Diabetes mellitus (DM) is a chronic

Diabetes mellitus (DM) is a chronic progressive metabolic disorder characterized by hyperglycemia mainly due to
absolute (Type 1 DM) or relative (Type 2 DM) deficiency of insulin hormone. World Health Organization estimates
that more than 346 million people worldwide have DM. This number is likely to more than double by 2030 without
any intervention. The needs of diabetic patients are not only limited to adequate glycemic control but also
correspond with preventing complications; disability limitation and rehabilitation. There are seven essential self-care
behaviors in people with diabetes which predict good outcomes namely healthy eating, being physically active,
monitoring of blood sugar, compliant with medications, good problem-solving skills, healthy coping skills and
risk-reduction behaviors. All these seven behaviors have been found to be positively correlated with good glycemic
control, reduction of complications and improvement in quality of life. Individuals with diabetes have been shown
to make a dramatic impact on the progression and development of their disease by participating in their own care.
Despite this fact, compliance or adherence to these activities has been found to be low, especially when looking at
long-term changes. Though multiple demographic, socio-economic and social support factors can be considered as
positive contributors in facilitating self-care activities in diabetic patients, role of clinicians in promoting self-care is
vital and has to be emphasized. Realizing the multi-faceted nature of the problem, a systematic, multi-pronged and
an integrated approach is required for promoting self-care practices among diabetic patients to avert any
long-term complications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบาหวาน (DM) เป็นเรื้อรังก้าวหน้าเผาผลาญโรคโดย hyperglycemia ส่วนใหญ่ครบกำหนดการ
(ชนิด 1 DM) สัมบูรณ์หรือสัมพัทธ์ (ชนิด 2 DM) ขาดฮอร์โมนอินซูลิน องค์การอนามัยโลกประเมิน
ว่า กว่า 346 ล้านคนทั่วโลกมี DM หมายเลขนี้มีแนวโน้มมากกว่าสองปี 2030 โดย
แทรกแซงใด ๆ ความต้องการของผู้ป่วยโรคเบาหวานไม่เพียง จำกัดควบคุม glycemic เพียงพอแต่ยัง
สอดคล้องกับการป้องกันภาวะแทรกซ้อน ข้อจำกัดของความพิการและการฟื้นฟูสมรรถภาพ มีสำคัญเจ็ดดูแลตนเอง
พฤติกรรมในผู้ที่มีโรคเบาหวานซึ่งทำนายผลดีสุขภาพได้แก่การรับประทานอาหาร การใช้งานจริง,
ตรวจสอบน้ำตาลในเลือด ยา ตรงตาม ทักษะการแก้ปัญหาที่ดี สุขภาพรับมือทักษะ และ
พฤติกรรมลดความเสี่ยง พบพฤติกรรมนี้เจ็ดเพื่อจะบวก correlated มี glycemic ดี
ควบคุม การลดภาวะแทรกซ้อนและปรับปรุงในคุณภาพชีวิตการ บุคคลที่ มีโรคเบาหวานได้รับการแสดง
ให้ผลความก้าวหน้าและพัฒนาของโรคนั้น ๆ โดยการมีส่วนร่วมในการดูแลตนเอง
แม้ความจริง ปฏิบัติตามกฎระเบียบหรือต่าง ๆ กิจกรรมเหล่านี้พบจะต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมอง
เปลี่ยนแปลงระยะยาว แม้ว่าหลายปัจจัยสนับสนุนประชากร เศรษฐกิจสังคม และสังคมถือได้ว่าเป็น
บวกผู้ให้การสนับสนุนในการอำนวยความสะดวกกิจกรรมสุขภาพในผู้ป่วยโรคเบาหวาน บทบาทของ clinicians ในการส่งเสริมสุขภาพคือ
สำคัญ และต้องมีการเน้นย้ำ ตระหนักถึงธรรมชาติของปัญหา ระบบ นครหลายหลาย pronged และ
วิธีการบูรณาการเป็นสิ่งจำเป็นในการส่งเสริมสุขภาพแนวทางปฏิบัติระหว่างผู้ป่วยเบาหวานหลบหลีกใด ๆ
ภาวะแทรกซ้อนระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคเบาหวาน (DM) เป็นความผิดปกติของการเผาผลาญเรื้อรังก้าวหน้าที่โดดเด่นด้วยน้ำตาลในเลือดสูงเนื่องจาก
