He lightly flicked his left hand’s

He lightly flicked his left hand’s ring finger, that gold wire which was wound upon his fingertip straightened out with a ringing sound, becoming a gold needle, its tip was extremely sharp, glimmering with a cold glare.

He stabbed the needle into his neck with a lightning-quick motion, deeply, with only a small tip showing.

Following this motion, with the needle entering the opening, he continuously shuddered, helping him to quickly stabilise his divine sense once more, at the same time it stimulated the three broken meridian lines in his upper body, causing them to wound up tightly. After a formless scraping, though it naturally couldn’t allow his meridian channels to become linked, it gave the True Essence flow a wider channel.

Luo Luo and Xuan Yuan Po’s bodies were not the same as his, but through his guidance and treatment for them, Chen Chang Sheng’s understanding of meridians channels had become deeper; though he couldn’t treat his own illness, he could at least achieve this amount of alleviation.

Gou Han Shi didn’t know what he was currently doing and instead, thought it was a method for forcing out his own potential. For a canonical school such as Li Shan Sword Sect, this type of method would definitely be considered a corrupt discipline art. He couldn’t stop himself from frowning.

Chen Chang Sheng didn’t know what was currently going through Gou Han Shi’s head, neither could he concern himself with what Gou Han Shi might be thinking. Using his short sword to cut off a scrap of cloth from his upper clothing, he tightly tied his right hand to the short sword’s hilt, pulling it taut with his teeth.

Gou Han Shi’s brows were lightly knotted and his sword grip tightened considerably, this is because he could feel that something was different.

As Gou Han Shi’s grip tightened, Chen Chang Sheng moved; from the Horn Mansion to the Ox Mansion, transitioning from the East to the sky, within but a moment in time, his figure disappeared, and upon reappearing, he had already arrived before Gou Han Shi.

The short sword broke through the air and came down, yet encountered Gou Han Shi’s sword.

Gou Han Shi didn’t know all the complicated and inexplicable positions to Discerning Steps, but knew Discerning Steps itself, otherwise, he wouldn’t have been able to expose Luo Luo’s footwork skill at the Ivy League gathering, neither would he had been able to predict his opponent’s movement and prepare sufficiently to meet the accurate blow from the sword in Chen Chang Sheng’s hand.
For all the angles surrounding his body, there wasn’t a single blind spot.

Two swords crossing, but they had yet to fully clash, there was still a minute distance between them; as the True Essence imbued upon the blades met, the air twisted and turned, then dissipated, being forced apart.

A ringing sound reverberated and Chen Chang Sheng flew backwards.

He had wanted to use the method that allowed him to obtain victory over Zhuang Huan Yu, the very same method Gou Han Shi had advised Liang Ban Hu to use in order to defeat Tang Thirty-Six.
Exchanging sword for sword and wound for wound, relying upon his incredibly tough body to seek victory, yet, who could have expected, without even having the two blades properly clash, Gou Han Shi had easily used a single move to force him back.

The most frightening thing was, even though the swords had already separated, Chen Chang Sheng could still clearly feel a strand of True Essence, following the blade’s length and traversing past his inner channels to directly attack his Ethereal Palace.

With a dull thump, Chen Chang Sheng’s inner mind had been injured by the sword manifestation, blood appear on the edge of his mouth and his footsteps touched upon the floor, unable to stand stably. He retreated once and again until he reached the wall, before finally being able to forcefully stand firmly.

A blade’s edge cut through the air, and he raised his sword horizontally in order to maintain a defensive posture. His face was pallid and blood trickled from his lips, looking rather miserable, but what was even more miserable was his current state of mind.

Gou Han Shi really was very strong, far stronger than Zhuang Huan Yu, he couldn’t exchange wound for wound even if he wanted to.

A shrill and forlorn sound once again resounded within the tower and Gou Han Shi’s sword once again came at him, this time the move used was Thirteen Swords of a Toppling Star; the sword struck out like a star, seemingly constant, yet hard to follow.

*PA* *PA* *PA* *PA*

Tens crisp sounds continuously arose.

