These black-footed albatross are ce

These black-footed albatross are certainly an endangered species, but not because of the sharks. Thousands of adult black-footed albatross are caught each year on fishing lines. In fact, 19 of the world's 22 species of albatross are endangered or vulnerable to extinction, largely thanks to fishing.
The Antipodean, or wandering albatross is found in the waters around New Zealand, home to the most diverse sea bird community in the world. These are rich fishing grounds for fishermen too. The birds know that where there are fishermen, a free lunch is sure to follow. So how does this get them into trouble? With a wingspan over three meters, an albatross is built to soar thousands of miles across the ocean in its quest for food.
As it might go for days with nothing, it can't afford to be choosy. Anything near the surface is snapped up. Unfortunately, not everything a fisherman casts overboard is a healthy meal. Far out at sea, a long-line fishing vessel is setting its line. It's long-line vessels in particular that have been held responsible for the decline of the albatross.
The fishermen pay out a line 30 miles long across the surface of the ocean, and every few meters, they attach a secondary line with a hook, baited with a fish or squid. Every night, this vessel casts over 1,000 hooks, and it is just one of many long-liners plying the Pacific, some with lines 100 miles long. But this fisherman is well aware of the threat to the sea birds, and to prevent them from swallowing his hooks, he has adopted bird-friendly fishing methods. It's why he sets his lines at night, when the albatross are sleeping. And he deploys "tori lines".
These simple streamers are remarkably effective at scaring birds away from the hooks. He also thaws out his bait before hooking it, so it sinks out of sight quickly. His bird catch is now virtually zero.
This leaves more hooks free for his target species - bigeye tuna. These are powerful fish, and can weigh well over 100 kilos. It may look brutal, but the most humane way to kill one quickly is to shoot it. The future of the albatross still hangs in the balance. The birds around New Zealand are benefiting from a law that states all long-line fishing vessels must use bird-friendly methods. But albatross are great travelers, so they're still at risk throughout the rest of the South Pacific.
Only if all fishing vessels adopt the same bird-friendly techniques will the story of the albatross - like that of the whale - have a happy ending. Saving sharks is not so straight forward. They're not just caught accidentally - their fins are worth a fortune, thanks to an Oriental taste for shark-fin soup.
Over 70 million sharks are killed every year, many in the South Pacific, where shark-finning is neither outlawed nor properly regulated. This is a bigeye thresher, a shark that's almost never been seen in the wild. Shark-finning is a wasteful and often cruel practice, and one that may ultimately disrupt the balance of life in the ocean, proving catastrophic for other marine life too. So how can sharks be saved? In Bega Lagoon, in Fiji, the local people are proving that sharks can be more valuable alive than dead. Tourists will pay good money for an encounter with real, live sharks. This is a community-owned reef and some of the money goes to the local villagers - a big incentive not to kill the main attraction. Fijians have long had an affinity with sharks. Their ancestors worshipped a shark god, who they believed kept them safe from harm. They would feed sharks, not hunt them, and these divers continue the tradition. First to the feast are tawny nurse sharks. But these sharks are scavengers. It's the big predators the tourists want to see. Bull sharks. Growing up to three-and-a-half meters long, these sharks are one of the ocean's top predators, with an aggressive reputation. The chief shark feeder is from a village where the shark god is still worshipped. So he has no fear. A bowl of shark-fin soup can sell For over 100 dollars, but here, each tourist pays that to see these sharks alive and dives take place several times each week. To protect the sharks, this reef has now been declared a marine reserve with the added bonus that other fish are protected too. Before the reserve was established, this reef had been fished-out. Even a single giant trevally of this size was a rarity. Today, the divers are in for a special treat. A five-meter tiger shark. The dive leaders have named her Scarface. She turns up once a month or so. She's inquisitive, but not aggressive. The show's over. The divers have had a great day, and local people benefit too. With so many fish, some spill over into the waters beyond the reserve, where fishermen now catch many more than they did before the reserve was set up. Marine reserves clearly work. So why aren't there more of them? In truth, marine protection is decades behind wildlife protection on land.
