hands gently rubbed Zhen Lang’s bac

hands gently rubbed Zhen Lang’s back skin, but later she didn’t know why her hands gripped his back skin.

Suddenly Gu Jing’s bedroom door flung open.

‘Little girl, why aren’t you washing the dishes?’ Mrs Gu nagged.

In the emergency situation Gu Jing carelessly used her full strength to kick Zhen Lang off the bed. Then she saw her mum stepped into her room like an extinguisher that was about to put out a fire.

Mrs Gu saw her daughter looked breathless on the bed. ‘What’s wrong? Do you feel uncomfortable somewhere?’

‘No!’ Gu Jing said.

Gu Jing secretly glanced at Zhen Lang on the floor then she looked at her mum and her heart pounded wildly.

‘No?’ Mrs Gu asked.

Gu Jing saw her mum took another two steps closer to the bed. She held in her breath and her whole body shivered. She feared her mum would see Zhen Lang on the floor on the side of the bed furthest from her bedroom door if her mum stepped any closer to the bed.

Zhen Lang laid on the floor. One of his hands rubbed his sore back and his other hand covered his mouth to refrain his laughter after he saw his wife’s body tensed. Then his wife secretly glanced at him, he blew her a kiss and he licked his lips.

‘What are you looking at?’ Mrs Gu asked.

Gu Jing didn’t dare to breathe and she spoke in a choked voice. ‘Nothing…’

Mrs Gu put up a fist. ‘Why aren’t you washing dishes? How long do you want to procrastinate?’

Gu Jing sat up on the bed and she jumped over Zhen Lang’s body. She rushed to her mum. ‘I’ll go wash the dishes now-’

‘Wait,’ Mrs Gu said. She pointed at her daughter’s bare feet. ‘Where are your slippers?’

Gu Jing looked frantically around her bedroom but she didn’t see her slippers… she secretly glanced at Zhen Lang and she saw him lift his back and he pointed at her slippers under his back.

Gu Jing didn’t know how to grab her slippers without her mum seeing Zhen Lang in her bedroom.

‘Are you ready? The cards are dealt!’ Mr Gu said loudly from the living room.

‘I’m coming!’ Mrs Gu said. She glared at her daughter. ‘Go upstairs and bring uncle’s Lang’s favourite tea to the living room.’

‘Yes mum!’ Gu Jing said.

Gu Jing watched her mum walk out of her room and she exhaled gently.

Mrs Gu remembered something and she turned around to face her daughter. ‘Where’s Lang Lang?’

Gu Jing’s index finger pointed at the ceiling and she smiled sweetly. ‘Perhaps he’s upstairs.’

‘Um,’ Mrs Gu said and she walked to the living room.

Gu Jing’s body felt weak. She sat on the bed and her back felt cold.

‘I can’t stay here anymore, it’s too dangerous,’ Gu Jing mumbled softly to herself.

Gu Jing berated herself for almost exposing her secret marriage with Zhen Lang at dinner and her mum almost caught her in bed with Zhen Lang. If she stayed for another two days then her secret marriage with Zhen Lang would be out in the open. Even though it was dangerous to live with Zhen Lang in the city, she felt it was better than facing her parents and Zhen Lang’s parents.

Zhen Lang got off the floor and his sore back pressed against the bed. ‘Next time you kick me that hard again, I’m scared you’ll become an old widow.’

