Where would modern society be witho

Where would modern society be without advertising? Individual advertisers might think they are just trying to sell a particular product but advertising as a whole sells us an entire lifestyle. If it weren't for advertising the whole of society would be quite different. The economy, for instance, would be plunged into a crisis without the adverts and all the publicity that fuel our desire for limitless consumption.

As John Berger observed in his book "Ways of Seeing", all advertising conveys the same simple message: my life will be richer, more fulfilling once I make the next crucial purchase. Adverts persuade us with their images of others who have apparently been transformed and are, as a result, enviable. The purpose is to make me marginally dissatisfied with my life - not with the life of society, just with my individual life. I am supposed to imagine myself transformed after the purchase into an object of envy for others - an envy which will then give me back my love of myself.

The prevalence of this social envy is a necessary condition if advertising is to have any hold on us whatsoever. Only if we have got into the habit of comparing ourselves with others and finding ourselves lacking, will we fall prey to the power of advertising.

While fanning the flames of our envy advertising keeps us preoccupied with ourselves, our houses, our cars, our holidays and the endless line of new electronic gadgets that suddenly seem indispensable. Tensions in society and problems in the rest of the world, if attended to at all, quickly fade into the background. They are certainly nothing to get particularly worked up about. After all, there can't be any winners without losers. That's life.

Furthermore, together with the holy rituals of shopping (people get dressed up now to go shopping in the way that they only used to get dressed up when they went to church) advertising is one of the ways in which we are quietly persuaded that our society is the best of all possible worlds (or at least so good that it is not worth campaigning for any fundamental changes). Adverts implicitly tell us to get off our fat arses and do some shopping, and the idea that the shelves of the shops are full of the latest products is indeed one of the most effective ways in which contemporary society gets its legitimation.

People like John Berger are also not entirely over the moon about the impact that advertising and shopping have on the value of political freedom. Freedom is supposed to be the highest value in our societies, but in the age of the consumer that freedom is all too readily identified with the freedom to choose between Pepsi and Coke, McDonald's and Kentucky Fried Chicken, Toyota and Ford, and people lose interest in the various political freedoms and our ability to participate in the process of exercising democratic control. There are lots of criticisms that could be made of modern democracies, but no one is going to pay much attention to them if they are more interested in becoming happy shoppers.

