The shareholder theory was original

The shareholder theory was originally proposed by Milton Friedman and it states that the sole responsibility of business is to increase profits. It is based on the premise that management are hired as the agent of the shareholders to run the company for their benefit, and therefore they are legally and morally obligated to serve their interests. The only qualification on the rule to make as much money as possible is “conformity to the basic rules of the society, both those embodied in law and those embodied in ethical custom.”

The shareholder theory is now seen as the historic way of doing business with companies realising that there are disadvantages to concentrating solely on the interests of shareholders. A focus on short term strategy and greater risk taking are just two of the inherent dangers involved. The role of shareholder theory can be seen in the demise of corporations such as Enron and Worldcom where continuous pressure on managers to increase returns to shareholders led them to manipulate the company accounts.

Stakeholder Theory

Stakeholder theory, on the other hand, states that a company owes a responsibility to a wider group of stakeholders, other than just shareholders. A stakeholder is defined as any person/group which can affect/be affected by the actions of a business. It includes employees, customers, suppliers, creditors and even the wider community and competitors.

Edward Freeman, the original proposer of the stakeholder theory, recognised it as an important element of Corporate Social Responsibility (CSR), a concept which recognises the responsibilities of corporations in the world today, whether they be economic, legal, ethical or even philanthropic. Nowadays, some of the world’s largest corporations claim to have CSR at the centre of their corporate strategy. Whilst there are many genuine cases of companies with a “conscience”, many others exploit CSR as a good means of PR to improve their image and reputation but ultimately fail to put their words into action.

