suthar, 2007a).
Inoculated worms showed a significant growth rate
and reproduction activities when introduced into
wastes for long durations. Earthworm attained the
peak of their individual after a certain duration which
followed a decline by the end of the experiment.
Neuhauser, et al., (1988) have reported a similar trend
in weight loss in E. fetida for a longer exposure
duration in treated sludge. This was correlated with
the conversion of most of the used substrate to
vermicompost, which cannot further support their
growth. A similar trend of weight loss has been also
reported by Suthar, (2007b) for P. excavatus, while
using a variety of waste materials. The maximum
growth rates of each one was calculated by taking
the maximum weight gain achieved by earthworm,
subtracting the initial mean individual weight and
dividing the weight increase by the number of days
needed to reach the maximum weight (Edwards, et al.,
1998). Edwards, et al., (1998) studied the growth
patterns of P. excavatus on the separated cattle solids
and reported the range of growth rate between 0.6
(mg/worm/day) and 7.6 (mg/worm/day/) (25-30 °C).
Recently, Suthar, (2007b) reported a maximum growth
rate (mg/worm/day) by P. excavatus between the range
of 3.69 ± 0.08 - 2.35 ± 0.16 on different feed mixtures
(crop residue mixed with cattle solids, farm yard
manure and municipal solid waste etc). The difference
between the present and past studies (Kale, et al.,
1982; Reinecke, et al., 1992; Edwards, et al., 1998;
Suthar, 2007a and b) on the maximum weight increase
and growth rate in composting earthworm could be
due to the difference in substrate quality or due to
fluctuating environmental conditions. Moreover, it is
also concluded that the observed difference between
P. sansibaricus and P. excavatus for growth rate was
due to the species-specific growth patterns or could
be related to the feed preferences by individual
earthworm species. Recently, Suthar, (2007a and c)
demonstrated the growth and reproduction
performance of P. sansibaricus on a variety of organic
wastes. He reported the cocoon rate (cocoon/worm)
between the ranges of 2.16 ± 0.18 and 3.99 ± 0.25.
However, the cocoon rate by P. sansibaricus in this
study is much better (Table 2) than the previous report
(Suthar, 2006). Similarly, in the previous reports, the
cocoon reproduction rate for P. excavatus has been
described differently, e.g. 0.15 cocoons/worm/day at
25 °C on cattle solids (Kale, et al., 1982), 0.33 cocoons/
worm/day at 25 °C and 0.12 cocoons/worm/day at 25-
37 °C on cattle solids (Reinecke, et al., 1992), 0.82 and
0.29 cocoons/worm/day respectively at 25 and 30°C
on cattle solids (Edwards, et al., 1998) and between
0.15 (in farmyard manure) and 0.23 (in mixed crop
residue mixed with cow dung in 1:1 ratio) at 29.4 °C
(Suthar, 2007b).
In most of the previous studies, cattle dung and
plant-derived waste were used as a substrate, whereas
in the present study, a different type of organic waste
has been used. Therefore, the differences in the
present and past results could be related to the nature
of the feed material or to any environmental variable.
Suthar, (2007a) demonstrated that P. sansibaricus
showed a better weight gain as well as reproduction
performance beddings that contained more nitrogen
contents. Therefore, the difference might be due to
substrate chemistry or due to species-specific feeding
behaviour or both. Earthworm mortality appears as a
major problem during the vermicomposting of such
types of organic wastes. However, the degradation
probably caused drastic changes in some
environmental characteristics of decomposing
vermibeds. The changed condition influences the
survival rate of the worms.
The difference in worm mortality between the
studied species could be related to the speciesspecific
composting behaviour or to specific tolerance
nature of earthworm for changing microenvironment
in composting sub-system. This paper provides
information on the comparative biology and
composting efficiency of two commonly distributed
tropical earthworm, i.e. P. excavatus and P.
sansibaricus. All in all, P. excavatus appeared as more
efficient than P. sansibaricus in terms of organic
waste mineralization. The growth and reproduction
performance was also noted better in P. excavatus.
