Wei Changxian truly enjoyed it on t

Wei Changxian truly enjoyed it on the inside, but his mouth spoke: “Not your third older brother, rather your third older brother’s dog must win. Ah Luo, look carefully, third older brother is determined to win and help you get your longevity locket back!”

Ah Luo said ‘okay’, and heavily nodded her head.

*

The two big dogs were fighting together, each bite creating wounds on their bodies, loud barks could be heard all over Count Zhongyi’s residence. Because it looked too savage, Liang Yurong and Song Ruwei, those two young ladies, gradually got a little scared, and distanced themselves. Ah Luo also followed after them, arriving under a crabapple tree by the lotus pond.

Song Ruwei proposed a game of hide-and-seek, taking out a cloth with winding peonies embroidery to serve as a blindfold. Whoever was caught would lose. At first, Ah Luo didn’t want to play, but she was now a six year old little girl, behaving too unusually for herself would make people suspicious. Under Liang Yurong’s prompting, she also nodded to agree.

As a start, they drew lots to pick the person in charge of chasing. Pulling out the longest stick, Ah Luo was responsible for the first round.

The cloth currently covered her eyes, her vision turned dim, she couldn’t see anything. She could only hear the numerous and disorderly noise of footsteps and barks in her surroundings. Extending both hands forward to feel about, she took a few steps, but couldn’t catch anyone, her hands landing on a crabapple tree instead.

Liang Yurong laughed from behind: “Wrong, wrong, it’s not that one!”

She had no choice but to change directions and go on fumbling about. Not far from here, the noise of the dog fight grew more excited and covered up this side’s sounds, to the extend of making her somewhat disoriented. She didn’t know which direction was good to pursue right now. There was someone ahead, who snapped a branch off the crabapple tree, and softly touched her shoulder with it, luring her to go forward.

