The particular addition to the lite

The particular addition to the literature provided by this study is in showing that a range of cognitive-affective processing biases are active in people with current paranoid thinking, each of which is likely to exacerbate the problems. Greater anticipation of threatening events was clearly apparent, including negative interpretations of ambiguity. These biases will maintain a sense of current threat, defeat, and vulnerability. These are the sorts of biases addressed in traditional cognitive behavioral approaches in the generation of alternative explanations for events and testing out of paranoid ideas. There was also evidence of a hyperalertness, toward internal thoughts, how one was coming across, and the
external environment. This attentional style will mean greater sensitivity to signs of potential threat and hencemany more false alarms. The patients’ goal in any given situation is the detection of danger, rather than to focus on other aspects of activities or the environment. In short, danger will always be in mind. Shifting attentional focus is likely to be a crucial target of successful clinical interventions, linked to the observation that patients feel much less paranoid when engaged in meaningful activity. Behavioral tests of the differences between maintaining an internal focus of attention compared with an external focus of attention are very useful in cognitive therapy. We also confirmed the association of negative ideas about
the self with paranoia.34,44 Individuals who feel the least confident of themselves will see themselves as vulnerable and hence potential targets of hostility. It is not difficult to envisage how these processing biases may arise from the adverse social factors associated with psychosis.16,17,45Our view is that reducing negative ideas about the self and encouraging more positive views will lead to improvements in levels of paranoia.The strengths of this study are the size of the clinical group, the range of biases studied, and the links made with the current experience of persecutory thinking. Testing the patients on 4 affective processes (threat anticipation, interpretation of ambiguity, self-focus, negative ideas about self) meant there was no reliance on a single task. However, the key limitation is the cross-sectionalnature of the link made between affect and paranoia. It could not be determined whether the affective biases contribute to the future occurrence of paranoia, however plausible this might seem. It was also not possible to examine whether the cognitive processes are mediators of the links between negative affect and paranoia. Longitudinal study of these processes would be especially helpful. We did not alter significance levels for multiple testing, ascribing to the view that “simply describing what tests of significance have been performed, and why, is generally the best method of dealing with multiple comparisons.”46 It was shown that a bias in anticipation of events only occurred for threatening and not for positive or neutral events; it would be helpful in future studies to examine different types of threatening