In all these ways advertising helps to keep the whole socio-economic show on the road. We are rarely aware of this because we are too busy working to earn the money to pay for the objects of our dreams - dreams that play on the screen of our mind like the little clips of film we see in the commercial breaks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สังคมสมัยใหม่จะไม่โฆษณาหรือไม่ ผู้ลงโฆษณาแต่ละตัวอาจคิดว่า พวกเขาเพียงพยายามขายผลิตภัณฑ์เฉพาะแต่โฆษณาเป็นทั้งขายวิถีชีวิตทั้งการ ถ้าไม่ได้การโฆษณาทั้งหมดของสังคม จะแตกต่างกันมาก เศรษฐกิจ เช่น จะถูกลดลงเป็นวิกฤตโดยการโฆษณาและประชาสัมพันธ์ทั้งหมดที่ความปรารถนาของเราเบื่อใช้เชื้อเพลิงขณะที่จอห์นเบอร์เกอร์สังเกตในหนังสือของเขา "วิธีการดู" โฆษณาทั้งหมดต้องสื่อข้อความอย่างเดียวกัน: ชีวิตจะดีขึ้น ฉันตอบสนองมากขึ้นเมื่อทำการซื้อสำคัญถัดไป โฆษณาชักชวนเรากับรูปภาพของผู้อื่นที่เห็นได้ชัดได้อย่างหลากหลาย และ มี ดัง นั่ง วัตถุประสงค์จะทำให้ฉันไม่พอดีกับชีวิตของฉัน - ไม่มีชีวิตสังคม เพียงแค่มีชีวิตแต่ละ ฉันควรสมมติตัวแปรหลังจากการซื้อลงในวัตถุของ envy คน - envy ซึ่งจะแล้วให้ผมกลับรักของตัวเองความชุกของ envy นี้สังคมเป็นเงื่อนไขจำเป็นว่าโฆษณาต้องการเราเลย เมื่อเราได้เป็นนิสัยของการเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น และค้นหาตนเองขาด จะเราอยู่กลุ่มเป้าหมายกำลังของการโฆษณาในขณะที่แฟนนิงเปลวไฟของการโฆษณา envy ของเราเพื่อให้เรามัวแต่ตนเอง บ้าน รถยนต์ของเรา วันหยุดของเรา และสิ้นสุดบรรทัดของโปรแกรมเบ็ดเตล็ดอิเล็กทรอนิกส์ใหม่ที่ก็ดูเหมือนขาดไม่ได้ ปัญหาในส่วนเหลือของโลก และความตึงเครียดในสังคมถ้าเรียบร้อยดีเลย อย่างรวดเร็วตกเป็นพื้นหลัง พวกเขาได้แน่นอนไม่ได้ทำโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าเกี่ยวกับ หลังจากทั้งหมด ไม่มีผู้ได้รับรางวัลใด ๆ โดย losers ที่มีชีวิตนอกจากนี้ กับพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์แหล่งช็อปปิ้ง (คนแต่งตัวขึ้นตอนนี้ไปซื้อของในแบบที่พวกเขาใช้การแต่งตัวขึ้นเมื่อพวกเขาไปโบสถ์) โฆษณาเป็นหนึ่งในวิธีที่เราจะเงียบ ๆ เกลี้ยกล่อมว่าสังคมของเราดีสุดของโลกเป็นไปได้ทั้งหมด (หรือน้อยดีจะไม่คุ้มค่าสำหรับการเปลี่ยนแปลงพื้นฐาน campaigning) โฆษณานัยบอกไป arses ของไขมัน และทำการช้อปปิ้ง และความคิดชั้นวางของร้านค้าทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ใหม่ล่าสุดเป็นหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดซึ่งสังคมร่วมสมัยได้รับ legitimation ของคนชอบจอห์นเบอร์เกอร์ได้ยังไม่ มีพระจันทร์เกี่ยวกับผลกระทบที่โฆษณา และซื้อสินค้าได้ในมูลค่าของเสรีภาพทางการเมือง อิสระควรจะเป็นค่าสูงสุดในสังคมของเรา แต่ในยุคของผู้บริโภค ที่เป็นอิสระทั้งหมดเกินไปพร้อมระบุ มีอิสระในการเลือกระหว่างแป๊ปซี่โค้ก แมคโดนัลด์ และ ไก่ทอดเคนตั๊กกี้ โตโยต้า และฟอร์ด และผู้สนใจในเสรีภาพทางการเมืองต่าง ๆ และความสามารถในการมีส่วนร่วมในกระบวนการออกกำลังกายควบคุมประชาธิปไตยของเราเสีย มีวิจารณ์ที่สามารถทำของเหมือน ๆ ที่ทันสมัยมากมาย แต่ไม่มีใครจะสนใจมากไปถ้าพวกเขามีความสนใจในการเป็น นักช็อปที่มีความสุขวิธีเหล่านี้ โฆษณาช่วยให้การแสดงทั้งสังคมเศรษฐกิจบนถนน เราจะไม่ค่อยระวังเรื่องนี้เนื่องจากเราจะไม่ทำงานหาเงินจ่ายสำหรับวัตถุของเราความฝัน - ความฝันที่เล่นบนหน้าจอของจิตใจของเราเช่นคลิปน้อยฟิล์มที่เราเห็นในการแบ่งเพื่อการค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่สังคมสมัยใหม่จะไม่มีโฆษณา? โฆษณาที่บุคคลอาจจะคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงการพยายามที่จะขายสินค้าเฉพาะ แต่การโฆษณาโดยรวมขายเราดำเนินชีวิตทั้งหมด ถ้ามันไม่ได้สำหรับการโฆษณาทั้งของสังคมจะแตกต่างกันมาก . เศรษฐกิจตัวอย่างเช่นจะต้องกระโจนเข้าสู่วิกฤตโดยไม่ต้องโฆษณาและประชาสัมพันธ์ทั้งหมดที่เชื้อเพลิงความปรารถนาของเราสำหรับการบริโภคที่ไร้ขีด