when we arrived before day at the i

when we arrived before day at the inn where the mail stopped, which was not the inn where my friend the waiter lived, I was shown up to a nice little bedroom, with DOLPHIN painted on the door. Very cold I was, I know, notwithstanding the hot tea they had given me before a large fire downstairs; and very glad I was to turn into the Dolphin’s bed, pull the Dolphin’s blankets round my head, and go to sleep.
Mr. Barkis the carrier was to call for me in the morning at nine o’clock. I got up at eight, a little giddy from the shortness of my night’s rest, and was ready for him before the appointed time. He received me exactly as if not five minutes had elapsed since we were last together, and I had only been into the hotel to get change for sixpence, or something of that sort.
As soon as I and my box were in the cart, and the carrier seated, the lazy horse walked away with us all at his accustomed pace.
‘You look very well, Mr. Barkis,’ I said, thinking he would like to know it.
Mr. Barkis rubbed his cheek with his cuff, and then looked at his cuff as if he expected to find some of the bloom upon it; but made no other acknowledgement of the compliment.
‘I gave your message, Mr. Barkis,’ I said: ‘I wrote to Peggotty.’
‘Ah!’ said Mr. Barkis.
Mr. Barkis seemed gruff, and answered drily.
‘Wasn’t it right, Mr. Barkis?’ I asked, after a little hesitation.
‘Why, no,’ said Mr. Barkis.
‘Not the message?’
‘The message was right enough, perhaps,’ said Mr. Barkis; ‘but it come to an end there.’
Not understanding what he meant, I repeated inquisitively: ‘Came to an end, Mr. Barkis?’
‘Nothing come of it,’ he explained, looking at me sideways. ‘No answer.’
‘There was an answer expected, was there, Mr. Barkis?’ said I, opening my eyes. For this was a new light to me.
‘When a man says he’s willin’,’ said Mr. Barkis, turning his glance slowly on me again, ‘it’s as much as to say, that man’s a-waitin’ for a answer.’
‘Well, Mr. Barkis?’
‘Well,’ said Mr. Barkis, carrying his eyes back to his horse’s ears; ‘that man’s been a-waitin’ for a answer ever since.’
‘Have you told her so, Mr. Barkis?’
‘No — no,’ growled Mr. Barkis, reflecting about it. ‘I ain’t got no call to go and tell her so. I never said six words to her myself, I ain’t a-goin’ to tell her so.’
‘Would you like me to do it, Mr. Barkis?’ said I, doubtfully. ‘You might tell her, if you would,’ said Mr. Barkis, with another slow look at me, ‘that Barkis was a-waitin’ for a answer. Says you - what name is it?’
‘Her name?’
‘Ah!’ said Mr. Barkis, with a nod of his head.
‘Peggotty.’
‘Chrisen name? Or nat’ral name?’ said Mr. Barkis.
‘Oh, it’s not her Christian name. Her Christian name is Clara.’
‘Is it though?’ said Mr. Barkis.
He seemed to find an immense fund of reflection in this circumstance, and sat pondering and inwardly whistling for some time.
‘Well!’ he resumed at length. ‘Says you, “Peggotty! Barkis is waitin’ for a answer.” Says she, perhaps, “Answer to what?” Says you, “To what I told you.” “What is that?” says she. “Barkis is willin’,” says you.’
This extremely artful suggestion Mr. Barkis accompanied with a nudge of his elbow that gave me quite a stitch in my side. After that, he slouched over his horse in his usual manner; and made no other reference to the subject except, half an hour afterwards, taking a piece of chalk from his pocket, and writing up, inside the tilt of the cart, ‘Clara Peggotty’ — apparently as a private memorandum.