Ah Luo took two steps forward, then paused. She remembered that the crabapple trees were planted at the edge of the lotus pond. Walking forward a few steps, it was possible that she would fall into the water. Just a moment ago, Liang Yurong’s voice had come from behind. If the pond wasn’t behind, then it was precisely in the direction she was walking. She bent her lips in a small smile. She could roughly guess who it was, that was trying to steer her over here, but she didn’t speak up. She deliberately walked a few steps forward again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wei Changxian จัดการมันในภายใน แต่เขาพูดปาก: "ไม่คุณสามพี่ ค่อนข้างของคุณสามพี่ของสุนัขต้องชนะ Ah Luo ดูอย่างระมัดระวัง สามเก่าพี่ชายคือมุ่งมั่นที่จะชนะ และคุณของพระอายุยืนกลับ! "อา ลูกล่าวว่า 'โอเค' และหนักเลยต้องหัวของเธอ*สุนัขใหญ่สองกำลังต่อสู้กัน กัดสร้างบาดแผลบนร่างกาย เปลือกดังอาจได้ยินทั้งหมดจำนวน Zhongyi เรสซิเดนซ์ เพราะมันดูป่าเถื่อนเกินไป Yurong เหลียงและเพลง Ruwei ที่สองสตรี ค่อย ๆ ได้กลัวเล็กน้อย และ distanced ตัวเอง อา ลูยังตามหลังพวกเขา ใต้ต้นห้อมมาสระบัวRuwei เพลงเสนอเกมของแสวง การออกคดเคี้ยวโบตั๋นปักผ้าที่เป็นแบบซึ่งปิดตา ผู้ถูกจับจะสูญเสีย ครั้งแรก Ah Luo ไม่ได้ต้องการเล่น แต่เธอตอนนี้สาวน้อยอายุหกปี พฤติกรรมผิดปกติเกินไปสำหรับตัวเองจะทำให้คนสงสัย ภายใต้การพร้อมท์เหลียง Yurong เธอยังเลยต้องให้ตกลงเป็นการเริ่มต้น พวกเขาเข้ามาจำนวนมากเพื่อเลือกบุคคลไล่ ดึงออกจากไม้ที่ยาวที่สุด Luo อา รับผิดชอบสำหรับรอบแรกผ้าในปัจจุบันครอบคลุมดวงตาของเธอ วิสัยทัศน์ของเธอเปิดติ่มซำ เธอไม่เห็นอะไร เธอสามารถได้ยินเสียงเท่านั้นมากมาย และเสียงทุลักทุเลของรอยเท้าและเปลือกในของเธอ ยืดมือทั้งสองไปข้างหน้ารู้สึกเกี่ยวกับ เธอเอากี่ขั้นตอน แต่ไม่ทันคน มือของเธอลงบนต้นไม้ห้อมแทนเหลียง Yurong หัวเราะจากด้านหลัง: "ไม่ถูกต้อง ผิด มันไม่ได้ที่หนึ่ง"เธอก็เปลี่ยนทิศทาง และบนไปเด็ดเกี่ยวกับ ไม่ไกลจากที่นี่ เสียงของการต่อสู้สุนัขเติบโตมากขึ้นตื่นเต้น และอำพรางเสียงด้านนี้ เพื่อขยายทำเธอ disoriented ค่อนข้าง เธอไม่ทราบทิศทางที่ดีการศึกษาอยู่มาก มีคนข้างหน้า จัดชิดสาขาออกต้นไม้ห้อม และเบาสัมผัสไหล่ของเธอกับมัน เพื่อล่อลวงเธอไปข้างหน้าอา ลูเอาสองขั้นตอนข้างหน้า หยุดชั่วคราวแล้ว เธอจำได้ว่า ต้นห้อมปลูกไว้ริมสระบัว เดินไม่กี่ก้าวไปข้างหน้า มันเป็นไปได้ว่า เธอจะตกไปในน้ำ เพียงครู่ เหลียง Yurong เสียงได้มาจากด้านหลัง ถ้าบ่อไม่ได้อยู่เบื้องหลัง แล้วมันเป็นในทิศทางที่เธอเดินได้อย่างแม่นยำ เธองอริมฝีปากของเธอในรอยยิ้มเล็ก ๆ เธอจะประมาณเดาที่มันเป็น ที่พยายามที่คัดท้ายเธอมากกว่าที่นี่ แต่เธอไม่พูดขึ้น เธอจงใจเดินไม่กี่ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wei Changxian ความสุขอย่างแท้จริงมันอยู่ข้างใน แต่ปากของเขาพูด: "ไม่ได้พี่ชายที่สามของคุณค่อนข้างสุนัขพี่ชายของคุณที่สามจะต้องชนะ อา Luo, ดูอย่างพี่ชายที่สามคือการมุ่งมั่นที่จะชนะและช่วยให้คุณได้รับล็อกเกตยืนยาวของคุณกลับมาแล้ว! " อาลูกล่าวว่า 'โอเค' และหนักพยักหน้า. * ทั้งสองสุนัขใหญ่กำลังต่อสู้กันในแต่ละกัดสร้างบาดแผลบน ร่างกายของพวกเขาเห่าเสียงดังอาจจะได้ยินไปทั่วจำนวนที่อยู่อาศัยของ Zhongyi เพราะมันดูโหดเกินไปเหลียง Yurong และเพลง Ruwei ทั้งสองหญิงสาวค่อยกลัวเล็ก ๆ น้อย ๆ และทำตัวเหินห่าง อา Luo ยังตามหลังพวกเขาเดินทางมาถึงใต้ต้นไม้ Crabapple โดยสระบัว. เพลง Ruwei เสนอเกมซ่อนและแสวงหาการออกผ้าที่มีดอกโบตั๋นขดลวดเย็บปักถักร้อยเพื่อทำหน้าที่เป็นปิดตา ผู้ใดที่ถูกจับได้จะสูญเสีย ตอนแรกอา Luo ไม่ได้ต้องการที่จะเล่น แต่เธอก็ตอนนี้เป็นสาวน้อยอายุหกขวบพฤติกรรมผิดปกติเกินไปสำหรับตัวเองจะทำให้คนที่น่าสงสัย ภายใต้เหลียงของ Yurong