events (eg, social and nonsocial situations) in order to assess the generalization of threat anticipation. It would also be valuable to examine the influence of affective processes in relation to delusional subtypes.47 Other affective processes, for instance, worry,12 emotion regulation,48 and interpersonal sensitivity33 have recently been investigated in relation to paranoid thinking, and future work needs to identify those that are key to understanding and therefore important to target in treatment. Our view is that treating emotional dysfunction in patients should lead to reductions in psychotic experiences, and this requires clinical evaluation.49,50

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มเติมเฉพาะเอกสารประกอบการโดยการศึกษานี้ได้แสดงว่า อยู่ในคนปัจจุบันคิดระแวง ซึ่งจะทำให้ปัญหารุนแรงมากมายยอมรับรู้ผลการประมวลผล ปลีกมากกว่าเหตุการณ์การคุกคามปรากฏชัดเจน รวมถึงการตีความเชิงลบของความคลุมเครือ ยอมเหล่านี้จะรักษาความรู้สึกของภัยคุกคามปัจจุบัน พ่ายแพ้ และช่องโหว่ นี่คือประเภทของยอมในแบบรับรู้พฤติกรรมที่ใช้ในการสร้างคำอธิบายอื่นสำหรับเหตุการณ์และทดสอบไม่คิดระแวง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของการ hyperalertness ไปทางความคิดภายใน วิธีหนึ่งกำลังข้าม และ สภาพแวดล้อมภายนอก ลักษณะนี้ attentional จะหมาย ความไวมากขึ้นให้สัญญาณของภัยคุกคามและ hencemany สัญญาณเท็จมากกว่า เป้าหมายของผู้ป่วยในทุกสถานการณ์ให้เป็นการตรวจพบ ของอันตราย มากกว่า จะเน้นด้านอื่น ๆ ของกิจกรรมหรือสิ่งแวดล้อม ในระยะสั้น อันตรายมักจะจำ ขยับโฟกัส attentional มีแนวโน้มที่จะเป็นเป้าหมายสำคัญของการรักษาทางคลินิกประสบความสำเร็จ เชื่อมโยงการสังเกตว่า ผู้ป่วยรู้สึกระแวงมากน้อยเมื่อมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความหมาย ทดสอบพฤติกรรมของความแตกต่างระหว่างการรักษาการโฟกัสภายในเปรียบเทียบกับความผิดภายนอกของความสนใจความสนใจจะมีประโยชน์มากในการรักษาด้วยการรับรู้ เรายังยืนยันความสัมพันธ์ของความคิดเชิงลบเกี่ยวกับ the self with paranoia.34,44 Individuals who feel the least confident of themselves will see themselves as vulnerable and hence potential targets of hostility. It is not difficult to envisage how these processing biases may arise from the adverse social factors associated with psychosis.16,17,45Our view is that reducing negative ideas about the self and encouraging more positive views will lead to improvements in levels of paranoia.The strengths of this study are the size of the clinical group, the range of biases studied, and the links made with the current experience of persecutory thinking. Testing the patients on 4 affective processes (threat anticipation, interpretation of ambiguity, self-focus, negative ideas about self) meant there was no reliance on a single task. However, the key limitation is the cross-sectionalnature of the link made between affect and paranoia. It could not be determined whether the affective biases contribute to the future occurrence of paranoia, however plausible this might seem. It was also not possible to examine whether the cognitive processes are mediators of the links between negative affect and paranoia. Longitudinal study of these processes would be especially helpful. We did not alter significance levels for multiple testing, ascribing to the view