Chen Chang Sheng could no longer guard the area under his feet and was forced to turn towards his left, continuously retreating, with his steps chaotic, trudging up the damp sand as he retreated a distance of over 30 metres.
As he finally stood firm, he could no longer suppress the malefic feeling within his chest and a sound escaped from his mouth, alongside a mouthful of bl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเบา ๆ flicked นิ้วนางมือซ้ายของเขา ที่ลวดทองซึ่งเป็นแผลตามนิ้วเขายืดให้ตรงออกมา ด้วยเสียงเสียง กลายเป็นเข็มทอง คำแนะนำของถูกมากคม glimmering ด้วยจ้าเย็นเขาแทงเข็มเข้าไปในคอของเขามีการเคลื่อนไหวรวดเร็วฟ้าผ่า ลึก ด้วยเพียงแสดงทิปเล็ก ๆต่อการเคลื่อนไหวนี้ กับเข็มเปิด ใส่เขาอย่างต่อเนื่องสั่น ช่วยให้เขาสามารถได้อย่างรวดเร็วของเขาสัมผัสพระเจ้าอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันได้กระตุ้นเส้นประเส้นแวงสามในร่างกายของเขาบน ทำให้พวกเขาช้าแน่น หลังจากเกมการผจญภัยขูด แม้ว่ามันเป็นธรรมชาติไม่สามารถช่วยให้ช่องเขาเส้นแวงเป็นเชื่อมโยง มันให้ไหลแก่นแท้ช่องกว้างขึ้นร่างกาย Luo Luo และซวนหยวนปอไม่ได้เหมือนกับของเขา แต่ผ่านคำแนะนำของเขาและสำหรับพวกเขา เฉินช้าง Sheng เข้าใจช่องเส้นเมอริเดียนเป็นลึก แม้ว่าเขาไม่สามารถรักษาโรคของเขาเอง เขาน้อยสอบได้จำนวนนี้บรรเทาโกฮันโตะไม่รู้สิ่งที่เขากำลังทำอยู่ในปัจจุบัน และแทน คิดว่า มันเป็นวิธีการบังคับให้ศักยภาพของตัวเองออกมา สำหรับโรงเรียนมาตรฐานเช่น Li Shan ดาบนิกาย ชนิดของวิธีการนี้จะพิจารณาศิลปะวินัยหาย เขาไม่สามารถหยุดตัวเองจาก frowningChen Sheng ช้างไม่ทราบสิ่งขณะที่กำลังผ่านหัวโกฮันโตะ ไม่เขาอาจกังวลตัวเอง ด้วยนะฮันโกอาจจะคิดอะไร ใช้ดาบสั้นตัดเศษผ้าจากเสื้อของเขา เขาแน่นผูกมือขวาที่ด้ามจับของดาบสั้น ดึงตึงกับฟันของเขาคิ้วโกฮันโตะได้ถักเบา ๆ และมือจับดาบของเขาทำให้รัดกุมอย่างมาก ทั้งนี้เนื่องจากเขาอาจรู้สึกว่า สิ่งที่แตกต่างกันตามจับโกฮันโตะทำให้รัดกุม Chen Sheng ช้างย้าย จากแมนชั่นฮอร์นแมนชั่นวัว เปลี่ยนจากตะวันออกไปยังท้องฟ้า ภายในแต่เวลา รูปของเขาหายไป และเมื่อปรากฏ เขามาแล้วถึงก่อนโกฮันนะดาบสั้นยากจนผ่านไปในอากาศ และลงมา ได้พบดาบโกฮันโตะโกฮันนะไม่ทราบว่าตำแหน่งทั้งหมดที่ซับซ้อน และอธิบายไม่ฉลาดขั้นตอนการ แต่รู้ว่าตัวเองฉลาดขั้นตอน มิฉะนั้น เขาจะไม่ได้สามารถแสดงทักษะการรวบรวมไอวีลีเท้า Luo Luo ไม่ต้องเขาได้สามารถทำนายการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามของเขา และเตรียมพบกับระเบิดแม่นยำจากดาบในมือเฉินช้าง Sheng พอสำหรับทุกมุมโดยรอบร่างกายของเขา ไม่มีตาบอดเดียวจุดสองดาบข้าม แต่พวกเขาก็ยังไม่ ได้ปะทะเต็ม มันยังมีนาทีระยะทางระหว่างพวกเขา เป็นแก่นแท้เต็มไปเมื่อพบใบมีด อากาศบิด และเปิด แล้ว dissipated ถูกบังคับกันเสียงเสียง reverberated และ Chen Sheng ช้างบินถอยหลังเขาอยากจะใช้วิธีการที่เขาได้รับชัยชนะเหนือ Huan Yu จ้วง วิธีการเดียวกันโกฮันโตะได้แนะนำ Hu บ้านเหลียงใช้เพื่อเอาชนะทังสามสิบ - หกแลกดาบดาบและแผลสำหรับแผล อาศัยเมื่อร่างกายของเขาทนทานเหลือเชื่อแสวงหาชัยชนะ ยัง ที่อาจจะคาดหวังให้ โดยไม่มีใบพัดสองปะทะกันอย่างถูกต้อง โกฮันโตะได้ง่าย ๆ ใช้ย้ายเดียวเพื่อบังคับให้เขากลับมาเป็นสิ่งน่ากลัวที่สุด แม้ว่าดาบที่มีอยู่แล้วคั่น Chen Sheng ช้างยังคงชัดเจนรู้สึกว่าของแก่นแท้ ตามความยาวของใบมีด และ traversing ผ่านช่องเขาด้านในให้ตรงโจมตีพระราชวังไม่มีตัวตนมี thump หมองคล้ำ เฉินช้าง Sheng ภายในใจเจ็บ โดยประกาศดาบ เลือดที่ปรากฏบนขอบของปากและรอยเท้าของเขาแตะพื้น ไม่สามารถยืน เขาสภาพระส่ำครั้ง และอีกครั้งจนเขาถึงผนัง ก่อนที่ในที่สุด จะสามารถประยืนอย่างมั่นคงขอบใบมีดตัดผ่านอากาศ และเขายกดาบในแนวนอนเพื่อรักษาเชิงรับ ใบหน้าของเขาสอร์ต และเลือด trickled จากริมฝีปากของเขา กำลังแทนอนาถ แต่สิ่งที่เป็นความสุขยิ่ง เขาสถานะปัจจุบันของจิตใจโกฮันโตะจริง ๆ แรงมาก ไกลแรงกว่า Huan Yu กวาง เขาไม่สามารถแลกเปลี่ยนแผลสำหรับแผลแม้ว่าเขาต้องการA shrill and forlorn sound once again resounded within the tower and Gou Han Shi’s sword once again came at him, this time the move used was Thirteen Swords of a Toppling Star; the sword struck out like a star, seemingly constant, yet hard to follow.*PA* *PA* *PA* *PA*Tens crisp sounds continuously arose.Chen Chang Sheng could no longer guard the area under his feet and was forced to turn towards his left, continuously retreating, with his steps chaotic, trudging up the damp sand as he retreated a distance of over 30 metres.As he finally stood firm, he could no longer suppress the malefic feeling within his chest and a sound escaped from his mouth, alongside a mouthful of bl