There was one fact unknown to outsi

There was one fact unknown to outsiders that was passed down only to the successive generations of Solitary Sword Sect Patriarchs. The primary master of this sword was the Solitary Sword Sect itself. When it was originally discovered, it was actually nothing more than a stick of bamboo which possessed a naturally-occurring, intrinsic sword qi. The Solitary Sword Sect had taken it to be a supreme treasure, and had refined it into a sword. 1

“That’s the heart of the bamboo! The heart of the bamboo is transformed into wood, so naturally it would be a sword!!” The black-robed old man from the Solitary Sword Sect and Patriarch Six-Daos were both laughing loudly. Six-Daos’ eyes shone brightly as he abruptly pointed toward Meng Hao.

“DIE!” he cried, his voice booming like thunder, and filled with unmatchable confidence. He was absolutely certain that even with the shield protecting him, Meng Hao would definitely die beneath the power of this sword!

In response to his words, the wooden sword began to rumble and then shot toward the second layer of the shield.

The hundreds of thousands of cultivators in the area breathlessly watched the dazzling sword and its aura. Shocking pressure emanated from it as it shot magnificently through the air.

“Time became bamboo,” murmured the Dawn Immortal, “and the bamboo concealed time. It transformed into bamboo wood….” Her battle with Patriarch Blood Demon did not slow down, but instead grew even more intense.

As the wooden sword descended, the ground trembled and fissures appeared, as if it couldn’t withstand the incredible pressure of Time.

The grass withered, and time itself seemed to distort. A Time tempest appeared, shocking the surrounding cultivators, who immediately fell back.

The sword was now on the verge of slamming into the second shield layer. Inside, the Blood Demon Sect disciples had looks of despair on their faces. In contrast, the surrounding hundreds of thousands of enemies wore expressions of anticipation.

All eyes were fixed on the sword flying through the air.

Six-Daos’ laughter echoed out across the battlefield.

Meng Hao had an odd expression. Earlier, he had sensed something familiar about the aura of the bamboo sword. When the rips appeared on its surface earlier, that familiar sensation grew stronger. When the bamboo shattered and the wooden sword appeared, a connection appeared between him and the sword that only he could sense!

He was connected to the wooden sword!!

At a certain point, a bashful smile appeared on Meng Hao’s face, and he cleared his throat. Even as the eyes of all the Blood Demon Sect disciples and enemy cultivators were fixed on the wooden sword, he suddenly stepped out from behind the second shield layer.

This action immediately attracted everyone’s attention, and the buzz of conversation rose up into the air.

“What is he doing? Don’t tell me he’s going to try to fight the legacy precious treasure of the Solitary Sword Sect!?”

“He really overestimates his ability! He might be strong, but he’s going to die for sure!”

“Hahaha! I never thought someone could be so arrogant! He actually dares to step out from behind the shield? That sword is going to destroy him in body and soul!!”

“Looking to die?” laughed Six-Daos. He assumed Meng Hao must have become so frightened that he lost his senses. A normal person would never step out from behind the shield, they would cower behind it.

What attracted even more attention was how Meng Hao not only stepped out from behind the shield, but then stretched his hand out… directly toward the shockingly powerful wooden sword that was slashing toward him… as if he were beckoning toward it.

