Over thirty years ago when I first

Over thirty years ago when I first began to examine the
postulates of gerontology and human aging I did so from
a background in medicine, rheumatology, clinical epidemiology,
health outcomes research, and health policy, with
an emphasis on prevention and on outcomes of chronic
illness [6]. From this perspective, it seemed clear that much
diminished capacity could be postponed or even prevented
at the individual level and thus potentially at the population
level. It also seemed clear that overall national improvements
in health would likely require reduction in health
risks [7, 8]. Thus, the marked reduction in heart disease
mortality beginning in the nineteen-sixties was associated
with decreases in risk factors such as smoking and cholesterol
levels. These clearly affected both age-specific incidence
rates and mortality rates. Disease-associated morbidity from
heart disease now developed later in life and mortality also
was postponed. An evolving challenge was to develop risk
factor models on a population basis rather than a diseasespecific
one, since allocation of disability and other outcomes
to specific diseases is difficult and competing risks make
apportionment inaccurate as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กว่าสามสิบปีที่ผ่านมาเมื่อครั้งแรกเริ่มการตรวจสอบการpostulates ผู้สูงอายุและอายุมนุษย์ที่ไม่ได้ดังนั้นจากพื้นหลังในยา rheumatology ระบาด วิทยาคลินิกสุขภาพผลวิจัย และนโยบายสุขภาพ ด้วยเน้นการป้องกัน และผลของโรคเจ็บป่วย [6] จากมุมมองนี้ ประจักษ์ชัดเจนมากว่าdiminished กำลังสามารถเลื่อนออกไป หรือแม้แต่ป้องกันในแต่ละระดับ และดังนั้นจึงอาจที่ประชากรระดับ มันยังดูเหมือนชัดเจนโดยรวมที่ปรับปรุงประเทศสุขภาพอาจต้องลดสุขภาพความเสี่ยง [7, 8] ดังนั้น การลดเครื่องในหัวใจจุดเริ่มต้นของการตายในทส่วน-sixties ถูกเชื่อมโยงด้วยการลดปัจจัยเสี่ยงเช่นการสูบบุหรี่และไขมันในระดับการ เหล่านี้อย่างชัดเจนได้รับผลกระทบทั้งสองอุบัติการณ์เฉพาะอายุราคาและอัตราการตาย โรคที่เกี่ยวข้อง morbidity จากโรคหัวใจที่ตอนนี้ พัฒนาต่อไปในชีวิตและการตายยังถูกเลื่อนออกไป ความท้าทายเกิดขึ้นคือการ พัฒนาความเสี่ยงแบบจำลองปัจจัยบนพื้นฐานประชากรมากกว่าเป็น diseasespecificหนึ่ง ตั้งแต่การปันส่วนของความพิการและผลอื่น ๆเฉพาะโรคเป็นความเสี่ยงที่ยาก และแข่งขันการจัดสรรเงินที่ไม่ถูกต้องเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าสามสิบปีที่ผ่านมาเมื่อครั้งแรกที่ผมเริ่มที่จะตรวจสอบสมมุติฐานของผู้สูงอายุและอายุของมนุษย์ฉันไม่ได้มาจากพื้นหลังในยาโรคระบาดวิทยาทางคลินิกการวิจัยผลลัพธ์ด้านสุขภาพและนโยบายสุขภาพที่มีความสำคัญกับการป้องกันและผลลัพธ์ของเรื้อรังเจ็บป่วย[6] จากมุมมองนี้ดูเหมือนว่ามันชัดเจนมากว่ากำลังการผลิตที่ลดลงอาจจะมีการเลื่อนออกไปหรือแม้กระทั่งการป้องกันในระดับบุคคลและทำให้อาจเกิดขึ้นในประชากรระดับ นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าชัดเจนว่าการปรับปรุงโดยรวมของประเทศในด้านสุขภาพมีแนวโน้มที่จะต้องมีการลดลงของสุขภาพความเสี่ยง[7, 8] ดังนั้นการลดการทำเครื่องหมายในการเกิดโรคหัวใจการตายเริ่มต้นในเก้าอายุหกสิบเศษที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของปัจจัยเสี่ยงเช่นการสูบบุหรี่และคอเลสเตอรอลระดับ เหล่านี้ได้รับผลกระทบอย่างชัดเจนทั้งอุบัติการณ์อายุเฉพาะอัตราและอัตราการตาย การเจ็บป่วยโรคที่เกี่ยวข้องจากโรคหัวใจในขณะนี้ได้รับการพัฒนาต่อไปในชีวิตและการตายยังถูกเลื่อนออกไป ความท้าทายการพัฒนาคือการพัฒนาความเสี่ยงรูปแบบปัจจัยบนพื้นฐานของประชากรมากกว่า diseasespecific หนึ่งเนื่องจากการจัดสรรของความพิการและผลอื่น ๆโรคที่เฉพาะเจาะจงเป็นเรื่องยากและความเสี่ยงที่จะทำให้การแข่งขันการแบ่งปันที่ไม่ถูกต้องเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามสิบกว่าปีที่ผ่านมาเมื่อฉันแรกที่เริ่มศึกษา
สมมุติฐานของผู้สูงอายุและมนุษย์อายุผมจาก
พื้นหลังทางการแพทย์ ข้อระบาดวิทยาคลินิก
ผลวิจัยสุขภาพและนโยบายสุขภาพ เน้นการป้องกันด้วย

และผลลัพธ์ของการเจ็บป่วยเรื้อรัง [ 6 ] จากมุมมองนี้ดูเหมือนว่าชัดเจนมาก
น้อยลงอาจจะเลื่อนออกไป หรือแม้แต่ป้องกัน
ในระดับบุคคล และดังนั้นจึง อาจในระดับประชากร

มันก็ค่อนข้างชัดเจนว่าโดยรวมในการปรับปรุงสุขภาพแห่งชาติ
อาจต้องการลดความเสี่ยงสุขภาพ
[ 7 , 8 ) ดังนั้น การลดอัตราการตายของโรคหัวใจ เครื่องหมาย
เริ่มต้นใน sixties สิบเก้ามีความสัมพันธ์กับการลดลงของความเสี่ยงปัจจัย

เช่น การสูบบุหรี่ และคอเลสเตอรอลระดับเหล่านี้อย่างชัดเจนผลกระทบอัตราอุบัติการณ์ และอัตราการเสียชีวิต ทั้งรายใหม่
. การเจ็บป่วยจากโรคที่เกี่ยวข้อง
โรคหัวใจตอนนี้พัฒนาขึ้นในภายหลังในชีวิตและการตายยัง
ถูกเลื่อนออกไป เพื่อพัฒนาความท้าทายที่จะพัฒนารูปแบบปัจจัยเสี่ยง
เมื่อประชากรพื้นฐานมากกว่า diseasespecific
หนึ่ง เนื่องจากการจัดสรรและความพิการอื่น ๆผล
กับโรคที่เฉพาะเจาะจงได้ยาก และความเสี่ยงที่แข่งขันให้
การจัดสรรที่ไม่ถูกต้องเช่นกัน