The observed difference between P. sansibaricus and
P. excavatus for their growths, reproduction
efficiencies and composting potentials could be a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุสะท้อน mineralization ขยะอินทรีย์ และเสถียรภาพในระหว่างกระบวนการของการหมัก หรือvermicomposting อัตราส่วน C:N ต่ำสุดในปวัสดุการประมวลผล sansibaricus บ่งชี้ว่า นี้พันธุ์เพิ่ม mineralization อินทรีย์มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า P. excavatus การสูญเสียคาร์บอนเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์โดยจุลินทรีย์หายใจ และพร้อมเพิ่มไนโตรเจนโดยหนอนในการเมือกและแหล่งวัสดุที่ขับถ่ายลดอัตราส่วน C:N ของพื้นผิว (Suthar, 2007a)Inoculated หนอนพบว่ามีอัตราเติบโตสูงและกิจกรรมการทำซ้ำเมื่อนำเข้าเสียสำหรับระยะเวลานาน ไส้เดือนที่บรรลุการฤดูท่องเที่ยวของแต่ละคนหลังจากระยะเวลาที่ตามการลดลงในตอนท้ายของการทดลองโรงแรม et al., (1988) ได้รายงานแนวโน้มคล้ายกันในการลดน้ำหนักใน E. fetida สำหรับการเปิดรับแสงนานระยะเวลาในการบำบัดกากตะกอน นี้มีความสัมพันธ์กับการแปลงของพื้นผิวที่ใช้ในการvermicompost ซึ่งไม่สามารถรับการสนับสนุนเพิ่มเติมของพวกเขาเจริญเติบโต มีแนวโน้มที่คล้ายกันของการลดน้ำหนักได้ยังในขณะที่รายงาน โดย Suthar, (2007b) สำหรับ P. excavatusโดยใช้เศษวัสดุที่หลากหลาย สูงสุดคำนวณอัตราการเติบโตของแต่ละคน โดยการรับน้ำหนักสูงสุดที่โดยไส้เดือนลบแต่ละน้ำหนักเฉลี่ยเริ่มต้น และหารเพิ่มน้ำหนักตามจำนวนวันต้องการเข้าถึงน้ำหนักสูงสุด (เอ็ดเวิร์ด et al.,1998) . เอ็ดเวิร์ด et al., (1998) ศึกษาการเจริญเติบโตรูปแบบของ P. excavatus บนของแข็งแยกวัวและรายงานช่วงของอัตราการเติบโตระหว่าง 0.6(หนอน/มิลลิกรัม) และ 7.6 (มิลลิกรัมต่อหนอนวัน /) (25-30 ° C)เมื่อเร็ว ๆ นี้ Suthar, (2007b) รายงานการเติบโตสูงสุดอัตรา (หนอน/มิลลิกรัม) P. excavatus ระหว่างช่วงของ 3.69 ± 0.08 - 0.16 ± 2.35 ที่อื่นอาหารผสม(กากพืชผสมกับของแข็งวัว ฟาร์มลานปุ๋ยคอกและเทศบาลไม้ขยะฯลฯ) ความแตกต่างระหว่างการศึกษาอดีต และปัจจุบัน (คะน้า et al.,1982 Reinecke, et al. 1992 เอ็ดเวิร์ด et al. 1998Suthar, 2007a และ b) เพิ่มน้ำหนักสูงสุดและสามารถเจริญในหมักไส้เดือนเนื่องจากความแตกต่าง ในคุณภาพของพื้นผิว หรือการผันผวนสภาพแวดล้อม นอกจากนี้ มันเป็นนอกจากนี้ยัง ได้ข้อสรุปที่แตกต่างกันจากการสังเกตP. sansibaricus และ P. excavatus อัตราการเจริญเติบโตเนื่องจากรูปแบบการเจริญเติบโตของสาย หรือไม่เกี่ยวข้องกับการกำหนดลักษณะฟีดละสายพันธุ์ไส้เดือน เมื่อเร็ว ๆ นี้ Suthar, (2007a และ c)แสดงให้เห็นการเติบโตและสืบพันธุ์ประสิทธิภาพของ P. sansibaricus บนอินทรีย์เสีย เขารายงานอัตรารัง (รังหนอน)ระหว่างช่วงของ 2.16 ± 0.18 และ 3.99 ± 0.25อย่างไรก็ตาม รังไหมราคา โดย P. sansibaricus