Take the islands of New Zealand. Beyond the farmed landscape are wild pl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหล่านี้ดำ– footed อัลบาทรอสอย่างแน่นอนเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่เนื่อง จากปลาฉลามไม่ ของผู้ใหญ่ดำ– footed อัลบาทรอสมีพบในแต่ละปีบนสายเบ็ด ในความเป็นจริง 19 ของโลก 22 ชนิดของอัลบาทรอสใกล้สูญพันธุ์ หรือเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ ส่วนใหญ่ด้วยการตกปลา Antipodean หรืออัลบาทรอส wandering พบในน่านน้ำทั่วประเทศไทย บ้านของชุมชนทะเลนกหลากหลายที่สุดในโลก เหล่านี้เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ประมงสำหรับชาวประมงมากเกินไป นกรู้ว่า มีชาวประมง มื้อเป็นต้องปฏิบัติตาม ดังนั้นวิธีนี้จึงไม่ได้นั้นเป็นปัญหา มีปีกมากกว่าสามเมตร อัลบาทรอสที่สร้างทะยานพันไมล์ข้ามมหาสมุทรของเควสสำหรับอาหารมันอาจไปวันที่ไม่มี มันไม่สามารถเป็นผู้ อะไรที่ใกล้พื้นผิวเป็นจัดชิดขึ้น อับ ไม่ทุกอย่างที่ชาวประมงขลังมาก ๆ เป็นอาหารสุขภาพ ไกลออกทะเล เรือตกปลายาวบรรทัดคือการตั้งค่าบรรทัดของ เรือยาวเส้นโดยเฉพาะที่มีการรับผิดชอบต่อการลดลงของอัลบาทรอสได้The fishermen pay out a line 30 miles long across the surface of the ocean, and every few meters, they attach a secondary line with a hook, baited with a fish or squid. Every night, this vessel casts over 1,000 hooks, and it is just one of many long-liners plying the Pacific, some with lines 100 miles long. But this fisherman is well aware of the threat to the sea birds, and to prevent them from swallowing his hooks, he has adopted bird-friendly fishing methods. It's why he sets his lines at night, when the albatross are sleeping. And he deploys "tori lines".These simple streamers are remarkably effective at scaring birds away from the hooks. He also thaws out his bait before hooking it, so it sinks out of sight quickly. His bird catch is now virtually zero.This leaves more hooks free for his target species - bigeye tuna. These are powerful fish, and can weigh well over 100 kilos. It may look brutal, but the most humane way to kill one quickly is to shoot it. The future of the albatross still hangs in the balance. The birds around New Zealand are benefiting from a law that states all long-line fishing vessels must use bird-friendly methods. But albatross are great travelers, so they're still at risk throughout the rest of the South Pacific.Only if all fishing vessels adopt the same bird-friendly techniques will the story of the albatross - like that of the whale - have a happy ending. Saving sharks is not so straight forward. They're not just caught accidentally - their fins are worth a fortune, thanks to an Oriental taste for shark-fin soup.Over 70 million sharks are killed every year, many in the South Pacific, where shark-finning is neither outlawed nor properly regulated. This is a bigeye thresher, a shark that's almost never been seen in the wild. Shark-finning is a wasteful and often cruel practice, and one that may ultimately disrupt the balance of life in the ocean, proving catastrophic for other marine life too. So how can sharks be saved? In Bega Lagoon, in Fiji, the local people are proving that sharks can be more valuable alive than dead. Tourists will pay good money for an encounter with real, live sharks. This is a community-owned reef and some of the money goes to the local villagers - a big incentive not to kill the main attraction. Fijians have long had an affinity with sharks. Their ancestors worshipped a shark god, who they believed kept them safe from harm. They would feed sharks, not hunt them, and these divers continue the tradition. First to the feast are tawny nurse sharks. But these sharks are scavengers. It's the big predators the tourists want to see. Bull sharks. Growing up to three-and-a-half meters long, these sharks are one of the ocean's top predators, with an aggressive reputation. The chief shark feeder is from a village where the shark god is still worshipped. So he has no fear. A bowl of shark-fin soup can sell For over 100 dollars, but here, each tourist pays that to see these sharks alive and dives take place several times each week. To protect the sharks, this reef has now been declared a marine reserve with the added bonus that other fish are protected too. Before the reserve was established, this reef had been fished-out. Even a single giant trevally of this size was a rarity. Today, the divers are in for a special treat. A five-meter tiger shark. The dive leaders have named her Scarface. She turns up once a month or so. She's inquisitive, but not aggressive. The show's over. The divers have had a great day, and local people benefit too. With so many fish, some spill over into the waters beyond the reserve, where fishermen now catch many more than they did before the reserve was set up. Marine reserves clearly work. So why aren't there more of them? In truth, marine protection is decades behind wildlife protection on land.
Take the islands of New Zealand. Beyond the farmed landscape are wild pl

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล่าฝูงเท้าดำอย่างแน่นอนสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่ไม่ใช่เพราะฉลาม พันของผู้ใหญ่ Albatross เท้าดำจะถูกจับในแต่ละปีในสายการประมง ในความเป็นจริง 19 ของโลก 22 ชนิดของ Albatross เป็นอันตรายหรือความเสี่ยงที่จะสูญเสียส่วนใหญ่ต้องขอบคุณประมง.