that “simply describing what tests of significance have been performed, and why, is generally the best method of dealing with multiple comparisons.”46 It was shown that a bias in anticipation of events only occurred for threatening and not for positive or neutral events; it would be helpful in future studies to examine different types of threatening events (eg, social and nonsocial situations) in order to assess the generalization of threat anticipation. It would also be valuable to examine the influence of affective processes in relation to delusional subtypes.47 Other affective processes, for instance, worry,12 emotion regulation,48 and interpersonal sensitivity33 have recently been investigated in relation to paranoid thinking, and future work needs to identify those that are key to understanding and therefore important to target in treatment. Our view is that treating emotional dysfunction in patients should lead to reductions in psychotic experiences, and this requires clinical evaluation.49,50

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับวรรณกรรมที่ได้รับจากการศึกษาครั้งนี้คือแสดงให้เห็นว่าในช่วงของการประมวลผลอคติความรู้ความเข้าใจอารมณ์มีการใช้งานในผู้ที่มีความคิดหวาดระแวงปัจจุบันแต่ละแห่งซึ่งมีแนวโน้มที่จะรุนแรงปัญหา ความคาดหวังมากขึ้นจากเหตุการณ์ที่คุกคามก็เห็นได้ชัดอย่างชัดเจนรวมถึงการตีความเชิงลบของความคลุมเครือ อคติเหล่านี้จะรักษาความรู้สึกของภัยคุกคามในปัจจุบันความพ่ายแพ้และความเปราะบาง เหล่านี้เป็นประเภทของอคติการแก้ไขในแนวทางความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมแบบดั้งเดิมในการสร้างคำอธิบายทางเลือกสำหรับการจัดกิจกรรมและการทดสอบออกจากความคิดหวาดระแวง มีหลักฐานของ hyperalertness ก็ไปทางความคิดภายในวิธีการหนึ่งที่ได้รับมาในและ
สภาพแวดล้อมภายนอก สไตล์นี้ตั้งใจจะหมายถึงความไวมากขึ้นสัญญาณของภัยคุกคามที่มีศักยภาพและ hencemany เตือนที่ผิดพลาดมากขึ้น เป้าหมายของผู้ป่วยอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตามคือการตรวจสอบอันตรายมากกว่าที่จะมุ่งเน้นไปที่ด้านอื่น ๆ ของกิจกรรมหรือสภาพแวดล้อม ในระยะสั้นอันตรายมักจะอยู่ในใจ ขยับโฟกัสตั้งใจจะเป็นเป้าหมายสำคัญของการแทรกแซงทางคลินิกที่ประสบความสำเร็จที่เชื่อมโยงกับการสังเกตว่าผู้ป่วยรู้สึกหวาดระแวงน้อยลงเมื่อมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความหมาย การทดสอบพฤติกรรมของความแตกต่างระหว่างการรักษามุ่งเน้นภายในของความสนใจเมื่อเทียบกับโฟกัสภายนอกของความสนใจที่มีประโยชน์มากในการรักษาองค์ความรู้ นอกจากนี้เรายังได้รับการยืนยันความสัมพันธ์ของความคิดเชิงลบเกี่ยวกับ
ตัวเองกับบุคคล paranoia.34,44 ที่รู้สึกว่าอย่างน้อยมีความมั่นใจในตัวเองจะเห็นว่าตัวเองเป็นเป้าหมายความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นและด้วยเหตุของการเป็นปรปักษ์ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะมองเห็นวิธีการประมวลผลอคติเหล่านี้อาจเกิดขึ้นจากปัจจัยทางสังคมที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับมุมมอง psychosis.16,17,45Our คือการลดความคิดเชิงลบเกี่ยวกับตัวเองและกระตุ้นให้มุมมองที่เป็นบวกมากขึ้นจะนำไปสู่การปรับปรุงในระดับของ paranoia.The จุดแข็งของการศึกษานี้มีขนาดของกลุ่มคลินิกช่วงของอคติการศึกษาและการเชื่อมโยงที่ทำด้วยประสบการณ์ในปัจจุบันของการคิด persecutory การทดสอบผู้ป่วยเมื่อวันที่ 4 กระบวนการอารมณ์ (ความคาดหมายภัยคุกคามการตีความหมายของความคลุมเครือตนเองมุ่งเน้นความคิดเชิงลบเกี่ยวกับตัวเอง) หมายถึงมีการพึ่งพาไม่เกี่ยวกับงานเดียว