ในที่นี้การศึกษาอย่างมาก (ตารางที่ 2) ที่ดีกว่ากว่ารายงานก่อนหน้านี้(Suthar, 2006) ในทำนองเดียวกัน ในรายงานก่อนหน้านี้ การอัตราขยายรัง P. excavatus ได้อธิบายเช่น 0.15 รังไหมต่อหนอนต่อวันที่แตกต่าง25 ° C ในวัวของแข็ง (คะน้า et al. 1982), รังไหม 0.33 /หนอนวันที่ 25 ° C และ 0.12 รังไหมต่อหนอนต่อวันที่ 25-37 ° C ในวัวของแข็ง (Reinecke, et al. 1992), 0.82 และ0.29 รังไหมต่อหนอนต่อวันที่ 25 และ 30 ° C ตามลำดับของแข็งวัว (เอ็ดเวิร์ด et al. 1998) และระหว่าง0.15 (ใน farmyard มูล) และ 0.23 (ในพืชผสมกากผสมกับมูลวัวในอัตราส่วน 1:1) 29.4 ° c(Suthar, 2007b)ในส่วนของการศึกษาก่อนหน้านี้ มูลวัว และเสียที่โรงงานมาใช้เป็นพื้นผิว ในขณะที่ในการศึกษาปัจจุบัน ขยะอินทรีย์ชนิดต่าง ๆมีการใช้ ดังนั้น ความแตกต่างในการผลของอดีต และปัจจุบันอาจจะเกี่ยวข้องกับธรรมชาติของตัวดึงข้อมูลวัสดุ หรือสิ่งแวดล้อมใด ๆ แปรSuthar, (2007a) แสดงให้เห็นว่า P. sansibaricusพบดีน้ำหนักขึ้นเป็นภาพชุดเครื่องนอนประสิทธิภาพการทำงานที่ประกอบด้วยก๊าซไนโตรเจนเนื้อหา ดังนั้น ความแตกต่างอาจจะเคมีพื้นผิวหรือการสายให้อาหารพฤติกรรมหรือทั้งสอง ไส้เดือนตายปรากฏเป็นปัญหาสำคัญระหว่าง vermicomposting ดังกล่าวประเภทของขยะอินทรีย์ อย่างไรก็ตาม สลายอาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในลักษณะสิ่งแวดล้อมย่อยสลายvermibeds เงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงมีอิทธิพลต่อการอัตราการอยู่รอดของเวิร์มความแตกต่างของหนอนตายระหว่างการศึกษาพันธุ์อาจจะเกี่ยวข้องกับการ speciesspecificซึมพฤติกรรม หรือยอมรับเฉพาะธรรมชาติของไส้เดือนการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมในการหมักระบบย่อย เรื่องนี้ข้อมูลเกี่ยวกับชีววิทยาเปรียบเทียบ และประสิทธิภาพซึมสองกระจายทั่วไปเขตร้อนไส้เดือน excavatus เช่น P. P.sansibaricus ทั้งหมดในทุก P. excavatus ปรากฏขึ้นมีประสิทธิภาพมากกว่า P. sansibaricus ในแง่ของอินทรีย์เสีย mineralization การเติบโตและสืบพันธุ์ประสิทธิภาพการทำงานถูกบันทึกไว้ดีใน P. excavatusความแตกต่างที่สังเกตได้ระหว่าง P. sansibaricus และExcavatus P. สำหรับการเจริญเติบโต การทำซ้ำประสิทธิภาพและศักยภาพที่หมักจะมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุที่สะท้อนให้เห็นถึงแร่ขยะอินทรีย์และ
การรักษาเสถียรภาพในระหว่างขั้นตอนของการทำปุ๋ยหมักหรือ
หมักมูลไส้เดือนดิน ซีต่ำ: อัตราส่วนพี
วัสดุการประมวลผล sansibaricus บ่งบอกว่านี่
ชนิดช่วยเพิ่มแร่ธาตุสารอินทรีย์
อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าพี excavatus การสูญเสียของคาร์บอน
เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ผ่านการหายใจของจุลินทรีย์และ
นอกจากนี้พร้อมกันของไนโตรเจนโดยเวิร์มใน
รูปแบบของเมือกและวัสดุการขับถ่ายไนโตรเจน
ลดอัตราส่วน C: N ของพื้นผิว (Suthar, 2007A).
