The results of these studies sugges

The results of these studies suggest that QR code technologies
offer great potential to transform physical spaces into museum-like
spaces for delivering engaging, personalized and social experiences.
However, although the adoption of QR codes has been
studied in museum-like environments for supporting certain
learning practices, there is yet to be a consensus as to their effects
on visitor engagement. Furthermore, the way in which technology
is used is key to its effectiveness (Hokanson & Hooper, 2000).
Despite this, there is a lack of comparative studies to analyze the
potential provided by QR codes for engaging visitors when
compared to more traditional and usually more expensive alternatives,
such as screens or tablets located next to the artifacts in an
exhibition.
The use of smartphones and QR codes and their effect on visitor
engagement therefore needs to be explored in greater depth. This
will help guide decision makers with a low budget for activating
their spaces when looking for ways to achieve the greatest possible
impact using these technologies. The aim of this paper is to provide
insights into the effects on visitor engagement when using QR codes as
a cost-effective means for delivering digital content in museum-like
spaces. In order to do so, we ran two controlled experiments
structured in two research cycles and following a Design-Based
Research (DBR) methodology.
Overall, the results of this study enhance the understanding of
how QR code technology should be used as an alternative to other,
more expensive technologies in museum-like spaces. This is done
by achieving the greatest possible impact on visitor engagement.
These results can help administrators, decision makers or curators
of public and open spaces increase the interactivity of their spaces
on a low budget, as well as providing a more engaging experience
to their visitors.
The rest of the paper continues as follows. In Section 2, we
provide details of the methodological process that was followed.
We also provide details of the data gathering techniques and statistical
analyses that were used to analyze engagement during the
two research cycles. Sections 3 and 4 report the experimental
design, as well as the main results from the first and second
research cycles, respectively. In Section 5, we discuss the main results
of both research cycles in order to gain a better understanding
of (1) the effects of using traditional QR codes on visitor engagement
when compared with traditional display screens, and (2) the
uses of QR codes that have the greatest impact on visitor engagement.
The conclusions in Section 6 summarize the lessons learned
about how QR code technology should be employed as an alternative
to other, more expensive technologies by achieving the