He cleared his throat and then said, “Time to come home, darling!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเท็จจริงที่ไม่รู้จักกับบุคคลภายนอกที่ถูกส่งผ่านลงเฉพาะกับคนรุ่นต่อ ๆ มาของโดดเดี่ยวขึงนิกายดาบ ได้ หลักหลักของดาบนี้คือ นิกาย ดาบ โดดเดี่ยวตัวเอง เมื่อมันถูกค้นพบครั้งแรก มันเป็นจริงอะไรมากกว่าไม้ไผ่ที่ครอบครองชี่เกิด ขึ้นตามธรรมชาติ intrinsic ดาบ นิกายดาบโดดเดี่ยวได้นำให้ สมบัติสูงสุด และปรับปรุงได้ก็เป็นดาบ 1"ที่เป็นหัวใจของไม้ไผ่ ใจกลางของไม้ไผ่จะกลายเป็นไม้ ดังนั้นจึงมันจะเป็นดาบ!!" คนเก่าจีวรดำจากนิกายดาบที่โดดเดี่ยวและพระหก-Daos ถูกทั้งสองหัวเราะเสียงดัง หก Daos ตาส่องสว่าง ตามที่เขาชี้ไปทางเมงเฮาทันที"ตาย" เขาเสียงเขาเฟื่องฟูเช่นฟ้าร้อง ร้องไห้ และเต็มไป ด้วยความมั่นใจไร้ที่ติ เขาเป็นบางอย่างที่แม้จะ มีโล่ที่ปกป้องเขา เมงเฮาจะแน่นอนตายอยู่ใต้อำนาจของดาบนี้ตอบสนองต่อคำพูดของเขา ดาบไม้เริ่มจะดังก้องแล้ว ยิงไปยังชั้นที่สองของโล่นอกจากนี้หลายร้อยหลายพันเครื่องพรวนดินในพื้นที่กับดูดาบพราวและกลิ่นอายของ ความดันตกใจที่เล็ดลอดออกมาจากมันเป็นภาพถ่ายงดงามผ่านอากาศ"กลายเป็น ไม้ไผ่ murmured อมตะ Dawn "และไม้ไผ่ปกปิดเวลา มันกลายเป็นไม้ไผ่..." เธอต่อสู้กับปีศาจเลือดพระไม่ได้ช้าลง แต่แทน เติบโตยิ่งเข้มเป็นการสืบเชื้อสายดาบไม้ พื้นดิน trembled และรอยแยก ปรากฏ เช่นถ้ามันไม่สามารถทนต่อแรงดันเหลือเชื่อของเวลาหญ้าเหี่ยว และเวลาตัวเองที่ดูเหมือนจะ บิดเบือน ครั้นเวลาปรากฏ เครื่องพรวนดินโดยรอบ ที่ทันทีตกกลับตกตะลึงดาบนี้ถูกหมิ่นมัดเป็นเกราะชั้นที่สอง ภายใน สาวกนิกายอสูรเลือดมีลักษณะสิ้นหวังบนใบหน้า ตรงกันข้าม หลายร้อยหลายพันของศัตรูโดยรอบสวมนิพจน์ของความคาดหวังตาทั้งหมดได้รับการแก้ไขบนดาบบินผ่านอากาศหก Daos เสียงหัวเราะดังก้องออกทั่วสนามรบเมงเฮามีนิพจน์คี่ ก่อนหน้านี้ เขาได้รู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่คุ้นเคยกับกลิ่นอายของดาบไม้ไผ่ เมื่อ rips ที่ปรากฏบนพื้นผิวของมันก่อนหน้านี้ ความรู้สึกที่คุ้นเคยเติบโตแข็งแกร่ง เมื่อทำลายไม้ไผ่ และไม้ดาบปรากฏ ตัว ปรากฏการเชื่อมต่อระหว่างเขาและดาบที่เพียงเขาอาจรู้สึกเขาเชื่อมต่อกับดาบไม้!!จุดหนึ่ง ๆ ยิ้ม bashful ปรากฏบนใบหน้าเมงเฮา และเขาล้างคอของเขา แม้ในขณะที่สายตาของสาวกนิกายอสูรโลหิตและเครื่องพรวนดินศัตรูทั้งหมดได้รับการแก้ไขบนดาบไม้ เขาก็ก้าวออกมาจากด้านหลังโล่ชั้นที่สองการกระทำนี้ทันทีความสนใจของทุกคน และเสียงกระหึ่มของการสนทนาลุกขึ้นไปในอากาศ"อะไรทำอะไร ไม่บอกเขาจะพยายามต่อสู้กับสมบัติล้ำค่าสืบทอดดาบนิกายโดดเดี่ยว?""เขาจริง ๆ overestimates ความสามารถของเขา เขาอาจจะแข็งแกร่ง แต่เขากำลังจะตายอย่างแน่นอน"Hahaha ฉันไม่เคยคิดว่า คนอาจจะหยิ่งดังนั้น เขาจริงกล้าที่จะก้าวออกจากหลังโล่ ดาบที่จะทำลายเขาในร่างกายและจิตใจ!!""กำลังจะตาย" หัวเราะหก Daos เขาถือว่า เมงเฮาต้องได้กลายเป็นกลัวว่า เขาสูญเสียความรู้สึกของเขา คนปกติจะไม่เคยก้าวออกจากหลังโล่ พวกเขาจะยธุลีด้านหลังสิ่งที่ดึงดูดความสนใจมากขึ้นแม้ถูกวิธีเมงเฮาไม่เพียงก้าวออกจากหลังโล่ แต่แล้ว เหยียดมือออก...ตรงไปทางดาบไม้ทรงพลังเสียงกระหึ่มที่ถูกอย่างเจ็บแสบต่อเขา...ว่าเขามาขอต่อมันเขาล้างคอของเขา และกล่าว ว่า แล้ว, "เวลาที่จะมาทำที่บ้าน รัก! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอยู่คนหนึ่งที่ไม่รู้จักความเป็นจริงให้กับบุคคลภายนอกที่ถูกส่งผ่านลงเพียงเพื่อคนรุ่นต่อเนื่องของ Solitary ดาบนิกายพระสังฆราชเป็น ต้นแบบหลักของดาบนี้คือโดดเดี่ยวดาบนิกายตัวเอง เมื่อมันถูกค้นพบครั้งแรกมันเป็นจริงไม่มีอะไรมากไปกว่าการติดของไม้ไผ่ซึ่งครอบครองธรรมชาติที่เกิดขึ้นฉีดาบภายใน โดดเดี่ยวดาบนิกายได้รับมันเป็นสมบัติสูงสุดและการกลั่นลงในดาบ 1

