Following this line of thought, if

Following this line of thought, if one considered the elements in our “leisure” category to reflect primarily “status” goods, then one could equally well conclude from our results that spending on status goods increases happiness in part through its effect on perceived connectedness. One might simply perceive a stronger sense of belonging or fitting in with the acquisition of status goods if, for example, such an acquisition makes one more similar to one’s reference group in terms of material purchases. In other words, “keeping up with the Joneses” might make a person feel more like “one of the Joneses” and hence less lonely and this might ultimately make him happier even if he never actually interacts with the Joneses. This idea corresponds to Layard’s (2005) contention that happiness is affected by an assessment of one’s own situation relative to one’s peers, but it also illuminates some of the psychological channels that might operate when individuals make such assessments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามแนวความคิดนี้ หากใครก็ตามพิจารณาว่าองค์ประกอบในหมวดหมู่ "การพักผ่อน" ของเราสะท้อนถึงสินค้า "สถานะ" เป็นหลัก เราก็สามารถสรุปได้ดีพอๆ กันจากผลลัพธ์ของเราว่าการใช้จ่ายในสินค้าสถานะเพิ่มความสุขในส่วนหนึ่งผ่านผลกระทบต่อการรับรู้ความเชื่อมโยง เราอาจรับรู้ถึงความรู้สึกเป็นเจ้าของหรือเหมาะสมกับการได้มาซึ่งสินค้าที่มีสถานะมากขึ้น ตัวอย่างเช่น การเข้าซื้อกิจการดังกล่าวทำให้มีความคล้ายคลึงกับกลุ่มอ้างอิงของตนมากขึ้นในแง่ของการซื้อวัสดุ กล่าวอีกนัยหนึ่ง การ "ตามทันครอบครัวโจนส์" อาจทำให้คนๆ หนึ่งรู้สึกเหมือน "หนึ่งในชาวโจนส์" มากขึ้น และด้วยเหตุนี้จึงเหงาน้อยลง และสิ่งนี้อาจทำให้เขามีความสุขมากขึ้นในที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับพวกโจนส์เลยก็ตาม แนวคิดนี้สอดคล้องกับข้อโต้แย้งของ Layard (2005) ที่ว่าความสุขได้รับผลกระทบจากการประเมินสถานการณ์ของตัวเองเทียบกับคนรอบข้าง แต่ยังให้ความกระจ่างถึงช่องทางทางจิตวิทยาบางช่องทางที่อาจดำเนินการเมื่อบุคคลทำการประเมินดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามแนวคิดนี้ถ้าเราคิดว่าองค์ประกอบในหมวดหมู่" การพักผ่อน" ส่วนใหญ่สะท้อนถึงสินค้า "สถานะ" แล้วเรายังสามารถสรุปได้จากผลลัพธ์ของเราว่าการใช้จ่ายในสินค้าสถานะในระดับหนึ่งเพิ่มความสุขโดยผลกระทบต่อการเชื่อมต่อการรับรู้ ตัวอย่างเช่นหากการซื้อนี้ทำให้บุคคลมีความคล้ายคลึงกับกลุ่มอ้างอิงของเขาในแง่ของการซื้อวัสดุแล้วคนอาจรู้สึกเป็นเจ้าของมากขึ้นหรือเหมาะสมกับการซื้อสินค้าสถานะ กล่าวอีกนัยหนึ่ง "การเปรียบเทียบ" อาจทําให้คนรู้สึกเหมือน "นักเปรียบเทียบ" มากขึ้นและลดความรู้สึกเหงาซึ่งอาจทําให้เขามีความสุขมากขึ้นในที่สุดแม้ว่าเขาจะไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับนักเปรียบเทียบจริง ๆ มุมมองนี้สอดคล้องกับมุมมองของ Layard (2005) ว่าความสุขรู้สึกถึงผลกระทบจากการประเมินสถานการณ์ของตนเองเมื่อเทียบกับเพื่อนของพวกเขา แต่ก็อธิบายถึงช่องทางทางจิตวิทยาบางอย่างที่อาจทำงานได้เมื่อบุคคลทำการประเมินดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามแนวคิดนี้ถ้าเราคิดว่าองค์ประกอบในหมวด"สันทนาการ"ส่วนใหญ่สะท้อนถึงสินค้า"สถานะ"แล้วเราสามารถสรุปได้จากผลการวิจัยของเราว่าส่วนของค่าใช้จ่ายในสินค้าสถานะจะเพิ่มความสุขผ่านผลกระทบต่อการเชื่อมต่อที่รับรู้ บุคคลอาจรู้สึกถึงความรู้สึกของการเป็นเจ้าของที่แข็งแกร่งขึ้นหรือการเข้าถึงสินค้าที่มีสถานะเช่นถ้าการเข้าถึงดังกล่าวทําให้บุคคลมีความคล้ายคลึงกับกลุ่มอ้างอิงของเขาในการซื้อวัสดุ กล่าวอีกนัยหนึ่ง"เปรียบเทียบกับเพื่อนบ้าน"อาจทําให้คนรู้สึกเหมือน"หนึ่งในเพื่อนบ้าน"และลดความเหงาซึ่งอาจทําให้เขามีความสุขมากขึ้นแม้ว่าเขาจะไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนบ้าน มุมมองนี้สอดคล้องกับมุมมองของLayard ( 2005 )ว่าความสุขได้รับผลกระทบจากการประเมินสถานะของตัวเองเมื่อเทียบกับเพื่อนแต่ยังชี้แจงช่องทางทางจิตวิทยาบางอย่างที่อาจมีบทบาทเมื่อบุคคลทําการประเมินดังกล่าว