จำกัดในฐานะที่เป็นจอห์นเบอร์เกอร์ตั้งข้อสังเกตในหนังสือของเขา "วิธีการเห็น" โฆษณาทั้งหมดบ่งบอกถึงข้อความง่ายๆเดียวกัน: ชีวิตของฉัน จะยิ่งขึ้นการตอบสนองมากขึ้นเมื่อฉันจะทำให้การซื้อที่สำคัญต่อไป โฆษณาชักชวนให้เรามีภาพของพวกเขาคนอื่น ๆ ที่ได้รับการเห็นได้ชัดและกลายเป็นเป็นผลที่น่าอิจฉา มีวัตถุประสงค์ที่จะทำให้ฉันเล็กน้อยไม่พอใจกับชีวิตของฉัน - ไม่กับชีวิตของสังคมเพียงกับชีวิตของแต่ละบุคคลของฉัน ฉันควรจะจินตนาการว่าตัวเองเปลี่ยนไปหลังจากที่ซื้อเป็นวัตถุของความอิจฉาสำหรับคนอื่น ๆ -. อิจฉาซึ่งจะให้ฉันรักของฉันกลับมาของตัวเองความชุกของความอิจฉาสังคมนี้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็นหากการโฆษณาคือการมีการระงับการใด ๆ เกี่ยวกับเรา ใด ๆ เฉพาะในกรณีที่เราได้มีเป็นนิสัยของการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ๆ และการค้นหาตัวเองขาดเราจะตกเหยื่อเพื่ออำนาจของการโฆษณา. ในขณะที่พัดเปลวไฟของการโฆษณาที่อิจฉาของเราช่วยให้เราหมกมุ่นกับตัวเองบ้านของเรารถของเราวันหยุดของเรา และสายไม่มีที่สิ้นสุดของ gadgets อิเล็กทรอนิกส์ใหม่ที่จู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะขาดไม่ได้ ความตึงเครียดในสังคมและปัญหาในส่วนที่เหลือของโลกถ้าได้เข้าร่วมในการที่ทุกคนได้อย่างรวดเร็วจางหายเป็นพื้นหลัง พวกเขาอย่างแน่นอนไม่มีอะไรที่จะได้รับการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งขึ้นเกี่ยวกับ หลังจากที่ทุกคนไม่สามารถเป็นผู้ชนะใด ๆ โดยไม่แพ้ นั่นคือชีวิต. นอกจากนี้ยังร่วมกับพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ของการช้อปปิ้ง (คนรับการแต่งขึ้นในขณะนี้ที่จะไปช้อปปิ้งในแบบที่พวกเขาใช้เพียงเพื่อรับการแต่งขึ้นเมื่อพวกเขาไปโบสถ์) การโฆษณาเป็นหนึ่งในวิธีการที่เราจะชักชวนให้อย่างเงียบ ๆ ที่สังคมของเราเป็นดีที่สุดของโลกเป็นไปได้ทั้งหมด (หรืออย่างน้อยให้ดีว่ามันไม่คุ้มค่าการรณรงค์เพื่อการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานใด ๆ ) โฆษณาโดยปริยายบอกเราจะได้รับจากลาไขมันของเราและทำช้อปปิ้งบางส่วนและความคิดที่ว่าชั้นวางของร้านค้าที่เต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์ใหม่ล่าสุดเป็นที่แน่นอนหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการที่สังคมร่วมสมัยที่ได้รับความชอบธรรมของตน. คนเช่นจอห์นเบอร์เกอร์ นอกจากนี้ยังไม่ได้ทั้งหมดกว่าดวงจันทร์เกี่ยวกับผลกระทบที่การโฆษณาและการช้อปปิ้งที่มีค่าของเสรีภาพทางการเมือง เสรีภาพที่ควรจะเป็นมูลค่าสูงสุดในสังคมของเรา แต่ในยุคของผู้บริโภคว่าเสรีภาพเป็นสิ่งที่หาได้ง่ายเกินไประบุด้วยเสรีภาพในการเลือกระหว่างเป๊ปซี่และโค้ก, McDonald และไก่ทอดเคนตั๊กกี้, โตโยต้าและฟอร์ดและคนที่สูญเสียความสนใจ ในเสรีภาพทางการเมืองที่แตกต่างกันและความสามารถของเราที่จะมีส่วนร่วมในกระบวนการของการออกกำลังกายควบคุมประชาธิปไตย มีจำนวนมากของการวิพากษ์วิจารณ์ว่าอาจจะทำของประชาธิปไตยที่ทันสมัยมี แต่ไม่มีใครจะให้ความสนใจมากกับพวกเขาว่าพวกเขามีความสนใจในการเป็นผู้ซื้อที่มีความสุข. ในการโฆษณาทั้งหมดเหล่านี้วิธีที่จะช่วยให้การแสดงทางเศรษฐกิจและสังคมทั้งใน ถนน เราจะไม่ค่อยตระหนักถึงเรื่องนี้เพราะเรายุ่งเกินไปการทำงานจะได้รับเงินที่จะจ่ายสำหรับวัตถุในฝันของเรา - ความฝันที่เล่นบนหน้าจอของจิตใจของเราอย่างเช่นคลิปเล็ก ๆ น้อย ๆ ของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่เราเห็นในแบ่งการค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สังคมสมัยใหม่จะไม่มีการโฆษณา ? ผู้โฆษณาแต่ละคนอาจคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงการพยายามที่จะขายสินค้าโดยเฉพาะ แต่โฆษณาขายเราเป็นทั้งวิถีชีวิตทั้งหมด ถ้ามันไม่ได้สำหรับโฆษณาทั้งหมดของสังคมจะแตกต่างกันค่อนข้าง เศรษฐกิจ , ตัวอย่างจะตกอยู่ในภาวะวิกฤต โดยไม่มีโฆษณา และการประชาสัมพันธ์ที่เชื้อเพลิงความปรารถนาของเราสำหรับการบริโภค limitless