greatest impact on visitor engagement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการศึกษาเหล่านี้แนะนำว่า QR code เทคโนโลยีมีศักยภาพที่จะเปลี่ยนพื้นที่ทางกายภาพเป็นอย่างดีพื้นที่สำหรับการส่งมอบประสบการณ์ที่น่าสนใจ บุคคล และสังคมอย่างไรก็ตาม แม้ว่าได้รับการยอมรับของรหัส QRศึกษาในสภาพแวดล้อมอย่างการสนับสนุนบางอย่างการเรียนรู้ที่ปฏิบัติ เป็นไปได้จะ คาดว่าผลในการมีส่วนร่วมเยี่ยมชม นอกจากนี้ ทางเทคโนโลยีซึ่งใช้คีย์ที่มีประสิทธิภาพ (Hokanson & ฮูเปอร์ 2000)แม้นี้ จะไม่มีการศึกษาเปรียบเทียบเพื่อวิเคราะห์การจัดให้ โดยรหัส QR เพื่อร่วมชมศักยภาพเมื่อเมื่อเทียบกับทางเลือกแบบดั้งเดิม และแพงกว่าเช่นหน้าจอหรือแท็บเล็ตที่อยู่ถัดจากสิ่งประดิษฐ์ในการนิทรรศการการใช้สมาร์ทโฟน และรหัส QR และผลกระทบจากผู้เยี่ยมชมการมีส่วนร่วมดังนั้นจึงต้องสำรวจในเชิงลึกมากขึ้น นี้จะช่วยให้ผู้ตัดสินใจแนะนำ ด้วยงบประมาณต่ำสำหรับการเรียกใช้ช่องว่างของการหาวิธีเพื่อให้บรรลุไปได้มากที่สุดผลกระทบที่ใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ จุดประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ให้เจาะลึกผลกระทบมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อใช้ QR รหัสเป็นหมายถึงคุ้มค่าสำหรับการส่งมอบเนื้อหาดิจิตอลในพิพิธภัณฑ์เหมือนช่องว่าง การทำเช่นนั้น เราวิ่งทดลองควบคุมในงานวิจัยสองรอบ และต่อไป นี้ออกแบบตามการจัดโครงสร้างระเบียบวิธีวิจัย (DBR)โดยรวม ผลของการศึกษานี้เพิ่มความเข้าใจว่าควรใช้เทคโนโลยีรหัส QR เป็นทางเลือกอื่น ๆเทคโนโลยีราคาแพงมากขึ้นในพื้นที่อย่าง ทำเช่นนี้โดยบรรลุผลกระทบต่อไปในบรรดาผู้เข้าชมมีส่วนร่วมผลลัพธ์เหล่านี้สามารถช่วยผู้ดูแล ผู้ตัดสินใจ หรือผู้แนะนำของพื้นที่สาธารณะ และเปิดเพิ่มลักษณะแบบโต้ตอบของตัวเองในงบประมาณต่ำ รวมทั้งให้ประสบการณ์น่าสนใจมากขึ้นเข้าชมของพวกเขาส่วนเหลือของกระดาษต่อไปดังนี้ ในส่วนที่ 2 เราให้รายละเอียดของกระบวนการวิธีที่ตามมานอกจากนี้เรายังมีรายละเอียด ของเทคนิคการรวบรวมข้อมูล และสถิติวิเคราะห์ที่ใช้ในการวิเคราะห์การมีส่วนร่วมในการรอบสองการวิจัย ส่วนที่ 3 และ 4 รายงานการทดลองออก แบบ เป็นผลหลักจากครั้งแรก และสองวิจัยรอบ ตามลำดับ ในส่วนที่ 5 เราหารือผลหลักของทั้งสองรอบการวิจัยเพื่อให้ได้เข้าใจ(1) ผลของการใช้แบบดั้งเดิม QR รหัสบนเข้าชมมีส่วนร่วมเมื่อเทียบกับจอแสดงผลแบบดั้งเดิม และ (2) การใช้รหัส QR ที่มีผลกระทบมากที่สุดในผู้เข้าชมมีส่วนร่วมสรุปในส่วนที่ 6 สรุปการเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีควรใช้เทคโนโลยีรหัส QR เป็นทางเลือกอื่น ๆ เทคโนโลยีราคาแพงจากการผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลจากการศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าเทคโนโลยี QR โค้ด
มีศักยภาพที่ดีที่จะเปลี่ยนช่องว่างทางกายภาพเป็นพิพิธภัณฑ์เหมือน
ช่องว่างสำหรับการส่งมอบที่มีส่วนร่วมส่วนบุคคลและสังคมประสบการณ์.
อย่างไรก็ตามแม้ว่าการยอมรับของรหัส QR ที่ได้รับการ
ศึกษาในสภาพแวดล้อมที่พิพิธภัณฑ์เหมือนสำหรับการสนับสนุนบางอย่าง
การเรียนรู้วิธีปฏิบัติที่มีก็ยังไม่ได้ฉันทามติเป็นผลกระทบของพวกเขา
เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม นอกจากนี้วิธีการที่เทคโนโลยี
ถูกนำมาใช้เป็นกุญแจสำคัญที่จะมีประสิทธิภาพ (Hokanson & ฮูเปอร์, 2000).
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้มีการขาดการศึกษาเปรียบเทียบในการวิเคราะห์
ศักยภาพการให้บริการโดยรหัส QR สำหรับการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อ
เทียบกับแบบดั้งเดิมมากขึ้นและมักจะ ทางเลือกที่มีราคาแพงกว่า
เช่นหน้าจอแท็บเล็ตหรือตั้งอยู่ติดกับสิ่งประดิษฐ์ใน
นิทรรศการ.