เน่าหรือหลงฝูงที่พบในน่านน้ำรอบนิวซีแลนด์บ้านที่ชุมชนของนกทะเลที่มีความหลากหลายมากที่สุดในโลก เหล่านี้เป็นแหล่งประมงที่อุดมไปด้วยสำหรับชาวประมงเกินไป นกรู้ว่าที่ที่มีชาวประมง, อาหารกลางวันฟรีให้แน่ใจว่าจะปฏิบัติตาม ดังนั้นวิธีการนี้ไม่ได้รับพวกเขาเป็นปัญหา? นกกว่าสามเมตรอัลบาทรอถูกสร้างขึ้นเพื่อทะยานหลายพันไมล์ข้ามมหาสมุทรในการสืบเสาะหาอาหาร.
ขณะที่มันอาจจะไปวันที่มีอะไรก็ไม่สามารถที่จะจู้จี้จุกจิก สิ่งใดที่อยู่ใกล้พื้นผิวที่ snapped ขึ้น แต่น่าเสียดายที่ทุกอย่างไม่ได้เป็นชาวประมงปลดเปลื้องลงน้ำเป็นอาหารที่ดีต่อสุขภาพ ไกลออกไปในทะเล, เรือประมงสายยาวคือการตั้งค่าสาย มันเป็นเรือสายยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับการรับผิดชอบต่อการลดลงของอัลบาทรอได้.
ชาวประมงจ่ายออกเส้น 30 ไมล์ยาวบนพื้นผิวของมหาสมุทรและทุกไม่กี่เมตรพวกเขาแนบบรรทัดรองกับตะขอกลั่นแกล้ง มีปลาหรือปลาหมึก ทุกคืนเรือนี้ปลดเปลื้องกว่า 1,000 ตะขอและมันก็เป็นเพียงหนึ่งในหลายสมุทรยาวเฉี่ยวแปซิฟิกบางคนที่มีสายยาว 100 ไมล์ แต่ชาวประมงนี้เป็นอย่างดีตระหนักถึงภัยคุกคามต่อนกทะเลและเพื่อป้องกันไม่ให้กลืนตะขอของเขาเขาได้นำวิธีการตกปลานกง่าย มันเป็นเหตุผลที่เขากำหนดเส้นของเขาในเวลากลางคืนเมื่อฝูงกำลังนอนหลับ และเขาปรับใช้ "เส้น Tori".
ริ้วเรียบง่ายเหล่านี้มีประสิทธิภาพอย่างน่าทึ่งที่กลัวนกห่างจากตะขอ นอกจากนี้เขายัง thaws ออกเหยื่อของเขาก่อนที่ hooking มันจึงจมออกจากสายตาได้อย่างรวดเร็ว . จับนกของเขาอยู่ในขณะนี้เกือบเป็นศูนย์
ใบนี้ตะขอเพิ่มเติมฟรีสำหรับสายพันธุ์เป้าหมายของเขา - ปลาทูน่าตาพอง เหล่านี้เป็นปลาที่มีประสิทธิภาพและสามารถชั่งน้ำหนักกว่า 100 กิโลกรัม มันอาจจะดูโหดร้าย แต่วิธีที่มีมนุษยธรรมมากที่สุดที่จะฆ่าได้อย่างรวดเร็วคือการยิงมัน อนาคตของฝูงยังคงแขวนอยู่ในสมดุล นกทั่วประเทศนิวซีแลนด์ได้รับประโยชน์จากกฎหมายที่ระบุทั้งหมดเรือประมงสายยาวจะต้องใช้วิธีการที่นกที่เป็นมิตร แต่อัลบาทรอเป็นนักท่องเที่ยวที่ดีเพื่อให้พวกเขายังคงมีความเสี่ยงตลอดเวลาที่เหลือของแปซิฟิกใต้.
เท่านั้นหากทุกเรือประมงนำเทคนิคนกง่ายเดียวกันจะเล่าเรื่องราวของฝูงที่ - เช่นนั้นของปลาวาฬ - มีความสุข . ประหยัดฉลามไม่เป็นเช่นนั้นตรงไปตรงมา พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงแค่จับตั้งใจ - ครีบของพวกเขาที่มีมูลค่าโชคลาภขอบคุณรสชาติที่โอเรียนเต็ลสำหรับซุปปลาฉลามครีบ.