"นั่นคือหัวใจของไม้ไผ่! หัวใจของไม้ไผ่จะกลายเป็นไม้จึงเป็นธรรมชาติที่มันจะเป็นดาบ !! "ชายชราสีดำเสื้อคลุมจากโดดเดี่ยวดาบนิกายและพระสังฆราชหก DAOs ทั้งสองหัวเราะเสียงดัง หก DAOs ตาส่องสดใสเป็นจู่ ๆ เขาก็ชี้ไปเม้งเฮา.

"ตาย!" เขาร้องเสียงของเขาเฟื่องฟูเหมือนฟ้าร้องและเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นที่ไม่ตรงกัน เขาเป็นบางอย่างที่แม้จะมีโล่ปกป้องเขาเม้งเฮาแน่นอนจะตายอยู่ใต้อำนาจของดาบนี้!

ในการตอบสนองต่อคำพูดของเขาดาบไม้เริ่มจะดังก้องและแล้วยิงไปยังชั้นที่สองของโล่.

หลายร้อย พันคราดในพื้นที่กระหืดกระหอบดูดาบพราวและกลิ่นอายของมัน ความดันที่น่าตกใจเล็ดลอดออกมาจากมันขณะที่มันยิงงดงามผ่านอากาศ.

"เวลากลายเป็นไม้ไผ่" บ่นอยู่รุ่งอรุณอมตะ "และไม้ไผ่ปกปิดเวลา มันกลายเป็นไม้ไม้ไผ่ ... . "การต่อสู้ของเธอกับพระสังฆราชเลือดปีศาจไม่ได้ชะลอตัวลง แต่แทนที่จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น.

ในฐานะที่เป็นดาบไม้ลงมาพื้นดินสั่นสะท้านและรอยแยกปรากฏราวกับว่ามันไม่สามารถทนต่อความดันที่น่าทึ่งของ เวลา.

หญ้าเหี่ยวและเวลาที่ตัวเองดูเหมือนจะบิดเบือน พายุเวลาปรากฏตกตะลึงคราดพรวนรอบทันทีที่กลับลงไป.

ดาบตอนนี้หมิ่นกระแทกในชั้นโล่ที่สอง ภายในสาวกเลือดปีศาจนิกายมีลักษณะของความสิ้นหวังของพวกเขาบนใบหน้า ในทางตรงกันข้ามหลายร้อยรอบพันของศัตรูสวมแสดงออกของความคาดหมาย.

ทุกสายตาจับจ้องอยู่บนดาบบินผ่านอากาศ.

หก DAOs 'เสียงหัวเราะดังก้องออกไปทั่วสนามรบ.

