ParentsThe view that having a child

Parents
The view that having a child with an
intellectual or developmental disability
creates negative family outcomes including
added stress and parental depression has
underpinned much of the research of the past
three decades (see Baxter, Cummins, &
Yiolitis, 2000; Hayden & Goldman, 1996 for
a review). Yet, research on this subject has
suggested varying outcomes for families. In
support of the view that disability leads to
negative outcomes, a couple of comparative
studies have noted greater stress in parents of
children with disabilities than parents of
children without disabilities (Baker-Ericzen,
Brookman-Frazee, & Stahmer, 2005; Dyson,
1997). Likewise, two studies, focusing
specifically on mothers, have found that
mothers of children with mental retardation
experience more depression than those of
typically developing children when compared
using the Beck Depression Inventory (Olsson
& Hwang, 2001) and the Center for
Epidemiologic Studies Depression Scales
(Blacher, Shapiro, & Fusco, 1997). Although
these studies suggest a relationship between
childhood disability and parent stress or
depression, it is important to note that they
did not control for variations related to the
diagnosis or care demands associated with the
disability.
When the parental experience has been
examined across diagnoses, some differences
have been noted. Parents of children with
Down syndrome have been found to
experience less stress (Ricci & Hodapp,
2003), depression (Abbeduto, Seltzer,
Shattuck, Krauss, Orsmond, & Murphy,
2004), and pessimism (Lewis, Abbeduto,
Murphy, Richmond, Giles, Bruno, et. al.,
2006) than parents of children with other
diagnoses, particularly autism. In addition,
childhood disability may not be as stressful
for families as childhood illness. A comparative
study of families of children with physical
disabilities versus families of children with

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อแม่
ดูว่ามีเด็กที่มีความพิการทางปัญญาหรือการพัฒนา

สร้างผลเชิงลบ รวมถึงครอบครัวเพิ่มความเครียดและภาวะซึมเศร้ามีผู้ปกครอง

สนับสนุนมากของการวิจัยในอดีต
3 ทศวรรษ ( ดูแบ็กซ์เตอร์ , Cummins &
yiolitis , 2000 ; เฮย์เดน& Goldman , 1996 สำหรับ
รีวิว ) แต่การวิจัยในเรื่องนี้ได้ชี้ให้เห็นผลลัพธ์ที่แตกต่าง
สำหรับครอบครัว ใน
สนับสนุนมุมมองที่พิการนัก

ผลเชิงลบ , คู่ของการศึกษาเปรียบเทียบ
เป็นมากกว่าความเครียดในผู้ปกครองของเด็กพิการกว่า
-
คนไม่พิการ ( Baker ericzen
brookman ฟราซี่ , , stahmer & , 2005 ; Dyson ,
1997 ) อนึ่ง สองการศึกษาเน้น
เฉพาะในมารดา พบว่า มารดาของเด็กปัญญาอ่อน

เพิ่มเติมประสบการณ์ภาวะซึมเศร้าสูงกว่า
มักจะพัฒนาเด็กเมื่อเทียบ
ใช้ Beck depression สินค้าคงคลัง ( โอลส์สัน
&ฮวาง , 2001 ) และศูนย์การศึกษาทางระบาดวิทยาภาวะซึมเศร้าระดับ

( blacher Shapiro , &ฟัสโก้ , 1997 ) ถึงแม้ว่าการศึกษานี้ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่าง

เด็กพิการและผู้ปกครองเครียดหรือ
ภาวะซึมเศร้า , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าพวกเขา
ไม่ควบคุมการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยหรือการดูแลความต้องการที่เกี่ยวข้องกับ


เมื่อพบผู้ปกครองคนพิการ ได้รับการตรวจสอบผ่านความแตกต่าง

ได้วินิจฉัยไว้ พ่อแม่ของเด็กกลุ่มอาการดาวน์ มีการพบ

ประสบการณ์ความเครียดน้อยลง ( ริชชี่& hodapp
, 2003 ) ภาวะซึมเศร้า ( abbeduto โซดา
แช้ตทัค , , , orsmond KRAUSS & เมอร์ฟี่ ,
, 2004 )และแง่ร้าย ( ลูอิส abbeduto
, เมอร์ฟี่ , ริชมอนด์ , ไจลส์ บรูโน , et al . ,
2006 ) มากกว่าพ่อแม่ของเด็กอื่น ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
การวินิจฉัยออทิสติก . นอกจากนี้
พิการวัยเด็กอาจไม่ต้องเครียด
สำหรับครอบครัวเป็นโรคในวัยเด็ก การเปรียบเทียบของครอบครัวของเด็กด้วย

คนพิการทางกายภาพเมื่อเทียบกับครอบครัวของเด็กด้วย