Ah, what a strange feeling it was to be going home when it was not home, and to find that every object I looked at, reminded me of the happy old home, which was like a dream I could never dream again! The days when my mother and I and Peggotty were all in all to one another, and there was no one to come between us, rose up before me so sorrowfully on the road, that I am not sure I was glad to be there — not sure but that I would rather have remained away, and forgotten it in Steerforth’s company. But there I was; and soon I was at our house, where the bare old elm-trees wrung their many hands in the bleak wintry air, and shreds of the old rooks’-nests drifted away upon the wind.
The carrier put my box down at the garden-gate, and left me. I walked along the path towards the house, glancing at the windows, and fearing at every step to see Mr. Murdstone or Miss Murdstone lowering out of one of them. No face appeared, however; and being come to the house, and knowing how to open the doo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเรามาถึงก่อนวันอินน์ที่ไปรษณีย์หยุด ไม่อินน์ที่เสิร์ฟเพื่อนของฉันอาศัยอยู่ ฉันที่แสดงค่าให้ห้องนอนน้อยดี กับโลมาทาสีประตู อาหารผม ฉันรู้ อย่างไรก็ตามชาร้อนที่พวกเขามีให้ฉันก่อนไฟไหม้ขนาดใหญ่ชั้นล่าง และดีใจมากที่ได้เปิดเตียงของปลาโลมา ดึงผ้าห่มของโลมารอบศีรษะ ไปนอน
นาย Barkis เป็นผู้ขนส่งเรียกฉันเช้าที่เก้าโมง มีค่าที่แปด giddy น้อยจากหายใจไม่ออกที่เหลือของคืนของฉัน และไม่พร้อมสำหรับเขาก่อนเวลาพัก เขารับผมว่าเป็นถ้าไม่ห้านาทีก็ผ่านไปนับตั้งแต่เราได้สุดท้ายเข้าด้วยกัน และผมเพียงเคยเข้าโรงแรมไปเปลี่ยน sixpence หรือสิ่ง ของที่เรียงกัน
เป็นกล่องของฉันและฉันอยู่ในรถเข็น และบริษัทขนส่งนั่ง ม้าขี้เกียจเดินไปกับเราทั้งหมดที่เขาคุ้นเคยก้าว
'คุณดูดี นาย Barkis ผมพูด คิดอยากจะรู้มัน
Barkis นาย rubbed แก้มของเขากับวางของเขา แล้ว มองที่วางของเขาว่าเขาต้องค้นหาบางบานไว้ แต่ไม่ยอมรับอื่น ๆ ของบริการที่ทำ
'ฉันได้ข้อความของคุณ นาย Barkis ฉันกล่าวว่า: "ฉันเขียนเพื่อ Peggotty '
'Ah ' กล่าวนาย Barkis
Barkis นายดูเหมือนลักษณะ และตอบ drily
'Wasn ทีมันขวา นาย Barkis ?' ถาม หลังจากลังเลเล็กน้อย.
' ทำไม ไม่ กล่าวว่า นาย Barkis.
'ไม่ข้อความ '
'ข้อถูกมาก บางที กล่าวว่า นาย Barkis 'แต่มาถึงสิ้นสุด'
ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาตั้งใจ ฉันซ้ำ inquisitively: 'มาสิ้นสุด นาย Barkis '
'อะไรมาของ เขาอธิบาย ที่ฉันมองไปด้านข้าง "ไม่มาก"
' มีคำตอบ คาดว่า ถูกนาย Barkis ?' ว่า เปิดตาของฉัน สำหรับนี้ถูกไฟใหม่ไป me.
"เมื่อชายคนหนึ่งกล่าวว่า เขา willin' กล่าวว่า นาย Barkis เปิดคร่าว ๆ ของเขาช้าฉันอีก, ' มันถูกมากกับพูด ผู้ชายคนนั้นของ a-waitin' สำหรับคำตอบที่ '
'ดี นาย Barkis '
'ดี กล่าวว่า นาย Barkis โดยตาของเขากลับไปที่หูของม้าของเขา 'ผู้ชายคนนั้นของได้ที่-waitin' สำหรับคำตอบนับตั้งแต่'
' คุณได้บอกเธอนั้น นาย Barkis ?'
