เมื่อก่อนมีความเข้าใจกันว่า ความยืนยาวของอายุขัยของแต่ละคนจะขึ้นกับพันธุกรรมเป็นส่วนใหญ่ แต่ทุกวันนี้นักวิชาการมีความเห็นว่าเป็นเรื่องของวิถีชีวิตความเป็นอยู่มากกว่า ขณะที่พันธุกรรมมีส่วนน้อยกว่า เพราะแม้จะมีสถิติที่บ่งบอกว่าคนที่มีอายุยืน 100 ปีมีโอกาสที่จะมีญาติอายุยืนสูงถึง 20 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคนที่อายุไม่ยืน แต่การศึกษาที่เดนมาร์ก ซึ่งศึกษาคู่ฝาแฝดไข่ใบเดียวกัน (พันธุกรรมเหมือนกัน) หลายคู่ ที่ถูกแยกกันเลี้ยงแยกกันใช้ชีวิต พบว่าการใช้ชีวิตที่ต่างกันมีส่วนต่อความยืนยาวของชีวิตมากกว่าพันธุกรรม ซึ่งมีส่วนเพียง 20-30% เท่านั้น