นานๆเข้าชักจะเมื่อยและหนัก ต้องเอาห้อยลง เผลอมะนาวหลุดกลิ้งหายไป ต้องวิ่งตามหาจนพบมาสวมนิ้วต่อไป นอนก็ต้องสวมอยู่ถอดไม่ได้มะนาวนี้ช่วยให้ความปวดลดน้อยลงมาก จึงนอนหลับได้ นอนๆไปสะดุ้งตื่นเป็นห่วงลูกมะนาว หลุดไปไหนก็ต้องเอามา มือควานหามาสวมทั้งมืดๆ เพราะยังไม่ได้รับอนุญาตให้ถอดออกได้ ตอนเช้ามะนาวหลุดกลิ้งหายไปอีก แต่เมื่อคุณแม่ตรวจดูนิ้วหนองน่วมจวนจะแตกแล้ว จึงอนุญาตให้ถอดออกได้แล้วไม่ช้าเล็บก็หายเป็นปกติไม่ถอด
เมื่อคุณแม่ตัดเสื้อมีเศษผ้าขาวจึงต้องเก็บไว้เป็นพิเศษ ชิ้นยาวๆก็ต้องเก็บไว้พันแผลเมื่อเวลาเกิดอุบัติเหตุ ชิ้นเล็กๆ ก็ตัดกลมๆไว้มากๆไม่ให้ทิ้งเสียไป เก็บไว้ในตู้ยาประจำบ้าน เมื่อเกิดเป็นโรคอีสุกอีใสระบาดในบ้าน ตามตัวมีเม็ดใสๆขึ้นเต็ม คุณแม่ของคุณยายก็เอาลูกประคำดีควาย มาต้มน้ำให้มากๆ ตีให้เป็นฟองให้ลูกๆแช่อาบ เพื่อจะได้ไม่มีรอยแผลเป็น หรือน้องเป็นพุพองตามตัวก็เอามาต้มให้อาบ น้องเล็กๆก็จะช่วยกันตีน้ำต้มลูกประคำดีควายให้เป็นฟองสนุกดี หัวเป็นชันนะตุพุพองก็เอามาต้ม นี้โกรธๆ แล้วขยี้ๆ จนเม็ดๆแห้งหาย ผมขึ้นดกดีคุณแม่บอกว่า “ลูกประคำดีควายนี้ ทางภาคเหนือเขาใช้สระผม และซักผ้าแทนสบู่ใช้ได้สะอาดดีเป็นของพื้นเมือง” ทำให้คุณยายคิดว่าของพื้นเมืองต่างๆ นี้ล้วนแต่ดีๆมีประโยชน์ทั้งนั้น