The balance sheet is a remarkable i

The balance sheet is a remarkable invention, yet it has two fundamental
shortcomings. First, although it is in theory useful to have a summary of
the values of all the assets owned by an enterprise, these values frequently
prove elusive in practice. Second, many kinds of things have value and could
be construed, at least by the layperson, as assets. Not all of them can be assigned
a specific value and recorded on a balance sheet, however. For example,
proprietors of service businesses are fond of saying, “Our assets go
down the elevator every night.” Everybody acknowledges the value of a
company’s “human capital”—the skills and creativity of its employees—but
no one has devised a means of valuing it precisely enough to reflect it on the
balance sheet. Accountants do not go to the opposite extreme of banishing
all intangible assets from the balance sheet, but the dividing line between
the permitted and the prohibited is inevitably an arbitrary one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งบดุลเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่โดดเด่น ยังมีพื้นฐาน 2แสดง แรก แม้ว่าจะเป็นประโยชน์ที่จะมีบทสรุปของทฤษฎีค่าของสินทรัพย์ทั้งหมดขององค์กร เหล่านี้ค่าบ่อยพิสูจน์เข้าใจยากในทางปฏิบัติ สอง หลาย ๆ สิ่งมีค่า และสามารถแปล น้อย โดยฆราวาส เป็นสินทรัพย์ ไม่ใช่ทั้งหมดสามารถกำหนดค่าเฉพาะ และบันทึกไว้ในงบดุล อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างกล่าวของธุรกิจบริการที่ต้องการสัมผัสว่า "สินทรัพย์ของเราไปลงลิฟต์ทุกคืน" ทุกคนรับทราบค่าของการของบริษัท "ทุนมนุษย์" ซึ่งทักษะและความคิดสร้างสรรค์ของพนักงานซึ่ง แต่ไม่ได้คิดค้นวิธีการคะเนแม่นยำพอที่จะสะท้อนในการงบดุล ผู้จัดทำบัญชีได้ไปไม่มากตรงกันข้ามของ banishingสินทรัพย์ไม่มีตัวตนทั้งหมดจากงบดุล แต่เส้นแบ่งระหว่างที่อนุญาตและต้องห้ามที่นั้นย่อมเป็นส่วนหนึ่งของกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งบดุลเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่น่าทึ่ง แต่มันมีสองขั้นพื้นฐาน
ข้อบกพร่อง ครั้งแรกแม้ว่ามันจะเป็นประโยชน์ในทางทฤษฎีจะมีบทสรุปของ
มูลค่าของสินทรัพย์ทั้งหมดที่เป็นเจ้าของโดยองค์กรค่าเหล่านี้มักจะ
พิสูจน์ยากในทางปฏิบัติ ประการที่สองหลายชนิดของสิ่งที่มีค่าและอาจ
ถูกตีความอย่างน้อยโดยฆราวาสที่เป็นสินทรัพย์ ไม่ทั้งหมดของพวกเขาสามารถกำหนด
ค่าเฉพาะและบันทึกไว้ในงบดุลอย่างไรก็ตาม ตัวอย่างเช่น
เจ้าของธุรกิจบริการมีความรักว่า "สินทรัพย์ของเราไป
ลงลิฟท์ทุกคืน. "ทุกคนรับทราบมูลค่าของ
บริษัท ฯ "ทุนมนุษย์" -The ทักษะและความคิดสร้างสรรค์ของพนักงาน แต่
ไม่มีใครได้คิดค้นวิธีการ มูลค่าของมันได้อย่างแม่นยำพอที่จะสะท้อนให้เห็นถึงมันใน
งบดุล บัญชีไม่ได้ไปมากตรงข้ามของขจัด
สินทรัพย์ไม่มีตัวตนจากงบดุล แต่เส้นแบ่งระหว่าง
ที่ได้รับอนุญาตและไม่ได้รับอนุญาตเป็นหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างใดอย่างหนึ่งโดยพลการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งบดุลเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่โดดเด่น แต่มันมีสองขั้นพื้นฐาน
ข้อบกพร่อง แรก แม้ว่าในทางทฤษฎีที่เป็นประโยชน์จะได้บทสรุปของ
ค่าของสินทรัพย์ที่เป็นเจ้าของโดยองค์กร ค่านิยมเหล่านี้บ่อย
พิสูจน์ยากในการปฏิบัติ ประการที่สอง หลายประเภทของสิ่งที่มีมูลค่าและสามารถ
ถูกตีความเป็นอย่างน้อย โดยผู้ฟังเป็นสินทรัพย์ ไม่ทั้งหมดของพวกเขาจะสามารถได้รับมอบหมาย
ค่าเฉพาะและบันทึกในงบดุล แต่อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างเช่น
เจ้าของธุรกิจบริการจะชอบพูดว่า " ทรัพย์สินของเราไป
ลงลิฟต์ ทุกคืน ทุกคนยอมรับคุณค่าของ
" บริษัททุนมนุษย์ " - ทักษะและความคิดสร้างสรรค์ของพนักงานแต่
ไม่มีใครมีการวางแผนการซ่อมบำรุงมันแม่นพอที่จะสะท้อนบน
งบดุลบัญชี ไม่ต้องมากตรงข้ามของการเนรเทศ
ทั้งหมดสินทรัพย์ไม่มีตัวตนจากงบดุล แต่เส้นแบ่งระหว่าง
ได้รับอนุญาตและห้าม ย่อมเป็นข้อหนึ่ง .