การใช้งานของมาร์ทโฟนและรหัส QR และผลกระทบต่อผู้เข้าชม
มีส่วนร่วมจึงจะต้องมีการสำรวจในเชิงลึกมากขึ้น นี้
จะช่วยให้คำแนะนำผู้มีอำนาจตัดสินใจด้วยงบประมาณที่ต่ำสำหรับการเปิดใช้
ช่องว่างของพวกเขาเมื่อมองหาวิธีการเพื่อให้บรรลุความเป็นไปได้มากที่สุด
ส่งผลกระทบต่อการใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการให้
ความรู้ความเข้าใจในผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อใช้รหัส QR เป็น
ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพหมายถึงการส่งมอบเนื้อหาดิจิตอลในพิพิธภัณฑ์เหมือน
ช่องว่าง เพื่อที่จะทำเช่นนั้นเราวิ่งสองการทดลองควบคุม
โครงสร้างในสองรอบการวิจัยและต่อไปนี้การออกแบบที่ใช้
การวิจัย (DBR) วิธี.
โดยรวมผลของการศึกษานี้เสริมสร้างความเข้าใจของ
วิธีการใช้เทคโนโลยี QR โค้ดควรจะใช้เป็นทางเลือกไปยัง อื่น ๆ
เทคโนโลยีราคาแพงมากขึ้นในพื้นที่เช่นพิพิธภัณฑ์ นี้จะกระทำ
โดยการบรรลุผลกระทบที่เป็นไปได้มากที่สุดในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม.
ผลเหล่านี้สามารถช่วยผู้บริหารผู้มีอำนาจตัดสินใจหรือภัณฑารักษ์
ของพื้นที่สาธารณะและเปิดเพิ่มการโต้ตอบของพื้นที่ของพวกเขา
ในงบประมาณที่ต่ำเช่นเดียวกับการให้ประสบการณ์ที่น่าสนใจมากขึ้น
กับผู้เข้าชมของพวกเขา .
ส่วนที่เหลือของกระดาษยังคงดังต่อไปนี้ ในส่วนที่ 2 เรา
ให้รายละเอียดของกระบวนการระเบียบวิธีที่ใช้.
นอกจากนี้เรายังให้รายละเอียดของเทคนิคการรวบรวมข้อมูลและสถิติ
วิเคราะห์ที่ถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์การมีส่วนร่วมในช่วง
สองรอบการวิจัย ส่วนที่ 3 และ 4 รายงานการทดลอง
การออกแบบเช่นเดียวกับผลหลักจากครั้งแรกและครั้งที่สอง
รอบการวิจัยตามลำดับ ในมาตรา 5 เราพูดคุยถึงผลหลัก
ของทั้งสองรอบการวิจัยเพื่อให้ได้รับความเข้าใจที่ดี
(1) ผลของการใช้รหัส QR แบบดั้งเดิมในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม
เมื่อเทียบกับหน้าจอแสดงผลแบบดั้งเดิมและ (2)
การใช้รหัส QR ที่มีผลกระทบมากที่สุดในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม.
