Instrumental assessment of swallowi

Instrumental assessment of swallowing
Currently the most widely recognised methods of assessing
swallowing and detecting silent aspiration are VFSS and
FEES. VFSS provides a moving X-ray image of a patient as
they swallow radio-opaque food and fluids (most commonly
barium sulphate mixed with water, yoghurt, sandwich and
biscuit). VFSS provides detailed information on oral, pharyngeal
and oesophageal physiology, as well as aspiration
risk. While, in FEES, a flexible endoscope is introduced transnasally
into the hypopharynx, enabling the pharyngeal
and laryngeal structures to be viewed directly. FEES provides
limited information regarding the oral phase of swallowing,
upper oesophageal sphincter opening or oesophageal function.
VFSS remains the gold standard assessment in the neurogenic
population (Clave et al, 2004). However, over time,
FEES has repeatedly proven itself to be valid (Langmore et al,
1991; Bastian, 1993; Colodny, 2002; Dziewas et al, 2008),
portable (Warnecke et al, 2009a), cost-effective in comparison
to VFSS (Ajemian et al, 2001) and highly repeatable
(Warnecke et al, 2006; Warnecke et al, 2009a) for identifying
the presence of aspiration. FEES is a safe procedure with
low incidence of complications (Aviv et al, 2000; Warnecke
et al, 2009b) and has received increasing support for its use
in acute dysphagia assessment (Leder and Espinosa, 2002).
Bax et al (2014) reported significantly improved patient outcomes,
including reducing pneumonia rates following the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องมือประเมินการกลืนในปัจจุบันวิธีการประเมินรับการยอมรับอย่างแพร่หลายกลืน และตรวจสภาพความใฝ่ฝันคือ VFSS และค่าธรรมเนียม VFSS มีรูปเอกซเรย์เคลื่อนไหวของผู้ป่วยเป็นกลืนอาหารทึบแสงวิทยุและของเหลว (บ่อยที่สุดแบเรียมซัลเฟตผสมกับน้ำ โยเกิร์ต แซนวิช และขนม) VFSS ให้รายละเอียดในช่องปาก อย่างและสรีรวิทยา oesophageal เป็นความใฝ่ฝันความเสี่ยง ในขณะที่ ค่าธรรมเนียม ส่องกล้องความยืดหยุ่นเป็น transnasally นำใน hypopharynx เปิดใช้งานตัวอย่างและโครงสร้าง laryngeal ดูโดยตรง ค่าธรรมเนียมให้ข้อมูลที่จำกัดเกี่ยวกับระยะปากของกลืนเปิด oesophageal หูรูดด้านบนหรือฟังก์ชัน oesophagealการประเมินมาตรฐานในแบบ neurogenic ยังคง VFSSประชากร (Clave et al, 2004) อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาค่าธรรมเนียมหลายครั้งได้พิสูจน์ตัวเองให้ ถูกต้อง (Langmore et al1991 Bastian, 1993 Colodny, 2002 Dziewas et al, 2008),แบบพกพา (Warnecke et al, 2009a), คุ้มค่าในการเปรียบเทียบการ VFSS (Ajemian et al, 2001) และซ้ำสูง(Warnecke et al, 2006 Warnecke et al, 2009a) สำหรับการระบุสถานะของความใฝ่ฝัน ค่าธรรมเนียมเป็นวิธีการที่ปลอดภัยด้วยเกิดภาวะแทรกซ้อน (เทลอาวีฟ et al, 2000 ต่ำ Warneckeet al, 2009b) และได้รับการสนับสนุนเพิ่มขึ้นในการใช้ในประเมิน dysphagia เฉียบพลัน (Leder และ Espinosa, 2002)Bax et al (2014) รายงานผลของผู้ป่วยดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญรวมทั้งลดอัตราโรคต่อการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินการใช้เครื่องมือในการกลืนกิน
ในปัจจุบันวิธีการที่ยอมรับมากที่สุดของการประเมินการ
กลืนและการตรวจสอบความทะเยอทะยานเงียบเป็น VFSS และ
ค่าธรรมเนียม VFSS ให้ภาพ X-ray การเคลื่อนย้ายของผู้ป่วยที่เป็น
พวกเขากลืนอาหารวิทยุทึบแสงและของเหลว (โดยทั่วไป
แบเรียมซัลเฟตผสมกับน้ำ, โยเกิร์ตแซนวิชและ
บิสกิต) VFSS ให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับช่องปากคอหอย
และสรีรวิทยา oesophageal เช่นเดียวกับความทะเยอทะยาน
ความเสี่ยง ในขณะที่ในค่าธรรมเนียมการส่องกล้องที่มีความยืดหยุ่นที่มีการแนะนำ transnasally
เป็น hypopharynx ทำให้คอหอย
กล่องเสียงและโครงสร้างที่จะดูได้โดยตรง ค่าธรรมเนียมให้
ข้อมูลที่ จำกัด เกี่ยวกับขั้นตอนในช่องปากของกลืน
เปิดกล้ามเนื้อหูรูดหลอดอาหารส่วนบนหรือฟังก์ชัน oesophageal.
VFSS ยังคงประเมินมาตรฐานทองคำใน neurogenic
ประชากร (Clave, et al, 2004) แต่เมื่อเวลาผ่านไป
ค่าธรรมเนียมได้รับการพิสูจน์ซ้ำตัวเองให้เป็นที่ถูกต้อง (Langmore, et al,
1991; บาสเตียน, 1993; Colodny 2002; Dziewas et al, 2008),
แบบพกพา (Warnecke, et al, 2009A), ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพในการเปรียบเทียบ
เพื่อ VFSS (Ajemian, et al, 2001) และทำซ้ำสูง
(Warnecke et al, 2006; Warnecke, et al, 2009A) สำหรับการระบุ
การปรากฏตัวของความทะเยอทะยาน ค่าธรรมเนียมเป็นขั้นตอนความปลอดภัยที่มี
อัตราการเกิดต่ำของภาวะแทรกซ้อน (ลอาวีฟและคณะ, 2000; Warnecke
และคณะ, 2009b) และได้รับการสนับสนุนที่เพิ่มขึ้นสำหรับการใช้งาน
. ในการประเมินกลืนลำบากเฉียบพลัน (Leder และสปิโนซา, 2002)
แบ็กซ์และคณะ (2014) รายงาน ปรับตัวดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการรักษาผู้ป่วย
รวมทั้งการลดอัตราโรคปอดบวมดังต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินของเครื่องมือกลืน
ในปัจจุบันอย่างกว้างขวางมากที่สุดได้รับการยอมรับวิธีการของการประเมินและตรวจสอบความเงียบถูกกลืน

