The car drove by itself, powered by

The car drove by itself, powered by an unseen force, but it came to a stop eight blocks from home and wouldn’t go another inch, so Zezolla got out and ran. She could not outrun the bells that had long since stopped chiming, but she tried anyway. Her dress was falling to pieces. A stubborn weariness crept into her limbs. She didn't have long now. One more block...

She stumbled, bare feet skidding on the sidewalk, and fell right at the feet of a surprised man leaving his parked car. He helped her up and was about to ask if she was all right, and then he saw her face. A surprised scream lodged in his mouth but he didn't have time to force it out before she was running again. The door was open. She fell at Madrina's feet and hugged the old woman's bare legs. She tried to cry, but she couldn't anymore. Madrina stroked her hair and made soothing noises.

“There, there,” she said. “No need for tears. Let your Madrina make it all better.”

She led the miserable girl to the basement door, beckoning for her to follow into the hissing darkness below. And Zezolla went.

***

Raj clutched the slipper so hard his knuckles hurt. The old woman still hadn't said anything. She sat on a three-legged stool and smoked a pipe, the air cloudy with the smell of it. The small house was too full of furniture and strange odds and ends, so that the tiny loveseat he crouched on the end of was almost the only empty space. He cleared his throat.

“And that's what happened. I know I sound crazy coming to you with this story, but...well, you must have met someone who meant something to you once.”

“What makes you think she lives here?” the old woman said. She hadn't spoken in so long that Raj was surprised to discover that her voice worked after all.

“She told me it was a house overlooking the ocean.”

“Lots of houses overlook the ocean.”

“The car she left in is on your lawn.”

The old stood, with some difficulty, and hobbled to the window. Tugging the curtain aside she pointed to the rusted heap in front of the house. “You think this girl drove away in that car?”

The decrepit pile of scrap clearly hadn't run in years. There weren't even any tires, and the axles would never move even if there were. But Raj didn't back down.

“There's a decal on the back window that I recognize. I wrote down the first three letters of the license plate, and the plate is still on it.” And it was, though the lettering was now so faded it was barely legible. “I can't explain it, but I'm sure it's the same one.”

Rather than reply, the old woman drew on her pipe again, scrutinizing him through a cloud of smoke. Sitting down again took her a long time. The tea she'd served him had gone cold, but Raj drank it anyway. It was bitter.

“Lots of houses overlook the ocean,” the woman said again. “You must have spent a long time finding this one.”

“Months.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รถขับรถ ด้วยตัวเอง ขับเคลื่อน โดยแรงเป็น unseen แต่มันหยุดบล็อกแปดมาจากบ้าน และจะไม่ไปอีกนิ้ว Zezolla ได้ออก และวิ่ง เธอไม่สามารถ outrun ระฆังที่มียาวตั้งแต่หยุด chiming แต่เธอพยายามต่อ เครื่องแต่งกายของเธอก็ตกลงเป็นชิ้น ภายปากแข็ง crept เป็นแขนขาของเธอ เธอไม่ได้นานเดี๋ยวนี้ บล็อกการเพิ่มเติมหนึ่ง...

เธอ stumbled เอาเท้า skidding บนสารพัด และตกอยู่ที่เท้าของคนประหลาดใจออกรถ parked เขาช่วยเธอขึ้น และกำลังจะ ถามว่า เธอถูกต้องทั้งหมด จากนั้น เขาเห็นใบหน้าของเธอ กรี๊ดประหลาดใจต่อศาลในปากของเขา แต่เขาไม่มีเวลาที่จะบังคับให้มันออกมาก่อนที่เธอทำงานอีกครั้ง ประตูถูกเปิด เธอล้มลงที่เท้าของ Madrina และ hugged ของหญิงชราขาเปลือย เธอพยายามร้อง แต่เธอไม่สามารถอีกต่อไป Madrina แบบขีดลงผมของเธอ และทำเสียงผ่อนคลาย

"มี มี เธอกล่าว "ไม่ต้องการน้ำตา ให้ Madrina ของคุณให้ดีขึ้นทั้งหมด "

