To whom shall I tell my grief?"THE

To whom shall I tell my grief?"

THE twilight of evening. Big flakes of wet snow are whirling lazily about the street lamps, which have just been lighted, and lying in a thin soft layer on roofs, horses' backs, shoulders, caps. Iona Potapov, the sledge- driver, is all white like a ghost. He sits on the box without stirring, bent as double as the living body can be bent. If a regular snowdrift fell on him it seems as though even then he would not think it necessary to shake it off.... His little mare is white and motionless too. Her stillness, the angularity of her lines, and the stick-like straightness of her legs make her look like a halfpenny gingerbread horse. She is probably lost in thought. Anyone who has been torn away from the plough, from the familiar gray landscapes, and cast into this slough, full of monstrous lights, of unceasing uproar and hurrying people, is bound to think.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่จะบอกอย่างไรความเศร้าโศกของฉัน"ทไวไลท์ของเย็น Flakes ใหญ่ของหิมะเปียก whirling มูมเกี่ยวกับโคมถนน ซึ่งมีเพียงการไฟส่องสว่าง และอยู่ในชั้นอ่อนบางบนหลังคา ม้าหลัง ไหล่ หมวก Potapov Iona สเลดจ์ควบคุม มีสีขาวทั้งหมดเช่นผี เขาอยู่บนกล่องโดยไม่กวน เงี้ยวเป็นคู่ที่สามารถงอตัวอยู่ ถ้า snowdrift ปกติตกบนเขา ท่าทางแล้วแม้ เขาจะไม่คิดว่า มันจำเป็นต้องเขย่าปิด... แมร์เขาเล็กน้อยเป็นสีขาว และนิ่งเกินไป ความนิ่งของเธอ angularity บรรทัดของเธอ และ straightness ไม้เหมือนของขาของเธอทำให้เธอเหมือนม้า halfpenny ขนมปังขิง เธอคงจะหายไปในความคิด คนที่เสียหายจากไถ ภูมิประเทศสีเทาที่คุ้นเคย และโยนลงในนี้คราบ เต็มไปด้วยไฟไบค์ ความโกลาหล unceasing และ hurrying คน ถูกผูกไว้กับคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อคนที่ฉันจะบอกความเศร้าโศกของฉัน "สนธยาของเย็น. เกล็ดใหญ่หิมะเปียกจะปั่นป่วนซมเกี่ยวกับโคมไฟถนนที่ได้รับเพียงแค่จุดและนอนอยู่ในชั้นที่อ่อนนุ่มบางบนหลังคาหลังม้าไหล่, หมวก . ไอโอ Potapov ขับ sledge- เป็นสีขาวทั้งหมดเช่นผี. เขานั่งอยู่บนกล่องโดยไม่ต้องกวนงอเป็นคู่ในขณะที่ร่างกายมีชีวิตสามารถงอ. ถ้าหิมะปกติลงบนเขาว่ามันดูเหมือนกับว่าแม้แล้วเขาจะ ไม่คิดว่ามันจำเป็นที่จะจับมันออก .... ม้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเป็นสีขาวและนิ่งเกินไป. ความนิ่งของเธอมุมของเส้นของเธอและความตรงติดเหมือนขาของเธอทำให้เธอดูเหมือนม้าขนมปังขิงเพนนี. เธอเป็น อาจจะหายไปในความคิด. ทุกคนที่ได้ถูกฉีกออกไปจากไถจากภูมิทัศน์สีเทาคุ้นเคยและโยนลงไปในคราบนี้เต็มรูปแบบของไฟมหึมาของความโกลาหลตลอดไปและรีบคนที่ถูกผูกไว้ที่จะคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ผมจะบอกความเศร้าโศกของฉัน "

โพล้เพล้ของยามเย็น เกล็ดใหญ่ของหิมะเปียกจะปั่นป่วนแถวนี้ ไฟถนน ซึ่งเพิ่งได้ลงและนอนอยู่ในบางนุ่มชั้นบนหลังคาม้า ' , หลัง , ไหล่ , หมวก ไอโอนา potapov , เลื่อน - คนขับ ทั้งหมดเป็นสีขาว เหมือนผี เขานั่งอยู่บนกล่องโดยไม่ต้องกวนงอเป็นสองเท่าเป็นชีวิตร่างกาย สามารถโค้งงอถ้าเป็นปกติอยู่ในกองหิมะ เขาดูเหมือนกับว่าในตอนนั้นเขาไม่คิดว่ามันจำเป็นที่จะต้องสลัดมันออกไป . . . . . . . ม้าของเขามีสีขาวและนิ่งเกินไป ความนิ่งของเธอ เกี่ยวกับมุมของเส้น และติดชอบตรงขาของเธอ ทำให้เธอดูเหมือนที่มีค่าน้อยมากขนมปังขิงม้า เธออาจจะสูญเสียไปในความคิด ใครที่ถูกฉีกออกไปจากไถ ,จากที่คุ้นเคย เกรย์ ทัศนียภาพ และโยนลงไปในห้วงนี้ เต็มไปด้วยไฟมหึมาของไม่เสื่อมคลาย วุ่นวายและจะรีบคน ต้องคิด