อย่างไรก็ตามข้อ จำกัด ที่สำคัญคือข้าม sectionalnature ของการเชื่อมโยงระหว่างทำและส่งผลกระทบต่อความหวาดระแวง มันอาจไม่ได้กำหนดว่าอคติอารมณ์นำไปสู่การเกิดขึ้นในอนาคตของความหวาดระแวง แต่เป็นไปได้นี้อาจดูเหมือน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบว่ากระบวนการทางปัญญาเป็นผู้ไกล่เกลี่ยของการเชื่อมโยงระหว่างส่งผลกระทบเชิงลบและความหวาดระแวง การศึกษาระยะยาวของกระบวนการเหล่านี้จะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราไม่ได้เปลี่ยนแปลงระดับนัยสำคัญสำหรับการทดสอบหลายโทษไปยังมุมมองที่ว่า "เพียงแค่อธิบายสิ่งที่การทดสอบอย่างมีนัยสำคัญได้รับการดำเนินการและเหตุผลโดยทั่วไปคือวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับการเปรียบเทียบหลาย." 46 มันก็แสดงให้เห็นว่ามีอคติในความคาดหมาย ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงสำหรับการคุกคามและไม่ได้สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเชิงบวกหรือเป็นกลาง; มันจะเป็นประโยชน์ในการศึกษาในอนาคตที่จะตรวจสอบชนิดที่แตกต่างกันของเหตุการณ์ที่เป็นอันตราย (เช่นสังคมและสถานการณ์ nonsocial) เพื่อประเมินความคาดหมายทั่วไปของภัยคุกคาม นอกจากนี้ยังจะเป็นประโยชน์ในการตรวจสอบอิทธิพลของกระบวนการอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับการหลง subtypes.47 กระบวนการอารมณ์อื่น ๆ เช่นกังวล, 12 การควบคุมอารมณ์, 48 และ sensitivity33 มนุษยสัมพันธ์เพิ่งได้รับการตรวจสอบเกี่ยวกับการคิดหวาดระแวงและความต้องการการทำงานในอนาคต เพื่อระบุผู้ที่มีความสำคัญในการทำความเข้าใจและดังนั้นจึงมีความสำคัญในการกำหนดเป้าหมายในการรักษา มุมมองของเราก็คือการรักษาความผิดปกติทางอารมณ์ในผู้ป่วยที่จะนำไปสู่การลดลงของประสบการณ์ทางจิตและนี้ต้อง evaluation.49,50 คลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเฉพาะในวรรณคดี โดยการศึกษาครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่าในช่วงการรับรู้อารมณ์การประมวลผลอยู่ในคนที่มีอคติคิดหวาดระแวงในปัจจุบันซึ่งแต่ละมีแนวโน้มที่จะเพิ่มปัญหา จากเหตุการณ์ที่คุกคามมากขึ้นเห็นได้ชัดอย่างชัดเจน รวมทั้งการตีความทางลบของความคลุมเครืออคติเหล่านี้จะรักษาความรู้สึกของภัยคุกคามปัจจุบัน ความพ่ายแพ้และความอ่อนแอ เหล่านี้เป็นประเภทของอคติอยู่ในแบบดั้งเดิมวิธีการพฤติกรรมทางปัญญาในการสร้างคำอธิบายทางเลือกสำหรับเหตุการณ์และทดสอบความคิดหวาดระแวง ยังมีหลักฐานของฝีที่ติดต่อมาจากรากฟัน ทางความคิดภายใน วิธีการหนึ่งที่กำลังไปและ
บรรยากาศภายนอกลักษณะนี้ความสนใจจะหมายถึงความไวมากขึ้นเพื่อสัญญาณของภัยคุกคามที่มีศักยภาพและ hencemany เท็จมากกว่าการเตือนภัย ผู้ป่วยเป้าหมาย ในสถานการณ์ที่ระบุคือการตรวจหาอันตราย มากกว่าที่จะมุ่งเน้นในด้านอื่น ๆของกิจกรรมหรือสิ่งแวดล้อม ในสั้น อันตรายเสมอในจิตใจ เปลี่ยนความสนใจโฟกัสมีแนวโน้มที่จะเป็นเป้าหมายที่สำคัญของการแทรกแซงที่ประสบความสำเร็จทางคลินิก ,เชื่อมโยงกับการสังเกตว่าผู้ป่วยรู้สึกน้อยมาก หวาดระแวง เมื่อมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความหมาย การทดสอบพฤติกรรมของความแตกต่างระหว่างการรักษามุ่งเน้นภายในของความสนใจเมื่อเทียบกับโฟกัสภายนอกของความสนใจที่มีประโยชน์มากในการรักษา เรายังยืนยันความสัมพันธ์ของความคิดเชิงลบเกี่ยวกับตนเองกับ paranoia.34
,44 บุคคลที่รู้สึกมีความมั่นใจน้อยที่สุดของตนเองจะเห็นตัวเองเป็นความเสี่ยงดังนั้นศักยภาพเป้าหมายของอริ มันไม่ยากที่จะจินตนาการว่าอคติการประมวลผลเหล่านี้อาจเกิดขึ้นจากการไม่พึงประสงค์ทางสังคมอันเป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ , โรคจิต