เป็นมั้ยจอห์นเบอร์เกอร์ไหม พบในหนังสือของเขา " วิธีมอง " ทั้งหมด โฆษณาสื่อข้อความง่ายเหมือนกัน ชีวิตจะดีขึ้น ยิ่งตอบสนองเมื่อฉันให้ซื้อต่อไปเรื่อยๆ โฆษณาชักชวนให้เราด้วยภาพของผู้อื่นที่ได้รับการเห็นได้ชัดถูกเปลี่ยนและผล น่าอิจฉา วัตถุประสงค์คือเพื่อให้ฉันเล็กน้อยไม่พอใจกับชีวิตของฉัน - ไม่ กับชีวิตของสังคม แต่ชีวิตส่วนตัวของผม ฉันควรจะคิดว่าตัวเองเปลี่ยนไปหลังจากการซื้อกลายเป็นวัตถุของความอิจฉาริษยาผู้อื่น - ซึ่ง จะ ให้ ฉัน รัก ของฉันเอง

ความชุกของความอิจฉาริษยานี้สังคมเป็นเงื่อนไขที่จำเป็น ถ้าโฆษณา ก็ต้องรอเราเลย ถ้าเราได้รับเป็นนิสัยของการเปรียบเทียบตัวเรากับผู้อื่น และการค้นหาตัวเองขาด , จะตกเหยื่อเพื่ออำนาจของการโฆษณา .

ตอนที่กำลังพัดอยู่ในโฆษณาอิจฉาของเราทำให้เราหมกมุ่นกับตัวเอง บ้าน ของเรา ของเรา รถยนต์วันหยุดและบรรทัดที่ไม่มีที่สิ้นสุดของ gadgets อิเล็กทรอนิกส์ใหม่ก็เหมือนขาดไม่ได้ของเรา ความตึงเครียดในสังคม และปัญหาในส่วนที่เหลือของโลก ถ้าเข้าร่วมทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วจางหายไปเป็นพื้นหลัง พวกเขามีแน่นอนไม่มีอะไรที่จะได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทำงานแล้ว หลังจากทั้งหมดมันไม่สามารถชนะได้โดยไม่ขาดทุน นั่นคือชีวิต

นอกจากนี้ด้วยกันกับพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ของการช้อปปิ้ง ( คนแต่งตัวไปช้อปปิ้งในวิธีที่พวกเขาใช้นุ่งเมื่อพวกเขาไปโบสถ์ ) โฆษณาเป็นหนึ่งในวิธีที่เราอยู่เงียบ ๆไป ที่สังคมของเราเป็นดีที่สุดของโลกเป็นไปได้ทั้งหมด ( หรืออย่างน้อยดี นั่นก็คือ ไม่คุ้มค่า รณรงค์ใดพื้นฐานการเปลี่ยนแปลง )โฆษณาโดยปริยาย บอกให้เราออกไป arses อ้วนของเรา และ ซื้อของ และความคิดที่ชั้นวางของร้านค้าเต็มรูปแบบของผลิตภัณฑ์ล่าสุด เป็นหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดซึ่งในสังคมร่วมสมัยได้รับการ

คนชอบ John Berger ยังไม่ได้ทั้งหมดกว่าดวงจันทร์ประมาณผลกระทบของการโฆษณา และช้อปปิ้งได้ในคุณค่าของเสรีภาพในทางการเมืองเสรีภาพคือควรจะมีค่าสูงที่สุดในสังคมของเรา แต่ในยุคของผู้บริโภคที่เป็นอิสระเกินไป พร้อมระบุมีเสรีภาพที่จะเลือกระหว่างเป๊ปซี่ และโค้ก แมคโดนัลด์ และไก่ทอด โตโยต้าและฟอร์ด และคนที่สูญเสียผลประโยชน์ในทางการเมืองต่างๆเสรีภาพและความสามารถของเราในการมีส่วนร่วมในกระบวนการ ออกกำลังกายควบคุมประชาธิปไตยมีการวิพากษ์วิจารณ์ว่า อาจจะทำให้ของประชาธิปไตยสมัยใหม่ แต่ไม่มีใครสนใจ ถ้าเขาสนใจมากขึ้นในการเป็นนักช้อป มีความสุข

ในทั้งหมดเหล่านี้วิธีการโฆษณาช่วยให้แสดงทั้งทางเศรษฐกิจและสังคม บนถนนเราไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ เพราะเรามัวแต่ทำงานที่จะได้รับเงินสำหรับจ่ายวัตถุในฝันของเรา ฝันว่าเล่นบนหน้าจอของจิตใจของเรา เหมือนที่เราเห็นในคลิปเล็ก ๆน้อย ๆของฟิล์มแบ่งเชิงพาณิชย์ .