' ไม่ — ไม่ growled นาย Barkis สะท้อนเกี่ยวกับมัน ' Ain't ผมไม่โทรไป และบอกเธอให้ ผมไม่เคยพูดคำที่หกกับเธอเอง ฉัน ain't เป็น-goin' จะบอกเธอให้ '
'คุณต้องการฉันจะทำมัน นาย Barkis' กล่าวว่า doubtfully 'คุณอาจบอกเธอ ถ้าคุณต้องการ กล่าวว่า นาย Barkis ดูช้าอีกที, ' ว่า Barkis ไม่ได้-waitin' สำหรับคำตอบที่ กล่าวว่า คุณ - เป็นชื่ออะไร? "
'ของเธอชื่อ '
'Ah ' กล่าวว่า นาย Barkis ด้วยการพยักหน้าของศีรษะของเขา.
'Peggotty'
' ชื่อ Chrisen หรือชื่อ nat'ral ?' กล่าวว่า นาย Barkis.
'Oh ไม่มีชื่อของเธอคริสเตียน เธอชื่อคริสเตียนเป็นคลารา '
'เป็นว่า ' กล่าวว่า นาย Barkis.
เขาดูเหมือนจะ หากองทุนใหญ่ที่พล็อตในสถานการณ์นี้ และนั่งขบคิด และวิสท์ลิงสองอย่างภายในสำหรับเวลาบาง.
'ดี ' เขาดำเนินต่อยาว ' กล่าวว่า คุณ "Peggotty Barkis เป็น waitin' สำหรับคำตอบ" กล่าวว่า เธอ บางที "คำตอบเพื่ออะไร" กล่าวว่า คุณ "การที่ผมบอกคุณ""นั่นคืออะไร "ว่า เธอ"Barkis เป็น willin' กล่าวว่า คุณ '
แนะนำอย่างมากนี้นาย Barkis พร้อมกับเขยิบของข้อศอกของเขาที่ให้ฉันค่อนข้างตะเข็บด้านของฉัน หลังจากนั้น เขา slouched กว่าม้าของเขาในลักษณะปกติของเขา และอื่น ๆ อ้างอิงหัวข้อยกเว้น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ทำชิ้นส่วนของชอล์กจากกระเป๋าของเขา และเขียน ภายในความลาดเอียงของรถเข็น 'คลารา Peggotty' ซึ่งเห็นได้ชัดเป็นการส่วนตัวบันทึก
Ah สิ่งแปลกรู้สึกมันจะเป็นการไปบ้านเมื่อไม่บ้าน และหาว่า วัตถุทุกฉันมอง reminded ฉันเก่าบ้าน ความสุขที่เหมือนความฝันผมเคยฝันอีก วันที่เมื่อแม่ และผม และ Peggotty ได้ในอีกแบบหนึ่ง ก็ไม่มีใครมา ว่า ฉันไม่แน่ใจผมยินดีจะมีระหว่างเรา กุหลาบขึ้นก่อนฉันให้ด้วยบนถนน — ไม่แน่ใจแต่ว่าผมจะค่อนข้างมียังคงอยู่ และลืมใน Steerforth ของบริษัท แต่ผม มี และเร็ว ๆ นี้ ได้ที่บ้าน ที่เปล่าเก่าเอล์มต้นไม้ wrung มือของพวกเขามากในอากาศ wintry เยือกเย็น และสวยของรุคส์เก่า-รังลอยตามลม