Recent controversies surrounding the tax affairs of well known companies such as Starbucks, Google and Facebook in the UK have brought stakeholder theory into the spotlight. Whilst the measures adopted by the companies are legal, they are widely seen as unethical as they are utilising loopholes in the British tax system to pay less corporation tax in the UK. The public reaction to Starbucks tax dealings has led them to pledge £10m in taxes in each of the next two years in an attempt to win back customers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีที่ผู้ถือหุ้นเดิมที่เสนอ โดยมิลตันฟรีดแมน และระบุถึงว่า ความรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวของธุรกิจคือการ เพิ่มผลกำไร มันเป็นตามเดิน ที่จัดการจ้างงานเป็นตัวแทนของผู้ถือหุ้นกับบริษัทเพื่อประโยชน์ของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาตามกฎหมาย และเป็นหนี้บุญคุณเพื่อผลประโยชน์ของพวกเขา คุณสมบัติเฉพาะตามกฎทำเงินมากที่สุดคือ "conformity กฎพื้นฐานของสังคม ทั้งที่รวบรวมไว้ในกฎหมายและเหล่า embodied ในจริยธรรม"ทฤษฎีที่ผู้ถือหุ้นตอนนี้ถือเป็นทางประวัติศาสตร์ของการทำธุรกิจกับบริษัทเหยื่อที่มีเสีย concentrating บนผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้นแต่เพียงผู้เดียว เน้นกลยุทธ์ระยะสั้นและรับความเสี่ยงมากขึ้นเป็นอันตรายโดยธรรมชาติที่เกี่ยวข้อง สามารถเห็นบทบาทของทฤษฎีหุ้นลูกองค์กรเช่น Enron และ Worldcom กลับที่ความดันอย่างต่อเนื่องในการเพิ่มผู้ถือหุ้นทำการจัดการบัญชีบริษัททรรศนะทฤษฎีทรรศนะทฤษฎี คง ระบุที่ บริษัทค้างชำระความรับผิดชอบกลุ่มที่กว้างขึ้นของเสีย ไม่ใช่ผู้ถือหุ้นเพียง ผู้ถูกกำหนดเป็นคน/กลุ่มใดที่มีผลต่อ/สามารถรับผลกระทบจากการดำเนินการของธุรกิจ รวมพนักงาน ลูกค้า ซัพพลายเออร์ เจ้าหนี้ และแม้แต่ชุมชนกว้างขึ้น และคู่แข่งเอ็ดเวิร์ด Freeman, proposer เดิมของทฤษฎีทรรศนะ ยังจะเป็นองค์ประกอบสำคัญขององค์กรทางสังคมความรับผิดชอบ (CSR), แนวคิดที่ตระหนักถึงความรับผิดชอบขององค์กรในโลกปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจ กฎหมาย จริยธรรม หรือแม้ philanthropic ปัจจุบัน บางบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโลกเรียกร้องให้มี CSR ของกลยุทธ์ขององค์กร ในขณะที่มีหลายกรณีที่แท้จริงของบริษัทที่มี "จิตสำนึก" อื่น ๆ อีกมากมายใช้ CSR ว่า PR ปรับปรุงภาพและชื่อเสียงของพวกเขา แต่ในที่สุด ล้มเหลวในการใส่คำของพวกเขาไปสู่การปฏิบัติดีล่าสุด controversies รอบกิจการภาษีของบริษัทที่รู้จักกันดีเช่น Starbucks, Google และ Facebook สหราชอาณาจักรได้นำทฤษฎีมาตรการในความโดดเด่น ขณะที่มาตรการรับรอง โดยบริษัทถูกต้องตามกฎหมาย พวกเขาจะแพร่ศีลธรรมกับโดยจากช่องโหว่ในระบบภาษีที่อังกฤษจ่ายภาษีน้อยกว่าบริษัทในสหราชอาณาจักร ปฏิกิริยาสาธารณะเพื่อติดต่อภาษีมกราคมได้นำไปจำนำ £10 เมตรในภาษีในสองปีข้างหน้าในความพยายามที่จะชนะกลับลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีผู้ถือหุ้นรายแรกที่เสนอโดยมิลตันฟรีดแมนและมันระบุว่าความรับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวของธุรกิจคือการเพิ่มผลกำไร มันขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่ว่าผู้บริหารได้รับการว่าจ้างเป็นตัวแทนของผู้ถือหุ้นในการทำงานของ บริษัท เพื่อประโยชน์ของพวกเขาและพวกเขาจึงจะถูกต้องตามกฎหมายและภาระผูกพันทางศีลธรรมที่จะให้บริการผลประโยชน์ของตน คุณสมบัติเฉพาะในการปกครองเพื่อให้ได้เงินมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้คือ "ความสอดคล้องกับกฎพื้นฐานของสังคมทั้งผู้ที่เป็นตัวเป็นตนในกฎหมายและผู้ที่เป็นตัวเป็นตนในจริยธรรมที่กำหนดเอง." ทฤษฎีผู้ถือหุ้นจะเห็นตอนนี้เป็นวิธีที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ในการทำธุรกิจ กับ บริษัท ที่ตระหนักว่ามีข้อเสียที่จะมุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวกับผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้น มุ่งเน้นไปที่กลยุทธ์ระยะสั้นและความเสี่ยงมากขึ้นการเป็นเพียงสองของอันตรายที่เกี่ยวข้อง บทบาทของทฤษฎีผู้ถือหุ้นสามารถเห็นได้ในการตายของ บริษัท เช่น Enron Worldcom และที่ความดันอย่างต่อเนื่องในผู้จัดการเพื่อเพิ่มผลตอบแทนให้ผู้ถือหุ้นนำพวกเขาในการจัดการบัญชีของ บริษัท . ผู้มีส่วนได้เสียทฤษฎีทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียในมืออื่น ๆ กล่าวว่า บริษัท เป็นหนี้ความรับผิดชอบให้กับกลุ่มที่กว้างขึ้นของผู้มีส่วนได้เสียอื่นที่ไม่ใช่ผู้ถือหุ้นเพียง ผู้มีส่วนได้เสียหมายใด ๆ ที่บุคคล / กลุ่มซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อ / ได้รับผลกระทบจากการกระทำของธุรกิจ ซึ่งจะรวมถึงพนักงานลูกค้าคู่ค้าเจ้าหนี้และแม้กระทั่งชุมชนในวงกว้างและคู่แข่ง. เอ็ดเวิร์ดฟรีแมนผู้เสนอเดิมของทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียได้รับการยอมรับว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญของความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) แนวคิดที่ตระหนักถึงความรับผิดชอบของ บริษัท ในโลกปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจกฎหมายจริยธรรมหรือแม้กระทั่งการกุศล ปัจจุบันบางส่วนของ บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดของโลกที่เรียกร้องให้มีความรับผิดชอบต่อสังคมที่เป็นศูนย์กลางของกลยุทธ์ขององค์กรของพวกเขา ขณะที่มีหลายกรณีของแท้ของ บริษัท ที่มี "มโนธรรม" อื่น ๆ อีกมากมายใช้ประโยชน์จากความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นวิธีที่ดีในการประชาสัมพันธ์เพื่อปรับปรุงภาพลักษณ์และชื่อเสียงของพวกเขา แต่ในที่สุดล้มเหลวที่จะนำคำพูดของพวกเขาในการดำเนินการ. การถกเถียงกันเมื่อเร็ว ๆ นี้โดยรอบเรื่องภาษีของ บริษัท ที่รู้จักกันดี เช่น Starbucks, Google และ Facebook ในสหราชอาณาจักรได้นำทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเป็นเด่น ขณะที่มาตรการที่นำมาใช้โดย บริษัท ถูกกฎหมายพวกเขาจะเห็นอย่างกว้างขวางว่าเป็นผิดจรรยาบรรณที่พวกเขาจะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ในระบบภาษีของอังกฤษที่จะต้องจ่ายภาษีนิติบุคคลน้อยในสหราชอาณาจักร ปฏิกิริยาของประชาชนที่จะติดต่อภาษี Starbucks ได้นำพวกเขาไปจำนำ 10 ล้านปอนด์ในภาษีในแต่ละสองปีข้างหน้าในความพยายามที่จะชนะกลับลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีของผู้ถือหุ้นเดิมที่เสนอโดยมิลตัน ฟรีดแมน และรัฐที่รับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวของธุรกิจคือการเพิ่มผลกำไร มันขึ้นอยู่กับหลักฐานที่การจัดการถูกจ้างในฐานะตัวแทนของผู้ถือหุ้น เพื่อบริหารบริษัทเพื่อประโยชน์ของพวกเขา และดังนั้น พวกเขาจะถูกต้องตามกฎหมายและศีลธรรมต้องรับใช้ผลประโยชน์ของพวกเขาเพียงคุณสมบัติในการปกครองเพื่อให้เป็นเงินมากที่สุดคือ " สอดคล้องกับกฎพื้นฐานของสังคม ทั้งที่ embodied ในกฎหมายและจริยธรรมไว้ในเอง "