vfss และค่าธรรมเนียม vfss ให้ย้ายภาพเอกซเรย์ของผู้ป่วย
มันกลืนวิทยุทึบแสงอาหารและของเหลวมากที่สุด
แบเรียมซัลเฟตผสมกับน้ำ นม แซนวิช และ
บิสกิต ) vfss ให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับช่องปาก คอหอย
และสรีรวิทยา oesophageal ตลอดจนความเสี่ยงหวัง

ในขณะที่ , ค่าธรรมเนียม , endoscope ความยืดหยุ่นเป็นที่รู้จัก transnasally
ในช่องคอส่วนล่าง ช่วยให้โครงสร้างของกล่องเสียงและคอหอย
จะดูโดยตรง ค่าธรรมเนียมให้ข้อมูลเกี่ยวกับช่องปาก
จำกัดระยะของการกลืน ,
บน oesophageal หูรูดเปิดหรือฟังก์ชัน oesophageal .
vfss ยังคงเป็นมาตรฐานทองในการประเมินประชากร การขับถ่าย
( สมทบ et al , 2004 ) อย่างไรก็ตาม ระยะเวลา
ค่าธรรมเนียมได้ซ้ำๆ พิสูจน์ตัวเองให้ถูกต้อง ( langmore et al ,
1991 ; Bastian , 1993 ; colodny , 2002 ; dziewas et al , 2008 ) ,
แบบพกพา ( วอร์นิก et al , 2009a ) ที่มีประสิทธิภาพในการเปรียบเทียบกับ vfss
( ajemian et al , 2001 ) และขอทำซ้ำ
( วอร์นิก et al , 2006 ; วอร์นิก et al ,2009a ) สำหรับการระบุ
มีความทะเยอทะยาน ค่าธรรมเนียมเป็นขั้นตอนที่ปลอดภัยกับ
อัตราการเกิดต่ำของภาวะแทรกซ้อน ( Aviv et al , 2000 ; วอร์นิก
et al , 2009b ) และได้รับการเพิ่มการสนับสนุนสำหรับการใช้ในบริการการประเมิน
เฉียบพลัน ( เลดเดอร์ และ เอสปีโนซา , 2002 ) .
bax et al ( 2014 ) รายงานการปรับปรุงอย่างมาก รวมทั้งการลดอัตราผู้ป่วยผลลัพธ์
โรคปอดบวม ต่อไปนี้