ผู้ขนส่งใส่กล่องของฉันลงที่ประตูสวน และทิ้งฉันไว้ ฉันเดินไปตามเส้นทางไปยังบ้าน ทิวทัศน์ที่หน้าต่าง และโกงในทุกขั้นตอนเพื่อดู Murdstone นายหรือนางสาว Murdstone ลดเหลือพวกเขา หน้าไม่ปรากฏ อย่างไรก็ตาม การมาบ้าน และรู้วิธีการเปิดดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเรามาถึงก่อนวันที่โรงแรมที่จดหมายหยุดซึ่งไม่ได้โรงแรมที่เพื่อนของฉันอาศัยอยู่บริกรที่ผมแสดงให้เห็นถึงห้องนอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีกับ DOLPHIN ทาสีประตู หนาวเย็นมากที่ฉันถูกฉันรู้ว่าแม้จะมีชาร้อนที่พวกเขามีให้ฉันก่อนที่จะเกิดไฟไหม้ขนาดใหญ่ชั้นล่าง และดีใจมากที่ผมจะเปลี่ยนเป็นเตียงโลมาดึงผ้าห่มโลมารอบหัวของฉันและไปนอน
นาย Barkis ผู้ให้บริการที่จะเรียกร้องให้ฉันในตอนเช้าที่ 9:00 ผมได้รับการขึ้นที่แปดน้อยหวิวจากตัวย่อของส่วนที่เหลือคืนและพร้อมแล้วสำหรับเขาก่อนเวลาที่กำหนดไว้ เขาได้รับฉันว่าเป็นถ้าไม่ได้ห้านาทีได้ผ่านไปนับตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันที่ผ่านมาและฉันได้รับเพียง แต่เข้าไปในโรงแรมจะได้รับการเปลี่ยนแปลงสำหรับเพนนีหรือสิ่งที่ของการจัดเรียงที่
ทันทีที่ฉันและกล่องของฉันอยู่ในรถเข็นและ ผู้ให้บริการนั่งม้าขี้เกียจเดินไปกับพวกเราทุกคนที่ก้าวคุ้นเคยของเขา
'คุณดูดีมากนาย Barkis,' ฉันกล่าวว่าคิดว่าเขาอยากจะรู้ว่ามัน
นาย Barkis ลูบแก้มของเขากับข้อมือของเขาแล้วมองไปที่ข้อมือของเขาราวกับว่าเขาคาดว่าจะพบบางส่วนของบานอยู่บนมัน แต่ทำไม่มีการยอมรับอื่น ๆ ของชมเชย
'ฉันให้ข้อความของคุณนาย Barkis,' ฉันกล่าวว่า. ฉันเขียนถึง Peggotty '
'โอ้'! นาย Barkis กล่าวว่า
นาย Barkis ดูเหมือนเสียงแหบและตอบ drily
'เป็นไม่ได้มันขวานาย Barkis? ฉันถามหลังจากที่ลังเลเล็กน้อย
ว่าทำไมไม่มี 'นาย Barkis
'? ไม่ข้อความ'
'ข้อความถูกต้องพอบางที' นาย Barkis กล่าวว่า . แต่มันก็มาถึงจุดจบมี
ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาหมายผมอยากรู้อยากเห็นซ้ำแล้วซ้ำอีก: 'มาถึงจุดสิ้นสุดนาย Barkis?
'ไม่มีอะไรที่มาจากมัน "เขาอธิบายว่ามองมาที่ฉันไปด้านข้าง 'ไม่มีคำตอบ.
'มีคำตอบที่คาดว่าจะได้อยู่ที่นั่นนาย Barkis? บอกว่าผมเปิดตาของฉัน สำหรับเรื่องนี้เป็นแสงใหม่ให้ฉัน
เมื่อคนบอกว่าเขาจัดแจง ',' นาย Barkis เปลี่ยนอย่างรวดเร็วของเขาอย่างช้าๆกับฉันอีกครั้ง 'มันมากที่สุดเท่าที่จะบอกว่าคนที่เป็น-ยมบาลสำหรับคำตอบ '
'? ดีนาย Barkis'
'ดี' นาย Barkis ถือตาของเขากลับไปที่หูม้าของเขาทั้งสิ้น 'คนที่ได้รับ-ยมบาลสำหรับคำตอบนับตั้งแต่'.