หนอนเชื้อพบว่าอัตราการเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญ
และการทำสำเนา กิจกรรมเมื่อนำเข้าสู่การ
เสียสำหรับระยะเวลานาน ไส้เดือนบรรลุ
จุดสูงสุดของแต่ละบุคคลของพวกเขาหลังจากระยะเวลาหนึ่งซึ่ง
ตามการลดลงในตอนท้ายของการทดลองได้.
Neuhauser, et al. (1988) ได้มีการรายงานแนวโน้มที่คล้ายกัน
ในการลดน้ำหนักในอี Fetida สำหรับการเปิดรับอีกต่อไป
ระยะเวลาในการรับการรักษา ตะกอน. นี้ได้มีความสัมพันธ์กับ
การเปลี่ยนแปลงของส่วนใหญ่ของสารตั้งต้นที่ใช้ในการ
หมักมูลไส้เดือนซึ่งไม่สามารถส่งเสริมสนับสนุนของพวกเขา
เจริญเติบโต แนวโน้มของการลดน้ำหนักที่คล้ายกันยังได้รับ
รายงานจาก Suthar (2007B) สำหรับพี excavatus ในขณะที่
ใช้ความหลากหลายของวัสดุเหลือใช้ สูงสุดที่
อัตราการเจริญเติบโตของแต่ละคนได้รับการคำนวณโดยการใช้
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสูงสุดที่ประสบความสำเร็จโดยไส้เดือนดิน,
ลบเริ่มต้นน้ำหนักแต่ละเฉลี่ยและ
หารน้ำหนักเพิ่มขึ้นโดยจำนวนวันที่
จำเป็นในการเข้าถึงน้ำหนักสูงสุด (เอ็ดเวิร์ดส์, et al.,
1998) . เอ็ดเวิร์ดส์, et al. (1998) การศึกษาการเจริญเติบโต
รูปแบบของพี excavatus บนของแข็งวัวแยกออกจากกัน
และมีการรายงานช่วงของอัตราการเจริญเติบโตระหว่าง 0.6
(mg / Worm / วัน) และ 7.6 (mg / หนอน / วัน /) (25 -30 ° C).
เมื่อเร็ว ๆ นี้ Suthar (2007B) รายงานการเจริญเติบโตสูงสุด
อัตรา (mg / Worm / วัน) โดยพี excavatus ระหว่างช่วง
3.69 ± 0.08-2.35 ± 0.16 ในการผสมอาหารสัตว์ที่แตกต่างกัน
(เศษซากพืชผสมกับวัว ของแข็งลานฟาร์ม
ปุ๋ยคอกและขยะมูลฝอยเทศบาล ฯลฯ ) ความแตกต่าง
ระหว่างการศึกษาในปัจจุบันและในอดีตที่ผ่านมา (คะน้า, et al.,
1982; Reinecke, et al, 1992;. เอ็ดเวิร์ดส์, et al, 1998;.
Suthar, 2007A และ b) ในการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักสูงสุด
และอัตราการเจริญเติบโตในการทำปุ๋ยหมักไส้เดือน อาจจะ
เนื่องจากความแตกต่างในคุณภาพของสารตั้งต้นหรือเนื่องจากการ
ผันผวนสภาพแวดล้อม นอกจากนี้ยังมี
ยังสรุปได้ว่าความแตกต่างระหว่างสังเกต
พี sansibaricus พี excavatus สำหรับอัตราการเจริญเติบโตเป็น
เนื่องจากสายพันธุ์เฉพาะรูปแบบการเจริญเติบโตหรืออาจ
จะเกี่ยวข้องกับการตั้งค่าฟีดโดยแต่ละ
สายพันธุ์ไส้เดือน เมื่อเร็ว ๆ นี้ Suthar (2007A และ C)
แสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์
ประสิทธิภาพการทำงานของพี sansibaricus บนความหลากหลายของอินทรีย์
ของเสีย เขารายงานอัตรารังไหม (Cocoon / หนอน)
ระหว่างช่วงของ 2.16 ± 0.18 และ 3.99 ± 0.25.