เม้งเฮามีการแสดงออกที่แปลก ก่อนหน้านี้เขาได้รู้สึกว่าสิ่งที่คุ้นเคยเกี่ยวกับกลิ่นอายของดาบไม้ไผ่ เมื่อฉีกที่ปรากฏบนพื้นผิวของมันก่อนหน้านี้ความรู้สึกที่คุ้นเคยเติบโตแข็งแกร่ง เมื่อไม้ไผ่แตกและดาบไม้ปรากฏการเชื่อมต่อปรากฏระหว่างเขาและดาบที่เดียวที่เขารู้สึกได้ถึงความ!

เขาได้รับการเชื่อมต่อกับดาบไม้ !!

ในบางจุดรอยยิ้มอายปรากฏบนใบหน้าของเม้ง Hao และเขาเคลียร์ ลำคอของเขา แม้ในขณะที่สายตาของทุกเลือดปีศาจนิกายสาวกและศัตรูคราดพรวนได้รับการแก้ไขในดาบไม้เขาก็ก้าวออกมาจากด้านหลังชั้นโล่ที่สอง.

การดำเนินการนี้ดึงดูดทันทีความสนใจของทุกคนและฉวัดเฉวียนของการสนทนานั้นก็ลุกขึ้นไปในอากาศ

"เขากำลังทำอะไร? อย่าบอกนะว่าเขาจะพยายามที่จะต่อสู้มรดกสมบัติล้ำค่าของ Solitary ดาบนิกาย !? "

" เขาจริงๆ overestimates ความสามารถของเขา! เขาอาจจะมีความแข็งแรง แต่เขากำลังจะตายแน่นอน! "

" ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! ฉันไม่เคยคิดว่าใครบางคนอาจจะหยิ่งมาก! อันที่จริงเขากล้าที่จะก้าวออกมาจากด้านหลังโล่? ดาบที่จะทำลายเขาในร่างกายและจิตวิญญาณ !! "

" มองจะตาย? "หัวเราะหก DAOs เขาคิดว่าเม้งเฮาจะต้องได้กลายเป็นที่กลัวว่าเขาจะสูญเสียความรู้สึกของเขา คนปกติจะไม่ก้าวออกมาจากด้านหลังโล่พวกเขาจะตกใจที่อยู่เบื้องหลังมัน.

สิ่งที่ดึงดูดความสนใจมากยิ่งขึ้นคือวิธีเม้ง Hao ไม่เพียงก้าวออกมาจากด้านหลังโล่ แต่แล้วยืดมือของเขาออกมา ... ตรงไปดาบไม้ที่มีประสิทธิภาพอย่างน่างงงวย ที่เจ็บแสบต่อเขา ... ราวกับว่าเขากำลังกวักมือเรียกมันไป.