'คุณบอกเธอเพื่อให้นาย Barkis?'
'ไม่ - ไม่มี' คำรามนาย Barkis สะท้อนให้เห็นถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้ "ผมไม่ได้โทรไปบอกเธอจึงไม่มี ผมไม่เคยบอกว่าหกคำที่เธอเองก็ไม่ได้เป็น-goin 'ที่จะบอกเธอเพื่อ.
'คุณต้องการฉันจะทำมันนาย Barkis? กล่าวว่าผมหวาดระแวง 'คุณอาจจะบอกเธอถ้าคุณจะ' นาย Barkis อีกด้วยดูช้าที่ผมว่าเป็น Barkis-ยมบาลสำหรับคำตอบ ว่าคุณ - สิ่งที่ชื่อมัน '?
'ชื่อของเธอ?'
'โอ้'! นาย Barkis กล่าวว่าด้วยการพยักหน้าของหัวของเขา
. Peggotty '
ชื่อ Chrisen '? หรือชื่อ nat'ral? นาย Barkis กล่าวว่า
'โอ้ก็ไม่ได้ชื่อคริสเตียนของเธอ ชื่อของเธอคือคริสเตียนคลารา.
'มันว่า? กล่าวว่านาย Barkis
ดูเหมือนว่าเขาจะหากองทุนอันยิ่งใหญ่ของการสะท้อนในกรณีนี้และนั่งขบคิดและผิวปากในใจบางครั้ง
ของดี! เขากลับมาที่ความยาว 'Peggotty ว่าคุณ "! Barkis เป็น waitin 'สำหรับคำตอบ. "กล่าวว่าเธออาจจะเป็น" คำตอบกับสิ่งที่ "ว่าคุณ" สิ่งที่ผมบอกคุณ. "" อะไรคือสิ่งที่ "เธอบอกว่าเธอ "Barkis เป็นจัดแจง", "กล่าวว่าคุณ.
นี้ข้อเสนอแนะเก่งมากนาย Barkis พร้อมกับดุนของข้อศอกของเขาที่ให้ฉันค่อนข้างตะเข็บในด้านของฉัน หลังจากนั้นเขา slouched กว่าม้าของเขาในลักษณะที่ปกติของเขา และทำให้ไม่มีการอ้างอิงอื่น ๆ กับเรื่องยกเว้นครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นการชิ้นส่วนของชอล์กจากกระเป๋าของเขาและการเขียนขึ้นภายในเอียงของรถเข็น 'คลารา Peggotty - เห็นได้ชัดว่าเป็นบันทึกส่วนตัว
อา, สิ่งที่ รู้สึกแปลกมันก็จะไปบ้านเมื่อมันไม่ได้เป็นที่บ้านและพบว่าวัตถุที่ผมมองไปที่ทุกคนทำให้ผมนึกถึงบ้านเก่าที่มีความสุขซึ่งเป็นเหมือนความฝันของผมไม่เคยฝันอีกครั้ง เมื่อวันที่แม่และฉันและ Peggotty ของฉันได้ในทุกที่คนอื่นและมีผู้หญิงคนหนึ่งที่จะมาระหว่างเราไม่ลุกขึ้นก่อนที่จะฉันเพื่อให้เศร้าบนถนนที่ผมไม่แน่ใจว่าผมดีใจที่จะมี - ไม่ได้ แน่ใจ แต่ที่ผมค่อนข้างจะยังคงออกไปและลืมใน บริษัท ของ Steerforth แต่มีผม; และเร็ว ๆ นี้ผมอยู่ที่บ้านที่เปลือยเก่าเอล์มต้นไม้บิดหลายมือของพวกเขาในอากาศหนาวเยือกเย็นและชิ้นเล็กชิ้นน้อยของ rooks' รังเก่าลอยไปตามลมของเรา
ให้บริการใส่กล่องของฉันลงที่สวน ประตูและทิ้งฉัน ผมเดินไปตามเส้นทางที่มีต่อบ้าน glancing ที่หน้าต่างและกลัวในทุกขั้นตอนที่จะเห็นนาย Murdstone หรือนางสาว Murdstone ลดออกมาจากหนึ่งในพวกเขา ไม่มีใบหน้าปรากฏอย่างไรก็ตาม และเป็นที่มาที่บ้านและรู้วิธีการเปิด Doo

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพวกเรามาถึงก่อนวันที่ Inn ที่ไปรษณีย์หยุด ซึ่งไม่ใช่โรงแรมที่เพื่อนบ๋อยอยู่ ผมก็แสดงถึงห้องนอนเล็ก ๆน้อย ๆที่ดีกับโลมาลายบนประตู หนาวมาก ผมก็รู้ แต่ชาร้อนที่พวกเขามีให้ฉันก่อนที่ไฟขนาดใหญ่ที่ชั้นล่าง และดีใจมาก ผมก็จะกลายเป็นที่นอนของโลมา ดึงผ้าห่มของโลมารอบหัวและไปนอน .