เธอนำสาวต้องกลับไปที่ประตูห้องใต้ดิน beckoning สำหรับเธอตามเข้าไปในความมืดแมลงด้านล่าง และ Zezolla ก็

***

ราชคลัตช์แตะจึงยากที่เจ็บขาของเขา หญิงยังไม่ได้กล่าวอะไร เธอนั่งบนเก้าอี้ที่ขา 3 และรมควันท่อ อากาศที่มีเมฆมาก มีกลิ่นหอมของมัน บ้านหลังเล็ก ๆ ได้เต็มเฟอร์นิเจอร์และแปลกปลีก ให้ริมเล็กเขา crouched บนปลายมีช่องว่างที่ว่างเปล่าเท่านั้น เขาล้างคอของเขา

"และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันรู้ว่า ฉันเสียงบ้ามาให้คุณกับเรื่องนี้ แต่...ด้วย คุณต้องมีพบคนที่หมายถึง สิ่งที่คุณเคย"

"อะไรทำให้คุณคิดว่า เธออยู่ที่นี่" หญิงชรากล่าวว่า เธอไม่ได้พูดในนาน ว่า ราชประหลาดได้ว่า เสียงของเธอทำงานหลังจาก

"เธอบอกฉันมันบ้านมองเห็นทะเล"

"ของบ้านมองเห็นทะเล"

"รถเธอด้านซ้ายอยู่บนสนามหญ้าของคุณ"

อายุยืน ด้วยความยากลำบากบาง และ hobbled ในหน้าต่าง ม่านกันอีกเธอชี้ไป rusted กองอยู่หน้าบ้าน "คุณคิดว่า ผู้หญิงคนนี้ขับรถไปในรถคันนั้นหรือไม่"

กองระอาของเสียอย่างชัดเจนไม่ได้ทำงานในปีนั้น ไม่มียางใด ๆ แม้ และจะไม่มีย้ายเพลาแม้มี แต่กลับไม่ลงราช

"มี decal ที่หน้าต่างหลังที่ฉันรู้จัก ผมเขียนลงอักษรสามแรกของแผ่นป้ายทะเบียน และจานอยู่ยัง" และมัน เป็น ว่าแผนกธุรการตอนนี้เพื่อให้ สีจางลงได้แทบไม่สามารถเข้าใจ "ไม่สามารถอธิบายได้ แต่ฉันแน่ใจว่าเป็นการจัด"

แทนที่จะตอบกลับ หญิงชราดึงท่อของเธออีก scrutinizing เขาผ่านเมฆควัน นั่งลงอีกเอาเธอเป็นเวลานาน เดินทางเย็นชาที่เธอมีให้บริการเขา แต่ราชดื่มมันต่อไป ก็ขม

"ของบ้านมองเห็นทะเล พ่ออีก "คุณต้องได้ใช้เวลานานในการค้นหานี้"