สัมบูรณ์ (ชนิดที่ 1 DM) หรือญาติ (ประเภท 2 DM) การขาดฮอร์โมนอินซูลิน องค์การอนามัยโลกประมาณการ
ว่ามากกว่า 346,000,000 คนทั่วโลกมี DM จำนวนนี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว 2030 ไม่มี
การแทรกแซงใด ๆ ความต้องการของผู้ป่วยโรคเบาหวานจะถูก จำกัด ไม่เพียง แต่เพื่อการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดที่เพียงพอ แต่ยัง
สอดคล้องกับการป้องกันภาวะแทรกซ้อน; ข้อ จำกัด ของความพิการและการฟื้นฟูสมรรถภาพ มีเจ็ดการดูแลตนเองที่สำคัญมี
พฤติกรรมในผู้ที่มีโรคเบาหวานซึ่งคาดการณ์ผลลัพธ์ที่ดีคือการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพการออกกำลังกาย,
การตรวจสอบน้ำตาลในเลือดได้ด้วยยา, ทักษะการแก้ปัญหาที่ดีทักษะการเผชิญปัญหาสุขภาพและ
พฤติกรรมเสี่ยงลด ทั้งหมดเหล่านี้เจ็ดพฤติกรรมได้พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับน้ำตาลในเลือดที่ดี
การควบคุมการลดภาวะแทรกซ้อนและการปรับปรุงคุณภาพชีวิต บุคคลที่มีโรคเบาหวานได้รับการแสดง
ที่จะทำให้ผลกระทบอย่างมากเกี่ยวกับความก้าวหน้าและการพัฒนาของโรคของพวกเขาโดยการมีส่วนร่วมในการดูแลตัวเองของพวกเขา
แม้จะมีความเป็นจริงนี้การปฏิบัติตามหรือการยึดมั่นกับกิจกรรมเหล่านี้ได้รับการตรวจพบว่าอยู่ในระดับต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมอง
ในระยะยาว การเปลี่ยนแปลง แม้ว่าปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์การสนับสนุนทางเศรษฐกิจและสังคมและสังคมหลายคนสามารถได้รับการพิจารณาเป็น
ผู้อำนวยความสะดวกในเชิงบวกในกิจกรรมการดูแลตนเองในผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานบทบาทของแพทย์ในการส่งเสริมการดูแลตนเองเป็น
สำคัญและจะต้องมีการเน้น ตระหนักถึงธรรมชาติหลายเหลี่ยมเพชรพลอยของปัญหาที่เป็นระบบหลายง่ามและ
วิธีการแบบบูรณาการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการส่งเสริมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่จะหลีกเลี่ยงใด ๆ
แทรกซ้อนในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคเบาหวาน ( DM ) เป็นแบบเรื้อรังความผิดปกติเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารลักษณะ hyperglycemia ส่วนใหญ่เนื่องจาก
สัมบูรณ์ ( ประเภท 1 เบาหวาน ) หรือญาติ ( ชนิด 2 DM ) การขาดอินซูลินฮอร์โมน องค์การอนามัยโลกประมาณการ
กว่า 346 ล้านคนทั่วโลกมี DM . ตัวเลขนี้มีแนวโน้มที่จะมากกว่าสองเท่าในปี 2030 โดยปราศจากการแทรกแซงใด ๆ
.ความต้องการของผู้ป่วยโรคเบาหวานไม่เพียง แต่ จำกัด ให้ควบคุมน้ำตาลเพียงพอแต่ยัง
สอดคล้องกับการป้องกันภาวะแทรกซ้อน ; การจำกัดและการฟื้นฟูสมรรถภาพ มีพฤติกรรมการดูแลตนเองที่จำเป็น
7 ผู้ที่เป็นโรคเบาหวานซึ่งทำนายผลการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ คือ ดี ถูก ใช้งานจริง
ติดตามระดับน้ำตาลในเลือด , เข้ากันได้กับ , โรคทักษะการแก้ปัญหาที่ดี สุขภาพ coping ทักษะ
พฤติกรรมการลดความเสี่ยง เหล่านี้เจ็ดพฤติกรรมได้รับการพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการควบคุมระดับน้ำตาล
ดี ลดภาวะแทรกซ้อนและปรับปรุงคุณภาพของชีวิต บุคคลกับโรคเบาหวานมีการแสดง
เพื่อให้ผลกระทบอย่างมากต่อความก้าวหน้าและพัฒนาการของโรคโดยการมีส่วนร่วมในการดูแลตนเอง
แม้ข้อเท็จจริงนี้ การปฏิบัติหรือการกิจกรรมเหล่านี้ถูกพบว่าอยู่ในระดับต่ำ โดยเฉพาะเมื่อมอง
การเปลี่ยนแปลงในระยะยาว แม้ว่าหลายปัจจัยทางประชากร เศรษฐกิจ สังคมและปัจจัยทางสังคมที่สนับสนุนสามารถถือว่าเป็นบวกในการส่งเสริมการดูแลตนเอง
ร่วมกิจกรรมในผู้ป่วยเบาหวาน บทบาทของแพทย์ในการส่งเสริมการดูแลตนเองเป็นสำคัญ และมีการเน้น
.ถึงวันนี้ ธรรมชาติของปัญหา อย่างเป็นระบบและเป็นวิธีการหลายง่าม
บูรณาการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวาน เพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อนระยะยาวใด ๆ