คุณบาร์กิส ผู้ให้บริการก็จะโทรหาฉันในตอนเช้า เก้าโมง ฉันตื่นนอนเวลาแปด เวียนหัวเล็กน้อย จากการเป็นคืนของฉันหยุดพักและพร้อมสำหรับเขา ก่อนที่จะกำหนดเวลา ที่เขาได้รับมาว่าถ้าไม่ถึงห้านาทีผ่านไป ตั้งแต่เราเจอกันครั้งสุดท้าย และฉันก็แค่เป็นโรงแรมที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงสำหรับเพนนี หรืออะไรของการจัดเรียงที่ .
ทันทีที่ฉันและกล่องของฉันอยู่ในรถ และผู้ให้บริการนั่งม้าขี้เกียจเดินออกไปกับพวกเราทั้งหมดที่เขาคุ้นเคยก้าว .
คุณดูดีมาก คุณบาร์กิส ' ผมพูด คิดว่า เขาต้องการรู้ว่า คุณบาร์กิส ลูบแก้ม
กับข้อมือของเขา แล้วมอง ที่ข้อมือของเขาเป็นถ้าเขาคาดหวังที่จะพบบางส่วนของบานอยู่บนมัน แต่ไม่มีการอื่น ๆของชม
.ฉันได้ข้อความของคุณ คุณบาร์กิส , ' ฉันกล่าวว่า ' ผมเขียนถึง peggotty '
'ah ! ' นายบาร์กิส .
คุณบาร์กิสดูเหมือนหยาบคาย และตอบ drily .
'wasn มั้ย คุณบาร์กิส ' ฉันถาม หลังจากที่ลังเลเล็กน้อย
'why ไม่มี ' นายบาร์กิส .
'not ข้อความ '
" ข้อความถูกพอ บางที ' นายบาร์กิส ' แต่มันมาสิ้นสุดที่นี่ . '
ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงผมทวนคำอย่างอยากรู้อยากเห็น " ก็จบ คุณบาร์กิส '
'nothing นะ ' เขาอธิบาย มองด้านข้าง ' ไม่ตอบ '
มันอาจเป็นคำตอบที่คาดหวัง มี นายบาร์กิส ' ฉันเปิดตาของฉัน นี้คือจุดใหม่ให้ฉัน .
