Even if airlines had the financial

Even if airlines had the financial capacity to expand everywhere in the world, national regulations would limit expansion. With few exceptions, airlines cannot fly on lucrative domestic routes in foreign countries. For example, JAL cannot compete on the New York to Los Angeles route, nor can AA fly between Tokyo and Nagoya. Further, the U.S. government limits foreign ownership in a U.S. airline to 25 percent of voting stock.
Thus, airlines cannot easily control a flight network abroad that will feed passengers into their international flights. JAL has no U.S. domestic flights to take passengers into Chicago for connections to Tokyo, while AA has scores of such filgts. However, JAL does have an advantage within Japan.
Finally, airlines usually cannot service pairs of foreign countries. AA cannot fly between Brazil and South Africa because those governments give landing rights on such routes only to Brazilian and South African airlines. To avoid these restrictions, airlines must ally themselves with carriers from other countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าสายการบินการเงินสามารถขยายทุกที่ในโลก ขอบังคับที่จะจำกัดการขยายตัว มีข้อยกเว้นน้อย สายการบินไม่สามารถบินในเส้นทางภายในประเทศที่ร่ำรวยในต่างประเทศ เช่น แจไม่สามารถแข่งขันในนิวยอร์กสู่เส้นทางลอสแอนเจลิส ไม่สามารถ AA บินระหว่างโตเกียวและนาโกย่า ต่อไป รัฐบาลสหรัฐจำกัดเจ้าของสายการบินสหรัฐฯ ร้อยละ 25 ของการลงสต็อกต่างประเทศ ดังนั้น สายการบินไม่สามารถควบคุมบินเครือข่ายต่างประเทศที่จะป้อนผู้โดยสารเข้าสู่การบิน JAL มีเที่ยวบินในประเทศสหรัฐอเมริกาไม่รับผู้โดยสารในชิคาโกสำหรับการเชื่อมต่อไปโตเกียว AA มีคะแนนของ filgts ดังกล่าว อย่างไรก็ตาม แจมีความได้เปรียบภายในประเทศญี่ปุ่น ในที่สุด สายการบินมักจะไม่สามารถให้บริการคู่ของต่างประเทศ AA ไม่บินระหว่างบราซิลและแอฟริกาใต้เนื่องจากที่รัฐบาลให้สิทธิบินในเส้นทางดังกล่าวกับสายการบินของบราซิลและแอฟริกาใต้เท่านั้น เพื่อหลีกเลี่ยงข้อจำกัดเหล่านี้ สายการบินต้องพันธมิตรตัวเองกับผู้ให้บริการจากประเทศอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าสายการบินมีความสามารถทางการเงินเพื่อขยายทุกหนทุกแห่งในโลก กฎแห่งชาติจะ จำกัด การขยาย มีข้อยกเว้นบางสายการบินสามารถบินในเส้นทางในประเทศร่ำรวยในต่างประเทศ ตัวอย่างเช่น JAL ไม่สามารถแข่งขันในนิวยอร์กไปยังลอสแอนเจลิสเส้นทาง หรือสามารถ AA บินระหว่างโตเกียวและนาโกย่า นอกจากนี้รัฐบาลสหรัฐขอบเขตความเป็นเจ้าของต่างชาติในสหรัฐฯ ถึงร้อยละ 25 ของหุ้นสายการบินในการลงคะแนนเสียงดังนั้นสายการบินไม่สามารถควบคุมเครื่องเครือข่ายต่างประเทศที่จะป้อนผู้โดยสารในเที่ยวบินระหว่างประเทศของตน JAL มีสหรัฐอเมริกาไม่มีเที่ยวบินในประเทศรับผู้โดยสารในชิคาโกสำหรับเชื่อมต่อโตเกียว ขณะที่บริษัทได้คะแนน เช่น filgts . อย่างไรก็ตาม , JAL จะได้เปรียบในญี่ปุ่นสุดท้าย สายการบินมักจะไม่สามารถคู่บริการของต่างประเทศ AA สามารถบินระหว่างบราซิลและแอฟริกาใต้ เพราะรัฐบาลให้สิทธิเหล่านั้นลงบนเส้นทางดังกล่าวเท่านั้นและบราซิลกับสายการบินแอฟริกาใต้ เพื่อหลีกเลี่ยงข้อ จำกัด เหล่านี้ สายการบินต้องพันธมิตรตัวเองกับผู้ให้บริการจากประเทศอื่น ๆ