RadiopharmaceuticalsRadiopharmaceut

Radiopharmaceuticals
Radiopharmaceuticals are an alternative to wide-field radiation
therapy. Compared to external beam radiation, the radioisotopes
are less precise in delivering specific doses of radiation
and the dose is delivered over a longer period of time.
Advantages of radiopharmaceuticals include less toxicity,
ease of administration, and efficacy at subclinical sites of metastasis
(Hosain & Spencer, 1992). However, the need for a
period of isolation and a predictable decrease in platelet and
white blood cell count result from a diffuse uptake of radiation
in the bone marrow. Bone-marrow suppression can limit
the use of additional chemotherapy or radiation therapy.
Some patients (10%–20%) may develop a pain “flare” shortly
after administration (Mertens, Reid, Porter, & Powe, 1992;
Osterling, Fuks, Lee, & Scher, 1997). This transient increase
in bone pain, attributed to a flare phenomenon of the responding
tumor, usually disappears within 48 hours and can be
managed with a temporary increase in pain therapy (Silverstein,
1993). Because of this flare phenomenon, radiopharmaceuticals
are contraindicated in patients at risk for spinal cord
compression. Bone-specific isotopes, strontium-89, and samarium153-
lexidronam are radiopharmaceutical substances
indicated for use in osteoblastic bone metastasis. Strontium-
89 is chemically similar to calcium. Pain relief with any of
these agents may be expected several weeks after administration
and may last up to 16 weeks for some patients. Weekly
platelet and white blood cell count monitoring for eight weeks
is necessary because of accompanying bone marrow suppression
(Laing et al., 1991; Resche et al., 1997; Serafini et al.,
1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

RadiopharmaceuticalsRadiopharmaceuticals มีทางเลือกในฟิลด์ทั้งรังสีบำบัด เปรียบเทียบกับรังสีแสงภายนอก radioisotopesมีน้อยความแม่นยำในการส่งมอบเฉพาะปริมาณของรังสีและยาถูกส่งเป็นระยะเวลานานข้อดีของ radiopharmaceuticals ได้แก่ความเป็นพิษน้อยกว่าความสะดวกในการดูแล และประสิทธิภาพที่ไซต์ subclinical ของ metastasis(Hosain & สเปนเซอร์ 1992) อย่างไรก็ตาม ต้องการรอบระยะเวลาของการแยกและการได้ลดลงเกล็ดเลือด และเม็ดเลือดขาวนับเป็นผลจากการดูดซับการกระจายของรังสีในไขกระดูก ไขกระดูกปราบปรามสามารถจำกัดการใช้เคมีบำบัดหรือรังสีบำบัดเพิ่มเติม(10%-20%) ผู้ป่วยบางส่วนอาจพัฒนาความเจ็บปวด "กาง" ในไม่ช้าหลังจากจัดการ (Mertens รีด กระเป๋า และ Powe, 1992Osterling, Fuks, Lee, & Scher, 1997) การเพิ่มขึ้นชั่วคราวอาการเจ็บปวดกระดูก บันทึกปรากฏการณ์สะท้อนของการตอบสนองเนื้องอก มักจะหายไปภายใน 48 ชั่วโมง และสามารถจัดการกับการเพิ่มขึ้นชั่วคราวในการบำบัดความเจ็บปวด (Silverstein1993) เนื่องจากปรากฏการณ์นี้สะท้อน radiopharmaceuticalscontraindicated ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงในสันหลังอัด กระดูกเฉพาะไอโซโทป สทรอนเทียม-89 และ samarium153-lexidronam มีสาร radiopharmaceuticalระบุใช้ในกระดูก osteoblastic metastasis สทรอนเทียม-89 เป็นสารเคมีกับแคลเซียม บรรเทาความเจ็บปวดใด ๆตัวแทนเหล่านี้อาจจะคาดว่าหลายสัปดาห์หลังจากจัดการและอาจถึง 16 สัปดาห์ในผู้ป่วยบาง รายสัปดาห์เกล็ดเลือดและเม็ดเลือดขาวตรวจนับแปดสัปดาห์จำเป็น เพราะพร้อมปราบปรามไขกระดูก(Laing et al., 1991 Resche และ al., 1997 Serafini et al.,1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เภสัชรังสีเภสัชรังสีเป็นทางเลือกที่กว้างรังสีเขตรักษาด้วย เมื่อเทียบกับการฉายรังสีแสงภายนอกไอโซโทปรังสีมีความแม่นยำน้อยในการส่งมอบในปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของการฉายรังสีและยาจะถูกส่งมาเป็นระยะเวลานานของเวลา. ข้อดีของรังสีรวมถึงความเป็นพิษน้อยกว่าความสะดวกในการบริหารจัดการและประสิทธิภาพที่เว็บไซต์ไม่แสดงอาการของการแพร่กระจาย(Hosain & สเปนเซอร์, 1992) แต่จำเป็นที่จะต้องมีระยะเวลาของการแยกและการลดลงที่คาดการณ์ในเกล็ดเลือดและจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาวผลมาจากการดูดซึมกระจายของรังสีในไขกระดูก ปราบปรามไขกระดูกสามารถ จำกัดการใช้งานของยาเคมีบำบัดเพิ่มเติมหรือการบำบัดรังสี. ผู้ป่วยบางราย (10% -20%) อาจจะพัฒนาความเจ็บปวด "เปลวไฟ" ไม่นานหลังจากที่การบริหาร(Mertens เรด, พอร์เตอร์และขั้วโลก 1992; Osterling, Fuks, ลีและ Scher, 1997) นี้เพิ่มขึ้นชั่วคราวในความเจ็บปวดกระดูกประกอบกับปรากฏการณ์เปลวไฟของการตอบสนองเนื้องอกมักจะหายไปภายใน48 ชั่วโมงและสามารถจัดการกับการเพิ่มขึ้นชั่วคราวในการรักษาอาการปวด(ชิลเวอร์, 1993) เพราะปรากฏการณ์เปลวไฟนี้เภสัชรังสีจะถูกห้ามใช้ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงในการที่เส้นประสาทไขสันหลังการบีบอัด ไอโซโทปกระดูกเฉพาะ strontium-89 และ samarium153- lexidronam สารเภสัชรังสีที่มีการระบุไว้สำหรับใช้ในการแพร่กระจายกระดูกสร้างกระดูก Strontium- 89 ทางเคมีคล้ายกับแคลเซียม บรรเทาอาการปวดใด ๆ ของสารเหล่านี้คาดว่าอาจจะเป็นเวลาหลายสัปดาห์หลังจากที่การบริหารและอาจนานถึง16 สัปดาห์สำหรับผู้ป่วยบางราย ประจำสัปดาห์ของเกล็ดเลือดและจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาวตรวจสอบสำหรับแปดสัปดาห์เป็นสิ่งจำเป็นเพราะประกอบการปราบปรามไขกระดูก(แลง et al, 1991;. Resche et al, 1997;.. Serafini, et al, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