เมื่อผู้ชายบอกว่าเขาจะเป็นเจ้าของ ' ' นายบาร์กิส หันไปเหลือบมองเขาอย่างช้าๆ ฉันอีกครั้ง มันให้มากที่สุดเท่าที่จะพูดa-waitin ชายคนนั้น ' คำตอบ '
'well คุณบาร์กิส '
'well ' นายบาร์กิส แบกตาของเขากลับม้าหู ' ที่ชายถูก a-waitin ' คำตอบตั้งแต่ '
'have คุณบอกเธอแบบนี้ คุณบาร์กิส '
' ไม่ ' ร้องโดย บาร์กิส ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ' ผมไม่ได้โทรไปบอกเธอแล้ว ผมไม่เคยบอกว่าหกคำพูดตัวเองฉันไม่ a-goin ' บอกเธอ '
'would คุณเหมือนที่ผมทำ คุณบาร์กิส ' ผมอย่างสงสัย . คุณอาจจะบอกเธอ ถ้าคุณจะ ' นายบาร์กิส กับอีกคนดูช้าที่ฉัน ' ถูก a-waitin บาร์กิส เพื่อตอบ บอกว่าเธอชื่ออะไร '
ชื่อ 'her ? '
'ah ! ' นายบาร์กิส กับการพยักหน้าของหัวหน้าของเขา 'peggotty ชื่อ

' 'chrisen ? หรือชื่อ nat'ral ? ' นายบาร์กิส .
' โอไม่ใช่ชื่อคริสเตียนของเธอ ชื่อคริสเตียนของเธอคือ คลาร่า '
'is เหมือนกัน ' นายบาร์กิส .
ดูเหมือนเขาจะหาทุนมหาศาลของการสะท้อนในสถานการณ์นี้และนั่งขบคิดอยู่ในใจ . . และบางครั้ง 'well
! เขากลับมาที่ความยาว ' บอกว่า " peggotty ! บาร์กิส จะรอคำตอบ " บอกว่า บางที " ตอบอะไร ? " บอกว่า " สิ่งที่ผมบอกคุณ" นั่นอะไรน่ะ ? " เธอบอกว่า . " บาร์กิส ก็จะเป็นเจ้าของ " ว่าคุณ '
นี้แสนเก่งคำแนะนำคุณบาร์กิส พร้อมกับถองข้อศอกของเขาที่ให้ฉันค่อนข้างเย็บในด้าน หลังจากนั้น เขาโก่งกว่าม้าของเขาในลักษณะปกติของเขา และทำให้ไม่มีการอ้างอิงถึงวิชา ยกเว้น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เอาชิ้นส่วนของชอล์กจากกระเป๋าของเขาและเขียนขึ้นภายในเอียงรถเข็น ' คลาร่า peggotty ' - เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนบุคคล . .
อ๊ะ ความรู้สึกแปลกๆก็ต้องกลับบ้านเมื่อมันไม่ได้กลับบ้าน และพบว่า ทุก ๆสิ่งที่ฉันมอง ทำให้ผมนึกถึงบ้านหลังเก่ามีความสุข ซึ่งเป็นเหมือนความฝันที่ผมเคยฝันอีกครั้ง ! ตอนที่แม่ของฉันและฉัน และ peggotty อยู่ทั้งหมดเพื่อกันและกันและก็ไม่มีใครมาแทรกระหว่างเรา ลุกขึ้นก่อนฉันเศร้าโศกบนถนนนั้น ผมไม่แน่ใจว่าผมดีใจที่มี - แต่ไม่แน่ใจว่าผมจะยังคงไป และลืมมันใน บริษัท steerforth . แต่ตอนนั้น และเร็ว ๆนี้ผมอยู่ที่บ้านของเราที่เปลือยเก่าต้นเอมบีบมือของมากมายในอากาศหนาวเยือกเย็นและ shreds เก่าของ Rooks ' - รังลอยไปตามลม .
ผู้ให้บริการใส่กล่องลงไปที่ประตูสวน และทิ้งฉันไว้ ฉันเดินไปตามเส้นทางสู่บ้าน , glancing ที่หน้าต่างและเกรงกลัวในทุกขั้นตอน เพื่อที่จะพบคุณ murdstone หรือพลาด murdstone ลดออกมาจากพวกเขา ไม่มีหน้าที่ปรากฏ อย่างไรก็ตาม และการมาที่บ้าน และรู้วิธีที่จะเปิดดู