เขากระแอมของเขาแล้วกล่าวว่า "เวลาที่จะกลับมาบ้านที่รัก!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหนึ่งความจริงที่ไม่รู้จักกับบุคคลภายนอกที่ถูกส่งผ่านไปยังรุ่นต่อเนื่องของดาบเดี่ยวสำนักพระสังฆราช . หัวหน้าหลักของดาบเล่มนี้เป็นดาบที่โดดเดี่ยวพรรคตัวเอง เมื่อมันถูกค้นพบว่า จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรมากกว่าแท่งไม้ไผ่ที่ มีธรรมชาติที่เกิดขึ้น ฉี ดาบที่แท้จริง พรรคดาบเดี่ยวได้ยึดมันเป็นสมบัติที่องค์พระ และมีการกลั่นลงในดาบ 1" นั่นคือหัวใจของไม้ไผ่ ! หัวใจของไม้ไผ่จะเปลี่ยนเป็นไม้ โดยธรรมชาติแล้ว มันจะเป็นดาบ ! " Black robed ชายชราโดดเดี่ยว ดาบฟ้าและประมุขหก daos ทั้งคู่หัวเราะเสียงดัง 6 daos " ดวงตาส่องสว่าง เขาชะงักชี้เข้าหา เมิ่งฮ่าว" ตาย ! " เขาตะโกน เสียงของเขาดังสนั่นเหมือนฟ้าร้อง และเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ unmatchable . เขามั่นใจว่าแม้จะมีโล่ปกป้องเขา เมิ่งฮ่าวจะตายอยู่ใต้อำนาจของดาบเล่มนี้ในการตอบสนองกับคำพูดของเขา ดาบไม้ก็เริ่มดังก้อง แล้วยิงไปยังชั้นที่สองของโล่หลายร้อยหลายพันของเกษตรกรในพื้นที่ breathlessly ดูดาบเจิดจ้าและออร่า ดันตกใจ emanated จากมันยิงอย่างสง่างามผ่านอากาศ" เวลาเป็นไม้ไผ่ " บ่นรุ่งอรุณอมตะ " และไม้ไผ่ปกปิดครั้ง มันกลายเป็น . . . . . . . " ไม้ไผ่การต่อสู้ของเธอกับประมุขเลือดปีศาจไม่ได้ช้าลง แต่เติบโตแม้รุนแรงมากขึ้นเป็นดาบไม้ลงมา พื้นดินสั่น fissures และปรากฏเป็นถ้ามันไม่สามารถทนต่อความดันที่น่าทึ่งของเวลาต้นหญ้าเหี่ยวแห้งไป และเวลาที่ตัวเองดูเหมือนจะบิดเบือน เวลาพายุมา ตกใจรอบปลูก ใครก็กลับดาบถูกหมิ่น slamming เป็นชั้นป้องกัน 2 ข้างในเลือดปีศาจนิกายสาวกเห็นความสิ้นหวังบนใบหน้าของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม , รอบหลายร้อยหลายพันของศัตรูใส่นิพจน์ของเอกชนสายตาทุกคนจับจ้องดาบบินผ่านอากาศ6 daos " เสียงหัวเราะดังก้องออกไปทั่วสนามรบเมิ่งฮ่าวมีสีหน้าแปลกๆ ก่อนหน้านี้ เขามีสัมผัสบางอย่างที่คุ้นเคยเกี่ยวกับราศีของไม้ไผ่กระบี่ เมื่อจะปรากฏบนพื้นผิวของมัน ก่อนหน้านี้ ว่า ความรู้สึกคุ้นเคยที่เติบโตแข็งแกร่ง เมื่อไผ่แตกและดาบไม้ขึ้น การเชื่อมต่อที่ปรากฏอยู่ระหว่างเขาและดาบที่เขาได้สัมผัสเขาเคยติดต่อกับดาบไม้ !ที่จุดหนึ่ง รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าเขินอายของเมิ่งฮ่าวและเขาผ่านลำคอของเขา แม้ว่าสายตาของเลือดปีศาจสาวกนิกายและ cultivators ศัตรูถูกกำหนดบนดาบไม้ จู่ๆ เขาก็ก้าวออกมาจากหลังชั้นโล่ 2นี้ทันทีดึงดูดความสนใจของทุกคนและเสียงกระหึ่มของการสนทนาขึ้นในอากาศ" อะไรของเค้าน่ะ ? อย่าบอกนะว่าเขาจะต้องพยายามต่อสู้กับมรดกสมบัติล้ำค่าของสำนักดาบโดดเดี่ยว ! ? "" จริงๆเขา overestimates ความสามารถของเขา เขาอาจจะเก่ง แต่เขากำลังจะตาย ! "" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมไม่เคยคิดว่า บางคนอาจจะหยิ่งขนาดนี้ ! เค้ากล้าที่จะก้าวออกมาจากหลังโล่ ? ดาบนั่นจะทำลายเขาทั้งร่างกายและวิญญาณ ! "" อยากตายเหรอ ? " หัวเราะ 6 daos . เขาสันนิษฐานว่า เมิ่งฮ่าวต้องกลายเป็นตกใจมาก เขาเสียสติไปแล้ว คนปกติจะไม่ก้าวออกมาจากหลังโล่ เขาจะหลบอยู่ข้างหลังสิ่งที่ดึงดูดความสนใจมากขึ้น คือว่า เมิ่งฮ่าวไม่เพียงก้าวออกมาจากหลังโล่ แล้วยืดมือของเขาออก . . . . . . . โดยตรงต่อประสิทธิภาพน่าดาบไม้ที่เจ็บแสบต่อเขา . . . . . . . เช่นถ้าเขาถูกเรียกไปยังมันเขาล้างลำคอของเขา แล้วกล่าวว่า " ถึงเวลากลับบ้านแล้ว ที่รัก "