radiopharmaceuticals
radiopharmaceuticals เป็นทางเลือกในการรักษาด้วยรังสี
สนามกว้าง เมื่อเทียบกับรังสีแสงจากภายนอก รังสีนิวเคลียร์
มีความกระชับน้อยลงในส่งมอบปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของรังสี
และ dose ส่งมอบกว่าระยะเวลานานของเวลา .
ข้อดีของ radiopharmaceuticals รวมถึงความเป็นพิษน้อยกว่า
ความสะดวกในการบริหารจัดการ และประสิทธิภาพที่เว็บไซต์ลาม
ซับคลินิเคิล( hosain &สเปนเซอร์ , 1992 ) อย่างไรก็ตาม ความต้องการ
ระยะเวลาการแยกและลดคาดการณ์ในเม็ดเลือดขาวเกล็ดเลือดและ
ผลจากการกระจายของรังสี
ในไขกระดูก . กระดูกการปราบปรามสามารถ จำกัด การใช้ยาเคมีบำบัดเพิ่มเติม

หรือรังสีรักษา ผู้ป่วยบางราย ( 10% - 20% ) อาจสร้างความเจ็บปวด " พลุ " ในไม่ช้า
หลังจากบริหาร เมอร์เทน รี้ด พอร์เตอร์& powe , 1992 ;
osterling Fuks , ลี & Scher , 1997 ) นี้ชั่วคราวเพิ่ม
ปวดกระดูก เกิดจากเปลวไฟที่ปรากฏการณ์ของการตอบสนอง
เนื้องอกมักจะหายไปภายใน 48 ชั่วโมง และสามารถจัดการกับการเพิ่มขึ้นชั่วคราวใน
บำบัดความเจ็บปวด ( ซิลเวอร์สไตน์
, 1993 ) เพราะเรื่องนี้เปลวไฟปรากฏการณ์ radiopharmaceuticals
เป็น contraindicated ในผู้ป่วยที่เสี่ยงต่อไขสันหลัง
การบีบอัดกระดูกเฉพาะไอโซโทป strontium-89 และ samarium153 -
lexidronam เป็น radiopharmaceutical สาร
) สำหรับใช้ในการแพร่กระจายกระดูก osteoblastic . สตรอนเชียม -
89 ทางเคมีคล้ายคลึงกับแคลเซียม บรรเทาอาการปวดใด ๆที่ตัวแทนเหล่านี้อาจจะคาด

หลายสัปดาห์หลังจากการบริหาร และอาจนานถึง 16 สัปดาห์ สำหรับผู้ป่วยบางคน รายสัปดาห์
เกล็ดเลือดและเม็ดเลือดขาวและการตรวจสอบสำหรับแปดสัปดาห์
จำเป็นเพราะประกอบไขกระดูกปราบปราม
( เหลียง et al . , 1991 ; resche et al . , 1997 ;
serafini et al . , 1998 )