กว่า 70 ล้านฉลามถูกฆ่าตายทุกปีจำนวนมากในแปซิฟิกใต้ที่ฉลาม FINNING ไม่เป็นกรรมมิได้ถูกต้อง ควบคุม นี่คือการนวดตาพองฉลามที่เกือบไม่เคยเห็นมาในป่า ฉลาม FINNING คือการปฏิบัติที่สิ้นเปลืองและมักจะโหดร้ายและหนึ่งที่ในที่สุดอาจส่งผลกระทบต่อความสมดุลของชีวิตในมหาสมุทรพิสูจน์หายนะสำหรับชีวิตทางทะเลอื่น ๆ มากเกินไป ดังนั้นวิธีที่ปลาฉลามจะรอดได้ ในเบกาลากูนในฟิจิคนในท้องถิ่นที่มีการพิสูจน์ให้เห็นว่าฉลามสามารถมีชีวิตมีคุณค่ามากขึ้นกว่าที่ตายแล้ว นักท่องเที่ยวจะจ่ายเงินที่ดีสำหรับการเผชิญหน้ากับจริงฉลามสด นี่คือแนวปะการังชุมชนที่เป็นเจ้าของและบางส่วนของเงินที่จะไปให้กับชาวบ้านในท้องถิ่น - แรงจูงใจใหญ่จะไม่ฆ่าแหล่งท่องเที่ยวหลัก Fijians ได้นานมีความสัมพันธ์กับปลาฉลาม บรรพบุรุษของพวกเขานมัสการพระเจ้าฉลามที่พวกเขาเชื่อว่าเก็บไว้ที่ปลอดภัยจากอันตราย พวกเขาจะให้อาหารปลาฉลามไม่ล่าพวกเขาและนักดำน้ำเหล่านี้ยังคงประเพณี ครั้งแรกที่ไปในงานเลี้ยงเป็นปลาฉลามพยาบาลสีน้ำตาลอ่อน แต่ฉลามเหล่านี้เป็นขยะ มันเป็นสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ที่นักท่องเที่ยวต้องการที่จะเห็น ฉลามกระทิง เติบโตขึ้นถึงสามและครึ่งเมตรยาวฉลามเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของการล่าบนมหาสมุทรที่มีชื่อเสียงที่ก้าวร้าว ป้อนปลาฉลามเป็นหัวหน้าจากหมู่บ้านที่พระเจ้าฉลามเป็นที่เคารพบูชายังคงเป็น ดังนั้นเขาจึงไม่มีความกลัว ชามซุปปลาฉลามครีบสามารถขายมานานกว่า 100 ดอลลาร์ แต่ที่นี่นักท่องเที่ยวแต่ละคนจ่ายนั้นเพื่อดูฉลามเหล่านี้มีชีวิตอยู่และดำน้ำที่เกิดขึ้นหลายครั้งในแต่ละสัปดาห์ เพื่อปกป้องฉลามแนวนี้ขณะนี้ได้รับการประกาศให้เป็นทะเลสำรองมีโบนัสเพิ่มว่าปลาอื่น ๆ ที่ได้รับความคุ้มครองมากเกินไป ก่อนที่จะสำรองก่อตั้งขึ้นแนวนี้ได้รับการตกปลาออก แม้ขนุนยักษ์เดียวขนาดนี้เป็นสิ่งที่หายาก วันนี้นักดำน้ำที่มีอยู่ในการรักษาพิเศษ ห้าเมตรฉลามเสือ ผู้นำการดำน้ำที่มีชื่อของเธอบาก เธอจะเปิดขึ้นเดือนละครั้งหรือมากกว่านั้น เธอเป็นคนอยากรู้อยากเห็น แต่ไม่ก้าวร้าว การแสดงมากกว่า นักดำน้ำมีวันที่ดีและคนในท้องถิ่นได้รับประโยชน์มากเกินไป มีปลาจำนวนมากดังนั้นการรั่วไหลบางกว่าเข้ามาในน่านน้ำเกินสำรองที่ชาวประมงจับตอนอื่น ๆ อีกมากมายกว่าที่พวกเขาก่อนที่จะสำรองดังกล่าวได้ถูกจัดตั้งขึ้น เรือสำรองการทำงานอย่างชัดเจน เหตุใดจึงไม่ได้มีมากขึ้นของพวกเขา? ในความเป็นจริงการป้องกันทางทะเลเป็นทศวรรษที่ผ่านมาที่อยู่เบื้องหลังการคุ้มครองสัตว์ป่าบนบก.
ใช้เกาะของนิวซีแลนด์ นอกเหนือจากการทำไร่ไถนาภูมิทัศน์ที่มี PL ป่า