กระตุ้นเธอก็พยักหน้าเห็นด้วยที่จะ. ในฐานะที่เป็นจุดเริ่มต้นที่พวกเขาเข้ามาจำนวนมากที่จะเลือกบุคคลที่อยู่ในความดูแลของการไล่ ดึงออกมาจากไม้ที่ยาวที่สุด, อาลูเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับรอบแรก. ผ้าในปัจจุบันครอบคลุมดวงตาของเธอวิสัยทัศน์ของเธอหันสลัวเธอไม่เห็นอะไร เธอได้ยินเสียงที่ดังจำนวนมากและไม่เป็นระเบียบของรอยเท้าและเห่าในสภาพแวดล้อมของเธอ . ขยายมือทั้งสองข้างไปข้างหน้าเพื่อรู้สึกเกี่ยวกับเธอเอาไม่กี่ขั้นตอน แต่ไม่สามารถจับใครมือของเธอลงจอดบนต้นไม้ Crabapple แทนเหลียง Yurong หัวเราะจากด้านหลัง: "ผิดผิดก็ไม่ได้ว่าหนึ่ง" เธอไม่มี เลือก แต่ที่จะเปลี่ยนทิศทางและไปเกี่ยวกับอึกอัก ไม่ไกลจากที่นี่เสียงของการต่อสู้สุนัขเติบโตตื่นเต้นมากขึ้นและครอบคลุมถึงเสียงของด้านนี้เพื่อขยายระยะเวลาการทำให้เธอค่อนข้างวุ่นวาย เธอไม่เคยรู้ทิศทางที่เป็นสิ่งที่ดีที่จะไล่ตามในขณะนี้ มีใครบางคนก่อนที่ snapped สาขาปิดต้นไม้ Crabapple และเบา ๆ สัมผัสไหล่ของเธอกับมันล่อของเธอที่จะก้าวไปข้างหน้า. อา Luo เอาสองขั้นตอนไปข้างหน้าแล้วหยุดชั่วคราว เธอจำได้ว่าต้นไม้ Crabapple ถูกนำมาปลูกที่ขอบของบ่อบัว เดินไปข้างหน้าไม่กี่ขั้นตอนมันเป็นไปได้ว่าเธอจะตกอยู่ในน้ำ รอสักครู่ที่ผ่านมาเสียงเหลียง Yurong ได้มาจากด้านหลัง ถ้าบ่อก็ไม่ได้อยู่เบื้องหลังแล้วมันเป็นอย่างแม่นยำในทิศทางที่เธอกำลังเดิน เธอก้มริมฝีปากของเธอในรอยยิ้มเล็ก ๆ เธอประมาณสามารถคาดเดาว่าเป็นใครที่กำลังพยายามที่จะคัดท้ายเธอมากกว่าที่นี่ แต่เธอไม่ได้พูดขึ้น เธอจงใจเดินเพียงไม่กี่ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เว่ย changxian อย่างแท้จริงสนุกกับมันอยู่ข้างใน แต่ปากของเขาพูด : " พี่สาวสามพี่ แต่ของพี่สามของสุนัขจะต้องชนะ อาหลัวมองอย่างระมัดระวังเก่าที่สามน้องมุ่งมั่นที่จะชนะและช่วยให้คุณได้รับล็อกเก็ตอายุยืนของคุณกลับ ! "อาหลัวกล่าวว่า " โอเค " และหนักพยักหน้าหัวของเธอ*สองหมาใหญ่สู้กัน กัดแต่ละสร้างบาดแผลบนร่างกายของพวกเขา เห่าเสียงดังได้ยินไปทั่วนับ Zhongyi ของที่อยู่อาศัย เพราะมันดูแรงเกินไป เลี่ยง yurong และเพลง ruwei สองสาวค่อย ๆ ก็กลัว และที่อยู่ตัวเอง อาหลัวยังตามพวกเขามาถึงใต้ต้นไม้ โดย crabapple สระบัวเพลง ruwei เสนอเกมซ่อนหาของ สละออกด้วยผ้าเย็บปักถักร้อยพันดอกโบตั๋นเป็นปิดตา . ใครก็ตามที่ถูกจับแพ้ ตอนแรกอาหลัวไม่ได้อยากเล่น แต่ตอนนี้เป็นสาวน้อยอายุ 6 ปี ทำตัวเกินผิดปกติให้ตัวเองจะทำให้คนอื่นสงสัย ภายใต้ yurong แจ้งเลี่ยง เธอเองก็พยักหน้าเห็นด้วยเป็นเริ่มพวกเขาวาดจำนวนมากที่จะเลือกคนที่รับผิดชอบในการไล่ ดึงออกมาติดที่อาหลัวเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับรอบแรกผ้าในปัจจุบันครอบคลุมตาของเธอ สายตาของเธอก็มัว เธอมองไม่เห็นอะไรเลย เธอจะได้ยินเสียงฝีเท้ามากมายและระเนระนาดและเปลือกในสภาพแวดล้อมของเธอ ยื่นสองมือไปข้างหน้าเพื่อรู้สึกกับเธอได้ไม่กี่ก้าว แต่ไม่สามารถจับใคร มือของเธอลงบน crabapple ต้นไม้แทนเลี่ยง yurong หัวเราะไป : " ผิด ผิดก็ไม่ "เธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเปลี่ยนเส้นทางและไปอึกอักเกี่ยวกับ ไม่ไกลจากที่นี่ เสียงการต่อสู้ของสุนัขโตตื่นเต้นและครอบคลุมขึ้นด้านนี้เป็นเสียง ซึ่งทำให้เธอค่อนข้างสับสน เธอไม่ได้รู้ทิศทางที่ดีที่จะติดตามในตอนนี้ มีใครเลย ใครถ่ายกิ่งต้นไม้ crabapple และแตะไหล่เธอเบาๆ ด้วย ติดใจเธอก้าวไปอาหลัวเอาข้างหน้าสองก้าวแล้วหยุด หล่อนจำได้ว่า crabapple ต้นไม้ไปปลูกที่ขอบสระบัว . เดินไปไม่กี่ก้าว มันเป็นไปได้ว่าเธอจะตกลงไปในน้ำ เมื่อกี๊เสียงเหลียง yurong มาจากด้านหลัง ถ้าบ่อ ไม่ได้อยู่เบื้องหลัง แล้วมันถูกต้องในทิศทางที่เธอเดิน เธอก้มริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเล็กๆ เธอเดาว่ามันเป็นใคร ที่พยายามบังคับเธอมาที่นี่ , แต่เธอไม่พูด เธอจงใจเดินไม่กี่ก้าว ไปข้างหน้าอีกครั้ง