"เดือน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถขับรถด้วยตัวเองขับเคลื่อนโดยแรงที่มองไม่เห็น แต่ก็มาหยุดแปดบล็อกจากบ้านและจะไม่ไปนิ้วอื่นเพื่อ Zezolla ได้ออกและวิ่ง เธอไม่สามารถวิ่งเร็วกว่าระฆังที่ได้หยุดยาวตั้งแต่ตีระฆัง แต่เธอก็พยายามต่อไป การแต่งกายของเธอถูกลดลงเป็นชิ้น ๆ ความเหนื่อยล้าปากแข็งคืบคลานเข้ามาแขนขาของเธอ เธอไม่ได้มีความยาวตอนนี้ หนึ่งบล็อกเพิ่มเติม ... เธอสะดุดเท้าเปล่าลื่นไถลบนทางเท้าและล้มลงที่เท้าขวาของคนประหลาดใจออกจากรถที่จอดอยู่ของเขา เขาช่วยเธอขึ้นและกำลังจะถามว่าเธอเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่เขาเห็นใบหน้าของเธอ เสียงกรีดร้องแปลกใจที่ติดอยู่ในปากของเขา แต่เขาไม่ได้มีเวลาที่จะบังคับให้มันออกมาก่อนที่เธอจะได้รับการทำงานอีกครั้ง ประตูเปิด เธอกราบลงที่พระบาท Madrina และกอดขาเปลือยหญิงชรา เธอพยายามที่จะร้องไห้ แต่เธอไม่ได้อีกต่อไป Madrina ลูบผมของเธอและทำให้เสียงธาร"มีมี" เธอกล่าวว่า "จำเป็นที่จะต้องไม่มีน้ำตา ให้ Madrina ของคุณทำให้มันทั้งหมดดีกว่า ". เธอเดินนำหญิงสาวที่มีความสุขไปที่ประตูห้องใต้ดิน beckoning สำหรับเธอที่จะปฏิบัติตามในความมืดเปล่งเสียงดังกล่าวดังต่อไปนี้ และ Zezolla ไป*** Raj กำรองเท้าแตะจึงยากที่นิ้วของเขาเจ็บ หญิงชรายังคงไม่ได้พูดอะไร เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้สามขาและรมควันท่อ, เมฆอากาศที่มีกลิ่นของมัน บ้านหลังเล็กเกินไปเต็มรูปแบบของราคาเฟอร์นิเจอร์และที่แปลกและปลายเพื่อให้ loveseat เล็ก ๆ ที่เขาหมอบอยู่ที่ปลายเกือบพื้นที่ว่างเพียง เขาล้างลำคอของเขา"และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันรู้ว่าฉันเสียงบ้ามาให้คุณกับเรื่องนี้ แต่ ... ดีคุณต้องมีใครบางคนได้พบคนที่มีความหมายอะไรกับคุณอีกครั้ง ". "เธอยังมีชีวิตอยู่สิ่งที่ทำให้คุณคิดว่าที่นี่?" หญิงชรากล่าวว่า เธอไม่เคยพูดในนานจนราชารู้สึกประหลาดใจที่พบว่าเสียงของเธอทำงานหลังจากทั้งหมด"เธอบอกผมว่ามันเป็นบ้านที่สามารถมองเห็นมหาสมุทร". "จำนวนมากของบ้านมองข้ามมหาสมุทร". "รถเธอเหลืออยู่ในขณะนี้ไม่ได้ บนสนามหญ้าของคุณ. " อายุยืนด้วยความยากลำบากและ hobbled ไปที่หน้าต่าง ดึงผ้าม่านกันเธอชี้ไปที่กองสนิมอยู่หน้าบ้าน "คุณคิดว่าผู้หญิงคนนี้ขับรถออกไปในรถที่?" กองชราเศษอย่างชัดเจนไม่ได้ทำงานในปี ไม่มีแม้แต่ยางใด ๆ ได้และเพลาจะไม่ย้ายแม้ถ้ามี แต่การปกครองไม่ได้กลับลงมา"มีรูปลอกบนหน้าต่างด้านหลังที่ผมรับรู้คือ ที่ผมเขียนลงสามตัวอักษรแรกของแผ่นป้ายทะเบียนและแผ่นยังอยู่ในมัน. "และมันก็เป็น แต่ตัวอักษรตอนนี้จางหายไปมันก็แทบชัดเจน "ผมไม่สามารถอธิบายได้ แต่ฉันแน่ใจว่ามันเป็นหนึ่งเดียวกัน". แทนที่จะตอบหญิงชราดึงท่อเธออีกครั้งกลั่นกรองเขาผ่านเมฆของควัน นั่งลงอีกครั้งของเธอเป็นเวลานาน ชาอะไรเธอก็ทำหน้าที่ของเขาได้หายไปเย็น แต่ Raj ดื่มมันต่อไป มันเป็นขม"จำนวนมากของบ้านมองข้ามมหาสมุทร" หญิงกล่าวอีกครั้ง "คุณจะต้องใช้เวลานานในการหาคนนี้". "เดือน".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รถขับเอง ขับเคลื่อนด้วยพลังที่มองไม่เห็น แต่มันมาหยุดแปดบล็อกจากบ้าน ไม่ยอมไป นิ้ว อื่น ดังนั้น zezolla ออกมาและวิ่ง เธอไม่อาจหนีระฆังที่เคยหยุดการตีระฆัง แต่เธอพยายามแล้ว เครื่องแต่งกายของเธอตกชิ้น มีความเหน็ดเหนื่อย ดื้อพุ่งเข้าไปในขาของเธอ เธอไม่ได้มาตั้งนานแล้ว อีกหนึ่งบล็อก . . . . . . .