เห็นแล้วว่าทฤษฎีดังกล่าวทางประวัติศาสตร์ของการทำธุรกิจกับ บริษัท ตระหนักว่ามีข้อเสียที่จะมุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวใน ผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้นเน้นกลยุทธ์ระยะสั้น และเพิ่มความเสี่ยงเป็นเพียงสองของ บริษัท อันตรายที่เกี่ยวข้อง บทบาทของทฤษฎี ซึ่งสามารถเห็นได้ในการอนิจกรรมขององค์กรเช่น Enron และ WorldCom ซึ่งแรงดันอย่างต่อเนื่องในการเพิ่มผลตอบแทนให้กับผู้ถือหุ้น ผู้บริหารนำพวกเขาในการจัดการบัญชีบริษัท .



ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียฝ่ายทฤษฎีทฤษฎี , บนมืออื่น ๆระบุว่า บริษัทเป็นหนี้ความรับผิดชอบไปยังกลุ่มที่กว้างขึ้นของผู้มีส่วนได้เสีย นอกจากแค่ผู้ถือหุ้น เป็นผู้มีส่วนได้เสีย หมายถึง บุคคลใด / กลุ่มซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อ / ได้รับผลกระทบจากการกระทำของธุรกิจ ประกอบด้วย พนักงาน ลูกค้า ซัพพลายเออร์ เจ้าหนี้ และแม้แต่กว้างชุมชนและคู่แข่ง

เอ็ดเวิร์ดฟรีแมน , ผู้เสนอทฤษฎีเดิมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียการยอมรับมันเป็นองค์ประกอบสำคัญของความรับผิดชอบต่อสังคม ( CSR ) ซึ่งเป็นแนวคิดที่ตระหนักถึงความรับผิดชอบขององค์กรในโลกวันนี้ ไม่ว่าจะเป็น เศรษฐกิจ กฎหมาย จรรยาบรรณ หรือแม้แต่กุศล . ปัจจุบันบางส่วนของบริษัทที่ใหญ่ที่สุดของโลกเรียกร้องให้มี CSR ที่ศูนย์ของกลยุทธ์ขององค์กรของพวกเขาในขณะที่มีหลายกรณีของบริษัทแท้ ด้วย " สติ " คนอื่น เอาเปรียบสังคม เป็นดี วิธีการประชาสัมพันธ์ เพื่อปรับปรุงภาพลักษณ์และชื่อเสียงของพวกเขา แต่ล้มเหลวที่จะให้คำพูดของพวกเขาในการกระทํา .

ล่าสุดในรอบภาษีกิจการของบริษัทที่รู้จักกันดีเช่น Starbucks , Google และ Facebook ใน UK มีพา ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียในปอตไลท์ขณะที่มาตรการ โดยบริษัทกฎหมายที่พวกเขาจะมองว่าเป็นผิดจรรยาบรรณเช่นที่พวกเขามีการใช้ช่องโหว่ในระบบภาษีของอังกฤษที่จะจ่ายภาษีน้อยกว่าบริษัทในสหราชอาณาจักร ปฏิกิริยาสาธารณะไป Starbucks ภาษีติดต่อนำพวกเขาเพื่อจำนำลดลงภาษีในแต่ละรุ่นในอีกสองปีในการพยายามที่จะชนะกลับลูกค้า