ข้อสรุปในมาตรา 6 สรุปบทเรียนที่ได้เรียนรู้
เกี่ยวกับวิธีการเทคโนโลยี QR โค้ดก็ควรจะใช้เป็นทางเลือกให้
กับคนอื่น ๆ เทคโนโลยีที่มีราคาแพงมากขึ้นโดยการบรรลุ
ผลกระทบมากที่สุดในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเทคโนโลยี QR รหัสมีศักยภาพที่ดีเพื่อแปลงเป็นทางกายภาพในพิพิธภัณฑ์เช่นเป็นสำหรับการมีส่วนร่วมส่วนบุคคลและประสบการณ์ทางสังคมอย่างไรก็ตาม แม้ว่าการใช้ QR Code ได้การศึกษาในพิพิธภัณฑ์ เช่น สภาพแวดล้อมที่สนับสนุนแน่นอนการเรียนรู้วิธีปฏิบัติ ก็ยังเป็น เอกฉันท์ว่าผลกระทบในงานหมั้นของผู้เข้าชม นอกจากนี้วิธีการที่เทคโนโลยีใช้เป็นคีย์ของประสิทธิผล ( ฮอเคินสัน & Hooper , 2000 )แม้นี้ ไม่มีการศึกษาวิเคราะห์ศักยภาพโดยรหัส QR สำหรับการเข้าชม เมื่อเมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมมากขึ้นและทางเลือกมักจะแพงกว่าเช่นหน้าจอหรือเม็ดตั้งอยู่ติดกับวัตถุในนิทรรศการการใช้สมาร์ทโฟนและรหัส QR และผลกระทบที่มีต่อผู้เยี่ยมชมงานหมั้นจึงต้องสำรวจในความลึกมากกว่า นี้จะช่วยแนะนำการตัดสินใจด้วยงบประมาณต่ำสำหรับการเปิดใช้งานของพวกเขาเป็นเมื่อมองหาวิธีการเพื่อให้บรรลุมากที่สุดผลกระทบของการใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ จุดมุ่งหมายของบทความนี้คือเพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกในผลกระทบต่อผู้เข้าชมเมื่อใช้รหัส QR เป็นหมั้นวิธีการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการสร้างเนื้อหาดิจิตอลในพิพิธภัณฑ์เช่นช่องว่าง เพื่อที่จะทำเช่นนั้น เราจึงควบคุม 2 การทดลองโครงสร้างในการวิจัย 2 รอบ และต่อการออกแบบตามการวิจัย ( DBR ) ต่อไปโดยภาพรวมแล้ว ผลการศึกษานี้ช่วยเพิ่มความเข้าใจของวิธีการเทคโนโลยีรหัส QR จะใช้เป็นทางเลือกอื่น ๆเทคโนโลยีราคาแพงมากขึ้นในพิพิธภัณฑ์เหมือนเป็น . นี้เป็นโดยขบวนการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดผลกระทบต่อความผูกพันของผู้เข้าชมผลลัพธ์เหล่านี้สามารถช่วยให้ผู้บริหารตัดสินใจหรือภัณฑารักษ์ของสาธารณะและพื้นที่เปิดเพิ่มการโต้ตอบของพื้นที่ของพวกเขาในงบประมาณต่ำ , รวมทั้งให้มีส่วนร่วมประสบการณ์มากกว่ากับผู้เข้าชมของพวกเขาส่วนที่เหลือของกระดาษอย่างต่อเนื่อง ดังนี้ ในส่วนของ 2 เราให้รายละเอียดของวิธีการขั้นตอนที่ตามมาเรายังให้รายละเอียดของการเก็บรวบรวมข้อมูลเทคนิคและสถิติวิเคราะห์ว่า วิเคราะห์งานหมั้นระหว่างการวิจัย 2 รอบ ส่วนที่ 3 และ 4 รายงานการทดลองการออกแบบเป็นหลักผลจากแรกและสองการวิจัยครั้ง ) ในส่วนที่ 5 , เราจะหารือผลหลักทั้งวิจัยรอบเพื่อเพิ่มความเข้าใจ( 1 ) ผลของการใช้รหัสแบบดั้งเดิม ในวันหมั้น ผู้ เข้า ชมเมื่อเทียบกับหน้าจอแสดงผลแบบดั้งเดิม และ ( 2 )การใช้รหัส QR ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดผลกระทบต่อความผูกพันของผู้เข้าชมข้อสรุปในมาตรา 6 สรุปบทเรียนเกี่ยวกับวิธีการเทคโนโลยีรหัส QR ที่ควรจะใช้เป็นทางเลือกเพื่ออื่น ๆโดยการได้รับราคาแพงมากขึ้น เทคโนโลยีผลกระทบมากที่สุด ในวันหมั้นของผู้เข้าชม