เธอสะดุดเท้าเปล่าลื่นไถลบนทางเท้า และกราบที่เท้าของประหลาดใจ คนออกจากรถที่จอดของเขา เขาช่วยเธอและอยากถามถ้าเธอตกลง และเขาก็เห็นใบหน้าของเธอ แปลกใจ กรี๊ดค้างอยู่ในปากของเขา แต่เขาไม่ได้มีเวลาที่จะบังคับมันออกมา ก่อนที่เธอจะวิ่งอีกครั้ง ประตูเปิดอยู่ เธอตกลงมาที่เท้า madrina และกอดหญิงชราขาเปลือยเธอพยายามจะร้อง แต่เธอไม่ได้อีกแล้ว madrina ลูบผมของเธอและทำให้ผ่อนคลายเสียง

" นั่นไง " เธอกล่าว " ไม่ต้องมีน้ำตา ให้ madrina ของคุณทำให้ดีขึ้น . . . "

เธอทำให้ผู้หญิงทุกข์ทรมานกับประตูห้องใต้ดินกวักมือเรียกให้เธอตามเข้าไปในหอนความมืดด้านล่าง และ zezolla ไป

* * *

ราชกุมเตียงอย่างหนักเขาขาเจ็บหญิงชรายังคงไม่พูดอะไร เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ 3 ขาและท่อสูบอากาศครึ้มกับกลิ่นมัน บ้านหลังเล็กก็เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์และเดิมพันที่แปลกและสิ้นสุดเพื่อให้เล็กเลิฟซีทเขาหมอบในตอนท้ายของเกือบจะเป็นเพียงพื้นที่ว่างเปล่า เขาล้างลำคอของเขา

" และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันรู้มันฟังดูบ้ามาด้วยเรื่องนี้ แต่ . . . . . . .ดี , คุณจะต้องเจอกับคนที่หมายถึงอะไรเธอ "

" อะไรทำให้เธอคิดว่าเธออยู่ที่นี่ ? " หญิงชรากล่าว เธอไม่ได้พูดมานานว่า ราจก็ประหลาดใจที่พบว่าเสียงของเธอได้ผล

" เธอบอกว่ามันคือบ้านที่สามารถมองเห็นทะเล . . . "

" หลายๆ บ้านที่สามารถมองเห็นมหาสมุทร "

" รถที่เธอทิ้งไว้บนสนามหญ้าของคุณ . "

อายุยืนกับความยากลำบาก โขยกกับหน้าต่าง ดึงม่านไว้ เธอชี้ไปที่ขึ้นสนิมกองอยู่หน้าบ้าน " คุณคิดว่าผู้หญิงคนนี้ขับรถออกไปในรถ ? "

แก่กองซากอย่างชัดเจนไม่ได้วิ่งมาหลายปีแล้ว ไม่มีแม้แต่ยางและเพลาจะไม่ย้าย แม้ว่าจะมี แต่ราจไม่ได้กลับลงมา

" มีรูปลอกบนกระจกด้านหลังที่ผมรู้จักผมเขียนตัวอักษรสามตัวแรกของแผ่นป้ายทะเบียน และแผ่นยังอยู่ และมัน แม้ว่าตัวหนังสือตอนนี้จางจนมันแทบจะอ่านออกได้ " ผมไม่สามารถอธิบายได้ แต่ฉันแน่ใจว่ามันเหมือนกัน "

แทนที่จะตอบ หญิงชราดึงท่อของเธออีกครั้ง กลั่นกรองเขาผ่านเมฆของควัน นั่งลงอีกครั้งเอาเธอมานานชา เธอจะดูแลเขาได้หายไปแล้ว แต่ราจดื่มอยู่ดี มันขม

" มากมายของบ้านสามารถมองเห็นมหาสมุทร , " ผู้หญิงคนนั้นพูดอีก " คุณต้องใช้เวลานานในการหาหนึ่งนี้ . "

" เดือน " .