‘Did I kick you? Do you want me to massage your body?’ Gu Jing asked carelessly in her state of panic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือลูบเบา ๆ ผิวกลับ Zhen หลังสวน แต่ต่อมาเธอก็ไม่ทราบว่าทำไมมือของเธอจับผิวของเขากลับ. ทันใดนั้นประตูห้องนอน Gu จิงเปิดกว้าง. 'สาวน้อยทำไมคุณไม่ไปล้างจาน? นาง Gu nagged. ในสถานการณ์ฉุกเฉิน Gu จิงลวกใช้เต็มแรงของเธอที่จะเตะ Zhen แลงลงจากเตียง จากนั้นเธอก็เห็นแม่ของเธอก้าวเข้าไปในห้องของเธอเช่นเครื่องดับเพลิงที่กำลังจะดับไฟ. นาง Gu เห็นลูกสาวของเธอมองหอบอยู่บนเตียง 'มีอะไรผิดหรือเปล่า? คุณรู้สึกอึดอัดบาง? ' ' ไม่! Gu จิงกล่าวว่า. Gu Jing แอบเหลือบมองไปที่ Zhen หรั่งอยู่บนพื้นแล้วเธอมองไปที่แม่ของเธอและหัวใจของเธอโขลกลำพอง. 'ไม่? นาง Gu ถาม. Gu Jing เห็นแม่ของเธอต้องใช้เวลาอีกสองขั้นตอนที่ใกล้ชิดกับเตียง เธอจัดขึ้นในลมหายใจของเธอและร่างกายของเธอสั่น เธอกลัวว่าแม่ของเธอจะเห็น Zhen หรั่งอยู่บนพื้นด้านข้างของเตียงห่างจากประตูห้องนอนของเธอถ้าแม่ของเธอก้าวใด ๆ ที่ใกล้ชิดกับเตียง. Zhen Lang วางอยู่บนพื้น มือข้างหนึ่งของเขาลูบหลังเจ็บมือของเขาและอื่น ๆ ของเขาที่ปกคลุมปากของเขาที่จะละเว้นเสียงหัวเราะของเขาหลังจากที่เขาเห็นร่างกายของภรรยาของเขาเกร็ง จากนั้นภรรยาของเขาแอบเหลือบมองไปที่เขาพัดเธอจูบและเขาเลียริมฝีปากของเขา. 'สิ่งที่คุณกำลังมองหาที่? นาง Gu ถาม. Gu จิงไม่กล้าที่จะหายใจและเธอพูดในเสียงสำลัก 'ไม่มีอะไร ... ' นาง Gu วางกำปั้น 'ทำไมคุณไม่ล้างจาน? นานแค่ไหนที่คุณต้องการที่จะผัดวันประกันพรุ่ง ' Gu จิงลุกขึ้นนั่งบนเตียงและเธอกระโดดทั่วร่างกาย Zhen หลังสวน เธอรีบวิ่งไปที่แม่ของเธอ 'ฉันจะไปล้างจาน now-' 'รอ' นาง Gu กล่าวว่า เธอชี้ไปที่ลูกสาวของเธอเท้าเปล่า 'อยู่ที่ไหนรองเท้าแตะของคุณหรือไม่' Gu Jing มองเมามันรอบห้องนอนของเธอ แต่เธอไม่เห็นรองเท้าแตะของเธอ ... เธอแอบเหลือบมองไปที่ Zhen หรั่งและเธอเห็นเขายกหลังของเขาและเขาชี้ไปที่รองเท้าแตะของเธอภายใต้หลังของเขา. Gu Jing didn ' t ทราบวิธีการที่จะคว้ารองเท้าแตะเธอโดยไม่เห็นแม่ของเธอ Zhen หรั่งในห้องนอนของเธอ. 'คุณพร้อมหรือยัง? บัตรจะได้รับไพ่! นาย Gu กล่าวว่าเสียงดังจากห้องนั่งเล่น. 'ฉันมา! นาง Gu กล่าวว่า เธอจ้องหน้าลูกสาวของเธอ 'ไปชั้นบนและนำชาที่ชื่นชอบของลุงหรั่งไปยังห้องนั่งเล่น.' 'ใช่แม่! Gu จิงกล่าวว่า. Gu Jing ดูเวลาเดินแม่ของเธอออกมาจากห้องของเธอและเธอหายใจออกเบา ๆ . นาง Gu จำบางสิ่งบางอย่างและเธอหันไปรอบ ๆ ที่จะเผชิญกับลูกสาวของเธอ 'ที่ไหนหลังสวนหลังสวน' นิ้วชี้ Gu จิงชี้ไปที่เพดานและเธอยิ้มหวาน 'บางทีเขาอาจจะเป็นชั้นบน.' 'อืม' นาง Gu กล่าวและเธอก็เดินไปที่ห้องนั่งเล่น. ร่างกาย Gu จิงรู้สึกอ่อนแอ เธอนั่งบนเตียงและเธอกลับรู้สึกเย็น. 'ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่อีกต่อไปมันอันตรายเกินไป' Gu Jing พึมพำเบา ๆ กับตัวเอง. Gu Jing ตวาดตัวเองเกือบจะเผยให้เห็นการแต่งงานลับของเธอกับ Zhen หรั่งที่เย็นและแม่ของเธอ เกือบจะจับเธออยู่บนเตียงกับ Zhen หรั่ง ถ้าเธออยู่อีกสองวันแล้วการแต่งงานของเธอกับความลับ Zhen หรั่งจะออกในการเปิด แม้ว่ามันจะเป็นอันตรายที่จะอยู่กับ Zhen หรั่งในเมืองที่เธอรู้สึกว่ามันก็ยังดีกว่าหันหน้าไปทางพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของ Zhen หลังสวน. Zhen หรั่งได้ออกจากพื้นและเจ็บของเขากลับกดกับเตียง 'ครั้งต่อไปที่คุณเตะผมว่าอย่างหนักอีกครั้งฉันกลัวคุณจะกลายเป็นม่ายเก่า.' 'ฉันไม่เตะคุณ? คุณต้องการให้ฉันไปกับการนวดร่างกายของคุณ? Gu Jing ถามลวกในสถานะของความหวาดกลัวของเธอ