Neo-Dada is a minor audio and visua

Neo-Dada is a minor audio and visual art movement that has similarities in method or intent to earlier Dada artwork. While it revived some of the objectives of dada, it put "emphasis on the importance of the work of art produced rather than on the concept generating the work".[1] It is the foundation of Fluxus, Pop Art and Nouveau réalisme.[2] Neo-Dada is exemplified by its use of modern materials, popular imagery, and absurdist contrast. It also patently denies traditional concepts of aesthetics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นีโอ-Dada เป็นรองเสียงและความเคลื่อนไหวของทัศนศิลป์ที่มีความเหมือนกันในวิธีการหรือเพื่องานศิลปะ Dada ก่อนหน้า ในขณะที่ฟื้นฟูบางส่วนของวัตถุประสงค์ของ dada ใส่ "เน้นความสำคัญของศิลปะของงานที่ผลิต มากกว่าแนวคิดสร้างงาน" [1] เป็นรากฐานของ réalisme Fluxus ป็อปอาร์ต และนูโว [2] Dada นีโอเป็น exemplified โดยใช้วัสดุที่ทันสมัย ภาพถ่ายยอดนิยม และความคมชัดมา นอกจากนี้มันยังเหตุปฏิเสธแนวคิดดั้งเดิมของสุนทรียศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Neo-Dada เป็นเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ และการเคลื่อนไหวของภาพศิลปะที่มีความคล้ายคลึงกันในวิธีการหรือเจตนาที่จะ Dada ศิลปะก่อนหน้านี้ ในขณะที่มันฟื้นขึ้นมาบางส่วนของวัตถุประสงค์ของ Dada ก็ใส่ "เน้นความสำคัญของงานศิลปะที่ผลิตมากกว่าในแนวคิดการสร้างงาน". [1] มันเป็นรากฐานของ Fluxus ศิลปะป๊อปและนูโวréalismeได้. [ 2] Neo-Dada เป็นตัวอย่างโดยการใช้งานของวัสดุที่ทันสมัย​​, ภาพที่ได้รับความนิยมและความคมชัด absurdist นอกจากนี้ยังยะปฏิเสธแนวความคิดดั้งเดิมของความสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นีโอดาด้าเป็นผู้เยาว์ ภาพและเสียง ศิลปะเคลื่อนไหวที่มีความคล้ายคลึงกันในวิธีการหรือเจตนาก่อนหน้านี้ ดาด้า งานศิลปะ ในขณะที่มันได้รับบางส่วนของวัตถุประสงค์ของดาด้าก็ใส่ " เน้นความสำคัญของงานศิลปะที่ผลิตมากกว่าในแนวคิดการสร้างผลงาน " . [ 1 ] มันเป็นรากฐานของฟลัคซุส , ศิลปะป๊อปและลัทธิสัจนิยมใหม่ .[ 2 ] นีโอดาด้าเป็น exemplified โดยการใช้วัสดุสมัยใหม่ที่นิยม absurdist ภาพและความคมชัด นอกจากนี้ยังเห็น ปฏิเสธแนวคิดดั้งเดิมของสุนทรียศาสตร์