อย่างไรก็ตามอัตรารังพี sansibaricus ในเรื่องนี้
การศึกษาจะดีกว่ามาก (ตารางที่ 2) กว่ารายงานก่อนหน้านี้
(Suthar 2006) . ในทำนองเดียวกันในรายงานก่อนหน้านี้ที่
อัตราการทำสำเนารังสำหรับพี excavatus ได้รับการ
อธิบายที่แตกต่างกันเช่น 0.15 รังไหม / หนอน / วันที่
25 ° C ในของแข็งวัว (คะน้า, et al., 1982) 0.33 รังไหม /
หนอน / วัน ที่ 25 ° C และ 0.12 รังไหม / หนอน / วันที่ 25-
37 องศาเซลเซียสในของแข็งวัว (ไรเนค, et al., 1992), 0.82 และ
0.29 รังไหม / หนอน / วันตามลำดับที่ 25 และ 30 องศาเซลเซียส
ในของแข็งวัว (เอ็ดเวิร์ด , et al, 1998) และระหว่าง.
0.15 (ในปุ๋ยคอก) และ 0.23 (ในการเพาะปลูกผสม
สารตกค้างผสมกับมูลวัวใน 1: 1 Ratio) ที่ 29.4 ° C
. (Suthar, 2007B)
ในส่วนของการศึกษาก่อนหน้าวัว มูลสัตว์และ
ของเสียโรงงานมาถูกนำมาใช้เป็นสารตั้งต้นในขณะที่
ในการศึกษาครั้งนี้เป็นชนิดที่แตกต่างกันของขยะอินทรีย์
ได้ถูกนำมาใช้ ดังนั้นความแตกต่างในการ
ผลในปัจจุบันและที่ผ่านมาอาจจะเกี่ยวข้องกับธรรมชาติ
ของวัสดุฟีดหรือตัวแปรสิ่งแวดล้อม.
Suthar (2007A) แสดงให้เห็นว่าพี sansibaricus
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มของน้ำหนักที่ดีขึ้นเช่นเดียวกับการทำสำเนา
นอนประสิทธิภาพการทำงานที่มีมากขึ้น ไนโตรเจน
เนื้อหา ดังนั้นความแตกต่างอาจเป็นเพราะ
พื้นผิวทางเคมีหรือเนื่องจากสายพันธุ์เฉพาะการให้อาหาร
พฤติกรรมหรือทั้งสองอย่าง การตายของไส้เดือนปรากฏเป็น
ปัญหาสำคัญในระหว่างการหมักมูลไส้เดือนดินของดังกล่าว
ประเภทของขยะอินทรีย์ อย่างไรก็ตามการย่อยสลาย
อาจเกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในบาง
ลักษณะสิ่งแวดล้อมของเน่าเฟะ
vermibeds เงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงมีผลต่อ
อัตราการรอดตายของหนอน.
ความแตกต่างในการตายของหนอนระหว่าง
สายพันธุ์การศึกษาอาจจะเกี่ยวข้องกับ speciesspecific
พฤติกรรมการทำปุ๋ยหมักหรือความอดทนเฉพาะ
ธรรมชาติของไส้เดือนดินสำหรับการเปลี่ยนจุลภาค
ในการทำปุ๋ยหมักระบบย่อย กระดาษนี้จะให้
ข้อมูลเกี่ยวกับการเปรียบเทียบชีววิทยาและ
การทำปุ๋ยหมักประสิทธิภาพของสองกระจายทั่วไป
ไส้เดือนเขตร้อนเช่นพีพี excavatus
sansibaricus ทั้งหมดในทุกพี excavatus ดูเหมือนจะเป็นมากขึ้น
ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าพี sansibaricus ในแง่ของอินทรีย์
แร่เสีย การเจริญเติบโตและการทำสำเนา
ผลการดำเนินงานยังเป็นข้อสังเกตที่ดีขึ้นในพี excavatus.
