Naylor (2003) then categorizes offe

Naylor (2003) then categorizes offenses like money laundering and tax evasion as secondary
crimes that are derived from or are inherent to the three basic categories of profit-driven crime.
Consideration of such taxonomies may help research and anti-fraud professionals clarify their
approach to fraud detection and deterrence. Accounting research traditionally uses the fraud triangle
to describe all types of fraud (e.g., management fraud, embezzlement, bribery). Naylor’s research
can help accounting researchers rethink the ‘‘one-size-fits-all’’ approach accounting researchers
have taken with respect to the fraud triangle (Naylor 2003). For example, to make the fraud triangle
relevant to financial reporting fraud, Cressey’s (1953) original ‘‘non-shareable problem’’ has been
converted to ‘‘incentives.’’ It is possible that the incentives for a perpetrator to commit financial
reporting fraud are less direct and more organizationally oriented than the monetary benefits
originally envisioned by Cressey’s (1953) model, which was focused on theft of cash by deception.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Naylor (2003) จัดประเภทความผิดด้านการฟอกเงินและเลี่ยงภาษีแล้วเป็นรองอาชญากรรมที่ได้รับมาจาก หรือโดยธรรมชาติเพื่อขับเคลื่อนกำไรอาชญากรรมพื้นฐานประเภทสามพิจารณาจำแนกประเภทดังกล่าวอาจช่วยวิจัย และชี้แจงผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อต้านทุจริตของพวกเขาวิธีการตรวจสอบทุจริตและคน บัญชีงานวิจัยแบบดั้งเดิมใช้สามเหลี่ยมฉ้อโกงอธิบายชนิดทั้งหมดของการฉ้อโกง (เช่น จัดการฉ้อโกง ยักยอก ติดสินบน) วิจัยของ Naylorสามารถช่วยให้นักวิจัยบัญชี rethink วิจัยบัญชีวิธี '' one-size-fits-all''ได้กับสามเหลี่ยมทุจริต (Naylor 2003) ตัวอย่าง การทำให้สามเหลี่ยมฉ้อโกงเกี่ยวข้องกับการทุจริตรายงานทางการเงิน ของ Cressey (1953) เดิม ''ไม่สามารถใช้ร่วมกันปัญหา '' ได้รับการแปลงเป็น ''จูง '' เป็นไปได้ที่สิ่งจูงใจสำหรับติงสการยอมรับทางการเงินรายงานทุจริตจะตรงน้อยและอื่น ๆ organizationally เน้นมากกว่าผลประโยชน์ทางการเงินตอนแรก จินตนาการของ Cressey (1953) รุ่น ซึ่งมุ่งเน้นในการขโมยเงิน โดยการหลอกลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนย์เลอร์ (2003)
จากนั้นแบ่งความผิดเช่นการฟอกเงินและการหลีกเลี่ยงภาษีเป็นรองอาชญากรรมที่จะได้มาจากหรือมีอยู่สามประเภทพื้นฐานของอาชญากรรมผลกำไร.
พิจารณา taxonomies
ดังกล่าวอาจช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยและการป้องกันการทุจริตชี้แจงของพวกเขาวิธีการที่ตรวจสอบการทุจริตและการป้องปราม การวิจัยการบัญชีแบบดั้งเดิมที่ใช้สามเหลี่ยมการทุจริตที่จะอธิบายทุกประเภทของการทุจริต (เช่นการทุจริตการจัดการการทุจริตติดสินบน)
วิจัยเนย์เลอร์ของสามารถช่วยให้นักวิจัยคิดเป็นคิดใหม่ '' หนึ่งขนาดเหมาะกับทุก '' นักวิจัยวิธีการบัญชีมีการดำเนินการที่เกี่ยวกับการทุจริตสามเหลี่ยม(เนย์เลอร์ 2003) ยกตัวอย่างเช่นที่จะทำให้รูปสามเหลี่ยมการทุจริตที่เกี่ยวข้องกับการทุจริตการรายงานทางการเงิน Cressey ของ (1953) เดิม '' ปัญหาที่ไม่ได้ร่วมกัน '' ได้รับการแปลงเป็น'' แรงจูงใจ. '' เป็นไปได้ว่าแรงจูงใจในการกระทำผิดในการกระทำทางการเงินการรายงานการทุจริตจะน้อยโดยตรงและองค์กรที่มุ่งเน้นมากขึ้นกว่าผลประโยชน์ทางการเงินจินตนาการสร้างสรรค์โดย Cressey ของ (1953) รุ่นซึ่งได้รับการมุ่งเน้นไปที่การขโมยของเงินสดโดยการหลอกลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนย์เลอร์ ( 2003 ) แล้วกำหนดความผิด เช่น การฟอกเงิน และการหลีกเลี่ยงภาษีเป็นคดีรอง
ที่มาจากหรือที่แท้จริงกับสามประเภทพื้นฐานของกำไรขับเคลื่อนอาชญากรรม
พิจารณาส่วนประกอบดังกล่าวอาจช่วยให้การวิจัยและผู้เชี่ยวชาญต่อต้านการทุจริตชี้แจงแนวทางของพวกเขา
การตรวจจับการฉ้อโกงและการป้องปราม . การวิจัยทางการบัญชีแบบดั้งเดิมใช้สามเหลี่ยม
ฉ้อโกงอธิบายชนิดของการทุจริต เช่น การทุจริต การฉ้อฉล การติดสินบน ) เนย์เลอร์การวิจัย
ช่วยบัญชีนักวิจัยคิดใหม่ ' 'one-size-fits-all ' ' วิธีการบัญชีนักวิจัย
ถ่ายด้วยความเคารพต่อการทุจริตสามเหลี่ยม ( เนย์เลอร์ 2003 ) ตัวอย่างเช่น การทำทุจริตฉ้อโกงสามเหลี่ยม
ที่เกี่ยวข้องกับการรายงานทางการเงินที่ตั้ง ( 1953 ) เดิม 'non-shareable ' ปัญหา ' ' ได้เป็น ' 'incentives
' ' เป็นไปได้ว่าแรงจูงใจของผู้กระทําผิดยอมรับการรายงานการทุจริตทางการเงินโดยตรง และยิ่งน้อยลง

organizationally มุ่งเน้นผลประโยชน์ทางการเงินมากกว่าเดิม envisioned โดยที่ตั้ง ( 1953 ) รุ่นที่เน้นขโมยของ เงินสดโดยการหลอกลวง