ความแตกต่างที่สังเกตระหว่างพี sansibaricus และ
พี excavatus สำหรับการเจริญเติบโตของพวกเขาทำสำเนา
ประสิทธิภาพและศักยภาพการทำปุ๋ยหมักอาจจะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัสดุจากขยะอินทรีย์และอนินทรีย์เสถียรภาพในระหว่างกระบวนการทำปุ๋ยหมัก หรือvermicomposting . ค่า C : N ) Pแปรรูปวัสดุ sansibaricus บ่งชี้ว่าชนิดช่วยเพิ่มอินทรีย์วัตถุอนินทรีย์มีประสิทธิภาพมากกว่าหน้า excavatus . การสูญเสียคาร์บอนคาร์บอนไดออกไซด์ผ่านการหายใจของจุลินทรีย์และพร้อมกันเพิ่มไนโตรเจน โดยหนอนในรูปแบบของเมือกและวัสดุขับถ่ายไนโตรเจนลดลงค่า C : N เท่ากับ 100 ( ดร 2007a , )หัวเชื้อหนอน พบอัตราการเติบโตอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเข้าไปในกิจกรรม และการสืบพันธุ์ของเสียในช่วงเวลายาวนาน ไส้เดือนตรัสรู้สูงสุดของแต่ละของพวกเขาหลังจากระยะเวลาที่ตามการลดลง โดยช่วงท้ายของการทดลองNeuhauser et al . ( 1988 ) ได้รายงานแนวโน้มที่คล้ายคลึงกันการสูญเสียน้ำหนักใน fetida สำหรับแสงยาวระยะเวลาในการรักษาตะกอน นี้มีความสัมพันธ์กับการใช้วัสดุมากที่สุดVermicompost ซึ่งไม่สามารถสนับสนุนเพิ่มเติมของพวกเขาการเจริญเติบโต แนวโน้มที่คล้ายกันของการสูญเสียน้ำหนักได้รับยังรายงานโดย ดร ( 2007b ) สำหรับหน้า excavatus ในขณะที่การใช้ความหลากหลายของวัสดุสิ้นเปลือง สูงสุดอัตราการเจริญเติบโตของแต่ละคนถูกคำนวณโดยการใช้น้ำหนักสูงสุดโดยไส้เดือนลบเริ่มต้นหมายถึงบุคคล น้ำหนัก และการแบ่งน้ำหนักเพิ่มขึ้นจํานวนวันต้องไปถึงน้ำหนักสูงสุด ( Edwards , et al . ,1998 ) Edwards , et al . ( 1998 ) ศึกษาการเจริญเติบโตรูปแบบของหน้า excavatus แยกของแข็งในโครายงานช่วงของอัตราการเจริญเติบโตระหว่าง 0.6( มิลลิกรัม / ตัว / วัน ) และ 7.6 ( มิลลิกรัม / ตัว / วัน / ) ( 20 ° C )เมื่อเร็ว ๆนี้ , ดร , ( 2007b ) รายงานการเจริญเติบโตสูงสุดคะแนน ( มิลลิกรัม / หนอน / วัน ) โดย excavatus ระหว่างช่วงของ 3.69 ± 0.08 - 2.35 ± 0.16 เมื่อผสมอาหารต่าง ๆพืชผสมกับโคกากของแข็ง , ลานฟาร์มปุ๋ยคอก และขยะ ฯลฯ ) ความแตกต่างระหว่างการศึกษาอดีตและปัจจุบัน ( คะน้า , et al . ,1982 ; ไรนิก , et al . , 1992 ; Edwards , et al . , 1998 ;ดร 2007a , และ B ) ในการเพิ่มน้ำหนักสูงสุดและอัตราการเจริญเติบโตในการหมักอาจเป็นไส้เดือนเนื่องจากความแตกต่างในพื้นผิว คุณภาพ หรือ เนื่องจากความผันผวนของสภาพแวดล้อม นอกจากนี้ยังพบว่าสามารถสรุปได้ว่าสังเกตความแตกต่างระหว่างหน้า sansibaricus และ P . excavatus อัตราการเจริญเติบโตคือเนื่องจากรูปแบบการเติบโตเฉพาะ - ขยายพันธุ์ หรืออาจจะเกี่ยวข้องกับอาหาร การตั้งค่า โดยบุคคลไส้เดือนสายพันธุ์ เมื่อเร็ว ๆนี้ , ดร , ( 2007a และ C )แสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์แสดงหน้า sansibaricus ในความหลากหลายของอินทรีย์ของเสีย เขารายงานรัง ( รัง / หนอน ) อัตราระหว่างช่วงของ 2.16 ± 0.18 และ 3.99 ± 0.25อย่างไรก็ตาม อัตรา sansibaricus ในรังโดยการศึกษาดีขึ้นมาก ( ตารางที่ 2 ) จากรายงานก่อนหน้านี้( ดร , 2006 ) นอกจากนี้ในรายงานก่อนหน้านี้รังไหมพันธุ์หน้า excavatus ได้รับอัตราอธิบายต่างกัน เช่น 0.15 ดักแด้หนอน / วัน25 ° C โคของแข็ง ( คะน้า , et al . , 1982 ) 0.33 ดักแด้ /หนอน / วันที่ 25 ° C และ 0.12 ดักแด้หนอน / วันที่ 25 -37 ° C โคของแข็ง ( ไรนิก , et al . , 1992 ) , 0.82 และ0.29 ดักแด้หนอน / วันตามลำดับที่อุณหภูมิ 25 และ 30 องศาซีโคของแข็ง ( Edwards , et al . , 1998 ) และระหว่าง0.15 ( ในการใส่ปุ๋ยคอก ) และ 0.23 ( ในพืชผสมกากผสมกับขี้วัวในอัตราส่วนที่มากกว่า° C )( ดร 2007b , )ในส่วนของการศึกษามูลวัวและพืชซึ่งของเสียถูกใช้เป็นสารตั้งต้น ในขณะที่ในการศึกษาครั้งนี้เป็นชนิดที่แตกต่างกันของขยะอินทรีย์มาใช้ ดังนั้น ความแตกต่างในจากอดีตและปัจจุบัน อาจจะเกี่ยวข้องกับธรรมชาติวัตถุดิบอาหารหรือสิ่งแวดล้อมใด ๆตัวแปรดร ( 2007a ) พบว่า sansibaricus Pมีน้ำหนักดีขึ้น รวมทั้งการสืบพันธุ์สมรรถนะเครื่องนอนที่มีไนโตรเจนมากกว่าสารบัญ ดังนั้น ความแตกต่าง อาจจะเนื่องจากหรือสารเคมีจากอาหารเฉพาะ - ขยายพันธุ์พฤติกรรมหรือทั้งสองอย่าง อัตราการตายของไส้เดือนจะปรากฏเป็นปัญหาใหญ่ในช่วง vermicomposting เช่นประเภทของของเสียอินทรีย์ อย่างไรก็ตาม การย่อยสลายอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในบางลักษณะของสิ่งแวดล้อมvermibeds . การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขต่างๆอัตราการรอดชีวิตของหนอนความแตกต่างของการตายระหว่างหนอนศึกษาสายพันธุ์ที่อาจจะเกี่ยวข้องกับ speciesspecificพฤติกรรมหรือการใช้ที่เฉพาะเจาะจงธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลง microenvironment ไส้เดือนในระบบการทำปุ๋ยหมัก . กระดาษนี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับชีววิทยาเปรียบเทียบและประสิทธิภาพของปุ๋ยหมัก 2 กันกระจายไส้เดือนในเขตร้อน เช่น หน้า excavatus .sansibaricus . ทั้งหมดในทุก , หน้า excavatus ปรากฏเป็นเพิ่มเติมหน้า sansibaricus มีประสิทธิภาพมากกว่าในแง่ของอินทรีย์การเสีย การเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์การแสดงก็ระบุไว้ในหน้า excavatus .สังเกตความแตกต่างระหว่างหน้า sansibaricus และหน้า excavatus การเจริญเติบโตของการเจริญพันธุ์ประสิทธิภาพและศักยภาพการผลิตปุ๋ยหมัก อาจเป็น